Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / जातक-अट्ठकथा • Jātaka-aṭṭhakathā |
[३१६] ६. ससपण्डितजातकवण्णना
[316] 6. Sasapaṇḍitajātakavaṇṇanā
सत्त मे रोहिता मच्छाति इदं सत्था जेतवने विहरन्तो सब्बपरिक्खारदानं आरब्भ कथेसि। सावत्थियं किर एको कुटुम्बिको बुद्धप्पमुखस्स भिक्खुसङ्घस्स सब्बपरिक्खारदानं सज्जेत्वा घरद्वारे मण्डपं कारेत्वा बुद्धप्पमुखं भिक्खुसङ्घं निमन्तेत्वा सुसज्जितमण्डपे पञ्ञत्तवरासने निसीदापेत्वा नानग्गरसं पणीतदानं दत्वा पुन स्वातनायाति सत्ताहं निमन्तेत्वा सत्तमे दिवसे बुद्धप्पमुखानं पञ्चन्नं भिक्खुसतानं सब्बपरिक्खारे अदासि। सत्था भत्तकिच्चावसाने अनुमोदनं करोन्तो ‘‘उपासक, तया पीतिसोमनस्सं कातुं वट्टति, इदञ्हि दानं नाम पोराणकपण्डितानं वंसो, पोराणकपण्डिता हि सम्पत्तयाचकानं जीवितं परिच्चजित्वा अत्तनो मंसम्पि अदंसू’’ति वत्वा तेन याचितो अतीतं आहरि।
Sattame rohitā macchāti idaṃ satthā jetavane viharanto sabbaparikkhāradānaṃ ārabbha kathesi. Sāvatthiyaṃ kira eko kuṭumbiko buddhappamukhassa bhikkhusaṅghassa sabbaparikkhāradānaṃ sajjetvā gharadvāre maṇḍapaṃ kāretvā buddhappamukhaṃ bhikkhusaṅghaṃ nimantetvā susajjitamaṇḍape paññattavarāsane nisīdāpetvā nānaggarasaṃ paṇītadānaṃ datvā puna svātanāyāti sattāhaṃ nimantetvā sattame divase buddhappamukhānaṃ pañcannaṃ bhikkhusatānaṃ sabbaparikkhāre adāsi. Satthā bhattakiccāvasāne anumodanaṃ karonto ‘‘upāsaka, tayā pītisomanassaṃ kātuṃ vaṭṭati, idañhi dānaṃ nāma porāṇakapaṇḍitānaṃ vaṃso, porāṇakapaṇḍitā hi sampattayācakānaṃ jīvitaṃ pariccajitvā attano maṃsampi adaṃsū’’ti vatvā tena yācito atītaṃ āhari.
अतीते बाराणसियं ब्रह्मदत्ते रज्जं कारेन्ते बोधिसत्तो ससयोनियं निब्बत्तित्वा अरञ्ञे वसि। तस्स पन अरञ्ञस्स एकतो पब्बतपादो एकतो नदी एकतो पच्चन्तगामको अहोसि। अपरेपिस्स तयो सहाया अहेसुं मक्कटो च सिङ्गालो च उद्दो चाति। ते चत्तारोपि पण्डिता एकतोव वसन्ता अत्तनो अत्तनो गोचरट्ठाने गोचरं गहेत्वा सायन्हसमये एकतो सन्निपतन्ति। ससपण्डितो ‘‘दानं दातब्बं, सीलं रक्खितब्बं, उपोसथकम्मं कातब्ब’’न्ति तिण्णं जनानं ओवादवसेन धम्मं देसेति। ते तस्स ओवादं सम्पटिच्छित्वा अत्तनो अत्तनो निवासगुम्बं पविसित्वा वसन्ति। एवं काले गच्छन्ते एकदिवसं बोधिसत्तो आकासं ओलोकेत्वा चन्दं दिस्वा ‘‘स्वे उपोसथदिवसो’’ति ञत्वा इतरे तयो आह ‘‘स्वे उपोसथो, तुम्हेपि तयो जना सीलं समादियित्वा उपोसथिका होथ, सीले पतिट्ठाय दिन्नदानं महप्फलं होति, तस्मा याचके सम्पत्ते तुम्हेहि खादितब्बाहारतो दानं दत्वा खादेय्याथा’’ति। ते ‘‘साधू’’ति सम्पटिच्छित्वा अत्तनो अत्तनो वसनट्ठानेसु वसिंसु।
Atīte bārāṇasiyaṃ brahmadatte rajjaṃ kārente bodhisatto sasayoniyaṃ nibbattitvā araññe vasi. Tassa pana araññassa ekato pabbatapādo ekato nadī ekato paccantagāmako ahosi. Aparepissa tayo sahāyā ahesuṃ makkaṭo ca siṅgālo ca uddo cāti. Te cattāropi paṇḍitā ekatova vasantā attano attano gocaraṭṭhāne gocaraṃ gahetvā sāyanhasamaye ekato sannipatanti. Sasapaṇḍito ‘‘dānaṃ dātabbaṃ, sīlaṃ rakkhitabbaṃ, uposathakammaṃ kātabba’’nti tiṇṇaṃ janānaṃ ovādavasena dhammaṃ deseti. Te tassa ovādaṃ sampaṭicchitvā attano attano nivāsagumbaṃ pavisitvā vasanti. Evaṃ kāle gacchante ekadivasaṃ bodhisatto ākāsaṃ oloketvā candaṃ disvā ‘‘sve uposathadivaso’’ti ñatvā itare tayo āha ‘‘sve uposatho, tumhepi tayo janā sīlaṃ samādiyitvā uposathikā hotha, sīle patiṭṭhāya dinnadānaṃ mahapphalaṃ hoti, tasmā yācake sampatte tumhehi khāditabbāhārato dānaṃ datvā khādeyyāthā’’ti. Te ‘‘sādhū’’ti sampaṭicchitvā attano attano vasanaṭṭhānesu vasiṃsu.
पुनदिवसे तेसु उद्दो पातोव ‘‘गोचरं परियेसिस्सामी’’ति निक्खमित्वा गङ्गातीरं गतो। अथेको बालिसिको सत्त रोहितमच्छे उद्धरित्वा वल्लिया आवुणित्वा नेत्वा गङ्गातीरे वालुकं वियूहित्वा वालिकाय पटिच्छादेत्वा पुन मच्छे गण्हन्तो अधोगङ्गं गच्छि। उद्दो मच्छगन्धं घायित्वा वालुकं वियूहित्वा मच्छे दिस्वा नीहरित्वा ‘‘अत्थि नु खो एतेसं सामिको’’ति तिक्खत्तुं घोसेत्वा सामिकं अपस्सन्तो वल्लिकोटिं डंसित्वा नेत्वा अत्तनो वसनगुम्बे ठपेत्वा ‘‘वेलायमेव खादिस्सामी’’ति अत्तनो सीलं आवज्जेन्तो निपज्जि। सिङ्गालोपि वसनट्ठानतो निक्खमित्वा गोचरं परियेसन्तो एकस्स खेत्तगोपकस्स कुटियं द्वे मंससूलानि एकं गोधं एकञ्च दधिवारकं दिस्वा ‘‘अत्थि नु खो एतेसं सामिको’’ति तिक्खत्तुं घोसेत्वा सामिकं अदिस्वा दधिवारकस्स उग्गहणरज्जुकं गीवाय पवेसेत्वा द्वे मंससूले च गोधञ्च मुखेन डंसित्वा नेत्वा अत्तनो वसनगुम्बे ठपेत्वा ‘‘वेलायमेव खादिस्सामी’’ति अत्तनो सीलं आवज्जेन्तो निपज्जि। मक्कटोपि वसनट्ठानतो निक्खमित्वा वनसण्डं पविसित्वा अम्बपिण्डं आहरित्वा अत्तनो वसनगुम्बे ठपेत्वा ‘‘वेलायमेव खादिस्सामी’’ति अत्तनो सीलं आवज्जेन्तो निपज्जि।
Punadivase tesu uddo pātova ‘‘gocaraṃ pariyesissāmī’’ti nikkhamitvā gaṅgātīraṃ gato. Atheko bālisiko satta rohitamacche uddharitvā valliyā āvuṇitvā netvā gaṅgātīre vālukaṃ viyūhitvā vālikāya paṭicchādetvā puna macche gaṇhanto adhogaṅgaṃ gacchi. Uddo macchagandhaṃ ghāyitvā vālukaṃ viyūhitvā macche disvā nīharitvā ‘‘atthi nu kho etesaṃ sāmiko’’ti tikkhattuṃ ghosetvā sāmikaṃ apassanto vallikoṭiṃ ḍaṃsitvā netvā attano vasanagumbe ṭhapetvā ‘‘velāyameva khādissāmī’’ti attano sīlaṃ āvajjento nipajji. Siṅgālopi vasanaṭṭhānato nikkhamitvā gocaraṃ pariyesanto ekassa khettagopakassa kuṭiyaṃ dve maṃsasūlāni ekaṃ godhaṃ ekañca dadhivārakaṃ disvā ‘‘atthi nu kho etesaṃ sāmiko’’ti tikkhattuṃ ghosetvā sāmikaṃ adisvā dadhivārakassa uggahaṇarajjukaṃ gīvāya pavesetvā dve maṃsasūle ca godhañca mukhena ḍaṃsitvā netvā attano vasanagumbe ṭhapetvā ‘‘velāyameva khādissāmī’’ti attano sīlaṃ āvajjento nipajji. Makkaṭopi vasanaṭṭhānato nikkhamitvā vanasaṇḍaṃ pavisitvā ambapiṇḍaṃ āharitvā attano vasanagumbe ṭhapetvā ‘‘velāyameva khādissāmī’’ti attano sīlaṃ āvajjento nipajji.
बोधिसत्तो पन ‘‘वेलायमेव वसनट्ठानतो निक्खमित्वा दब्बतिणानि खादिस्सामी’’ति अत्तनो वसनगुम्बेयेव निपन्नो चिन्तेसि ‘‘मम सन्तिकं आगतानं याचकानं तिणानि दातुं न सक्का, तिलतण्डुलादयोपि मय्हं नत्थि, सचे मे सन्तिकं याचको आगच्छिस्सति, अत्तनो सरीरमंसं दस्सामी’’ति। तस्स सीलतेजेन सक्कस्स पण्डुकम्बलसिलासनं उण्हाकारं दस्सेसि। सो आवज्जमानो इदं कारणं दिस्वा ‘‘ससराजानं वीमंसिस्सामी’’ति पठमं उद्दस्स वसनट्ठानं गन्त्वा ब्राह्मणवेसेन अट्ठासि। ‘‘ब्राह्मण, किमत्थं ठितोसी’’ति वुत्ते पण्डित सचे किञ्चि आहारं लभेय्यं, उपोसथिको हुत्वा वसेय्यन्ति। सो ‘‘साधु दस्सामि ते आहार’’न्ति तेन सद्धिं सल्लपन्तो पठमं गाथमाह –
Bodhisatto pana ‘‘velāyameva vasanaṭṭhānato nikkhamitvā dabbatiṇāni khādissāmī’’ti attano vasanagumbeyeva nipanno cintesi ‘‘mama santikaṃ āgatānaṃ yācakānaṃ tiṇāni dātuṃ na sakkā, tilataṇḍulādayopi mayhaṃ natthi, sace me santikaṃ yācako āgacchissati, attano sarīramaṃsaṃ dassāmī’’ti. Tassa sīlatejena sakkassa paṇḍukambalasilāsanaṃ uṇhākāraṃ dassesi. So āvajjamāno idaṃ kāraṇaṃ disvā ‘‘sasarājānaṃ vīmaṃsissāmī’’ti paṭhamaṃ uddassa vasanaṭṭhānaṃ gantvā brāhmaṇavesena aṭṭhāsi. ‘‘Brāhmaṇa, kimatthaṃ ṭhitosī’’ti vutte paṇḍita sace kiñci āhāraṃ labheyyaṃ, uposathiko hutvā vaseyyanti. So ‘‘sādhu dassāmi te āhāra’’nti tena saddhiṃ sallapanto paṭhamaṃ gāthamāha –
६१.
61.
‘‘सत्त मे रोहिता मच्छा, उदका थलमुब्भता।
‘‘Satta me rohitā macchā, udakā thalamubbhatā;
इदं ब्राह्मण मे अत्थि, एतं भुत्वा वने वसा’’ति॥
Idaṃ brāhmaṇa me atthi, etaṃ bhutvā vane vasā’’ti.
तत्थ थलमुब्भताति उदकतो थले ठपिता, केवट्टेन वा उद्धटा। एतं भुत्वाति एतं मम सन्तकं मच्छाहारं पचित्वा भुञ्जित्वा समणधम्मं करोन्तो रमणीये रुक्खमूले निसिन्नो इमस्मिं वने वसाति।
Tattha thalamubbhatāti udakato thale ṭhapitā, kevaṭṭena vā uddhaṭā. Etaṃ bhutvāti etaṃ mama santakaṃ macchāhāraṃ pacitvā bhuñjitvā samaṇadhammaṃ karonto ramaṇīye rukkhamūle nisinno imasmiṃ vane vasāti.
ब्राह्मणो ‘‘पगेव ताव होतु, पच्छा जानिस्सामी’’ति सिङ्गालस्स सन्तिकं गतो। तेनापि ‘‘किमत्थं ठितोसी’’ति वुत्तो तथेवाह। सिङ्गालो ‘‘साधु दस्सामी’’ति तेन सद्धिं सल्लपन्तो दुतियं गाथमाह –
Brāhmaṇo ‘‘pageva tāva hotu, pacchā jānissāmī’’ti siṅgālassa santikaṃ gato. Tenāpi ‘‘kimatthaṃ ṭhitosī’’ti vutto tathevāha. Siṅgālo ‘‘sādhu dassāmī’’ti tena saddhiṃ sallapanto dutiyaṃ gāthamāha –
६२.
62.
‘‘दुस्स मे खेत्तपालस्स, रत्तिभत्तं अपाभतं।
‘‘Dussa me khettapālassa, rattibhattaṃ apābhataṃ;
मंससूला च द्वे गोधा, एकञ्च दधिवारकं।
Maṃsasūlā ca dve godhā, ekañca dadhivārakaṃ;
इदं ब्राह्मण मे अत्थि, एतं भुत्वा वने वसा’’ति॥
Idaṃ brāhmaṇa me atthi, etaṃ bhutvā vane vasā’’ti.
तत्थ दुस्स मेति यो एस मम अविदूरे खेत्तपालो वसति, दुस्स अमुस्साति अत्थो। अपाभतन्ति आभतं आनीतं। मंससूला च द्वे गोधाति अङ्गारपक्कानि द्वे मंससूलानि च एका च गोधा। दधिवारकन्ति दधिवारको। इदन्ति इदं एत्तकं मम अत्थि, एतं सब्बम्पि यथाभिरुचितेन पाकेन पचित्वा परिभुञ्जित्वा उपोसथिको हुत्वा रमणीये रुक्खमूले निसीदित्वा समणधम्मं करोन्तो इमस्मिं वनसण्डे वसाति अत्थो।
Tattha dussa meti yo esa mama avidūre khettapālo vasati, dussa amussāti attho. Apābhatanti ābhataṃ ānītaṃ. Maṃsasūlā ca dve godhāti aṅgārapakkāni dve maṃsasūlāni ca ekā ca godhā. Dadhivārakanti dadhivārako. Idanti idaṃ ettakaṃ mama atthi, etaṃ sabbampi yathābhirucitena pākena pacitvā paribhuñjitvā uposathiko hutvā ramaṇīye rukkhamūle nisīditvā samaṇadhammaṃ karonto imasmiṃ vanasaṇḍe vasāti attho.
ब्राह्मणो ‘‘पगेव ताव होतु, पच्छा जानिस्सामी’’ति मक्कटस्स सन्तिकं गतो। तेनापि ‘‘किमत्थं ठितोसी’’ति वुत्तो तथेवाह। मक्कटो ‘‘साधु दस्सामी’’ति तेन सद्धिं सल्लपन्तो ततियं गाथमाह –
Brāhmaṇo ‘‘pageva tāva hotu, pacchā jānissāmī’’ti makkaṭassa santikaṃ gato. Tenāpi ‘‘kimatthaṃ ṭhitosī’’ti vutto tathevāha. Makkaṭo ‘‘sādhu dassāmī’’ti tena saddhiṃ sallapanto tatiyaṃ gāthamāha –
६३.
63.
‘‘अम्बपक्कं दकं सीतं, सीतच्छाया मनोरमा।
‘‘Ambapakkaṃ dakaṃ sītaṃ, sītacchāyā manoramā;
इदं ब्राह्मण मे अत्थि, एतं भुत्वा वने वसा’’ति॥
Idaṃ brāhmaṇa me atthi, etaṃ bhutvā vane vasā’’ti.
तत्थ अम्बपक्कन्ति मधुरअम्बफलं। दकं सीतन्ति गङ्गाय उदकं सीतलं। एतं भुत्वा वने वसाति ब्राह्मण एतं अम्बपक्कं परिभुञ्जित्वा सीतलं उदकं पिवित्वा यथाभिरुचिते रमणीये रुक्खमूले निसिन्नो समणधम्मं करोन्तो इमस्मिं वनसण्डे वसाति।
Tattha ambapakkanti madhuraambaphalaṃ. Dakaṃ sītanti gaṅgāya udakaṃ sītalaṃ. Etaṃ bhutvā vane vasāti brāhmaṇa etaṃ ambapakkaṃ paribhuñjitvā sītalaṃ udakaṃ pivitvā yathābhirucite ramaṇīye rukkhamūle nisinno samaṇadhammaṃ karonto imasmiṃ vanasaṇḍe vasāti.
ब्राह्मणो ‘‘पगेव ताव होतु, पच्छा जानिस्सामी’’ति ससपण्डितस्स सन्तिकं गतो। तेनापि ‘‘किमत्थं ठितोसी’’ति वुत्तो तथेवाह। तं सुत्वा बोधिसत्तो सोमनस्सप्पत्तो ‘‘ब्राह्मण, सुट्ठु ते कतं आहारत्थाय मम सन्तिकं आगच्छन्तेन, अज्जाहं अदिन्नपुब्बं दानं दस्सामि । त्वं पन सीलवा पाणातिपातं न करिस्ससि, गच्छ, ब्राह्मण, नानादारूनि सङ्कड्ढित्वा अङ्गारे कत्वा मय्हं आरोचेहि, अहं अत्तानं परिच्चजित्वा अङ्गारमज्झे पतिस्सामि । मम सरीरे पक्के त्वं मंसं खादित्वा समणधम्मं करेय्यासी’’ति तेन सद्धिं सल्लपन्तो चतुत्थं गाथमाह –
Brāhmaṇo ‘‘pageva tāva hotu, pacchā jānissāmī’’ti sasapaṇḍitassa santikaṃ gato. Tenāpi ‘‘kimatthaṃ ṭhitosī’’ti vutto tathevāha. Taṃ sutvā bodhisatto somanassappatto ‘‘brāhmaṇa, suṭṭhu te kataṃ āhāratthāya mama santikaṃ āgacchantena, ajjāhaṃ adinnapubbaṃ dānaṃ dassāmi . Tvaṃ pana sīlavā pāṇātipātaṃ na karissasi, gaccha, brāhmaṇa, nānādārūni saṅkaḍḍhitvā aṅgāre katvā mayhaṃ ārocehi, ahaṃ attānaṃ pariccajitvā aṅgāramajjhe patissāmi . Mama sarīre pakke tvaṃ maṃsaṃ khāditvā samaṇadhammaṃ kareyyāsī’’ti tena saddhiṃ sallapanto catutthaṃ gāthamāha –
६४.
64.
‘‘न ससस्स तिला अत्थि, न मुग्गा नपि तण्डुला।
‘‘Na sasassa tilā atthi, na muggā napi taṇḍulā;
इमिना अग्गिना पक्कं, ममं भुत्वा वने वसा’’ति॥
Iminā agginā pakkaṃ, mamaṃ bhutvā vane vasā’’ti.
तत्थ ममं भुत्वाति यं तं अहं अग्गिं करोहीति वदामि, इमिना अग्गिना पक्कं मं भुञ्जित्वा इमस्मिं वने वस, एकस्स ससस्स सरीरं नाम एकस्स पुरिसस्स यापनमत्तं होतीति।
Tattha mamaṃ bhutvāti yaṃ taṃ ahaṃ aggiṃ karohīti vadāmi, iminā agginā pakkaṃ maṃ bhuñjitvā imasmiṃ vane vasa, ekassa sasassa sarīraṃ nāma ekassa purisassa yāpanamattaṃ hotīti.
सक्को तस्स वचनं सुत्वा अत्तनो आनुभावेन एकं अङ्गाररासिं मापेत्वा बोधिसत्तस्स आरोचेसि। सो दब्बतिणसयनतो उट्ठाय तत्थ गन्त्वा ‘‘सचे मे लोमन्तरेसु पाणका अत्थि, ते मा मरिंसू’’ति तिक्खत्तुं सरीरं विधुनित्वा सकलसरीरं दानमुखे ठपेत्वा लङ्घित्वा पदुमसरे राजहंसो विय पमुदितचित्तो अङ्गाररासिम्हि पति। सो पन अग्गि बोधिसत्तस्स सरीरे लोमकूपमत्तम्पि उण्हं कातुं नासक्खि, हिमगब्भं पविट्ठो विय अहोसि। अथ सक्कं आमन्तेत्वा ‘‘ब्राह्मण, तया कतो अग्गि अतिसीतलो, मम सरीरे लोमकूपमत्तम्पि उण्हं कातुं न सक्कोति, किं नामेत’’न्ति आह। ‘‘ससपण्डित, नाहं ब्राह्मणो, सक्कोहमस्मि, तव वीमंसनत्थाय आगतोम्ही’’ति। ‘‘सक्क, त्वं ताव तिट्ठ, सकलोपि चे लोकसन्निवासो मं दानेन वीमंसेय्य, नेव मे अदातुकामतं पस्सेय्या’’ति बोधिसत्तो सीहनादं नदि। अथ नं सक्को ‘‘ससपण्डित, तव गुणो सकलकप्पं पाकटो होतू’’ति पब्बतं पीळेत्वा पब्बतरसं आदाय चन्दमण्डले ससलक्खणं लिखित्वा बोधिसत्तं आनेत्वा तस्मिं वनसण्डे तस्मिंयेव वनगुम्बे तरुणदब्बतिणपिट्ठे निपज्जापेत्वा अत्तनो वसनट्ठानमेव गतो। तेपि चत्तारो पण्डिता समग्गा सम्मोदमाना सीलं पूरेत्वा दानं दत्वा उपोसथकम्मं कत्वा यथाकम्मं गता।
Sakko tassa vacanaṃ sutvā attano ānubhāvena ekaṃ aṅgārarāsiṃ māpetvā bodhisattassa ārocesi. So dabbatiṇasayanato uṭṭhāya tattha gantvā ‘‘sace me lomantaresu pāṇakā atthi, te mā mariṃsū’’ti tikkhattuṃ sarīraṃ vidhunitvā sakalasarīraṃ dānamukhe ṭhapetvā laṅghitvā padumasare rājahaṃso viya pamuditacitto aṅgārarāsimhi pati. So pana aggi bodhisattassa sarīre lomakūpamattampi uṇhaṃ kātuṃ nāsakkhi, himagabbhaṃ paviṭṭho viya ahosi. Atha sakkaṃ āmantetvā ‘‘brāhmaṇa, tayā kato aggi atisītalo, mama sarīre lomakūpamattampi uṇhaṃ kātuṃ na sakkoti, kiṃ nāmeta’’nti āha. ‘‘Sasapaṇḍita, nāhaṃ brāhmaṇo, sakkohamasmi, tava vīmaṃsanatthāya āgatomhī’’ti. ‘‘Sakka, tvaṃ tāva tiṭṭha, sakalopi ce lokasannivāso maṃ dānena vīmaṃseyya, neva me adātukāmataṃ passeyyā’’ti bodhisatto sīhanādaṃ nadi. Atha naṃ sakko ‘‘sasapaṇḍita, tava guṇo sakalakappaṃ pākaṭo hotū’’ti pabbataṃ pīḷetvā pabbatarasaṃ ādāya candamaṇḍale sasalakkhaṇaṃ likhitvā bodhisattaṃ ānetvā tasmiṃ vanasaṇḍe tasmiṃyeva vanagumbe taruṇadabbatiṇapiṭṭhe nipajjāpetvā attano vasanaṭṭhānameva gato. Tepi cattāro paṇḍitā samaggā sammodamānā sīlaṃ pūretvā dānaṃ datvā uposathakammaṃ katvā yathākammaṃ gatā.
सत्था इमं धम्मदेसनं आहरित्वा सच्चानि पकासेत्वा जातकं समोधानेसि, सच्चपरियोसाने सब्बपरिक्खारदानदायको गहपति सोतापत्तिफले पतिट्ठहि।
Satthā imaṃ dhammadesanaṃ āharitvā saccāni pakāsetvā jātakaṃ samodhānesi, saccapariyosāne sabbaparikkhāradānadāyako gahapati sotāpattiphale patiṭṭhahi.
तदा उद्दो आनन्दो अहोसि, सिङ्गालो मोग्गल्लानो, मक्कटो सारिपुत्तो, सक्को अनुरुद्धो, ससपण्डितो पन अहमेव अहोसिन्ति।
Tadā uddo ānando ahosi, siṅgālo moggallāno, makkaṭo sāriputto, sakko anuruddho, sasapaṇḍito pana ahameva ahosinti.
ससपण्डितजातकवण्णना छट्ठा।
Sasapaṇḍitajātakavaṇṇanā chaṭṭhā.
Related texts:
तिपिटक (मूल) • Tipiṭaka (Mūla) / सुत्तपिटक • Suttapiṭaka / खुद्दकनिकाय • Khuddakanikāya / जातकपाळि • Jātakapāḷi / ३१६. ससपण्डितजातकं • 316. Sasapaṇḍitajātakaṃ