Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៩។១១
Numbered Discourses 9.11
២។ សីហនាទវគ្គ
2. The Lion’s Roar
សីហនាទសុត្ត
Sāriputta’s Lion’s Roar
ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ ជេតវនេ អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
អថ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “វុត្ថោ មេ, ភន្តេ, សាវត្ថិយំ វស្សាវាសោ។ ឥច្ឆាមហំ, ភន្តេ, ជនបទចារិកំ បក្កមិតុន៑”តិ។
Then Venerable Sāriputta went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, I have completed the rainy season residence at Sāvatthī. I wish to depart to wander the countryside.”
“យស្សទានិ ត្វំ, សារិបុត្ត, កាលំ មញ្ញសី”តិ។ អថ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ ឧដ្ឋាយាសនា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា បទក្ខិណំ កត្វា បក្កាមិ។
“Please, Sāriputta, go at your convenience.” Then Sāriputta got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right, before leaving.
អថ ខោ អញ្ញតរោ ភិក្ខុ អចិរបក្កន្តេ អាយស្មន្តេ សារិបុត្តេ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អាយស្មា មំ, ភន្តេ, សារិបុត្តោ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កន្តោ”តិ។
And then, not long after Sāriputta had left, a certain monk said to the Buddha, “Sir, Venerable Sāriputta attacked me and left without saying sorry.”
អថ ខោ ភគវា អញ្ញតរំ ភិក្ខុំ អាមន្តេសិ: “ឯហិ ត្វំ, ភិក្ខុ, មម វចនេន សារិបុត្តំ អាមន្តេហិ: ‘សត្ថា តំ, អាវុសោ សារិបុត្ត, អាមន្តេតីៜ”តិ។
So the Buddha addressed a certain monk, “Please, monk, in my name tell Sāriputta that the teacher summons him.”
“ឯវំ, ភន្តេ”តិ ខោ សោ ភិក្ខុ ភគវតោ បដិស្សុត្វា យេនាយស្មា សារិបុត្តោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មន្តំ សារិបុត្តំ ឯតទវោច: “សត្ថា តំ, អាវុសោ សារិបុត្ត, អាមន្តេតី”តិ។
“Yes, sir,” that monk replied. He went to Sāriputta and said to him, “Friend Sāriputta, the teacher summons you.”
“ឯវមាវុសោ”តិ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ តស្ស ភិក្ខុនោ បច្ចស្សោសិ។
“Yes, friend,” Sāriputta replied.
តេន ខោ បន សមយេន អាយស្មា ច មហាមោគ្គល្លានោ អាយស្មា ច អានន្ទោ អវាបុរណំ អាទាយ វិហារេ អាហិណ្ឌន្តិ: “អភិក្កមថាយស្មន្តោ, អភិក្កមថាយស្មន្តោ។ ឥទានាយស្មា សារិបុត្តោ ភគវតោ សម្មុខា សីហនាទំ នទិស្សតី”តិ។
Now at that time the venerables Mahāmoggallāna and Ānanda took a key and went from dwelling to dwelling, saying: “Come forth, venerables! Come forth, venerables! Now Venerable Sāriputta will roar his lion’s roar in the presence of the Buddha!”
អថ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ អាយស្មន្តំ សារិបុត្តំ ភគវា ឯតទវោច:
Then Venerable Sāriputta went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him:
“ឥធ តេ, សារិបុត្ត, អញ្ញតរោ សព្រហ្មចារី ខីយនធម្មំ អាបន្នោ: ‘អាយស្មា មំ, ភន្តេ, សារិបុត្តោ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជចារិកំ បក្កន្តោៜ”តិ។
“Sāriputta, one of your spiritual companions has made this complaint: ‘Venerable Sāriputta attacked me and left without saying sorry.’”
“យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
“Sir, someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, បថវិយំ សុចិម្បិ និក្ខិបន្តិ អសុចិម្បិ និក្ខិបន្តិ គូថគតម្បិ និក្ខិបន្តិ មុត្តគតម្បិ និក្ខិបន្តិ ខេឡគតម្បិ និក្ខិបន្តិ បុព្ពគតម្បិ និក្ខិបន្តិ លោហិតគតម្បិ និក្ខិបន្តិ, ន ច តេន បថវី អដ្ដីយតិ វា ហរាយតិ វា ជិគុច្ឆតិ វា; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, បថវីសមេន ចេតសា វិហរាមិ វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
Suppose they were to toss both clean and unclean things on the earth, like feces, urine, spit, pus, and blood. The earth isn’t horrified, repelled, and disgusted because of this. In the same way, I live with a heart like the earth, abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, អាបស្មិំ សុចិម្បិ ធោវន្តិ អសុចិម្បិ ធោវន្តិ គូថគតម្បិ … មុត្តគតម្បិ … ខេឡគតម្បិ … បុព្ពគតម្បិ … លោហិតគតម្បិ ធោវន្តិ, ន ច តេន អាបោ អដ្ដីយតិ វា ហរាយតិ វា ជិគុច្ឆតិ វា; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, អាបោសមេន ចេតសា វិហរាមិ វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
Suppose they were to wash both clean and unclean things in water, like feces, urine, spit, pus, and blood. The water isn’t horrified, repelled, and disgusted because of this. In the same way, I live with a heart like water, abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, តេជោ សុចិម្បិ ឌហតិ អសុចិម្បិ ឌហតិ គូថគតម្បិ … មុត្តគតម្បិ … ខេឡគតម្បិ … បុព្ពគតម្បិ … លោហិតគតម្បិ ឌហតិ, ន ច តេន តេជោ អដ្ដីយតិ វា ហរាយតិ វា ជិគុច្ឆតិ វា; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, តេជោសមេន ចេតសា វិហរាមិ វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
Suppose a fire was to burn both clean and unclean things, like feces, urine, spit, pus, and blood. The fire isn’t horrified, repelled, and disgusted because of this. In the same way, I live with a heart like fire, abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, វាយោ សុចិម្បិ ឧបវាយតិ អសុចិម្បិ ឧបវាយតិ គូថគតម្បិ … មុត្តគតម្បិ … ខេឡគតម្បិ … បុព្ពគតម្បិ … លោហិតគតម្បិ ឧបវាយតិ, ន ច តេន វាយោ អដ្ដីយតិ វា ហរាយតិ វា ជិគុច្ឆតិ វា; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, វាយោសមេន ចេតសា វិហរាមិ វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
Suppose the wind was to blow on both clean and unclean things, like feces, urine, spit, pus, and blood. The wind isn’t horrified, repelled, and disgusted because of this. In the same way, I live with a heart like the wind, abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, រជោហរណំ សុចិម្បិ បុញ្ឆតិ អសុចិម្បិ បុញ្ឆតិ គូថគតម្បិ … មុត្តគតម្បិ … ខេឡគតម្បិ … បុព្ពគតម្បិ … លោហិតគតម្បិ បុញ្ឆតិ, ន ច តេន រជោហរណំ អដ្ដីយតិ វា ហរាយតិ វា ជិគុច្ឆតិ វា; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, រជោហរណសមេន ចេតសា វិហរាមិ វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
Suppose a rag was to wipe up both clean and unclean things, like feces, urine, spit, pus, and blood. The rag isn’t horrified, repelled, and disgusted because of this. In the same way, I live with a heart like a rag, abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, ចណ្ឌាលកុមារកោ វា ចណ្ឌាលកុមារិកា វា កឡោបិហត្ថោ នន្តកវាសី គាមំ វា និគមំ វា បវិសន្តោ នីចចិត្តំយេវ ឧបដ្ឋបេត្វា បវិសតិ; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, ចណ្ឌាលកុមារកចណ្ឌាលកុមារិកាសមេន ចេតសា វិហរាមិ វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
Suppose an outcaste boy or girl, holding a pot and clad in rags, were to enter a town or village. They’d enter with a humble mind. In the same way, I live with a heart like an outcaste boy or girl, abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, ឧសភោ ឆិន្នវិសាណោ សូរតោ សុទន្តោ សុវិនីតោ រថិយាយ រថិយំ សិង្ឃាដកេន សិង្ឃាដកំ អន្វាហិណ្ឌន្តោ ន កិញ្ចិ ហិំសតិ បាទេន វា វិសាណេន វា; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, ឧសភឆិន្នវិសាណសមេន ចេតសា វិហរាមិ វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
Suppose there was a bull with his horns cut, gentle, well tamed and well trained. He’d wander from street to street and square to square without hurting anyone with his feet or horns. In the same way, I live with a heart like a bull with horns cut, abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, ឥត្ថី វា បុរិសោ វា ទហរោ យុវា មណ្ឌនកជាតិកោ សីសំន្ហាតោ អហិកុណបេន វា កុក្កុរកុណបេន វា មនុស្សកុណបេន វា កណ្ឋេ អាសត្តេន អដ្ដីយេយ្យ ហរាយេយ្យ ជិគុច្ឆេយ្យ; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, ឥមិនា បូតិកាយេន អដ្ដីយាមិ ហរាយាមិ ជិគុច្ឆាមិ។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យ។
Suppose there was a woman or man who was young, youthful, and fond of adornments, and had bathed their head. If the carcass of a snake or a dog or a human were hung around their neck, they’d be horrified, repelled, and disgusted. In the same way, I’m horrified, repelled, and disgusted by this rotten body. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.
សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, បុរិសោ មេទកថាលិកំ បរិហរេយ្យ ឆិទ្ទាវឆិទ្ទំ ឧគ្ឃរន្តំ បគ្ឃរន្តំ; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ, ឥមំ កាយំ បរិហរាមិ ឆិទ្ទាវឆិទ្ទំ ឧគ្ឃរន្តំ បគ្ឃរន្តំ។ យស្ស នូន, ភន្តេ, កាយេ កាយគតាសតិ អនុបដ្ឋិតា អស្ស, សោ ឥធ អញ្ញតរំ សព្រហ្មចារិំ អាសជ្ជ អប្បដិនិស្សជ្ជ ចារិកំ បក្កមេយ្យា”តិ។
Suppose someone was to carry around a bowl of fat that was leaking and oozing from holes and cracks. In the same way, I carry around this body that’s leaking and oozing from holes and cracks. Someone who had not established mindfulness of the body might well attack one of their spiritual companions and leave without saying sorry.”
អថ ខោ សោ ភិក្ខុ ឧដ្ឋាយាសនា ឯកំសំ ឧត្តរាសង្គំ ករិត្វា ភគវតោ បាទេសុ សិរសា និបតិត្វា ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អច្ចយោ មំ, ភន្តេ, អច្ចគមា យថាពាលំ យថាមូឡ្ហំ យថាអកុសលំ, យោ អហំ អាយស្មន្តំ សារិបុត្តំ អសតា តុច្ឆា មុសា អភូតេន អព្ភាចិក្ខិំ។ តស្ស មេ, ភន្តេ, ភគវា អច្ចយំ អច្ចយតោ បដិគ្គណ្ហតុ អាយតិំ សំវរាយា”តិ។
Then that monk rose from his seat, placed his robe over one shoulder, bowed with his head at the Buddha’s feet, and said, “I have made a mistake, sir. It was foolish, stupid, and unskillful of me to speak ill of Venerable Sāriputta with a false, hollow, lying, untruthful claim. Please, sir, accept my mistake for what it is, so I will restrain myself in future.”
“តគ្ឃ តំ, ភិក្ខុ, អច្ចយោ អច្ចគមា យថាពាលំ យថាមូឡ្ហំ យថាអកុសលំ, យោ ត្វំ សារិបុត្តំ អសតា តុច្ឆា មុសា អភូតេន អព្ភាចិក្ខិ។ យតោ ច ខោ ត្វំ, ភិក្ខុ, អច្ចយំ អច្ចយតោ ទិស្វា យថាធម្មំ បដិករោសិ, តំ តេ មយំ បដិគ្គណ្ហាម។ វុឌ្ឍិហេសា, ភិក្ខុ, អរិយស្ស វិនយេ យោ អច្ចយំ អច្ចយតោ ទិស្វា យថាធម្មំ បដិករោតិ អាយតិំ សំវរំ អាបជ្ជតី”តិ។
“Indeed, monk, you made a mistake. It was foolish, stupid, and unskillful of you to act in that way. But since you have recognized your mistake for what it is, and have dealt with it properly, I accept it. For it is growth in the training of the Noble One to recognize a mistake for what it is, deal with it properly, and commit to restraint in the future.”
អថ ខោ ភគវា អាយស្មន្តំ សារិបុត្តំ អាមន្តេសិ: “ខម, សារិបុត្ត, ឥមស្ស មោឃបុរិសស្ស, បុរា តស្ស តត្ថេវ សត្តធា មុទ្ធា ផលតី”តិ។
Then the Buddha said to Venerable Sāriputta, “Sāriputta, forgive that silly man before his head explodes into seven pieces right here.”
“ខមាមហំ, ភន្តេ, តស្ស អាយស្មតោ សចេ មំ សោ អាយស្មា ឯវមាហ: ‘ខមតុ ច មេ សោ អាយស្មាៜ”តិ។
“I will pardon that venerable if he asks me: ‘May the venerable please pardon me too.’”
បឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]