| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៣។១២
Numbered Discourses 3.12
២។ រថការវគ្គ
2. The Chariot-Maker
សារណីយសុត្ត
Commemoration
“តីណិមានិ, ភិក្ខវេ, រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស យាវជីវំ សារណីយានិ ភវន្តិ។ កតមានិ តីណិ? យស្មិំ, ភិក្ខវេ, បទេសេ រាជា ខត្តិយោ មុទ្ធាវសិត្តោ ជាតោ ហោតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, បឋមំ រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស យាវជីវំ សារណីយំ ហោតិ។
“An anointed aristocratic king should commemorate three places as long as he lives. What three? The place he was born. This is the first place.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, យស្មិំ បទេសេ រាជា ខត្តិយោ មុទ្ធាវសិត្តោ ហោតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, ទុតិយំ រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស យាវជីវំ សារណីយំ ហោតិ។
The place he was anointed as king. This is the second place.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, យស្មិំ បទេសេ រាជា ខត្តិយោ មុទ្ធាវសិត្តោ សង្គាមំ អភិវិជិនិត្វា វិជិតសង្គាមោ តមេវ សង្គាមសីសំ អជ្ឈាវសតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, តតិយំ រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស យាវជីវំ សារណីយំ ហោតិ។ ឥមានិ ខោ, ភិក្ខវេ, តីណិ រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស យាវជីវំ សារណីយានិ ភវន្តិ។
The place where he won victory in battle, establishing himself as foremost in battle. This is the third place. These are the three places an anointed king should commemorate as long as he lives.
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, តីណិមានិ ភិក្ខុស្ស យាវជីវំ សារណីយានិ ភវន្តិ។ កតមានិ តីណិ? យស្មិំ, ភិក្ខវេ, បទេសេ ភិក្ខុ កេសមស្សុំ ឱហារេត្វា កាសាយានិ វត្ថានិ អច្ឆាទេត្វា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ ហោតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, បឋមំ ភិក្ខុស្ស យាវជីវំ សារណីយំ ហោតិ។
In the same way, a bhikkhu should commemorate three places as long as they live. What three? The place where the bhikkhu shaved off their hair and beard, dressed in ocher robes, and went forth from the lay life to homelessness. This is the first place.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, យស្មិំ បទេសេ ភិក្ខុ ‘ឥទំ ទុក្ខន៑ៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ, ‘អយំ ទុក្ខសមុទយោៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ, ‘អយំ ទុក្ខនិរោធោៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ, ‘អយំ ទុក្ខនិរោធគាមិនី បដិបទាៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, ទុតិយំ ភិក្ខុស្ស យាវជីវំ សារណីយំ ហោតិ។
The place where the bhikkhu truly understands: ‘This is suffering’ … ‘This is the origin of suffering’ … ‘This is the cessation of suffering’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of suffering’. This is the second place.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, យស្មិំ បទេសេ ភិក្ខុ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, តតិយំ ភិក្ខុស្ស យាវជីវំ សារណីយំ ហោតិ។ ឥមានិ ខោ, ភិក្ខវេ, តីណិ ភិក្ខុស្ស យាវជីវំ សារណីយានិ ភវន្តី”តិ។
The place where the bhikkhu realizes the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements. This is the third place. These are the three places a bhikkhu should commemorate as long as they live.”
ទុតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
