Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 3.33
Numbered Discourses 3.33
4. දේවදූතවග්ග
4. Messengers of the Gods
සාරිපුත්තසුත්ත
With Sāriputta
අථ ඛෝ ආයස්මා සාරිපුත්තෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නං ඛෝ ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං භගවා ඒතදවෝච: “සඞ්ඛිත්තේනපි ඛෝ අහං, සාරිපුත්ත, ධම්මං දේසේය්යං; විත්ථාරේනපි ඛෝ අහං, සාරිපුත්ත, ධම්මං දේසේය්යං; සඞ්ඛිත්තවිත්ථාරේනපි ඛෝ අහං, සාරිපුත්ත, ධම්මං දේසේය්යං; අඤ්ඤාතාරෝ ච දුල්ලභා”ති.
Then Venerable Sāriputta went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him, “Maybe I’ll teach Dhamma in brief, maybe in detail, maybe both in brief and in detail. But it’s hard to find anyone who understands.”
“ඒතස්ස, භගවා, කාලෝ, ඒතස්ස, සුගත, කාලෝ යං භගවා සඞ්ඛිත්තේනපි ධම්මං දේසේය්ය, විත්ථාරේනපි ධම්මං දේසේය්ය, සඞ්ඛිත්තවිත්ථාරේනපි ධම්මං දේසේය්ය. භවිස්සන්ති ධම්මස්ස අඤ්ඤාතාරෝ”ති.
“Now is the time, Blessed One! Now is the time, Holy One! Let the Buddha teach Dhamma in brief, in detail, and both in brief and in detail. There will be those who understand the teaching!”
“තස්මාතිහ, සාරිපුත්ත, ඒවං සික්ඛිතබ්බං: ‘ඉමස්මිඤ්ච සවිඤ්ඤාණකේ කායේ අහඞ්කාරමමඞ්කාරමානානුසයා න භවිස්සන්ති, බහිද්ධා ච සබ්බනිමිත්තේසු අහඞ්කාරමමඞ්කාරමානානුසයා න භවිස්සන්ති, යඤ්ච චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං උපසම්පජ්ජ විහරතෝ අහඞ්කාරමමඞ්කාරමානානුසයා න හෝන්ති තඤ්ච චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං උපසම්පජ්ජ විහරිස්සාමා(අ)ති. ඒවඤ්හි ඛෝ, සාරිපුත්ත, සික්ඛිතබ්බං.
“So, Sāriputta, you should train like this: ‘There’ll be no ego, possessiveness, or underlying tendency to conceit for this conscious body; and no ego, possessiveness, or underlying tendency to conceit for all external stimuli; and we’ll live having achieved the freedom of heart and freedom by wisdom where ego, possessiveness, and underlying tendency to conceit are no more.’ That’s how you should train.
යතෝ ච ඛෝ, සාරිපුත්ත, භික්ඛුනෝ ඉමස්මිඤ්ච සවිඤ්ඤාණකේ කායේ අහඞ්කාරමමඞ්කාරමානානුසයා න හෝන්ති, බහිද්ධා ච සබ්බනිමිත්තේසු අහඞ්කාරමමඞ්කාරමානානුසයා න හෝන්ති, යඤ්ච චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං උපසම්පජ්ජ විහරතෝ අහඞ්කාරමමඞ්කාරමානානුසයා න හෝන්ති තඤ්ච චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං උපසම්පජ්ජ විහරති; අයං වුච්චති, සාරිපුත්ත: ‘භික්ඛු අච්ඡේච්ඡි තණ්හං, විවත්තයි සංයෝජනං, සම්මා මානාභිසමයා අන්තමකාසි දුක්ඛස්ස(අ).
When a bhikkhu has no ego, possessiveness, or underlying tendency to conceit for this conscious body; and no ego, possessiveness, or underlying tendency to conceit for all external stimuli; and they live having attained the freedom of heart and freedom by wisdom where ego, possessiveness, and underlying tendency to conceit are no more—they’re called a bhikkhu who has cut off craving, untied the fetters, and by rightly comprehending conceit has made an end of suffering.
ඉදඤ්ච පන මේතං, සාරිපුත්ත, සන්ධාය භාසිතං පාරායනේ උදයපඤ්හේ:
And Sāriputta, this is what I was referring to in ‘The Way to the Far Shore’, in ‘The Questions of Udaya’ when I said:
‘පහානං කාමසඤ්ඤානං, දෝමනස්සාන චූභයං; ථිනස්ස ච පනූදනං, කුක්කුච්චානං නිවාරණං.
‘The giving up of sensual desires and aversions, both; the dispelling of dullness, and the prevention of remorse.
උපේක්ඛාසතිසංසුද්ධං, ධම්මතක්කපුරේජවං; අඤ්ඤාවිමෝක්ඛං පබ්රූමි, අවිජ්ජාය පභේදනන්(අ)”ති.
Pure equanimity and mindfulness, preceded by investigation of principles—this, I declare, is liberation by enlightenment, the smashing of ignorance.’”
තතියං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]