Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 5.31
Numbered Discourses 5.31
4. සුමනවග්ග
4. With Sumanā
සුමනසුත්ත
With Sumanā
ඒකං සමයං …පේ… අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. අථ ඛෝ සුමනා රාජකුමාරී පඤ්චහි රථසතේහි පඤ්චහි රාජකුමාරිසතේහි පරිවුතා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ සුමනා රාජකුමාරී භගවන්තං ඒතදවෝච:
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. Then Princess Sumanā, escorted by five hundred chariots and five hundred royal maidens, went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“ඉධස්සු, භන්තේ, භගවතෝ ද්වේ සාවකා සමසද්ධා සමසීලා සමපඤ්ඤා—ඒකෝ දායකෝ, ඒකෝ අදායකෝ. තේ කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජේය්යුං. දේවභූතානං පන නේසං, භන්තේ, සියා විසේසෝ, සියා නානාකරණන්”ති?
“Sir, suppose there were two disciples equal in faith, ethics, and wisdom. One is a giver, one is not. When their body breaks up, after death, they’re reborn in a good place, a heavenly realm. When they have become gods, would there be any distinction or difference between them?”
“සියා, සුමනේ”ති භගවා අවෝච:
“There would be, Sumanā,” said the Buddha.
“යෝ සෝ, සුමනේ, දායකෝ සෝ අමුං අදායකං දේවභූතෝ සමානෝ පඤ්චහි ඨානේහි අධිගණ්හාති—දිබ්බේන ආයුනා, දිබ්බේන වණ්ණේන, දිබ්බේන සුඛේන, දිබ්බේන යසේන, දිබ්බේන ආධිපතේය්යේන. යෝ සෝ, සුමනේ, දායකෝ සෝ අමුං අදායකං දේවභූතෝ සමානෝ ඉමේහි පඤ්චහි ඨානේහි අධිගණ්හාති”.
“As a god, the one who was a giver would surpass the other in five respects: divine lifespan, beauty, happiness, fame, and sovereignty. As a god, the one who was a giver would surpass the other in these five respects.”
“සචේ පන තේ, භන්තේ, තතෝ චුතා ඉත්ථත්තං ආගච්ඡන්ති, මනුස්සභූතානං පන නේසං, භන්තේ, සියා විසේසෝ, සියා නානාකරණන්”ති?
“But sir, if they pass away from there and come back to this state of existence as human beings, would there still be any distinction or difference between them?”
“සියා, සුමනේ”ති භගවා අවෝච:
“There would be, Sumanā,” said the Buddha.
“යෝ සෝ, සුමනේ, දායකෝ සෝ අමුං අදායකං මනුස්සභූතෝ සමානෝ පඤ්චහි ඨානේහි අධිගණ්හාති—මානුසකේන ආයුනා, මානුසකේන වණ්ණේන, මානුසකේන සුඛේන, මානුසකේන යසේන, මානුසකේන ආධිපතේය්යේන. යෝ සෝ, සුමනේ, දායකෝ සෝ අමුං අදායකං මනුස්සභූතෝ සමානෝ ඉමේහි පඤ්චහි ඨානේහි අධිගණ්හාති”.
“As a human being, the one who was a giver would surpass the other in five respects: human lifespan, beauty, happiness, fame, and sovereignty. As a human being, the one who was a giver would surpass the other in these five respects.”
“සචේ පන තේ, භන්තේ, උභෝ අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජන්ති, පබ්බජිතානං පන නේසං, භන්තේ, සියා විසේසෝ, සියා නානාකරණන්”ති?
“But sir, if they both go forth from the lay life to homelessness, would there still be any distinction or difference between them?”
“සියා, සුමනේ”ති භගවා අවෝච:
“There would be, Sumanā,” said the Buddha.
“යෝ සෝ, සුමනේ, දායකෝ සෝ අමුං අදායකං පබ්බජිතෝ සමානෝ පඤ්චහි ඨානේහි අධිගණ්හාති—යාචිතෝව බහුලං චීවරං පරිභුඤ්ජති අප්පං අයාචිතෝ, යාචිතෝව බහුලං පිණ්ඩපාතං පරිභුඤ්ජති අප්පං අයාචිතෝ, යාචිතෝව බහුලං සේනාසනං පරිභුඤ්ජති අප්පං අයාචිතෝ, යාචිතෝව බහුලං ගිලානපච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරං පරිභුඤ්ජති අප්පං අයාචිතෝ. යේහි ඛෝ පන සබ්රහ්මචාරීහි සද්ධිං විහරති ත්යස්ස මනාපේනේව බහුලං කායකම්මේන සමුදාචරන්ති අප්පං අමනාපේන, මනාපේනේව බහුලං වචීකම්මේන සමුදාචරන්ති අප්පං අමනාපේන, මනාපේනේව බහුලං මනෝකම්මේන සමුදාචරන්ති අප්පං අමනාපේන, මනාපංයේව බහුලං උපහාරං උපහරන්ති අප්පං අමනාපං. යෝ සෝ, සුමනේ, දායකෝ සෝ අමුං අදායකං පබ්බජිතෝ සමානෝ ඉමේහි පඤ්චහි ඨානේහි අධිගණ්හාතී”ති.
“As a renunciate, the one who was a giver would surpass the other in five respects. They’d usually use only what they’ve been invited to accept—robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick—rarely using them without invitation. When living with other spiritual practitioners, they usually treat them agreeably by way of body, speech, and mind, rarely disagreeably. As a renunciate, the one who was a giver would surpass the other in these five respects.”
“සචේ පන තේ, භන්තේ, උභෝ අරහත්තං පාපුණන්ති, අරහත්තප්පත්තානං පන නේසං, භන්තේ, සියා විසේසෝ, සියා නානාකරණන්”ති?
“But sir, if they both attain perfection, as perfected ones would there still be any distinction or difference between them?”
“ඒත්ථ ඛෝ පනේසාහං, සුමනේ, න කිඤ්චි නානාකරණං වදාමි, යදිදං විමුත්තියා විමුත්තින්”ති.
“In that case, I say there is no difference between the freedom of one and the freedom of the other.”
“අච්ඡරියං, භන්තේ, අබ්භුතං, භන්තේ. යාවඤ්චිදං, භන්තේ, අලමේව දානානි දාතුං අලං පුඤ්ඤානි කාතුං; යත්ර හි නාම දේවභූතස්සාපි උපකාරානි පුඤ්ඤානි, මනුස්සභූතස්සාපි උපකාරානි පුඤ්ඤානි, පබ්බජිතස්සාපි උපකාරානි පුඤ්ඤානී”ති.
“It’s incredible, sir, it’s amazing! This is quite enough to justify giving gifts and making merit. For merit is helpful for those who have become gods, human beings, and renunciates.”
“ඒවමේතං, සුමනේ. අලඤ්හි, සුමනේ, දානානි දාතුං අලං පුඤ්ඤානි කාතුං. දේවභූතස්සාපි උපකාරානි පුඤ්ඤානි, මනුස්සභූතස්සාපි උපකාරානි පුඤ්ඤානි, පබ්බජිතස්සාපි උපකාරානි පුඤ්ඤානී”ති.
“That’s so true, Sumanā. It’s quite enough to justify giving gifts and making merit. For merit is helpful for those who have become gods, human beings, and renunciates.”
ඉදමවෝච භගවා. ඉදං වත්වාන සුගතෝ අථාපරං ඒතදවෝච සත්ථා:
That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:
“යථාපි චන්දෝ විමලෝ, ගච්ඡං ආකාසධාතුයා; සබ්බේ තාරාගණේ ලෝකේ, ආභාය අතිරෝචති.
“The moon so immaculate, journeying across the dimension of space; outshines with its radiance all the world’s stars.
තථේව සීලසම්පන්නෝ, සද්ධෝ පුරිසපුග්ගලෝ; සබ්බේ මච්ඡරිනෝ ලෝකේ, චාගේන අතිරෝචති.
So too, a faithful individual, perfect in ethics, outshines with their generosity all the world’s stingy people.
යථාපි මේඝෝ ථනයං, විජ්ජුමාලී සතක්කකු; ථලං නින්නඤ්ච පූරේති, අභිවස්සං වසුන්ධරං.
The thundering rain cloud, its hundred peaks wreathed in lightning, pours down over the rich earth, soaking the uplands and valleys.
ඒවං දස්සනසම්පන්නෝ, සම්මාසම්බුද්ධසාවකෝ; මච්ඡරිං අධිගණ්හාති, පඤ්චඨානේහි පණ්ඩිතෝ.
Even so, an astute person accomplished in vision, a disciple of the fully awakened Buddha, surpasses a stingy person in five respects:
ආයුනා යසසා චේව, වණ්ණේන ච සුඛේන ච; ස වේ භෝගපරිබ්යූළ්හෝ, පේච්ච සග්ගේ පමෝදතී”ති.
long life and fame, beauty and happiness. Lavished with riches, they depart to rejoice in heaven.”
පඨමං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]