Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 42.2
The Related Suttas Collection 42.2
1. ගාමණිවග්ග
1. Chiefs
තාලපුටසුත්ත
With Tālapuṭa
ඒකං සමයං භගවා රාජගහේ විහරති වේළුවනේ කලන්දකනිවාපේ. අථ ඛෝ තාලපුටෝ නටගාමණි යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ තාලපුටෝ නටගාමණි භගවන්තං ඒතදවෝච:
At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground. Then Tālapuṭa the dancing master came up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to the Buddha:
“සුතං මේතං, භන්තේ, පුබ්බකානං ආචරියපාචරියානං නටානං භාසමානානං: ‘යෝ සෝ නටෝ රඞ්ගමජ්ඣේ සමජ්ජමජ්ඣේ සච්චාලිකේන ජනං හාසේති රමේති, සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා පහාසානං දේවානං සහබ්යතං උපපජ්ජතී(අ)ති. ඉධ භගවා කිමාහා”ති?
“Sir, I have heard that the dancers of the past who were teachers of teachers said: ‘Suppose a dancer entertains and amuses people on a stage or at a festival with truth and lies. When their body breaks up, after death, they’re reborn in the company of laughing gods.’ What does the Buddha say about this?”
“අලං, ගාමණි, තිට්ඨතේතං. මා මං ඒතං පුච්ඡී”ති.
“Enough, chief, let it be. Don’t ask me that.”
දුතියම්පි ඛෝ තාලපුටෝ නටගාමණි භගවන්තං ඒතදවෝච: “සුතං මේතං, භන්තේ, පුබ්බකානං ආචරියපාචරියානං නටානං භාසමානානං: ‘යෝ සෝ නටෝ රඞ්ගමජ්ඣේ සමජ්ජමජ්ඣේ සච්චාලිකේන ජනං හාසේති රමේති, සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා පහාසානං දේවානං සහබ්යතං උපපජ්ජතී(අ)ති. ඉධ භගවා කිමාහා”ති? “අලං, ගාමණි, තිට්ඨතේතං. මා මං ඒතං පුච්ඡී”ති.
For a second time …
තතියම්පි ඛෝ තාලපුටෝ නටගාමණි භගවන්තං ඒතදවෝච:
And for a third time Tālapuṭa said to the Buddha:
“සුතං මේතං, භන්තේ, පුබ්බකානං ආචරියපාචරියානං නටානං භාසමානානං: ‘යෝ සෝ නටෝ රඞ්ගමජ්ඣේ සමජ්ජමජ්ඣේ සච්චාලිකේන ජනං හාසේති රමේති, සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා පහාසානං දේවානං සහබ්යතං උපපජ්ජතී(අ)ති. ඉධ භගවා කිමාහා”ති?
“Sir, I have heard that the dancers of the past who were teachers of teachers said: ‘Suppose a dancer entertains and amuses people on a stage or at a festival with truth and lies. When their body breaks up, after death, they’re reborn in the company of laughing gods.’ What does the Buddha say about this?”
“අද්ධා ඛෝ ත්යාහං, ගාමණි, න ලභාමි: ‘අලං, ගාමණි, තිට්ඨතේතං, මා මං ඒතං පුච්ඡී(අ)ති. අපි ච ත්යාහං බ්යාකරිස්සාමි.
“Clearly, chief, I’m not getting through to you when I say: ‘Enough, chief, let it be. Don’t ask me that.’ Nevertheless, I will answer you.
පුබ්බේ ඛෝ, ගාමණි, සත්තා අවීතරාගා රාගබන්ධනබද්ධා. තේසං නටෝ රඞ්ගමජ්ඣේ සමජ්ජමජ්ඣේ යේ ධම්මා රජනීයා තේ උපසංහරති භිය්යෝසෝ මත්තාය. පුබ්බේ ඛෝ, ගාමණි, සත්තා අවීතදෝසා දෝසබන්ධනබද්ධා. තේසං නටෝ රඞ්ගමජ්ඣේ සමජ්ජමජ්ඣේ යේ ධම්මා දෝසනීයා තේ උපසංහරති භිය්යෝසෝ මත්තාය. පුබ්බේ ඛෝ, ගාමණි, සත්තා අවීතමෝහා මෝහබන්ධනබද්ධා. තේසං නටෝ රඞ්ගමජ්ඣේ සමජ්ජමජ්ඣේ යේ ධම්මා මෝහනීයා තේ උපසංහරති භිය්යෝසෝ මත්තාය. සෝ අත්තනා මත්තෝ පමත්තෝ පරේ මදේත්වා පමාදේත්වා කායස්ස භේදා පරං මරණා පහාසෝ නාම නිරයෝ තත්ථ උපපජ්ජති.
When sentient beings are still not free of greed, and are still bound by greed, a dancer in a stage or festival presents them with even more arousing things. When sentient beings are still not free of hate, and are still bound by hate, a dancer in a stage or festival presents them with even more hateful things. When sentient beings are still not free of delusion, and are still bound by delusion, a dancer in a stage or festival presents them with even more delusory things. And so, being heedless and negligent themselves, they’ve encouraged others to be heedless and negligent. When their body breaks up, after death, they’re reborn in the hell called ‘Laughter’.
සචේ ඛෝ පනස්ස ඒවංදිට්ඨි හෝති: ‘යෝ සෝ නටෝ රඞ්ගමජ්ඣේ සමජ්ජමජ්ඣේ සච්චාලිකේන ජනං හාසේති රමේති, සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා පහාසානං දේවානං සහබ්යතං උපපජ්ජතී(අ)ති, සාස්ස හෝති මිච්ඡාදිට්ඨි. මිච්ඡාදිට්ඨිකස්ස ඛෝ පනාහං, ගාමණි, පුරිසපුග්ගලස්ස ද්වින්නං ගතීනං අඤ්ඤතරං ගතිං වදාමි—නිරයං වා තිරච්ඡානයෝනිං වා”ති.
But if you have such a view: ‘Suppose a dancer entertains and amuses people on a stage or at a festival with truth and lies. When their body breaks up, after death, they’re reborn in the company of laughing gods.’ This is your wrong view. An individual with wrong view is reborn in one of two places, I say: hell or the animal realm.”
ඒවං වුත්තේ, තාලපුටෝ නටගාමණි පරෝදි අස්සූනි පවත්තේසි.
When he said this, Tālapuṭa cried and burst out in tears.
“ඒතං ඛෝ ත්යාහං, ගාමණි, නාලත්ථං: ‘අලං, ගාමණි, තිට්ඨතේතං; මා මං ඒතං පුච්ඡී(අ)”ති.
“This is what I didn’t get through to you when I said: ‘Enough, chief, let it be. Don’t ask me that.’”
“නාහං, භන්තේ, ඒතං රෝදාමි යං මං භගවා ඒවමාහ; අපි චාහං, භන්තේ, පුබ්බකේහි ආචරියපාචරියේහි නටේහි දීඝරත්තං නිකතෝ වඤ්චිතෝ පලුද්ධෝ: ‘යෝ සෝ නටෝ රඞ්ගමජ්ඣේ සමජ්ජමජ්ඣේ සච්චාලිකේන ජනං හාසේති රමේති සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා පහාසානං දේවානං සහබ්යතං උපපජ්ජතී(අ)”ති.
“Sir, I’m not crying because of what the Buddha said. But sir, for a long time I’ve been cheated, tricked, and deceived by the dancers of the past who were teachers of teachers, who said: ‘Suppose a dancer entertains and amuses people on a stage or at a festival with truth and lies. When their body breaks up, after death, they’re reborn in the company of laughing gods.’
“අභික්කන්තං, භන්තේ, අභික්කන්තං, භන්තේ. සේය්යථාපි, භන්තේ, නික්කුජ්ජිතං වා උක්කුජ්ජේය්ය, පටිච්ඡන්නං වා විවරේය්ය, මූළ්හස්ස වා මග්ගං ආචික්ඛේය්ය, අන්ධකාරේ වා තේලපජ්ජෝතං ධාරේය්ය: ‘චක්ඛුමන්තෝ රූපානි දක්ඛන්තී(අ)ති; ඒවමේවං භගවතා අනේකපරියායේන ධම්මෝ පකාසිතෝ. ඒසාහං, භන්තේ, භගවන්තං සරණං ගච්ඡාමි ධම්මඤ්ච භික්ඛුසඞ්ඝඤ්ච. ලභේය්යාහං, භන්තේ, භගවතෝ සන්තිකේ පබ්බජ්ජං, ලභේය්යං උපසම්පදන්”ති.
Excellent, sir! Excellent! As if he were righting the overturned, or revealing the hidden, or pointing out the path to the lost, or lighting a lamp in the dark so people with clear eyes can see what’s there, the Buddha has made the teaching clear in many ways. I go for refuge to the Buddha, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. Sir, may I receive the going forth, the ordination in the Buddha’s presence?”
අලත්ථ ඛෝ තාලපුටෝ නටගාමණි භගවතෝ සන්තිකේ පබ්බජ්ජං, අලත්ථ උපසම්පදං. අචිරූපසම්පන්නෝ ච පනායස්මා තාලපුටෝ …පේ… අරහතං අහෝසීති.
And the dancing master Tālapuṭa received the going forth, the ordination in the Buddha’s presence. Not long after his ordination, Venerable Tālapuṭa became one of the perfected.
දුතියං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]