| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៩។២៦
Numbered Discourses 9.26
៣។ សត្តាវាសវគ្គ
3. Abodes of Sentient Beings
សិលាយូបសុត្ត
The Simile of the Stone Pillar
(…) ឯកំ សមយំ អាយស្មា ច សារិបុត្តោ អាយស្មា ច ចន្ទិកាបុត្តោ រាជគហេ វិហរន្តិ វេឡុវនេ កលន្ទកនិវាបេ។
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.
តត្រ ខោ អាយស្មា ចន្ទិកាបុត្តោ ភិក្ខូ អាមន្តេសិ (…): “ទេវទត្តោ, អាវុសោ, ភិក្ខូនំ ឯវំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜ”តិ។
There Venerable Candikāputta addressed the bhikkhus, “Friends, Devadatta teaches the bhikkhus like this: ‘When a bhikkhu’s mind is solidified by heart, it’s appropriate for them to say: “I understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”’”
ឯវំ វុត្តេ, អាយស្មា សារិបុត្តោ អាយស្មន្តំ ចន្ទិកាបុត្តំ ឯតទវោច: “ន ខោ, អាវុសោ ចន្ទិកាបុត្ត, ទេវទត្តោ ភិក្ខូនំ ឯវំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។ ឯវញ្ច ខោ, អាវុសោ, ចន្ទិកាបុត្ត, ទេវទត្តោ ភិក្ខូនំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜ”តិ។
When he said this, Venerable Sāriputta said to him, “Friend Candikāputta, Devadatta does not teach the bhikkhus like that. He teaches like this: ‘When a bhikkhu’s mind is well consolidated by heart, it’s appropriate for them to say: “I understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”’”
ទុតិយម្បិ ខោ អាយស្មា ចន្ទិកាបុត្តោ ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “ទេវទត្តោ, អាវុសោ, ភិក្ខូនំ ឯវំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜ”តិ។ ទុតិយម្បិ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ អាយស្មន្តំ ចន្ទិកាបុត្តំ ឯតទវោច: “ន ខោ, អាវុសោ ចន្ទិកាបុត្ត, ទេវទត្តោ ភិក្ខូនំ ឯវំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។ ឯវញ្ច ខោ, អាវុសោ ចន្ទិកាបុត្ត, ទេវទត្តោ ភិក្ខូនំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜ”តិ។
For a second time …
តតិយម្បិ ខោ អាយស្មា ចន្ទិកាបុត្តោ ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “ទេវទត្តោ, អាវុសោ, ភិក្ខូនំ ឯវំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜ”តិ។
And for a third time Venerable Candikāputta addressed the bhikkhus …
តតិយម្បិ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ អាយស្មន្តំ ចន្ទិកាបុត្តំ ឯតទវោច: “ន ខោ, អាវុសោ ចន្ទិកាបុត្ត, ទេវទត្តោ ភិក្ខូនំ ឯវំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។ ឯវញ្ច ខោ, អាវុសោ ចន្ទិកាបុត្ត, ទេវទត្តោ ភិក្ខូនំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘យតោ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ, តស្សេតំ ភិក្ខុនោ កល្លំ វេយ្យាករណាយ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។
And for a third time, Sāriputta said to him, “Friend Candikāputta, Devadatta does not teach the bhikkhus like that. He teaches like this: ‘When a bhikkhu’s mind is well consolidated by heart, it’s appropriate for them to say: “I understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”’
កថញ្ច, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ? ‘វីតរាគំ មេ ចិត្តន៑ៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ; ‘វីតទោសំ មេ ចិត្តន៑ៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ; ‘វីតមោហំ មេ ចិត្តន៑ៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ; ‘អសរាគធម្មំ មេ ចិត្តន៑ៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ; ‘អសទោសធម្មំ មេ ចិត្តន៑ៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ; ‘អសមោហធម្មំ មេ ចិត្តន៑ៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ; ‘អនាវត្តិធម្មំ មេ ចិត្តំ កាមភវាយាៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ; ‘អនាវត្តិធម្មំ មេ ចិត្តំ រូបភវាយាៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ; ‘អនាវត្តិធម្មំ មេ ចិត្តំ អរូបភវាយាៜតិ ចេតសា ចិត្តំ សុបរិចិតំ ហោតិ។
And how is a bhikkhu’s mind well consolidated by heart? The mind is well consolidated by heart when they know: ‘My mind is without greed.’ … ‘My mind is without hate.’ … ‘My mind is without delusion.’ … ‘My mind is not liable to become greedy.’ … ‘My mind is not liable to become hateful.’ … ‘My mind is not liable to become deluded.’ … ‘My mind is not liable to return to rebirth in the sensual realm.’ … ‘My mind is not liable to return to rebirth in the realm of luminous form.’ … ‘My mind is not liable to return to rebirth in the formless realm.’
ឯវំ សម្មា វិមុត្តចិត្តស្ស ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុនោ ភុសា ចេបិ ចក្ខុវិញ្ញេយ្យា រូបា ចក្ខុស្ស អាបាថំ អាគច្ឆន្តិ, នេវស្ស ចិត្តំ បរិយាទិយន្តិ; អមិស្សីកតមេវស្ស ចិត្តំ ហោតិ ឋិតំ អានេញ្ជប្បត្តំ, វយំ ចស្សានុបស្សតិ។
When a bhikkhu’s mind is rightly freed like this, even if compelling sights come into the range of vision they don’t occupy their mind. The mind remains unaffected. It is steady, imperturbable, observing disappearance.
សេយ្យថាបិ, អាវុសោ, សិលាយូបោ សោឡសកុក្កុកោ។ តស្សស្សុ អដ្ឋ កុក្កូ ហេដ្ឋា នេមង្គមា, អដ្ឋ កុក្កូ ឧបរិ នេមស្ស។ អថ បុរត្ថិមាយ ចេបិ ទិសាយ អាគច្ឆេយ្យ ភុសា វាតវុដ្ឋិ, នេវ នំ សង្កម្បេយ្យ ន សម្បវេធេយ្យ; អថ បច្ឆិមាយ … អថ ឧត្តរាយ … អថ ទក្ខិណាយ ចេបិ ទិសាយ អាគច្ឆេយ្យ ភុសា វាតវុដ្ឋិ, នេវ នំ សង្កម្បេយ្យ ន សម្បវេធេយ្យ។ តំ កិស្ស ហេតុ? គម្ភីរត្តា, អាវុសោ, នេមស្ស, សុនិខាតត្តា សិលាយូបស្ស។ ឯវមេវំ ខោ, អាវុសោ, សម្មា វិមុត្តចិត្តស្ស ភិក្ខុនោ ភុសា ចេបិ ចក្ខុវិញ្ញេយ្យា រូបា ចក្ខុស្ស អាបាថំ អាគច្ឆន្តិ, នេវស្ស ចិត្តំ បរិយាទិយន្តិ; អមិស្សីកតមេវស្ស ចិត្តំ ហោតិ ឋិតំ អានេញ្ជប្បត្តំ, វយំ ចស្សានុបស្សតិ។
Suppose there was a stone pillar, sixteen feet long. Eight feet were buried underground, and eight above ground. And violent storms were to blow up out of the east, the west, the north, and the south. They couldn’t make it tremor and tremble and quake. Why is that? It’s because that stone pillar is firmly embedded, with deep foundations. In the same way, when a bhikkhu’s mind is rightly freed like this, even if compelling sights come into the range of vision they don’t occupy their mind. The mind remains unaffected. It is steady, imperturbable, observing disappearance.
ភុសា ចេបិ សោតវិញ្ញេយ្យា សទ្ទា … ឃានវិញ្ញេយ្យា គន្ធា … ជិវ្ហាវិញ្ញេយ្យា រសា … កាយវិញ្ញេយ្យា ផោដ្ឋព្ពា … មនោវិញ្ញេយ្យា ធម្មា មនស្ស អាបាថំ អាគច្ឆន្តិ, នេវស្ស ចិត្តំ បរិយាទិយន្តិ; អមិស្សីកតមេវស្ស ចិត្តំ ហោតិ ឋិតំ អានេញ្ជប្បត្តំ, វយំ ចស្សានុបស្សតី”តិ។
If even compelling sounds … smells … tastes … touches … and thoughts come into the range of the mind they don’t occupy the mind. The mind remains unaffected. It is steady, imperturbable, observing disappearance.”
ឆដ្ឋំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
