Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / ජාතක-අට්ඨකථා • Jātaka-aṭṭhakathā |
[410] 5. සොමදත්තජාතකවණ්ණනා
[410] 5. Somadattajātakavaṇṇanā
යො මං පුරෙ පච්චුඩ්ඩෙතීති ඉදං සත්ථා ජෙතවනෙ විහරන්තො අඤ්ඤතරං මහල්ලකං ආරබ්භ කථෙසි. සො කිරෙකං සාමණෙරං පබ්බාජෙසි, සාමණෙරො තස්ස උපකාරකො හුත්වා තථාරූපෙන රොගෙන කාලමකාසි. මහල්ලකො තස්මිං කාලකතෙ රොදන්තො පරිදෙවන්තො විචරති. තං දිස්වා භික්ඛූ ධම්මසභායං කථං සමුට්ඨාපෙසුං ‘‘ආවුසො, අසුකමහල්ලකො සාමණෙරස්ස කාලකිරියාය රොදන්තො පරිදෙවන්තො විචරති, මරණස්සතිකම්මට්ඨානරහිතො මඤ්ඤෙ’’ති. සත්ථා ආගන්ත්වා ‘‘කාය නුත්ථ, භික්ඛවෙ, එතරහි කථාය සන්නිසින්නා’’ති පුච්ඡිත්වා ‘‘ඉමාය නාමා’’ති වුත්තෙ ‘‘න, භික්ඛවෙ, ඉදානෙව, පුබ්බෙපෙස ඉමස්මිං මතෙ රොදියෙවා’’ති වත්වා අතීතං ආහරි.
Yomaṃ pure paccuḍḍetīti idaṃ satthā jetavane viharanto aññataraṃ mahallakaṃ ārabbha kathesi. So kirekaṃ sāmaṇeraṃ pabbājesi, sāmaṇero tassa upakārako hutvā tathārūpena rogena kālamakāsi. Mahallako tasmiṃ kālakate rodanto paridevanto vicarati. Taṃ disvā bhikkhū dhammasabhāyaṃ kathaṃ samuṭṭhāpesuṃ ‘‘āvuso, asukamahallako sāmaṇerassa kālakiriyāya rodanto paridevanto vicarati, maraṇassatikammaṭṭhānarahito maññe’’ti. Satthā āgantvā ‘‘kāya nuttha, bhikkhave, etarahi kathāya sannisinnā’’ti pucchitvā ‘‘imāya nāmā’’ti vutte ‘‘na, bhikkhave, idāneva, pubbepesa imasmiṃ mate rodiyevā’’ti vatvā atītaṃ āhari.
අතීතෙ බාරාණසියං බ්රහ්මදත්තෙ රජ්ජං කාරෙන්තෙ බොධිසත්තො තාවතිංසභවනෙ සක්කත්තං කාරෙසි. අථෙකො කාසිගාමවාසී බ්රාහ්මණමහාසාලො කාමෙ පහාය හිමවන්තං පවිසිත්වා ඉසිපබ්බජ්ජං පබ්බජිත්වා උඤ්ඡාචරියාය වනමූලඵලාඵලෙහි යාපෙන්තො වාසං කප්පෙසි. එකදිවසං ඵලාඵලත්ථාය ගතො එකං හත්ථිඡාපං දිස්වා අත්තනො අස්සමං ආනෙත්වා පුත්තට්ඨානෙ ඨපෙත්වා සොමදත්තොතිස්ස නාමං කත්වා තිණපණ්ණානි ඛාදාපෙන්තො පටිජග්ගි. සො වයප්පත්තො මහාසරීරො හුත්වා එකදිවසං බහුං භොජනං ගහෙත්වා අජීරකෙන දුබ්බලො අහොසි. තාපසො තං අස්සමපදෙ කත්වා ඵලාඵලත්ථාය ගතො, තස්මිං අනාගතෙයෙව හත්ථිපොතකො කාලමකාසි. තාපසො ඵලාඵලං ගහෙත්වා ආගච්ඡන්තො ‘‘අඤ්ඤෙසු දිවසෙසු මෙ පුත්තො පච්චුග්ගමනං කරොති, අජ්ජ න දිස්සති, කහං නු ඛො ගතො’’ති පරිදෙවන්තො පඨමං ගාථමාහ –
Atīte bārāṇasiyaṃ brahmadatte rajjaṃ kārente bodhisatto tāvatiṃsabhavane sakkattaṃ kāresi. Atheko kāsigāmavāsī brāhmaṇamahāsālo kāme pahāya himavantaṃ pavisitvā isipabbajjaṃ pabbajitvā uñchācariyāya vanamūlaphalāphalehi yāpento vāsaṃ kappesi. Ekadivasaṃ phalāphalatthāya gato ekaṃ hatthichāpaṃ disvā attano assamaṃ ānetvā puttaṭṭhāne ṭhapetvā somadattotissa nāmaṃ katvā tiṇapaṇṇāni khādāpento paṭijaggi. So vayappatto mahāsarīro hutvā ekadivasaṃ bahuṃ bhojanaṃ gahetvā ajīrakena dubbalo ahosi. Tāpaso taṃ assamapade katvā phalāphalatthāya gato, tasmiṃ anāgateyeva hatthipotako kālamakāsi. Tāpaso phalāphalaṃ gahetvā āgacchanto ‘‘aññesu divasesu me putto paccuggamanaṃ karoti, ajja na dissati, kahaṃ nu kho gato’’ti paridevanto paṭhamaṃ gāthamāha –
105.
105.
‘‘යො මං පුරෙ පච්චුඩ්ඩෙති, අරඤ්ඤෙ දූරමායතො;
‘‘Yo maṃ pure paccuḍḍeti, araññe dūramāyato;
සො න දිස්සති මාතඞ්ගො, සොමදත්තො කුහිං ගතො’’ති.
So na dissati mātaṅgo, somadatto kuhiṃ gato’’ti.
තත්ථ පුරෙති ඉතො පුරෙ. පච්චුඩ්ඩෙතීති පච්චුග්ගච්ඡති. අරඤ්ඤෙ දූරන්ති ඉමස්මිං නිම්මනුස්සෙ අරඤ්ඤෙ මං දූරං පච්චුඩ්ඩෙති. ආයතොති ආයාමසම්පන්නො.
Tattha pureti ito pure. Paccuḍḍetīti paccuggacchati. Araññe dūranti imasmiṃ nimmanusse araññe maṃ dūraṃ paccuḍḍeti. Āyatoti āyāmasampanno.
එවං පරිදෙවමානො ආගන්ත්වා තං චඞ්කමනකොටියං පතිතං දිස්වා ගලෙ ගහෙත්වා පරිදෙවමානො දුතියං ගාථමාහ –
Evaṃ paridevamāno āgantvā taṃ caṅkamanakoṭiyaṃ patitaṃ disvā gale gahetvā paridevamāno dutiyaṃ gāthamāha –
106.
106.
‘‘අයං වා සො මතො සෙති, අල්ලසිඞ්ගංව වච්ඡිතො;
‘‘Ayaṃ vā so mato seti, allasiṅgaṃva vacchito;
භූම්යා නිපතිතො සෙති, අමරා වත කුඤ්ජරො’’ති.
Bhūmyā nipatito seti, amarā vata kuñjaro’’ti.
තත්ථ අයං වාති විභාවනත්ථෙ වා-සද්දො. අයමෙව සො, න අඤ්ඤොති තං විභාවෙන්තො එවමාහ. අල්ලසිඞ්ගන්ති මාලුවලතාය අග්ගපවාලං. වච්ඡිතොති ඡින්නො, ගිම්හකාලෙ මජ්ඣන්හිකසමයෙ තත්තවාලිකාපුලිනෙ නඛෙන ඡින්දිත්වා පාතිතො මාලුවලතාය අඞ්කුරො වියාති වුත්තං හොති. භූම්යාති භූමියං. අමරා වතාති මතො වත, ‘‘අමරී’’තිපි පාඨො.
Tattha ayaṃ vāti vibhāvanatthe vā-saddo. Ayameva so, na aññoti taṃ vibhāvento evamāha. Allasiṅganti māluvalatāya aggapavālaṃ. Vacchitoti chinno, gimhakāle majjhanhikasamaye tattavālikāpuline nakhena chinditvā pātito māluvalatāya aṅkuro viyāti vuttaṃ hoti. Bhūmyāti bhūmiyaṃ. Amarā vatāti mato vata, ‘‘amarī’’tipi pāṭho.
තස්මිං ඛණෙ සක්කො ලොකං ඔලොකෙන්තො තං දිස්වා ‘‘අයං තාපසො පුත්තදාරං පහාය පබ්බජිතො, ඉදානි හත්ථිපොතකෙ පුත්තසඤ්ඤං කත්වා පරිදෙවති, සංවෙජෙත්වා නං සතිං පටිලභාපෙස්සාමී’’ති තස්ස අස්සමපදං ආගන්ත්වා ආකාසෙ ඨිතොව තතියං ගාථමාහ –
Tasmiṃ khaṇe sakko lokaṃ olokento taṃ disvā ‘‘ayaṃ tāpaso puttadāraṃ pahāya pabbajito, idāni hatthipotake puttasaññaṃ katvā paridevati, saṃvejetvā naṃ satiṃ paṭilabhāpessāmī’’ti tassa assamapadaṃ āgantvā ākāse ṭhitova tatiyaṃ gāthamāha –
107.
107.
‘‘අනගාරියුපෙතස්ස , විප්පමුත්තස්ස තෙ සතො;
‘‘Anagāriyupetassa , vippamuttassa te sato;
සමණස්ස න තං සාධු, යං පෙතමනුසොචසී’’ති.
Samaṇassa na taṃ sādhu, yaṃ petamanusocasī’’ti.
අථස්ස වචනං සුත්වා තාපසො චතුත්ථං ගාථමාහ –
Athassa vacanaṃ sutvā tāpaso catutthaṃ gāthamāha –
108.
108.
‘‘සංවාසෙන හවෙ සක්ක, මනුස්සස්ස මිගස්ස වා;
‘‘Saṃvāsena have sakka, manussassa migassa vā;
හදයෙ ජායතෙ පෙමං, තං න සක්කා අසොචිතු’’න්ති.
Hadaye jāyate pemaṃ, taṃ na sakkā asocitu’’nti.
තත්ථ මිගස්ස වාති ඉමස්මිං ඨානෙ සබ්බෙපි තිරච්ඡානා ‘‘මිගා’’ති වුත්තා. තන්ති පියායිතං සත්තං.
Tattha migassa vāti imasmiṃ ṭhāne sabbepi tiracchānā ‘‘migā’’ti vuttā. Tanti piyāyitaṃ sattaṃ.
අථ නං ඔවදන්තො සක්කො ද්වෙ ගාථා අභාසි –
Atha naṃ ovadanto sakko dve gāthā abhāsi –
109.
109.
‘‘මතං මරිස්සං රොදන්ති, යෙ රුදන්ති ලපන්ති ච;
‘‘Mataṃ marissaṃ rodanti, ye rudanti lapanti ca;
තස්මා ත්වං ඉසි මා රොදි, රොදිතං මොඝමාහු සන්තො.
Tasmā tvaṃ isi mā rodi, roditaṃ moghamāhu santo.
110.
110.
‘‘කන්දිතෙන හවෙ බ්රහ්මෙ, මතො පෙතො සමුට්ඨහෙ;
‘‘Kanditena have brahme, mato peto samuṭṭhahe;
සබ්බෙ සඞ්ගම්ම රොදාම, අඤ්ඤමඤ්ඤස්ස ඤාතකෙ’’ති.
Sabbe saṅgamma rodāma, aññamaññassa ñātake’’ti.
තත්ථ යෙ රුදන්ති ලපන්ති චාති බ්රහ්මෙ යෙ සත්තා රොදන්ති පරිදෙවන්ති ච, සබ්බෙ තෙ මතං, යො ච මරිස්සති, තං රොදන්ති, තෙසංයෙව එවං රොදන්තානං අස්සුසුක්ඛනකාලො නත්ථි, තස්මා ත්වං ඉසි මා රොදි. කිංකාරණා? රොදිතං මොඝමාහු සන්තො, පණ්ඩිතා හි ‘‘රොදිතං නිප්ඵල’’න්ති වදන්ති. මතො පෙතොති යදි එස පෙතොති සඞ්ඛ්යං ගතො මතො රොදිතෙන සමුට්ඨහෙය්ය, එවං සන්තෙ සබ්බෙපි මයං සමාගන්ත්වා අඤ්ඤමඤ්ඤස්ස ඤාතකෙ රොදාම, කිං නික්කම්මා අච්ඡාමාති.
Tattha ye rudanti lapanti cāti brahme ye sattā rodanti paridevanti ca, sabbe te mataṃ, yo ca marissati, taṃ rodanti, tesaṃyeva evaṃ rodantānaṃ assusukkhanakālo natthi, tasmā tvaṃ isi mā rodi. Kiṃkāraṇā? Roditaṃ moghamāhu santo, paṇḍitā hi ‘‘roditaṃ nipphala’’nti vadanti. Mato petoti yadi esa petoti saṅkhyaṃ gato mato roditena samuṭṭhaheyya, evaṃ sante sabbepi mayaṃ samāgantvā aññamaññassa ñātake rodāma, kiṃ nikkammā acchāmāti.
තාපසො සක්කස්ස වචනං සුත්වා සතිං පටිලභිත්වා විගතසොකො අස්සූනි පුඤ්ඡිත්වා සක්කස්ස ථුතිවසෙන සෙසගාථා ආහ –
Tāpaso sakkassa vacanaṃ sutvā satiṃ paṭilabhitvā vigatasoko assūni puñchitvā sakkassa thutivasena sesagāthā āha –
111.
111.
‘‘ආදිත්තං වත මං සන්තං, ඝතසිත්තංව පාවකං;
‘‘Ādittaṃ vata maṃ santaṃ, ghatasittaṃva pāvakaṃ;
වාරිනා විය ඔසිඤ්චං, සබ්බං නිබ්බාපයෙ දරං.
Vārinā viya osiñcaṃ, sabbaṃ nibbāpaye daraṃ.
112.
112.
‘‘අබ්බහී වත මෙ සල්ලං, යමාසි හදයස්සිතං;
‘‘Abbahī vata me sallaṃ, yamāsi hadayassitaṃ;
යො මෙ සොකපරෙතස්ස, පුත්තසොකං අපානුදි.
Yo me sokaparetassa, puttasokaṃ apānudi.
113.
113.
‘‘සොහං අබ්බූළ්හසල්ලොස්මි, වීතසොකො අනාවිලො;
‘‘Sohaṃ abbūḷhasallosmi, vītasoko anāvilo;
න සොචාමි න රොදාමි, තව සුත්වාන වාසවා’’ති.
Na socāmi na rodāmi, tava sutvāna vāsavā’’ti.
තා හෙට්ඨා වුත්තත්ථායෙව. එවං සක්කො තාපසස්ස ඔවාදං දත්වා සකට්ඨානමෙව ගතො.
Tā heṭṭhā vuttatthāyeva. Evaṃ sakko tāpasassa ovādaṃ datvā sakaṭṭhānameva gato.
සත්ථා ඉමං ධම්මදෙසනං ආහරිත්වා ජාතකං සමොධානෙසි – ‘‘තදා හත්ථිපොතකො සාමණෙරො අහොසි, තාපසො මහල්ලකො, සක්කො පන අහමෙව අහොසි’’න්ති.
Satthā imaṃ dhammadesanaṃ āharitvā jātakaṃ samodhānesi – ‘‘tadā hatthipotako sāmaṇero ahosi, tāpaso mahallako, sakko pana ahameva ahosi’’nti.
සොමදත්තජාතකවණ්ණනා පඤ්චමා.
Somadattajātakavaṇṇanā pañcamā.
Related texts:
තිපිටක (මූල) • Tipiṭaka (Mūla) / සුත්තපිටක • Suttapiṭaka / ඛුද්දකනිකාය • Khuddakanikāya / ජාතකපාළි • Jātakapāḷi / 410. සොමදත්තජාතකං • 410. Somadattajātakaṃ