Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៥។៩៩
Numbered Discourses 5.99
១០។ កកុធវគ្គ
10. With Kakudha
សីហសុត្ត
The Lion
“សីហោ, ភិក្ខវេ, មិគរាជា សាយន្ហសមយំ អាសយា និក្ខមតិ; អាសយា និក្ខមិត្វា វិជម្ភតិ; វិជម្ភិត្វា សមន្តា ចតុទ្ទិសំ អនុវិលោកេតិ; សមន្តា ចតុទ្ទិសំ អនុវិលោកេត្វា តិក្ខត្តុំ សីហនាទំ នទតិ; តិក្ខត្តុំ សីហនាទំ នទិត្វា គោចរាយ បក្កមតិ។ សោ ហត្ថិស្ស ចេបិ បហារំ ទេតិ, សក្កច្ចញ្ញេវ បហារំ ទេតិ, នោ អសក្កច្ចំ; មហិំសស្ស ចេបិ បហារំ ទេតិ, សក្កច្ចញ្ញេវ បហារំ ទេតិ, នោ អសក្កច្ចំ; គវស្ស ចេបិ បហារំ ទេតិ, សក្កច្ចញ្ញេវ បហារំ ទេតិ, នោ អសក្កច្ចំ; ទីបិស្ស ចេបិ បហារំ ទេតិ, សក្កច្ចញ្ញេវ បហារំ ទេតិ, នោ អសក្កច្ចំ; ខុទ្ទកានញ្ចេបិ បាណានំ បហារំ ទេតិ អន្តមសោ សសពិឡារានម្បិ, សក្កច្ចញ្ញេវ បហារំ ទេតិ, នោ អសក្កច្ចំ។ តំ កិស្ស ហេតុ? ‘មា មេ យោគ្គបថោ នស្សាៜតិ។
“Bhikkhus, towards evening the lion, king of beasts, emerges from his den, yawns, looks all around the four quarters, and roars his lion’s roar three times. Then he sets out on the hunt. If he strikes an elephant, he does it carefully, not carelessly. If he strikes a buffalo … a cow … a leopard … or any smaller creatures—even a hare or a cat—he does it carefully, not carelessly. Why is that? Thinking: ‘May I not lose my way.’
សីហោតិ ខោ, ភិក្ខវេ, តថាគតស្សេតំ អធិវចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស។ យំ ខោ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ បរិសាយ ធម្មំ ទេសេតិ, ឥទមស្ស ហោតិ សីហនាទស្មិំ។ ភិក្ខូនញ្ចេបិ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, សក្កច្ចញ្ញេវ តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, នោ អសក្កច្ចំ; ភិក្ខុនីនញ្ចេបិ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, សក្កច្ចញ្ញេវ តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, នោ អសក្កច្ចំ; ឧបាសកានញ្ចេបិ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, សក្កច្ចញ្ញេវ តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, នោ អសក្កច្ចំ; ឧបាសិកានញ្ចេបិ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, សក្កច្ចញ្ញេវ តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, នោ អសក្កច្ចំ; បុថុជ្ជនានញ្ចេបិ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ អន្តមសោ អន្នភារនេសាទានម្បិ, សក្កច្ចញ្ញេវ តថាគតោ ធម្មំ ទេសេតិ, នោ អសក្កច្ចំ។ តំ កិស្ស ហេតុ? ធម្មគរុ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ធម្មគារវោ”តិ។
‘Lion’ is a term for the Realized One, the perfected one, the fully awakened Buddha. When the Realized One teaches Dhamma to an assembly, this is his lion’s roar. When the Realized One teaches the monks … nuns … laymen … laywomen … or ordinary people—even food-carriers and hunters—he teaches them carefully, not carelessly. Why is that? Because the Realized One has respect and reverence for the teaching.”
នវមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]