Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៤។២៤៣
Numbered Discourses 4.243
២៥។ អាបត្តិភយវគ្គ
25. Perils of Offenses
សង្ឃភេទកសុត្ត
Schism in the Saṅgha
ឯកំ សមយំ ភគវា កោសម្ពិយំ វិហរតិ ឃោសិតារាមេ។ អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ អាយស្មន្តំ អានន្ទំ ភគវា ឯតទវោច: “អបិ នុ តំ, អានន្ទ, អធិករណំ វូបសន្តន៑”តិ?
At one time the Buddha was staying near Kosambī, in Ghosita’s Monastery. Then Venerable Ānanda went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him, “Well, Ānanda, has that disciplinary issue been settled yet?”
“កុតោ តំ, ភន្តេ, អធិករណំ វូបសមិស្សតិ។ អាយស្មតោ, ភន្តេ, អនុរុទ្ធស្ស ពាហិយោ នាម សទ្ធិវិហារិកោ កេវលកប្បំ សង្ឃភេទាយ ឋិតោ។ តត្រាយស្មា អនុរុទ្ធោ ន ឯកវាចិកម្បិ ភណិតព្ពំ មញ្ញតី”តិ។
“How could it be, sir? Venerable Anuruddha’s pupil Bāhiya remains entirely committed to creating a schism in the Saṅgha. But Anuruddha doesn’t think to say a single word about it.”
“កទា បនានន្ទ, អនុរុទ្ធោ សង្ឃមជ្ឈេ អធិករណេសុ វោយុញ្ជតិ។ ននុ, អានន្ទ, យានិ កានិចិ អធិករណានិ ឧប្បជ្ជន្តិ, សព្ពានិ តានិ តុម្ហេ ចេវ វូបសមេថ សារិបុត្តមោគ្គល្លានា ច។
“But Ānanda, since when has Anuruddha been involved in disciplinary issues in the midst of the Saṅgha? Shouldn’t you, together with Sāriputta and Moggallāna, settle all disciplinary issues that come up?
ចត្តារោមេ, អានន្ទ, អត្ថវសេ សម្បស្សមានោ បាបភិក្ខុ សង្ឃភេទេន នន្ទតិ។ កតមេ ចត្តារោ? ឥធានន្ទ, បាបភិក្ខុ ទុស្សីលោ ហោតិ បាបធម្មោ អសុចិ សង្កស្សរសមាចារោ បដិច្ឆន្នកម្មន្តោ អស្សមណោ សមណបដិញ្ញោ អព្រហ្មចារី ព្រហ្មចារិបដិញ្ញោ អន្តោបូតិ អវស្សុតោ កសម្ពុជាតោ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘សចេ ខោ មំ ភិក្ខូ ជានិស្សន្តិ—ទុស្សីលោ បាបធម្មោ អសុចិ សង្កស្សរសមាចារោ បដិច្ឆន្នកម្មន្តោ អស្សមណោ សមណបដិញ្ញោ អព្រហ្មចារី ព្រហ្មចារិបដិញ្ញោ អន្តោបូតិ អវស្សុតោ កសម្ពុជាតោតិ, សមគ្គា មំ សន្តា នាសេស្សន្តិ; វគ្គា បន មំ ន នាសេស្សន្តីៜតិ។ ឥទំ, អានន្ទ, បឋមំ អត្ថវសំ សម្បស្សមានោ បាបភិក្ខុ សង្ឃភេទេន នន្ទតិ។
A bad monk sees four reasons to relish schism in the Saṅgha. What four? Take an unethical monk, of bad qualities, filthy, with suspicious behavior, underhand, no true ascetic or spiritual practitioner—though claiming to be one—rotten inside, corrupt, and depraved. He thinks: ‘Suppose the monks know that I’m a bad monk … If they’re in harmony, they’ll expel me, but if they’re divided they won’t.’ A bad monk sees this as the first reason to relish schism in the Saṅgha.
បុន ចបរំ, អានន្ទ, បាបភិក្ខុ មិច្ឆាទិដ្ឋិកោ ហោតិ, អន្តគ្គាហិកាយ ទិដ្ឋិយា សមន្នាគតោ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘សចេ ខោ មំ ភិក្ខូ ជានិស្សន្តិ—មិច្ឆាទិដ្ឋិកោ អន្តគ្គាហិកាយ ទិដ្ឋិយា សមន្នាគតោតិ, សមគ្គា មំ សន្តា នាសេស្សន្តិ; វគ្គា បន មំ ន នាសេស្សន្តីៜតិ។ ឥទំ, អានន្ទ, ទុតិយំ អត្ថវសំ សម្បស្សមានោ បាបភិក្ខុ សង្ឃភេទេន នន្ទតិ។
Furthermore, a bad monk has wrong view, he’s attached to an extremist view. He thinks: ‘Suppose the monks know that I have wrong view … If they’re in harmony they’ll expel me, but if they’re divided they won’t.’ A bad monk sees this as the second reason to relish schism in the Saṅgha.
បុន ចបរំ, អានន្ទ, បាបភិក្ខុ មិច្ឆាអាជីវោ ហោតិ, មិច្ឆាអាជីវេន ជីវិកំ កប្បេតិ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘សចេ ខោ មំ ភិក្ខូ ជានិស្សន្តិ—មិច្ឆាអាជីវោ មិច្ឆាអាជីវេន ជីវិកំ កប្បេតីតិ, សមគ្គា មំ សន្តា នាសេស្សន្តិ; វគ្គា បន មំ ន នាសេស្សន្តីៜតិ។ ឥទំ, អានន្ទ, តតិយំ អត្ថវសំ សម្បស្សមានោ បាបភិក្ខុ សង្ឃភេទេន នន្ទតិ។
Furthermore, a bad monk has wrong livelihood and earns a living by wrong livelihood. He thinks: ‘Suppose the monks know that I have wrong livelihood … If they’re in harmony they’ll expel me, but if they’re divided they won’t.’ A bad monk sees this as the third reason to relish schism in the Saṅgha.
បុន ចបរំ, អានន្ទ, បាបភិក្ខុ លាភកាមោ ហោតិ សក្ការកាមោ អនវញ្ញត្តិកាមោ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘សចេ ខោ មំ ភិក្ខូ ជានិស្សន្តិ—លាភកាមោ សក្ការកាមោ អនវញ្ញត្តិកាមោតិ, សមគ្គា មំ សន្តា ន សក្ករិស្សន្តិ ន គរុំ ករិស្សន្តិ ន មានេស្សន្តិ ន បូជេស្សន្តិ; វគ្គា បន មំ សក្ករិស្សន្តិ គរុំ ករិស្សន្តិ មានេស្សន្តិ បូជេស្សន្តីៜតិ។ ឥទំ, អានន្ទ, ចតុត្ថំ អត្ថវសំ សម្បស្សមានោ បាបភិក្ខុ សង្ឃភេទេន នន្ទតិ។
Furthermore, a bad monk desires material possessions, honor, and admiration. He thinks: ‘Suppose the monks know that I desire material possessions, honor, and admiration. If they’re in harmony they won’t honor, respect, revere, or venerate me, but if they’re divided they will.’ A bad monk sees this as the fourth reason to relish schism in the Saṅgha.
ឥមេ ខោ, អានន្ទ, ចត្តារោ អត្ថវសេ សម្បស្សមានោ បាបភិក្ខុ សង្ឃភេទេន នន្ទតី”តិ។
A bad monk sees these four reasons to relish schism in the Saṅgha.”
បឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]