Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៤។៩៤

    Numbered Discourses 4.94

    ១០។ អសុរវគ្គ

    10. Demons

    តតិយសមាធិសុត្ត

    Immersion (3rd)

    “ចត្តារោមេ, ភិក្ខវេ, បុគ្គលា សន្តោ សំវិជ្ជមានា លោកស្មិំ។ កតមេ ចត្តារោ?

    “Bhikkhus, these four people are found in the world. What four?

    ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ បុគ្គលោ លាភី ហោតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស, ន លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ។ ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ បុគ្គលោ លាភី ហោតិ អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ, ន លាភី អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស។ ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ បុគ្គលោ ន ចេវ លាភី ហោតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស ន ច លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ។ ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ បុគ្គលោ លាភី ចេវ ហោតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស លាភី ច អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ។

    One person has internal serenity of heart, but not the higher wisdom of discernment of principles. One person has the higher wisdom of discernment of principles, but not internal serenity of heart. One person has neither internal serenity of heart, nor the higher wisdom of discernment of principles. One person has both internal serenity of heart, and the higher wisdom of discernment of principles.

    តត្រ, ភិក្ខវេ, យ្វាយំ បុគ្គលោ លាភី អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស ន លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ, តេន, ភិក្ខវេ, បុគ្គលេន យ្វាយំ បុគ្គលោ លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ សោ ឧបសង្កមិត្វា ឯវមស្ស វចនីយោ: ‘កថំ នុ ខោ, អាវុសោ, សង្ខារា ទដ្ឋព្ពា? កថំ សង្ខារា សម្មសិតព្ពា? កថំ សង្ខារា វិបស្សិតព្ពាៜតិ? តស្ស សោ យថាទិដ្ឋំ យថាវិទិតំ ព្យាករោតិ: ‘ឯវំ ខោ, អាវុសោ, សង្ខារា ទដ្ឋព្ពា, ឯវំ សង្ខារា សម្មសិតព្ពា, ឯវំ សង្ខារា វិបស្សិតព្ពាៜតិ។ សោ អបរេន សមយេន លាភី ចេវ ហោតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស លាភី ច អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ។

    As for the person who has serenity but not discernment: they should approach someone who has discernment and ask: ‘Friend, how should conditions be seen? How should they be comprehended? How should they be discerned?’ That person would answer from their own experience: ‘This is how conditions should be seen, comprehended, and discerned.’ After some time they have both serenity and discernment.

    តត្រ, ភិក្ខវេ, យ្វាយំ បុគ្គលោ លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ ន លាភី អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស, តេន, ភិក្ខវេ, បុគ្គលេន យ្វាយំ បុគ្គលោ លាភី អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស សោ ឧបសង្កមិត្វា ឯវមស្ស វចនីយោ: ‘កថំ នុ ខោ, អាវុសោ, ចិត្តំ សណ្ឋបេតព្ពំ? កថំ ចិត្តំ សន្និសាទេតព្ពំ? កថំ ចិត្តំ ឯកោទិ កាតព្ពំ? កថំ ចិត្តំ សមាទហាតព្ពន៑ៜតិ? តស្ស សោ យថាទិដ្ឋំ យថាវិទិតំ ព្យាករោតិ: ‘ឯវំ ខោ, អាវុសោ, ចិត្តំ សណ្ឋបេតព្ពំ, ឯវំ ចិត្តំ សន្និសាទេតព្ពំ, ឯវំ ចិត្តំ ឯកោទិ កាតព្ពំ, ឯវំ ចិត្តំ សមាទហាតព្ពន៑ៜតិ។ សោ អបរេន សមយេ លាភី ចេវ ហោតិ អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ លាភី ច អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស។

    As for the person who has discernment but not serenity: they should approach someone who has serenity and ask: ‘Friend, how should the mind be stilled? How should it be settled? How should it be unified? How should it be immersed in samādhi?’ That person would answer from their own experience: ‘Friend, this is how the mind should be stilled, settled, unified, and immersed in samādhi.’ After some time they have both discernment and serenity.

    តត្រ, ភិក្ខវេ, យ្វាយំ បុគ្គលោ ន ចេវ លាភី អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស ន ច លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ, តេន, ភិក្ខវេ, បុគ្គលេន យ្វាយំ បុគ្គលោ លាភី ចេវ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស លាភី ច អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ សោ ឧបសង្កមិត្វា ឯវមស្ស វចនីយោ: ‘កថំ នុ ខោ, អាវុសោ, ចិត្តំ សណ្ឋបេតព្ពំ? កថំ ចិត្តំ សន្និសាទេតព្ពំ? កថំ ចិត្តំ ឯកោទិ កាតព្ពំ? កថំ ចិត្តំ សមាទហាតព្ពំ? កថំ សង្ខារា ទដ្ឋព្ពា? កថំ សង្ខារា សម្មសិតព្ពា? កថំ សង្ខារា វិបស្សិតព្ពាៜតិ? តស្ស សោ យថាទិដ្ឋំ យថាវិទិតំ ព្យាករោតិ: ‘ឯវំ ខោ, អាវុសោ, ចិត្តំ សណ្ឋបេតព្ពំ, ឯវំ ចិត្តំ សន្និសាទេតព្ពំ, ឯវំ ចិត្តំ ឯកោទិ កាតព្ពំ, ឯវំ ចិត្តំ សមាទហាតព្ពំ, ឯវំ សង្ខារា ទដ្ឋព្ពា, ឯវំ សង្ខារា សម្មសិតព្ពា, ឯវំ សង្ខារា វិបស្សិតព្ពាៜតិ។ សោ អបរេន សមយេន លាភី ចេវ ហោតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស លាភី ច អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ។

    As for the person who has neither serenity nor discernment: they should approach someone who has serenity and discernment and ask: ‘Friend, how should the mind be stilled? How should it be settled? How should it be unified? How should it be immersed in samādhi?’ How should conditions be seen? How should they be comprehended? How should they be discerned?’ That person would answer as they’ve seen and known: ‘Friend, this is how the mind should be stilled, settled, unified, and immersed in samādhi. And this is how conditions should be seen, comprehended, and discerned.’ After some time they have both serenity and discernment.

    តត្រ, ភិក្ខវេ, យ្វាយំ បុគ្គលោ លាភី ចេវ ហោតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស លាភី ច អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ, តេន, ភិក្ខវេ, បុគ្គលេន តេសុ ចេវ កុសលេសុ ធម្មេសុ បតិដ្ឋាយ ឧត្តរិ អាសវានំ ខយាយ យោគោ ករណីយោ។

    As for the person who has both serenity and discernment: grounded on those skillful qualities, they should practice meditation further to end the defilements.

    ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ បុគ្គលា សន្តោ សំវិជ្ជមានា លោកស្មិន៑”តិ។

    These are the four people found in the world.”

    ចតុត្ថំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact