| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៦។១៧
Numbered Discourses 6.17
២។ សារណីយវគ្គ
2. Warm-hearted
សោប្បសុត្ត
Sleep
ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ ជេតវនេ អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
អថ ខោ ភគវា សាយន្ហសមយំ បដិសល្លានា វុដ្ឋិតោ យេនុបដ្ឋានសាលា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា បញ្ញត្តេ អាសនេ និសីទិ។ អាយស្មាបិ ខោ សារិបុត្តោ សាយន្ហសមយំ បដិសល្លានា វុដ្ឋិតោ យេនុបដ្ឋានសាលា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ អាយស្មាបិ ខោ មហាមោគ្គល្លានោ … អាយស្មាបិ ខោ មហាកស្សបោ … អាយស្មាបិ ខោ មហាកច្ចានោ … អាយស្មាបិ ខោ មហាកោដ្ឋិកោ … អាយស្មាបិ ខោ មហាចុន្ទោ … អាយស្មាបិ ខោ មហាកប្បិនោ … អាយស្មាបិ ខោ អនុរុទ្ធោ … អាយស្មាបិ ខោ រេវតោ … អាយស្មាបិ ខោ អានន្ទោ សាយន្ហសមយំ បដិសល្លានា វុដ្ឋិតោ យេនុបដ្ឋានសាលា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ អថ ខោ ភគវា ពហុទេវ រត្តិំ និសជ្ជាយ វីតិនាមេត្វា ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បាវិសិ។ តេបិ ខោ អាយស្មន្តោ អចិរបក្កន្តស្ស ភគវតោ ឧដ្ឋាយាសនា យថាវិហារំ អគមំសុ។
Then in the late afternoon, the Buddha came out of retreat, went to the assembly hall, and sat down on the seat spread out. Venerable Sāriputta also came out of retreat, went to the assembly hall, bowed to the Buddha and sat down to one side. Venerables Mahāmoggallāna, Mahākassapa, Mahākaccāna, Mahākoṭṭhita, Mahācunda, Mahākappina, Anuruddha, Revata, and Ānanda did the same. The Buddha spent much of the night sitting in meditation, then got up from his seat and entered his dwelling. And soon after the Buddha left those venerables each went to their own dwelling.
យេ បន តត្ថ ភិក្ខូ នវា អចិរបព្ពជិតា អធុនាគតា ឥមំ ធម្មវិនយំ តេ យាវ សូរិយុគ្គមនា កាកច្ឆមានា សុបិំសុ។ អទ្ទសា ខោ ភគវា ទិព្ពេន ចក្ខុនា វិសុទ្ធេន អតិក្កន្តមានុសកេន តេ ភិក្ខូ យាវ សូរិយុគ្គមនា កាកច្ឆមានេ សុបន្តេ។ ទិស្វា យេនុបដ្ឋានសាលា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា បញ្ញត្តេ អាសនេ និសីទិ។ និសជ្ជ ខោ ភគវា ភិក្ខូ អាមន្តេសិ:
But those bhikkhus who were junior, recently gone forth, newly come to this teaching and training slept until the sun came up, snoring. The Buddha saw them doing this, with his clairvoyance that is purified and superhuman. He went to the assembly hall, sat down on the seat spread out, and addressed the bhikkhus:
“កហំ នុ ខោ, ភិក្ខវេ, សារិបុត្តោ? កហំ មហាមោគ្គល្លានោ? កហំ មហាកស្សបោ? កហំ មហាកច្ចានោ? កហំ មហាកោដ្ឋិកោ? កហំ មហាចុន្ទោ? កហំ មហាកប្បិនោ? កហំ អនុរុទ្ធោ? កហំ រេវតោ? កហំ អានន្ទោ? កហំ នុ ខោ តេ, ភិក្ខវេ, ថេរា សាវកា គតា”តិ?
“Bhikkhus, where is Sāriputta? Where are Mahāmoggallāna, Mahākassapa, Mahākaccāna, Mahākoṭṭhita, Mahācunda, Mahākappina, Anuruddha, Revata, and Ānanda? Where have these senior disciples gone?”
“តេបិ ខោ, ភន្តេ, អាយស្មន្តោ អចិរបក្កន្តស្ស ភគវតោ ឧដ្ឋាយាសនា យថាវិហារំ អគមំសូ”តិ។
“Soon after the Buddha left those venerables each went to their own dwelling.”
“តេន នោ តុម្ហេ, ភិក្ខវេ, ថេរា ភិក្ខូ នាគតាតិ យាវ សូរិយុគ្គមនា កាកច្ឆមានា សុបថ?
“So, bhikkhus, when the senior bhikkhus left, why did you sleep until the sun came up, snoring?
តំ កិំ មញ្ញថ, ភិក្ខវេ, អបិ នុ តុម្ហេហិ ទិដ្ឋំ វា សុតំ វា: ‘រាជា ខត្តិយោ មុទ្ធាវសិត្តោ យាវទត្ថំ សេយ្យសុខំ បស្សសុខំ មិទ្ធសុខំ អនុយុត្តោ វិហរន្តោ យាវជីវំ រជ្ឹ ការេន្តោ ជនបទស្ស វា បិយោ មនាបោៜ”តិ?
What do you think, bhikkhus? Have you ever seen or heard of an anointed aristocratic king who rules his whole life, dear and beloved to the country, while indulging in the pleasures of sleeping, lying down, and drowsing as much as he likes?”
“នោ ហេតំ, ភន្តេ”។
“No, sir.”
“សាធុ, ភិក្ខវេ។ មយាបិ ខោ ឯតំ, ភិក្ខវេ, នេវ ទិដ្ឋំ ន សុតំ: ‘រាជា ខត្តិយោ មុទ្ធាវសិត្តោ យាវទត្ថំ សេយ្យសុខំ បស្សសុខំ មិទ្ធសុខំ អនុយុត្តោ វិហរន្តោ យាវជីវំ រជ្ឹ ការេន្តោ ជនបទស្ស វា បិយោ មនាបោៜតិ។
“Good, bhikkhus! I too have never seen or heard of such a thing.
តំ កិំ មញ្ញថ, ភិក្ខវេ, អបិ នុ តុម្ហេហិ ទិដ្ឋំ វា សុតំ វា: ‘រដ្ឋិកោ …បេ… បេត្តណិកោ … សេនាបតិកោ … គាមគាមណិកោ … បូគគាមណិកោ យាវទត្ថំ សេយ្យសុខំ បស្សសុខំ មិទ្ធសុខំ អនុយុត្តោ វិហរន្តោ យាវជីវំ បូគគាមណិកត្តំ ការេន្តោ បូគស្ស វា បិយោ មនាបោៜ”តិ?
What do you think, bhikkhus? Have you ever seen or heard of an appointed official … a hereditary official … a general … a village chief … or a guild head who runs the guild his whole life, dear and beloved to the guild, while indulging in the pleasures of sleeping, lying down, and drowsing as much as he likes?”
“នោ ហេតំ, ភន្តេ”។
“No, sir.”
“សាធុ, ភិក្ខវេ។ មយាបិ ខោ ឯតំ, ភិក្ខវេ, នេវ ទិដ្ឋំ ន សុតំ: ‘បូគគាមណិកោ យាវទត្ថំ សេយ្យសុខំ បស្សសុខំ មិទ្ធសុខំ អនុយុត្តោ វិហរន្តោ យាវជីវំ បូគគាមណិកត្តំ វា ការេន្តោ បូគស្ស វា បិយោ មនាបោៜតិ។
“Good, bhikkhus! I too have never seen or heard of such a thing.
តំ កិំ មញ្ញថ, ភិក្ខវេ, អបិ នុ តុម្ហេហិ ទិដ្ឋំ វា សុតំ វា: ‘សមណោ វា ព្រាហ្មណោ វា យាវទត្ថំ សេយ្យសុខំ បស្សសុខំ មិទ្ធសុខំ អនុយុត្តោ ឥន្ទ្រិយេសុ អគុត្តទ្វារោ ភោជនេ អមត្តញ្ញូ ជាគរិយំ អននុយុត្តោ អវិបស្សកោ កុសលានំ ធម្មានំ បុព្ពរត្តាបររត្តំ ពោធិបក្ខិយានំ ធម្មានំ ភាវនានុយោគំ អននុយុត្តោ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរន្តោៜ”តិ?
What do you think, bhikkhus? Have you ever seen or heard of an ascetic or brahmin who indulges in the pleasures of sleeping, lying down, and drowsing as much as they like? Their sense doors are unguarded, they eat too much, they’re not dedicated to wakefulness, they’re unable to discern skillful qualities, and they don’t pursue the development of the qualities that lead to awakening in the evening and toward dawn. Yet they realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.”
“នោ ហេតំ, ភន្តេ”។
“No, sir.”
“សាធុ, ភិក្ខវេ។ មយាបិ ខោ ឯតំ, ភិក្ខវេ, នេវ ទិដ្ឋំ ន សុតំ: ‘សមណោ វា ព្រាហ្មណោ វា យាវទត្ថំ សេយ្យសុខំ បស្សសុខំ មិទ្ធសុខំ អនុយុត្តោ ឥន្ទ្រិយេសុ អគុត្តទ្វារោ ភោជនេ អមត្តញ្ញូ ជាគរិយំ អននុយុត្តោ អវិបស្សកោ កុសលានំ ធម្មានំ បុព្ពរត្តាបររត្តំ ពោធិបក្ខិយានំ ធម្មានំ ភាវនានុយោគំ អននុយុត្តោ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរន្តោៜតិ។
“Good, bhikkhus! I too have never seen or heard of such a thing.
តស្មាតិហ, ភិក្ខវេ, ឯវំ សិក្ខិតព្ពំ: ‘ឥន្ទ្រិយេសុ គុត្តទ្វារា ភវិស្សាម, ភោជនេ មត្តញ្ញុនោ, ជាគរិយំ អនុយុត្តា, វិបស្សកា កុសលានំ ធម្មានំ, បុព្ពរត្តាបររត្តំ ពោធិបក្ខិយានំ ធម្មានំ, ភាវនានុយោគមនុយុត្តា វិហរិស្សាមាៜតិ។ ឯវញ្ហិ វោ, ភិក្ខវេ, សិក្ខិតព្ពន៑”តិ។
So you should train like this: ‘We will guard our sense doors, eat in moderation, be dedicated to wakefulness, discern skillful qualities, and pursue the development of the qualities that lead to awakening in the evening and toward dawn.’ That’s how you should train.”
សត្តមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
