Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៨។១២
Numbered Discourses 8.12
២។ មហាវគ្គ
2. The Great Chapter
សីហសុត្ត
With Sīha
ឯកំ សមយំ ភគវា វេសាលិយំ វិហរតិ មហាវនេ កូដាគារសាលាយំ។ តេន ខោ បន សមយេន សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី សន្ថាគារេ សន្និសិន្នា សន្និបតិតា អនេកបរិយាយេន ពុទ្ធស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ, ធម្មស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ, សង្ឃស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ។
At one time the Buddha was staying near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof. Now at that time several very prominent Licchavis were sitting together at the town hall, praising the Buddha, his teaching, and the Saṅgha in many ways.
តេន ខោ បន សមយេន សីហោ សេនាបតិ និគណ្ឋសាវកោ តស្សំ បរិសាយំ និសិន្នោ ហោតិ។ អថ ខោ សីហស្ស សេនាបតិស្ស ឯតទហោសិ: “និស្សំសយំ ខោ សោ ភគវា អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ ភវិស្សតិ, តថា ហិមេ សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី សន្ថាគារេ សន្និសិន្នា សន្និបតិតា អនេកបរិយាយេន ពុទ្ធស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ, ធម្មស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ, សង្ឃស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ។ យន្នូនាហំ តំ ភគវន្តំ ទស្សនាយ ឧបសង្កមេយ្យំ អរហន្តំ សម្មាសម្ពុទ្ធន៑”តិ។
Now at that time General Sīha, a disciple of the Jains, was sitting in that assembly. He thought, “That Blessed One must without a doubt be a perfected one, a fully awakened Buddha. For several very prominent Licchavis are praising the Buddha, his teaching, and the Saṅgha in many ways. Why don’t I go to see that Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha!”
អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ យេន និគណ្ឋោ នាដបុត្តោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា និគណ្ឋំ នាដបុត្តំ ឯតទវោច: “ឥច្ឆាមហំ, ភន្តេ, សមណំ គោតមំ ទស្សនាយ ឧបសង្កមិតុន៑”តិ។
Then General Sīha went to the Jain ascetic of the Ñātika clan and said to him, “Sir, I’d like to go to see the ascetic Gotama.”
“កិំ បន ត្វំ, សីហ, កិរិយវាទោ សមានោ អកិរិយវាទំ សមណំ គោតមំ ទស្សនាយ ឧបសង្កមិស្សសិ? សមណោ ហិ, សីហ, គោតមោ អកិរិយវាទោ, អកិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតី”តិ។
“But Sīha, you believe in the doctrine of action. Why should you go to see the ascetic Gotama, who teaches a doctrine of inaction? For the ascetic Gotama believes in a doctrine of inaction, he teaches inaction, and he guides his disciples in that way.”
អថ ខោ សីហស្ស សេនាបតិស្ស យោ អហោសិ គមិយាភិសង្ខារោ ភគវន្តំ ទស្សនាយ, សោ បដិប្បស្សម្ភិ។
Then Sīha’s determination to go and see the Buddha died down.
ទុតិយម្បិ ខោ សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី សន្ថាគារេ សន្និសិន្នា សន្និបតិតា អនេកបរិយាយេន ពុទ្ធស្ស …បេ… ធម្មស្ស …បេ… សង្ឃស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ។ ទុតិយម្បិ ខោ សីហស្ស សេនាបតិស្ស ឯតទហោសិ: “និស្សំសយំ ខោ សោ ភគវា អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ ភវិស្សតិ, តថា ហិមេ សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី សន្ថាគារេ សន្និសិន្នា សន្និបតិតា អនេកបរិយាយេន ពុទ្ធស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ, ធម្មស្ស …បេ… សង្ឃស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ។ យន្នូនាហំ តំ ភគវន្តំ ទស្សនាយ ឧបសង្កមេយ្យំ អរហន្តំ សម្មាសម្ពុទ្ធន៑”តិ។
For a second time, several prominent Licchavis were sitting together at the town hall, praising the Buddha, his teaching, and the Saṅgha in many ways. And for a second time Sīha thought: “Why don’t I go to see that Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha!”
អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ យេន និគណ្ឋោ នាដបុត្តោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា និគណ្ឋំ នាដបុត្តំ ឯតទវោច: “ឥច្ឆាមហំ, ភន្តេ, សមណំ គោតមំ ទស្សនាយ ឧបសង្កមិតុន៑”តិ។
Then General Sīha went to the Jain Ñātika …
“កិំ បន ត្វំ, សីហ, កិរិយវាទោ សមានោ អកិរិយវាទំ សមណំ គោតមំ ទស្សនាយ ឧបសង្កមិស្សសិ? សមណោ ហិ, សីហ, គោតមោ អកិរិយវាទោ អកិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតី”តិ។
ទុតិយម្បិ ខោ សីហស្ស សេនាបតិស្ស យោ អហោសិ គមិយាភិសង្ខារោ ភគវន្តំ ទស្សនាយ, សោ បដិប្បស្សម្ភិ។
Then for a second time Sīha’s determination to go and see the Buddha died down.
តតិយម្បិ ខោ សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី សន្ថាគារេ សន្និសិន្នា សន្និបតិតា អនេកបរិយាយេន ពុទ្ធស្ស …បេ… ធម្មស្ស …បេ… សង្ឃស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ។ តតិយម្បិ ខោ សីហស្ស សេនាបតិស្ស ឯតទហោសិ: “និស្សំសយំ ខោ សោ ភគវា អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ ភវិស្សតិ, តថា ហិមេ សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី សន្ថាគារេ សន្និសិន្នា សន្និបតិតា អនេកបរិយាយេន ពុទ្ធស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ, ធម្មស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ, សង្ឃស្ស វណ្ណំ ភាសន្តិ។ កិំ ហិមេ ករិស្សន្តិ និគណ្ឋា អបលោកិតា វា អនបលោកិតា វា? យន្នូនាហំ អនបលោកេត្វាវ និគណ្ឋេ តំ ភគវន្តំ ទស្សនាយ ឧបសង្កមេយ្យំ អរហន្តំ សម្មាសម្ពុទ្ធន៑”តិ។
For a third time, several prominent Licchavis were sitting together at the town hall, praising the Buddha, his teaching, and the Saṅgha in many ways. And for a third time Sīha thought, “That Blessed One must without a doubt be a perfected one, a fully awakened Buddha. For several very prominent Licchavis are praising the Buddha, his teaching, and the Saṅgha in many ways. What can these Jains do to me, whether I take leave of them or not? Why don’t I, without taking leave of them, go to see that Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha!”
អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ បញ្ចមត្តេហិ រថសតេហិ ទិវាទិវស្ស វេសាលិយា និយ្យាសិ ភគវន្តំ ទស្សនាយ។ យាវតិកា យានស្ស ភូមិ, យានេន គន្ត្វា យានា បច្ចោរោហិត្វា បត្តិកោវ អគមាសិ។ អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ សីហោ សេនាបតិ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
Then Sīha, with around five hundred chariots, set out from Vesālī in the middle of the day to see the Buddha. He went by carriage as far as the terrain allowed, then descended and went by foot. Then General Sīha went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“សុតំ មេតំ, ភន្តេ: ‘អកិរិយវាទោ សមណោ គោតមោ, អកិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។ យេ តេ, ភន្តេ, ឯវមាហំសុ: ‘អកិរិយវាទោ សមណោ គោតមោ, អកិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ, កច្ចិ តេ, ភន្តេ, ភគវតោ វុត្តវាទិនោ ន ច ភគវន្តំ អភូតេន អព្ភាចិក្ខន្តិ ធម្មស្ស ចានុធម្មំ ព្យាករោន្តិ ន ច កោចិ សហធម្មិកោ វាទានុវាទោ គារយ្ហំ ឋានំ អាគច្ឆតិ? អនព្ភក្ខាតុកាមា ហិ មយំ, ភន្តេ, ភគវន្តន៑”តិ។
“Sir, I have heard this: ‘The ascetic Gotama believes in a doctrine of inaction, he teaches inaction, and he guides his disciples in that way.’ I trust those who say this repeat what the Buddha has said, and do not misrepresent him with an untruth? Is their explanation in line with the teaching? Are there any legitimate grounds for rebuke and criticism? For we don’t want to misrepresent the Blessed One.”
“អត្ថិ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អកិរិយវាទោ សមណោ គោតមោ, អកិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
“There is, Sīha, a sense in which you could rightly say that I believe in inaction, I teach inaction, and I guide my disciples in that way.
អត្ថិ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘កិរិយវាទោ សមណោ គោតមោ, កិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And there is a sense in which you could rightly say that I believe in action, I teach action, and I guide my disciples in that way.
អត្ថិ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘ឧច្ឆេទវាទោ សមណោ គោតមោ, ឧច្ឆេទាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And there is a sense in which you could rightly say that I believe in annihilationism, I teach annihilation, and I guide my disciples in that way.
អត្ថិ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘ជេគុច្ឆី សមណោ គោតមោ, ជេគុច្ឆិតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And there is a sense in which you could rightly say that I’m disgusted, I teach disgust, and I guide my disciples in that way.
អត្ថិ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘វេនយិកោ សមណោ គោតមោ, វិនយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And there is a sense in which you could rightly say that I'm an exterminator, I teach extermination, and I guide my disciples in that way.
អត្ថិ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘តបស្សី សមណោ គោតមោ, តបស្សិតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And there is a sense in which you could rightly say that I’m a mortifier, I teach mortification, and I guide my disciples in that way.
អត្ថិ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អបគព្ភោ សមណោ គោតមោ, អបគព្ភតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And there is a sense in which you could rightly say that I’m an abortionist, I teach abortion, and I guide my disciples in that way.
អត្ថិ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អស្សាសកោ សមណោ គោតមោ, អស្សាសាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And there is a sense in which you could rightly say that I’m ambitious, I teach ambition, and I guide my disciples in that way.
កតមោ ច, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អកិរិយវាទោ សមណោ គោតមោ, អកិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ? អហញ្ហិ, សីហ, អកិរិយំ វទាមិ កាយទុច្ចរិតស្ស វចីទុច្ចរិតស្ស មនោទុច្ចរិតស្ស; អនេកវិហិតានំ បាបកានំ អកុសលានំ ធម្មានំ អកិរិយំ វទាមិ។ អយំ ខោ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អកិរិយវាទោ សមណោ គោតមោ, អកិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And what’s the sense in which you could rightly say that I believe in inaction, I teach inaction, and I guide my disciples in that way? I teach inaction regarding bad bodily, verbal, and mental conduct, and the many kinds of unskillful things. In this sense you could rightly say that I teach inaction.
កតមោ ច, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘កិរិយវាទោ សមណោ គោតមោ, កិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ? អហញ្ហិ, សីហ, កិរិយំ វទាមិ កាយសុចរិតស្ស វចីសុចរិតស្ស មនោសុចរិតស្ស; អនេកវិហិតានំ កុសលានំ ធម្មានំ កិរិយំ វទាមិ។ អយំ ខោ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘កិរិយវាទោ សមណោ គោតមោ, កិរិយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And what’s the sense in which you could rightly say that I believe in action, I teach action, and I guide my disciples in that way? I teach action regarding good bodily, verbal, and mental conduct, and the many kinds of skillful things. In this sense you could rightly say that I teach action.
កតមោ ច, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘ឧច្ឆេទវាទោ សមណោ គោតមោ, ឧច្ឆេទាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ? អហញ្ហិ, សីហ, ឧច្ឆេទំ វទាមិ រាគស្ស ទោសស្ស មោហស្ស; អនេកវិហិតានំ បាបកានំ អកុសលានំ ធម្មានំ ឧច្ឆេទំ វទាមិ។ អយំ ខោ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘ឧច្ឆេទវាទោ សមណោ គោតមោ, ឧច្ឆេទាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And what’s the sense in which you could rightly say that I believe in annihilationism, I teach annihilation, and I guide my disciples in that way? I teach the annihilation of greed, hate, and delusion, and the many kinds of unskillful things. In this sense you could rightly say that I teach annihilationism.
កតមោ ច, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘ជេគុច្ឆី សមណោ គោតមោ, ជេគុច្ឆិតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ? អហញ្ហិ, សីហ, ជិគុច្ឆាមិ កាយទុច្ចរិតេន វចីទុច្ចរិតេន មនោទុច្ចរិតេន; ជិគុច្ឆាមិ អនេកវិហិតានំ បាបកានំ អកុសលានំ ធម្មានំ សមាបត្តិយា។ អយំ ខោ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘ជេគុច្ឆី សមណោ គោតមោ, ជេគុច្ឆិតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And what’s the sense in which you could rightly say that I’m disgusted, I teach disgust, and I guide my disciples in that way? I’m disgusted by bad conduct by way of body, speech, and mind, and by attainment of the many kinds of unskillful things. In this sense you could rightly say that I’m disgusted.
កតមោ ច, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘វេនយិកោ សមណោ គោតមោ, វិនយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ? អហញ្ហិ, សីហ, វិនយាយ ធម្មំ ទេសេមិ រាគស្ស ទោសស្ស មោហស្ស; អនេកវិហិតានំ បាបកានំ អកុសលានំ ធម្មានំ វិនយាយ ធម្មំ ទេសេមិ។ អយំ ខោ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘វេនយិកោ សមណោ គោតមោ, វិនយាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And what’s the sense in which you could rightly say that I'm an exterminator, I teach extermination, and I guide my disciples in that way? I teach the extermination of greed, hate, and delusion, and the many kinds of unskillful things. In this sense you could rightly say that I’m an exterminator.
កតមោ ច, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘តបស្សី សមណោ គោតមោ, តបស្សិតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ? តបនីយាហំ, សីហ, បាបកេ អកុសលេ ធម្មេ វទាមិ កាយទុច្ចរិតំ វចីទុច្ចរិតំ មនោទុច្ចរិតំ។ យស្ស ខោ, សីហ, តបនីយា បាបកា អកុសលា ធម្មា បហីនា ឧច្ឆិន្នមូលា តាលាវត្ថុកតា អនភាវង្កតា អាយតិំ អនុប្បាទធម្មា, តមហំ ‘តបស្សីៜតិ វទាមិ។ តថាគតស្ស ខោ, សីហ, តបនីយា បាបកា អកុសលា ធម្មា បហីនា ឧច្ឆិន្នមូលា តាលាវត្ថុកតា អនភាវង្កតា អាយតិំ អនុប្បាទធម្មា។ អយំ ខោ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘តបស្សី សមណោ គោតមោ, តបស្សិតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And what’s the sense in which you could rightly say that I’m a mortifier, I teach mortification, and I guide my disciples in that way? I say that bad conduct by way of body, speech, and mind should be mortified. I say that a mortifier is someone who has given up unskillful qualities that should be mortified. They’ve cut them off at the root, made them like a palm stump, obliterated them, so that they’re unable to arise in the future. The Realized One is someone who has given up unskillful qualities that should be mortified. He has cut them off at the root, made them like a palm stump, obliterated them, so that they’re unable to arise in the future. In this sense you could rightly say that I’m a mortifier.
កតមោ ច, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អបគព្ភោ សមណោ គោតមោ, អបគព្ភតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ? យស្ស ខោ, សីហ, អាយតិំ គព្ភសេយ្យា បុនព្ភវាភិនិព្ពត្តិ បហីនា ឧច្ឆិន្នមូលា តាលាវត្ថុកតា អនភាវង្កតា អាយតិំ អនុប្បាទធម្មា, តមហំ ‘អបគព្ភោៜតិ វទាមិ។ តថាគតស្ស ខោ, សីហ, អាយតិំ គព្ភសេយ្យា បុនព្ភវាភិនិព្ពត្តិ បហីនា ឧច្ឆិន្នមូលា តាលាវត្ថុកតា អនភាវង្កតា អាយតិំ អនុប្បាទធម្មា។ អយំ ខោ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អបគព្ភោ សមណោ គោតមោ, អបគព្ភតាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ។
And what’s the sense in which you could rightly say that I’m an abortionist, I teach abortion, and I guide my disciples in that way? I say that an abortionist is someone who has given up future wombs and rebirth into a new state of existence. They’ve cut them off at the root, made them like a palm stump, obliterated them, so that they’re unable to arise in the future. The Realized One has given up future wombs and rebirth into a new state of existence. He has cut them off at the root, made them like a palm stump, obliterated them, so that they’re unable to arise in the future. In this sense you could rightly say that I’m an abortionist.
កតមោ ច, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អស្សាសកោ សមណោ គោតមោ, អស្សាសាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜតិ? អហញ្ហិ, សីហ, អស្សាសកោ បរមេន អស្សាសេន, អស្សាសាយ ធម្មំ ទេសេមិ, តេន ច សាវកេ វិនេមិ។ អយំ ខោ, សីហ, បរិយាយោ, យេន មំ បរិយាយេន សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អស្សាសកោ សមណោ គោតមោ, អស្សាសាយ ធម្មំ ទេសេតិ, តេន ច សាវកេ វិនេតីៜ”តិ។
And what’s the sense in which you could rightly say that I’m ambitious, I teach ambition, and I guide my disciples in that way? I’m ambitious to offer solace, the highest solace, I teach solace, and I guide my disciples in that way. In this sense you could rightly say that I’m ambitious.”
ឯវំ វុត្តេ, សីហោ សេនាបតិ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អភិក្កន្តំ, ភន្តេ, អភិក្កន្តំ, ភន្តេ …បេ… ឧបាសកំ មំ, ភន្តេ, ភគវា ធារេតុ អជ្ជតគ្គេ បាណុបេតំ សរណំ គតន៑”តិ។
When he said this, General Sīha said to the Buddha, “Excellent, sir! Excellent! From this day forth, may the Buddha remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
“អនុវិច្ចការំ ខោ, សីហ, ករោហិ។ អនុវិច្ចការោ តុម្ហាទិសានំ ញាតមនុស្សានំ សាធុ ហោតី”តិ។
“Sīha, you should act after careful consideration. It’s good for well-known people such as yourself to act after careful consideration.”
“ឥមិនាបាហំ, ភន្តេ, ភគវតោ ភិយ្យោសោ មត្តាយ អត្តមនោ អភិរទ្ធោ, យំ មំ ភគវា ឯវមាហ: ‘អនុវិច្ចការំ ខោ, សីហ, ករោហិ។ អនុវិច្ចការោ តុម្ហាទិសានំ ញាតមនុស្សានំ សាធុ ហោតីៜតិ។ មញ្ហិ, ភន្តេ, អញ្ញតិត្ថិយា សាវកំ លភិត្វា កេវលកប្បំ វេសាលិំ បដាកំ បរិហរេយ្យុំ: ‘សីហោ អម្ហាកំ សេនាបតិ សាវកត្តំ ឧបគតោៜតិ។ អថ ច បន ភគវា ឯវមាហ: ‘អនុវិច្ចការំ, សីហ, ករោហិ។ អនុវិច្ចការោ តុម្ហាទិសានំ ញាតមនុស្សានំ សាធុ ហោតីៜតិ។ ឯសាហំ, ភន្តេ, ទុតិយម្បិ ភគវន្តំ សរណំ គច្ឆាមិ ធម្មញ្ច ភិក្ខុសង្ឃញ្ច។ ឧបាសកំ មំ ភគវា ធារេតុ អជ្ជតគ្គេ បាណុបេតំ សរណំ គតន៑”តិ។
“Now I’m even more delighted and satisfied with the Buddha, since he tells me to act after careful consideration. For if the followers of other religions were to gain me as a disciple, they’d carry a banner all over Vesālī, saying: ‘General Sīha has become our disciple!’ And yet the Buddha tells me to act after careful consideration. For a second time, I go for refuge to the Buddha, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. From this day forth, may the Buddha remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
“ទីឃរត្តំ ខោ តេ, សីហ, និគណ្ឋានំ ឱបានភូតំ កុលំ, យេន នេសំ ឧបគតានំ បិណ្ឌកំ ទាតព្ពំ មញ្ញេយ្យាសី”តិ។
“For a long time now, Sīha, your family has been a well-spring of support for the Jain ascetics. You should consider giving to them when they come.”
“ឥមិនាបាហំ, ភន្តេ, ភគវតោ ភិយ្យោសោ មត្តាយ អត្តមនោ អភិរទ្ធោ, យំ មំ ភគវា ឯវមាហ: ‘ទីឃរត្តំ ខោ តេ, សីហ, និគណ្ឋានំ ឱបានភូតំ កុលំ, យេន នេសំ ឧបគតានំ បិណ្ឌកំ ទាតព្ពំ មញ្ញេយ្យាសីៜតិ។ សុតំ មេតំ, ភន្តេ: ‘សមណោ គោតមោ ឯវមាហ—មយ្ហមេវ ទានំ ទាតព្ពំ, មយ្ហមេវ សាវកានំ ទាតព្ពំ; មយ្ហមេវ ទិន្នំ មហប្ផលំ, ន អញ្ញេសំ ទិន្នំ មហប្ផលំ; មយ្ហមេវ សាវកានំ ទិន្នំ មហប្ផលំ, ន អញ្ញេសំ សាវកានំ ទិន្នំ មហប្ផលន៑ៜតិ, អថ ច បន មំ ភគវា និគណ្ឋេសុបិ ទានេ សមាទបេតិ។ អបិ ច, ភន្តេ, មយមេត្ថ កាលំ ជានិស្សាម។ ឯសាហំ, ភន្តេ, តតិយម្បិ ភគវន្តំ សរណំ គច្ឆាមិ ធម្មញ្ច ភិក្ខុសង្ឃញ្ច។ ឧបាសកំ មំ, ភន្តេ, ភគវា ធារេតុ អជ្ជតគ្គេ បាណុបេតំ សរណំ គតន៑”តិ។
“Now I’m even more delighted and satisfied with the Buddha, since he tells me to consider giving to the Jain ascetics when they come. Sir, I have heard this: ‘The ascetic Gotama says, “Gifts should only be given to me, and to my disciples. Only what is given to me is very fruitful, not what is given to others. Only what is given to my disciples is very fruitful, not what is given to the disciples of others.”’ Yet the Buddha encourages me to give to the Jain ascetics. Well, sir, we’ll know the proper time for that. For a third time, I go for refuge to the Buddha, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. From this day forth, may the Buddha remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”
អថ ខោ ភគវា សីហស្ស សេនាបតិស្ស អនុបុព្ពិំ កថំ កថេសិ, សេយ្យថិទំ—ទានកថំ សីលកថំ សគ្គកថំ, កាមានំ អាទីនវំ ឱការំ សង្កិលេសំ នេក្ខម្មេ អានិសំសំ បកាសេសិ។ យទា ភគវា អញ្ញាសិ សីហំ សេនាបតិំ កល្លចិត្តំ មុទុចិត្តំ វិនីវរណចិត្តំ ឧទគ្គចិត្តំ បសន្នចិត្តំ, អថ យា ពុទ្ធានំ សាមុក្កំសិកា ធម្មទេសនា តំ បកាសេសិ—ទុក្ខំ សមុទយំ និរោធំ មគ្គំ។ សេយ្យថាបិ នាម សុទ្ធំ វត្ថំ អបគតកាឡកំ សម្មទេវ រជនំ បដិគ្គណ្ហេយ្យ; ឯវមេវំ សីហស្ស សេនាបតិស្ស តស្មិំយេវ អាសនេ វិរឹ វីតមលំ ធម្មចក្ខុំ ឧទបាទិ: “យំ កិញ្ចិ សមុទយធម្មំ សព្ពំ តំ និរោធធម្មន៑”តិ។
Then the Buddha taught Sīha step by step, with a talk on giving, ethical conduct, and heaven. He explained the drawbacks of sensual pleasures, so sordid and corrupt, and the benefit of renunciation. And when the Buddha knew that Sīha’s mind was ready, pliable, rid of hindrances, elated, and confident he explained the special teaching of the Buddhas: suffering, its origin, its cessation, and the path. Just as a clean cloth rid of stains would properly absorb dye, in that very seat the stainless, immaculate vision of the Dhamma arose in General Sīha: “Everything that has a beginning has an end.”
អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ ទិដ្ឋធម្មោ បត្តធម្មោ វិទិតធម្មោ បរិយោគាឡ្ហធម្មោ តិណ្ណវិចិកិច្ឆោ វិគតកថង្កថោ វេសារជ្ជប្បត្តោ អបរប្បច្ចយោ សត្ថុសាសនេ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អធិវាសេតុ មេ, ភន្តេ, ភគវា ស្វាតនាយ ភត្តំ សទ្ធិំ ភិក្ខុសង្ឃេនា”តិ។ អធិវាសេសិ ភគវា តុណ្ហីភាវេន។ អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ ភគវតោ អធិវាសនំ វិទិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា បទក្ខិណំ កត្វា បក្កាមិ។
Then Sīha saw, attained, understood, and fathomed the Dhamma. He went beyond doubt, got rid of indecision, and became self-assured and independent of others regarding the Teacher’s instructions. He said to the Buddha, “Sir, may the Buddha together with the bhikkhu Saṅgha please accept tomorrow’s meal from me.” The Buddha consented with silence. Then, knowing that the Buddha had consented, Sīha got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right, before leaving.
អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ អញ្ញតរំ បុរិសំ អាមន្តេសិ: “គច្ឆ ត្វំ, អម្ភោ បុរិស, បវត្តមំសំ ជានាហី”តិ។ អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ តស្សា រត្តិយា អច្ចយេន សកេ និវេសនេ បណីតំ ខាទនីយំ ភោជនីយំ បដិយាទាបេត្វា ភគវតោ កាលំ អារោចាបេសិ: “កាលោ, ភន្តេ, និដ្ឋិតំ ភត្តន៑”តិ។
Then Sīha addressed a certain man, “Mister, please find out if there is any meat ready for sale.” And when the night had passed General Sīha had delicious fresh and cooked foods prepared in his own home. Then he had the Buddha informed of the time, saying, “Sir, it’s time. The meal is ready.”
អថ ខោ ភគវា បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ យេន សីហស្ស សេនាបតិស្ស និវេសនំ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា បញ្ញត្តេ អាសនេ និសីទិ សទ្ធិំ ភិក្ខុសង្ឃេន។ តេន ខោ បន សមយេន សម្ពហុលា និគណ្ឋា វេសាលិយំ រថិកាយ រថិកំ សិង្ឃាដកេន សិង្ឃាដកំ ពាហា បគ្គយ្ហ កន្ទន្តិ: “អជ្ជ សីហេន សេនាបតិនា ថូលំ បសុំ វធិត្វា សមណស្ស គោតមស្ស ភត្តំ កតំ។ តំ សមណោ គោតមោ ជានំ ឧទ្ទិស្សកតំ មំសំ បរិភុញ្ជតិ បដិច្ចកម្មន៑”តិ។
Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, went to Sīha’s home, where he sat on the seat spread out, together with the Saṅgha of bhikkhus. Now at that time many Jain ascetics in Vesālī went from street to street and from square to square, calling out with raised arms: “Today General Sīha has slaughtered a fat calf for the ascetic Gotama’s meal. The ascetic Gotama knowingly eats meat prepared specially for him: this is a deed he caused.”
អថ ខោ អញ្ញតរោ បុរិសោ យេន សីហោ សេនាបតិ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា សីហស្ស សេនាបតិស្ស ឧបកណ្ណកេ អារោចេសិ: “យគ្ឃេ, ភន្តេ, ជានេយ្យាសិ។ ឯតេ សម្ពហុលា និគណ្ឋា វេសាលិយំ រថិកាយ រថិកំ សិង្ឃាដកេន សិង្ឃាដកំ ពាហា បគ្គយ្ហ កន្ទន្តិ: ‘អជ្ជ សីហេន សេនាបតិនា ថូលំ បសុំ វធិត្វា សមណស្ស គោតមស្ស ភត្តំ កតំ។ តំ សមណោ គោតមោ ជានំ ឧទ្ទិស្សកតំ មំសំ បរិភុញ្ជតិ បដិច្ចកម្មន៑ៜតិ។
Then a certain person went up to Sīha and whispered in his ear, “Please sir, you should know this. Many Jain ascetics in Vesālī are going from street to street and square to square, calling out with raised arms: ‘Today General Sīha has slaughtered a fat calf for the ascetic Gotama’s meal. The ascetic Gotama knowingly eats meat prepared specially for him: this is a deed he caused.’”
អលំ អយ្យោ ទីឃរត្តញ្ហិ តេ អាយស្មន្តោ អវណ្ណកាមា ពុទ្ធស្ស អវណ្ណកាមា ធម្មស្ស អវណ្ណកាមា សង្ឃស្ស។ ន ច បនេតេ អាយស្មន្តោ ជិរិទន្តិ តំ ភគវន្តំ អសតា តុច្ឆា មុសា អភូតេន អព្ភាចិក្ខិតុំ; ន ច មយំ ជីវិតហេតុបិ សញ្ចិច្ច បាណំ ជីវិតា វោរោបេយ្យាមា”តិ។
“Enough, sir. For a long time those venerables have wanted to discredit the Buddha, his teaching, and his Saṅgha. They’ll never stop misrepresenting the Buddha with their false, hollow, lying, untruthful claims. We would never deliberately take the life of a living creature, not even for life’s sake.”
អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ ពុទ្ធប្បមុខំ ភិក្ខុសង្ឃំ បណីតេន ខាទនីយេន ភោជនីយេន សហត្ថា សន្តប្បេសិ សម្បវារេសិ។ អថ ខោ សីហោ សេនាបតិ ភគវន្តំ ភុត្តាវិំ ឱនីតបត្តបាណិំ ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ សីហំ សេនាបតិំ ភគវា ធម្មិយា កថាយ សន្ទស្សេត្វា សមាទបេត្វា សមុត្តេជេត្វា សម្បហំសេត្វា ឧដ្ឋាយាសនា បក្កាមីតិ។
Then Sīha served and satisfied the bhikkhu Saṅgha headed by the Buddha with his own hands with delicious fresh and cooked foods. When the Buddha had eaten and washed his hand and bowl, Sīha sat down to one side. Then the Buddha educated, encouraged, fired up, and inspired him with a Dhamma talk, after which he got up from his seat and left.
ទុតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]