Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៩។១២
Numbered Discourses 9.12
២។ សីហនាទវគ្គ
2. The Lion’s Roar
សៅបាទិសេសសុត្ត
With Something Left Over
ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ ជេតវនេ អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
អថ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ សាវត្ថិំ បិណ្ឌាយ បាវិសិ។ អថ ខោ អាយស្មតោ សារិបុត្តស្ស ឯតទហោសិ: “អតិប្បគោ ខោ តាវ សាវត្ថិយំ បិណ្ឌាយ ចរិតុំ, យន្នូនាហំ យេន អញ្ញតិត្ថិយានំ បរិព្ពាជកានំ អារាមោ តេនុបសង្កមេយ្យន៑”តិ។ អថ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ យេន អញ្ញតិត្ថិយានំ បរិព្ពាជកានំ អារាមោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា តេហិ អញ្ញតិត្ថិយេហិ បរិព្ពាជកេហិ សទ្ធិំ សម្មោទិ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។
Then Venerable Sāriputta robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Sāvatthī for alms. Then it occurred to him, “It’s too early to wander for alms in Sāvatthī. Why don’t I go to the monastery of the wanderers of other religions?” Then he went to the monastery of the wanderers of other religions, and exchanged greetings with the wanderers there. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side.
តេន ខោ បន សមយេន តេសំ អញ្ញតិត្ថិយានំ បរិព្ពាជកានំ សន្និសិន្នានំ សន្និបតិតានំ អយមន្តរាកថា ឧទបាទិ:
Now at that time while those wanderers of other religions were sitting together this discussion came up among them:
“យោ ហិ កោចិ, អាវុសោ, សៅបាទិសេសោ កាលំ ករោតិ, សព្ពោ សោ អបរិមុត្តោ និរយា អបរិមុត្តោ តិរច្ឆានយោនិយា អបរិមុត្តោ បេត្តិវិសយា អបរិមុត្តោ អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា”តិ។
“Friends, no-one who dies with something left over is exempt from hell, the animal realm, or the ghost realm. They’re not exempt from places of loss, bad places, the underworld.”
អថ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ តេសំ អញ្ញតិត្ថិយានំ បរិព្ពាជកានំ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិ នប្បដិក្កោសិ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា បក្កាមិ: “ភគវតោ សន្តិកេ ឯតស្ស ភាសិតស្ស អត្ថំ អាជានិស្សាមី”តិ។
Sāriputta neither approved nor dismissed that statement of the wanderers of other religions. He got up from his seat, thinking, “I will learn the meaning of this statement from the Buddha himself.”
អថ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ សាវត្ថិយំ បិណ្ឌាយ ចរិត្វា បច្ឆាភត្តំ បិណ្ឌបាតបដិក្កន្តោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
Then Sāriputta wandered for alms in Sāvatthī. After the meal, on his return from almsround, he went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened.
“ឥធាហំ, ភន្តេ, បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ សាវត្ថិំ បិណ្ឌាយ បាវិសិំ។ តស្ស មយ្ហំ, ភន្តេ, ឯតទហោសិ: ‘អតិប្បគោ ខោ តាវ សាវត្ថិយំ បិណ្ឌាយ ចរិតុំ; យន្នូនាហំ យេន អញ្ញតិត្ថិយានំ បរិព្ពាជកានំ អារាមោ តេនុបសង្កមេយ្យន៑ៜតិ។ អថ ខោ អហំ, ភន្តេ, យេន អញ្ញតិត្ថិយានំ បរិព្ពាជកានំ អារាមោ តេនុបសង្កមិំ; ឧបសង្កមិត្វា តេហិ អញ្ញតិត្ថិយេហិ បរិព្ពាជកេហិ សទ្ធិំ សម្មោទិំ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំ។ តេន ខោ បន សមយេន តេសំ អញ្ញតិត្ថិយានំ បរិព្ពាជកានំ សន្និសិន្នានំ សន្និបតិតានំ អយមន្តរាកថា ឧទបាទិ: ‘យោ ហិ កោចិ, អាវុសោ, សៅបាទិសេសោ កាលំ ករោតិ, សព្ពោ សោ អបរិមុត្តោ និរយា អបរិមុត្តោ តិរច្ឆានយោនិយា អបរិមុត្តោ បេត្តិវិសយា អបរិមុត្តោ អបាយទុគ្គតិវិនិបាតាៜតិ។ អថ ខោ អហំ, ភន្តេ, តេសំ អញ្ញតិត្ថិយានំ បរិព្ពាជកានំ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិំ នប្បដិក្កោសិំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា បក្កមិំ: ‘ភគវតោ សន្តិកេ ឯតស្ស ភាសិតស្ស អត្ថំ អាជានិស្សាមីៜ”តិ។
“កេ ច, សារិបុត្ត, អញ្ញតិត្ថិយា បរិព្ពាជកា ពាលា អព្យត្តា, កេ ច សៅបាទិសេសំ វា ‘សៅបាទិសេសោៜតិ ជានិស្សន្តិ, អនុបាទិសេសំ វា ‘អនុបាទិសេសោៜតិ ជានិស្សន្តិ។
“Sāriputta, these foolish, incompetent wanderers following other religions: who are they to know whether someone has something left over or not?
នវយិមេ, សារិបុត្ត, បុគ្គលា សៅបាទិសេសា កាលំ កុរុមានា បរិមុត្តា និរយា បរិមុត្តា តិរច្ឆានយោនិយា បរិមុត្តា បេត្តិវិសយា បរិមុត្តា អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា។ កតមេ នវ?
There are these nine people who, dying with something left over, are exempt from hell, the animal realm, and the ghost realm. They’re exempt from places of loss, bad places, the underworld. What nine?
ឥធ, សារិបុត្ត, ឯកច្ចោ បុគ្គលោ សីលេសុ បរិបូរការី ហោតិ, សមាធិស្មិំ បរិបូរការី, បញ្ញាយ មត្តសោ ការី។ សោ បញ្ចន្នំ ឱរម្ភាគិយានំ សំយោជនានំ បរិក្ខយា អន្តរាបរិនិព្ពាយី ហោតិ។ អយំ, សារិបុត្ត, បឋមោ បុគ្គលោ សៅបាទិសេសោ កាលំ កុរុមានោ បរិមុត្តោ និរយា បរិមុត្តោ តិរច្ឆានយោនិយា បរិមុត្តោ បេត្តិវិសយា បរិមុត្តោ អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា។
There’s a person who has fulfilled ethics and immersion, but has limited wisdom. With the ending of the five lower fetters they’re extinguished between one life and the next. This is the first person …
បុន ចបរំ, សារិបុត្ត, ឥធេកច្ចោ បុគ្គលោ សីលេសុ បរិបូរការី ហោតិ, សមាធិស្មិំ បរិបូរការី, បញ្ញាយ មត្តសោ ការី។ សោ បញ្ចន្នំ ឱរម្ភាគិយានំ សំយោជនានំ បរិក្ខយា ឧបហច្ចបរិនិព្ពាយី ហោតិ …បេ…
Furthermore, there’s a person who has fulfilled ethics and immersion, but has limited wisdom. With the ending of the five lower fetters they’re extinguished upon landing. This is the second person …
អសង្ខារបរិនិព្ពាយី ហោតិ …បេ…
With the ending of the five lower fetters they’re extinguished without extra effort. This is the third person …
សសង្ខារបរិនិព្ពាយី ហោតិ …បេ…
With the ending of the five lower fetters they’re extinguished with extra effort. This is the fourth person …
ឧទ្ធំសោតោ ហោតិ អកនិដ្ឋគាមី។ អយំ, សារិបុត្ត, បញ្ចមោ បុគ្គលោ សៅបាទិសេសោ កាលំ កុរុមានោ បរិមុត្តោ និរយា បរិមុត្តោ តិរច្ឆានយោនិយា បរិមុត្តោ បេត្តិវិសយា បរិមុត្តោ អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា។
With the ending of the five lower fetters they head upstream, going to the Akaniṭṭha realm. This is the fifth person …
បុន ចបរំ, សារិបុត្ត, ឥធេកច្ចោ បុគ្គលោ សីលេសុ បរិបូរការី ហោតិ, សមាធិស្មិំ មត្តសោ ការី, បញ្ញាយ មត្តសោ ការី។ សោ តិណ្ណំ សំយោជនានំ បរិក្ខយា រាគទោសមោហានំ តនុត្តា សកទាគាមី ហោតិ, សកិទេវ ឥមំ លោកំ អាគន្ត្វា ទុក្ខស្សន្តំ ករោតិ។ អយំ, សារិបុត្ត, ឆដ្ឋោ បុគ្គលោ សៅបាទិសេសោ កាលំ កុរុមានោ បរិមុត្តោ និរយា …បេ… បរិមុត្តោ អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា។
Furthermore, there’s a person who has fulfilled ethics, but has limited immersion and wisdom. With the ending of three fetters, and the weakening of greed, hate, and delusion, they’re a once-returner. They come back to this world once only, then make an end of suffering. This is the sixth person …
បុន ចបរំ, សារិបុត្ត, ឥធេកច្ចោ បុគ្គលោ សីលេសុ បរិបូរការី ហោតិ, សមាធិស្មិំ មត្តសោ ការី, បញ្ញាយ មត្តសោ ការី។ សោ តិណ្ណំ សំយោជនានំ បរិក្ខយា ឯកពីជី ហោតិ, ឯកំយេវ មានុសកំ ភវំ និព្ពត្តេត្វា ទុក្ខស្សន្តំ ករោតិ។ អយំ, សារិបុត្ត, សត្តមោ បុគ្គលោ សៅបាទិសេសោ កាលំ កុរុមានោ បរិមុត្តោ និរយា …បេ… បរិមុត្តោ អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា។
Furthermore, there’s a person who has fulfilled ethics, but has limited immersion and wisdom. With the ending of three fetters, they’re a one-seeder. They will be reborn just one time in a human existence, then make an end of suffering. This is the seventh person …
បុន ចបរំ, សារិបុត្ត, ឥធេកច្ចោ បុគ្គលោ សីលេសុ បរិបូរការី ហោតិ, សមាធិស្មិំ មត្តសោ ការី, បញ្ញាយ មត្តសោ ការី។ សោ តិណ្ណំ សំយោជនានំ បរិក្ខយា កោលង្កោលោ ហោតិ, ទ្វេ វា តីណិ វា កុលានិ សន្ធាវិត្វា សំសរិត្វា ទុក្ខស្សន្តំ ករោតិ។ អយំ, សារិបុត្ត, អដ្ឋមោ បុគ្គលោ សៅបាទិសេសោ កាលំ កុរុមានោ បរិមុត្តោ និរយា …បេ… បរិមុត្តោ អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា។
Furthermore, there’s a person who has fulfilled ethics, but has limited immersion and wisdom. With the ending of three fetters, they go from family to family. They will transmigrate between two or three families and then make an end of suffering. This is the eighth person …
បុន ចបរំ, សារិបុត្ត, ឥធេកច្ចោ បុគ្គលោ សីលេសុ បរិបូរការី ហោតិ, សមាធិស្មិំ មត្តសោ ការី, បញ្ញាយ មត្តសោ ការី។ សោ តិណ្ណំ សំយោជនានំ បរិក្ខយា សត្តក្ខត្តុបរមោ ហោតិ, សត្តក្ខត្តុបរមំ ទេវេ ច មនុស្សេ ច សន្ធាវិត្វា សំសរិត្វា ទុក្ខស្សន្តំ ករោតិ។ អយំ, សារិបុត្ត, នវមោ បុគ្គលោ សៅបាទិសេសោ កាលំ កុរុមានោ បរិមុត្តោ និរយា បរិមុត្តោ តិរច្ឆានយោនិយា បរិមុត្តោ បេត្តិវិសយា បរិមុត្តោ អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា។
Furthermore, there’s a person who has fulfilled ethics, but has limited immersion and wisdom. With the ending of three fetters, they have at most seven rebirths. They will transmigrate at most seven times among gods and humans and then make an end of suffering. This is the ninth person …
កេ ច, សារិបុត្ត, អញ្ញតិត្ថិយា បរិព្ពាជកា ពាលា អព្យត្តា, កេ ច សៅបាទិសេសំ វា ‘សៅបាទិសេសោៜតិ ជានិស្សន្តិ, អនុបាទិសេសំ វា ‘អនុបាទិសេសោៜតិ ជានិស្សន្តិ។ ឥមេ ខោ, សារិបុត្ត, នវ បុគ្គលា សៅបាទិសេសា កាលំ កុរុមានា បរិមុត្តា និរយា បរិមុត្តា តិរច្ឆានយោនិយា បរិមុត្តា បេត្តិវិសយា បរិមុត្តា អបាយទុគ្គតិវិនិបាតា។
These foolish, incompetent wanderers following other religions: who are they to know whether someone has something left over or not? These are the nine people who, dying with something left over, are exempt from hell, the animal realm, and the ghost realm. They’re exempt from places of loss, bad places, the underworld.
ន តាវាយំ, សារិបុត្ត, ធម្មបរិយាយោ បដិភាសិ ភិក្ខូនំ ភិក្ខុនីនំ ឧបាសកានំ ឧបាសិកានំ។ តំ កិស្ស ហេតុ? មាយិមំ ធម្មបរិយាយំ សុត្វា បមាទំ អាហរិំសូតិ។ អបិ ច មយា, សារិបុត្ត, ធម្មបរិយាយោ បញ្ហាធិប្បាយេន ភាសិតោ”តិ។
Up until now, Sāriputta, I have not felt the need to give this exposition of the teaching to the monks, nuns, laymen, and laywomen. Why is that? For I didn’t want those who heard it to introduce negligence. However, I have spoken it in order to answer your question.”
ទុតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]