Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៥។៣១

    Numbered Discourses 5.31

    ៤។ សុមនវគ្គ

    4. With Sumanā

    សុមនសុត្ត

    With Sumanā

    ឯកំ សមយំ …បេ… អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។ អថ ខោ សុមនា រាជកុមារី បញ្ចហិ រថសតេហិ បញ្ចហិ រាជកុមារិសតេហិ បរិវុតា យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នា ខោ សុមនា រាជកុមារី ភគវន្តំ ឯតទវោច:

    At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. Then Princess Sumanā, escorted by five hundred chariots and five hundred royal maidens, went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:

    “ឥធស្សុ, ភន្តេ, ភគវតោ ទ្វេ សាវកា សមសទ្ធា សមសីលា សមបញ្ញា—ឯកោ ទាយកោ, ឯកោ អទាយកោ។ តេ កាយស្ស ភេទា បរំ មរណា សុគតិំ សគ្គំ លោកំ ឧបបជ្ជេយ្យុំ។ ទេវភូតានំ បន នេសំ, ភន្តេ, សិយា វិសេសោ, សិយា នានាករណន៑”តិ?

    “Sir, suppose there were two disciples equal in faith, ethics, and wisdom. One is a giver, one is not. When their body breaks up, after death, they’re reborn in a good place, a heavenly realm. When they have become gods, would there be any distinction or difference between them?”

    “សិយា, សុមនេ”តិ ភគវា អវោច:

    “There would be, Sumanā,” said the Buddha.

    “យោ សោ, សុមនេ, ទាយកោ សោ អមុំ អទាយកំ ទេវភូតោ សមានោ បញ្ចហិ ឋានេហិ អធិគណ្ហាតិ—ទិព្ពេន អាយុនា, ទិព្ពេន វណ្ណេន, ទិព្ពេន សុខេន, ទិព្ពេន យសេន, ទិព្ពេន អាធិបតេយ្យេន។ យោ សោ, សុមនេ, ទាយកោ សោ អមុំ អទាយកំ ទេវភូតោ សមានោ ឥមេហិ បញ្ចហិ ឋានេហិ អធិគណ្ហាតិ”។

    “As a god, the one who was a giver would surpass the other in five respects: divine lifespan, beauty, happiness, fame, and sovereignty. As a god, the one who was a giver would surpass the other in these five respects.”

    “សចេ បន តេ, ភន្តេ, តតោ ចុតា ឥត្ថត្តំ អាគច្ឆន្តិ, មនុស្សភូតានំ បន នេសំ, ភន្តេ, សិយា វិសេសោ, សិយា នានាករណន៑”តិ?

    “But sir, if they pass away from there and come back to this state of existence as human beings, would there still be any distinction or difference between them?”

    “សិយា, សុមនេ”តិ ភគវា អវោច:

    “There would be, Sumanā,” said the Buddha.

    “យោ សោ, សុមនេ, ទាយកោ សោ អមុំ អទាយកំ មនុស្សភូតោ សមានោ បញ្ចហិ ឋានេហិ អធិគណ្ហាតិ—មានុសកេន អាយុនា, មានុសកេន វណ្ណេន, មានុសកេន សុខេន, មានុសកេន យសេន, មានុសកេន អាធិបតេយ្យេន។ យោ សោ, សុមនេ, ទាយកោ សោ អមុំ អទាយកំ មនុស្សភូតោ សមានោ ឥមេហិ បញ្ចហិ ឋានេហិ អធិគណ្ហាតិ”។

    “As a human being, the one who was a giver would surpass the other in five respects: human lifespan, beauty, happiness, fame, and sovereignty. As a human being, the one who was a giver would surpass the other in these five respects.”

    “សចេ បន តេ, ភន្តេ, ឧភោ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជន្តិ, បព្ពជិតានំ បន នេសំ, ភន្តេ, សិយា វិសេសោ, សិយា នានាករណន៑”តិ?

    “But sir, if they both go forth from the lay life to homelessness, would there still be any distinction or difference between them?”

    “សិយា, សុមនេ”តិ ភគវា អវោច:

    “There would be, Sumanā,” said the Buddha.

    “យោ សោ, សុមនេ, ទាយកោ សោ អមុំ អទាយកំ បព្ពជិតោ សមានោ បញ្ចហិ ឋានេហិ អធិគណ្ហាតិ—យាចិតោវ ពហុលំ ចីវរំ បរិភុញ្ជតិ អប្បំ អយាចិតោ, យាចិតោវ ពហុលំ បិណ្ឌបាតំ បរិភុញ្ជតិ អប្បំ អយាចិតោ, យាចិតោវ ពហុលំ សេនាសនំ បរិភុញ្ជតិ អប្បំ អយាចិតោ, យាចិតោវ ពហុលំ គិលានបច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារំ បរិភុញ្ជតិ អប្បំ អយាចិតោ។ យេហិ ខោ បន សព្រហ្មចារីហិ សទ្ធិំ វិហរតិ ត្យស្ស មនាបេនេវ ពហុលំ កាយកម្មេន សមុទាចរន្តិ អប្បំ អមនាបេន, មនាបេនេវ ពហុលំ វចីកម្មេន សមុទាចរន្តិ អប្បំ អមនាបេន, មនាបេនេវ ពហុលំ មនោកម្មេន សមុទាចរន្តិ អប្បំ អមនាបេន, មនាបំយេវ ពហុលំ ឧបហារំ ឧបហរន្តិ អប្បំ អមនាបំ។ យោ សោ, សុមនេ, ទាយកោ សោ អមុំ អទាយកំ បព្ពជិតោ សមានោ ឥមេហិ បញ្ចហិ ឋានេហិ អធិគណ្ហាតី”តិ។

    “As a renunciate, the one who was a giver would surpass the other in five respects. They’d usually use only what they’ve been invited to accept—robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick—rarely using them without invitation. When living with other spiritual practitioners, they usually treat them agreeably by way of body, speech, and mind, rarely disagreeably. As a renunciate, the one who was a giver would surpass the other in these five respects.”

    “សចេ បន តេ, ភន្តេ, ឧភោ អរហត្តំ បាបុណន្តិ, អរហត្តប្បត្តានំ បន នេសំ, ភន្តេ, សិយា វិសេសោ, សិយា នានាករណន៑”តិ?

    “But sir, if they both attain perfection, as perfected ones would there still be any distinction or difference between them?”

    “ឯត្ថ ខោ បនេសាហំ, សុមនេ, ន កិញ្ចិ នានាករណំ វទាមិ, យទិទំ វិមុត្តិយា វិមុត្តិន៑”តិ។

    “In that case, I say there is no difference between the freedom of one and the freedom of the other.”

    “អច្ឆរិយំ, ភន្តេ, អព្ភុតំ, ភន្តេ។ យាវញ្ចិទំ, ភន្តេ, អលមេវ ទានានិ ទាតុំ អលំ បុញ្ញានិ កាតុំ; យត្រ ហិ នាម ទេវភូតស្សាបិ ឧបការានិ បុញ្ញានិ, មនុស្សភូតស្សាបិ ឧបការានិ បុញ្ញានិ, បព្ពជិតស្សាបិ ឧបការានិ បុញ្ញានី”តិ។

    “It’s incredible, sir, it’s amazing! This is quite enough to justify giving gifts and making merit. For merit is helpful for those who have become gods, human beings, and renunciates.”

    “ឯវមេតំ, សុមនេ។ អលញ្ហិ, សុមនេ, ទានានិ ទាតុំ អលំ បុញ្ញានិ កាតុំ។ ទេវភូតស្សាបិ ឧបការានិ បុញ្ញានិ, មនុស្សភូតស្សាបិ ឧបការានិ បុញ្ញានិ, បព្ពជិតស្សាបិ ឧបការានិ បុញ្ញានី”តិ។

    “That’s so true, Sumanā. It’s quite enough to justify giving gifts and making merit. For merit is helpful for those who have become gods, human beings, and renunciates.”

    ឥទមវោច ភគវា។ ឥទំ វត្វាន សុគតោ អថាបរំ ឯតទវោច សត្ថា:

    That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:

    “យថាបិ ចន្ទោ វិមលោ, គច្ឆំ អាកាសធាតុយា; សព្ពេ តារាគណេ លោកេ, អាភាយ អតិរោចតិ។

    “The moon so immaculate, journeying across the dimension of space; outshines with its radiance all the world’s stars.

    តថេវ សីលសម្បន្នោ, សទ្ធោ បុរិសបុគ្គលោ; សព្ពេ មច្ឆរិនោ លោកេ, ចាគេន អតិរោចតិ។

    So too, a faithful individual, perfect in ethics, outshines with their generosity all the world’s stingy people.

    យថាបិ មេឃោ ថនយំ, វិជ្ជុមាលី សតក្កកុ; ថលំ និន្នញ្ច បូរេតិ, អភិវស្សំ វសុន្ធរំ។

    The thundering rain cloud, its hundred peaks wreathed in lightning, pours down over the rich earth, soaking the uplands and valleys.

    ឯវំ ទស្សនសម្បន្នោ, សម្មាសម្ពុទ្ធសាវកោ; មច្ឆរិំ អធិគណ្ហាតិ, បញ្ចឋានេហិ បណ្ឌិតោ។

    Even so, an astute person accomplished in vision, a disciple of the fully awakened Buddha, surpasses a stingy person in five respects:

    អាយុនា យសសា ចេវ, វណ្ណេន ច សុខេន ច; ស វេ ភោគបរិព្យូឡ្ហោ, បេច្ច សគ្គេ បមោទតី”តិ។

    long life and fame, beauty and happiness. Lavished with riches, they depart to rejoice in heaven.”

    បឋមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact