Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 9.6
Numbered Discourses 9.6
1. සම්බෝධිවග්ග
1. Awakening
සේවනාසුත්ත
Association
තත්ර ඛෝ ආයස්මා සාරිපුත්තෝ භික්ඛූ ආමන්තේසි …පේ… ආයස්මා සාරිපුත්තෝ ඒතදවෝච:
There Sāriputta addressed the bhikkhus:
“පුග්ගලෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපි. චීවරම්පි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බං—සේවිතබ්බම්පි අසේවිතබ්බම්පි. පිණ්ඩපාතෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපි. සේනාසනම්පි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බං—සේවිතබ්බම්පි අසේවිතබ්බම්පි. ගාමනිගමෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපි. ජනපදපදේසෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපි.
“Friends, you should distinguish two kinds of people: those you should associate with, and those you shouldn’t associate with. You should distinguish two kinds of robes: those you should wear, and those you shouldn’t wear. You should distinguish two kinds of almsfood: that which you should eat, and that which you shouldn’t eat. You should distinguish two kinds of lodging: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent. You should distinguish two kinds of market town: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent. You should distinguish two kinds of country: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.
‘පුග්ගලෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? තත්ථ යං ජඤ්ඤා පුග්ගලං: ‘ඉමං ඛෝ මේ පුග්ගලං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්ති; යේ ච ඛෝ මේ පබ්බජිතේන ජීවිතපරික්ඛාරා සමුදානේතබ්බා චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානපච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරා තේ ච කසිරේන සමුදාගච්ඡන්ති; යස්ස චම්හි අත්ථාය අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතෝ සෝ ච මේ සාමඤ්ඤත්ථෝ න භාවනාපාරිපූරිං ගච්ඡතී(අ)ති, තේනාවුසෝ, පුග්ගලේන සෝ පුග්ගලෝ රත්තිභාගං වා දිවසභාගං වා සඞ්ඛාපි අනාපුච්ඡා පක්කමිතබ්බං නානුබන්ධිතබ්බෝ.
You should distinguish two kinds of people: those you should associate with, and those you shouldn’t associate with.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a person: ‘When I associate with this person, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline. And the necessities of life that a renunciate requires—robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick—are hard to come by. And the goal of the ascetic life for which I went forth from the lay life to homelessness is not being fully developed.’ In this case you should leave that person at that very time of the day or night, without asking. You shouldn’t follow them.
තත්ථ යං ජඤ්ඤා පුග්ගලං: ‘ඉමං ඛෝ මේ පුග්ගලං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්ති; යේ ච ඛෝ මේ පබ්බජිතේන ජීවිතපරික්ඛාරා සමුදානේතබ්බා චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානපච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරා තේ ච අප්පකසිරේන සමුදාගච්ඡන්ති; යස්ස චම්හි අත්ථාය අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතෝ සෝ ච මේ සාමඤ්ඤත්ථෝ න භාවනාපාරිපූරිං ගච්ඡතී(අ)ති, තේනාවුසෝ, පුග්ගලේන සෝ පුග්ගලෝ සඞ්ඛාපි අනාපුච්ඡා පක්කමිතබ්බං නානුබන්ධිතබ්බෝ.
Whereas, should you know of a person: ‘When I associate with this person, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline. But the necessities of life that a renunciate requires—robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick—are easy to come by. However, the goal of the ascetic life for which I went forth from the lay life to homelessness is not being fully developed.’ In this case you should leave that person after reflecting, without asking. You shouldn’t follow them.
තත්ථ යං ජඤ්ඤා පුග්ගලං: ‘ඉමං ඛෝ මේ පුග්ගලං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති; යේ ච ඛෝ මේ පබ්බජිතේන ජීවිතපරික්ඛාරා සමුදානේතබ්බා චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානපච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරා තේ ච කසිරේන සමුදාගච්ඡන්ති; යස්ස චම්හි අත්ථාය අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතෝ සෝ ච මේ සාමඤ්ඤත්ථෝ භාවනාපාරිපූරිං ගච්ඡතී(අ)ති, තේනාවුසෝ, පුග්ගලේන සෝ පුග්ගලෝ සඞ්ඛාපි අනුබන්ධිතබ්බෝ න පක්කමිතබ්බං.
Well, should you know of a person: ‘When I associate with this person, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow. And the necessities of life that a renunciate requires—robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick—are hard to come by. But the goal of the ascetic life for which I went forth from the lay life to homelessness is being fully developed.’ In this case you should follow that person after appraisal. You shouldn’t leave them.
තත්ථ යං ජඤ්ඤා පුග්ගලං: ‘ඉමං ඛෝ මේ පුග්ගලං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති; යේ ච ඛෝ මේ පබ්බජිතේන ජීවිතපරික්ඛාරා සමුදානේතබ්බා චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානපච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරා තේ ච අප්පකසිරේන සමුදාගච්ඡන්ති; යස්ස චම්හි අත්ථාය අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතෝ සෝ ච මේ සාමඤ්ඤත්ථෝ භාවනාපාරිපූරිං ගච්ඡතී(අ)ති, තේනාවුසෝ, පුග්ගලේන සෝ පුග්ගලෝ යාවජීවං අනුබන්ධිතබ්බෝ න පක්කමිතබ්බං අපි පනුජ්ජමානේන. ‘පුග්ගලෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං, ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
Whereas, should you know of a person: ‘When I associate with this person, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow. And the necessities of life that a renunciate requires—robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick—are easy to come by. And the goal of the ascetic life for which I went forth from the lay life to homelessness is being fully developed.’ In this case you should follow that person. You shouldn’t leave them, even if they send you away. ‘You should distinguish two kinds of people: those you should associate with, and those you shouldn’t associate with.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘චීවරම්පි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බං—සේවිතබ්බම්පි අසේවිතබ්බම්පී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? තත්ථ යං ජඤ්ඤා චීවරං: ‘ඉදං ඛෝ මේ චීවරං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්තී(අ)ති, ඒවරූපං චීවරං න සේවිතබ්බං. තත්ථ යං ජඤ්ඤා චීවරං: ‘ඉදං ඛෝ මේ චීවරං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්තී(අ)ති, ඒවරූපං චීවරං සේවිතබ්බං. ‘චීවරම්පි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බං—සේවිතබ්බම්පි අසේවිතබ්බම්පී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං, ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
‘You should distinguish two kinds of robes: those you should wear, and those you shouldn’t wear.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a robe: ‘When I wear this robe, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not wear that kind of robe. Whereas, should you know of a robe: ‘When I wear this robe, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should wear that kind of robe. ‘You should distinguish two kinds of robes: those you should wear, and those you shouldn’t wear.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘පිණ්ඩපාතෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? තත්ථ යං ජඤ්ඤා පිණ්ඩපාතං: ‘ඉමං ඛෝ මේ පිණ්ඩපාතං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්තී(අ)ති, ඒවරූපෝ පිණ්ඩපාතෝ න සේවිතබ්බෝ. තත්ථ යං ජඤ්ඤා පිණ්ඩපාතං: ‘ඉමං ඛෝ මේ පිණ්ඩපාතං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්තී(අ)ති, ඒවරූපෝ පිණ්ඩපාතෝ සේවිතබ්බෝ. ‘පිණ්ඩපාතෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං, ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
‘You should distinguish two kinds of almsfood: that which you should eat, and that which you shouldn’t eat.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of almsfood: ‘When I eat this almsfood, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not eat that kind of almsfood. Whereas, should you know of almsfood: ‘When I eat this almsfood, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should eat that kind of almsfood. ‘You should distinguish two kinds of almsfood: that which you should eat, and that which you shouldn’t eat.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘සේනාසනම්පි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බං—සේවිතබ්බම්පි අසේවිතබ්බම්පී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? තත්ථ යං ජඤ්ඤා සේනාසනං: ‘ඉදං ඛෝ මේ සේනාසනං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්තී(අ)ති, ඒවරූපං සේනාසනං න සේවිතබ්බං. තත්ථ යං ජඤ්ඤා සේනාසනං: ‘ඉදං ඛෝ මේ සේනාසනං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්තී(අ)ති, ඒවරූපං සේනාසනං සේවිතබ්බං. ‘සේනාසනම්පි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බං—සේවිතබ්බම්පි අසේවිතබ්බම්පී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං, ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
‘You should distinguish two kinds of lodging: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a lodging: ‘When I frequent this lodging, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not frequent that kind of lodging. Whereas, should you know of a lodging: ‘When I frequent this lodging, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should frequent that kind of lodging. ‘You should distinguish two kinds of lodging: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘ගාමනිගමෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? තත්ථ යං ජඤ්ඤා ගාමනිගමං: ‘ඉමං ඛෝ මේ ගාමනිගමං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්තී(අ)ති, ඒවරූපෝ ගාමනිගමෝ න සේවිතබ්බෝ. තත්ථ යං ජඤ්ඤා ගාමනිගමං: ‘ඉමං ඛෝ මේ ගාමනිගමං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්තී(අ)ති, ඒවරූපෝ ගාමනිගමෝ සේවිතබ්බෝ. ‘ගාමනිගමෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං, ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
‘You should distinguish two kinds of market town: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a market town: ‘When I frequent this market town, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not frequent that kind of village or town. Whereas, should you know of a market town: ‘When I frequent this market town, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should frequent that kind of village or town. ‘You should distinguish two kinds of market town: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘ජනපදපදේසෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? තත්ථ යං ජඤ්ඤා ජනපදපදේසං: ‘ඉමං ඛෝ මේ ජනපදපදේසං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්තී(අ)ති, ඒවරූපෝ ජනපදපදේසෝ න සේවිතබ්බෝ. තත්ථ යං ජඤ්ඤා ජනපදපදේසං: ‘ඉමං ඛෝ මේ ජනපදපදේසං සේවතෝ අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්තී(අ)ති, ඒවරූපෝ ජනපදපදේසෝ සේවිතබ්බෝ. ‘ජනපදපදේසෝපි, ආවුසෝ, දුවිධේන වේදිතබ්බෝ—සේවිතබ්බෝපි අසේවිතබ්බෝපී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං, ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තන්”ති.
‘You should distinguish two kinds of country: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a country: ‘When I frequent this country, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not frequent that kind of country. Whereas, should you know of a country: ‘When I frequent this country, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should frequent that kind of country. ‘You should distinguish two kinds of country: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, and this is why I said it.”
ඡට්ඨං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]