Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 11.20
Numbered Discourses 11.20
2. අනුස්සතිවග්ග
2. Recollection
තතියසමාධිසුත්ත
Immersion (3rd)
අථ ඛෝ සම්බහුලා භික්ඛූ යේනායස්මා සාරිපුත්තෝ තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා සාරිපුත්තේන සද්ධිං සම්මෝදිංසු. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ භික්ඛූ ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං ඒතදවෝචුං:
And then several bhikkhus went up to Venerable Sāriputta, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, they sat down to one side and said to him:
“සියා නු ඛෝ, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, භික්ඛුනෝ තථාරූපෝ සමාධිපටිලාභෝ යථා නේව පථවියං පථවිසඤ්ඤී අස්ස …පේ… යම්පිදං දිට්ඨං සුතං මුතං විඤ්ඤාතං පත්තං පරියේසිතං අනුවිචරිතං මනසා තත්රාපි න සඤ්ඤී අස්ස; සඤ්ඤී ච පන අස්සා”ති?
“Could it be, friend, that a bhikkhu might gain a state of immersion like this? They wouldn’t perceive earth in earth, water in water, fire in fire, or air in air. And they wouldn’t perceive the dimension of infinite space in the dimension of infinite space, the dimension of infinite consciousness in the dimension of infinite consciousness, the dimension of nothingness in the dimension of nothingness, or the dimension of neither perception nor non-perception in the dimension of neither perception nor non-perception. They wouldn’t perceive this world in this world, or the other world in the other world. And they wouldn’t perceive what is seen, heard, thought, known, attained, sought, or explored by the mind. And yet they would still perceive.”
“සියා, ආවුසෝ, භික්ඛුනෝ තථාරූපෝ සමාධිපටිලාභෝ යථා නේව පථවියං පථවිසඤ්ඤී අස්ස …පේ… යම්පිදං දිට්ඨං සුතං මුතං විඤ්ඤාතං පත්තං පරියේසිතං අනුවිචරිතං මනසා තත්රාපි න සඤ්ඤී අස්ස; සඤ්ඤී ච පන අස්සා”ති.
“It could be, friends.”
“යථා කථං පන, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, සියා භික්ඛුනෝ තථාරූපෝ සමාධිපටිලාභෝ යථා නේව පථවියං පථවිසඤ්ඤී අස්ස …පේ… යම්පිදං දිට්ඨං සුතං මුතං විඤ්ඤාතං පත්තං පරියේසිතං අනුවිචරිතං මනසා තත්රාපි න සඤ්ඤී අස්ස; සඤ්ඤී ච පන අස්සා”ති?
“But how could this be?”
“ඉධ, ආවුසෝ, භික්ඛු ඒවංසඤ්ඤී හෝති: ‘ඒතං සන්තං ඒතං පණීතං, යදිදං සබ්බසඞ්ඛාරසමථෝ සබ්බූපධිපටිනිස්සග්ගෝ තණ්හාක්ඛයෝ විරාගෝ නිරෝධෝ නිබ්බානන්(අ)ති. ඒවං ඛෝ, ආවුසෝ, සියා භික්ඛුනෝ තථාරූපෝ සමාධිපටිලාභෝ යථා නේව පථවියං පථවිසඤ්ඤී අස්ස …පේ… යම්පිදං දිට්ඨං සුතං මුතං විඤ්ඤාතං පත්තං පරියේසිතං අනුවිචරිතං මනසා තත්රාපි න සඤ්ඤී අස්ස; සඤ්ඤී ච පන අස්සා”ති.
“It’s when a bhikkhu perceives: ‘This is peaceful; this is sublime—that is, the stilling of all activities, the letting go of all attachments, the ending of craving, fading away, cessation, Nibbana.’ That’s how a bhikkhu might gain a state of immersion like this. They wouldn’t perceive earth in earth, water in water, fire in fire, or air in air. And they wouldn’t perceive the dimension of infinite space in the dimension of infinite space, the dimension of infinite consciousness in the dimension of infinite consciousness, the dimension of nothingness in the dimension of nothingness, or the dimension of neither perception nor non-perception in the dimension of neither perception nor non-perception. They wouldn’t perceive this world in this world, or the other world in the other world. And they wouldn’t perceive what is seen, heard, thought, known, attained, sought, or explored by the mind. And yet they would still perceive.”
දසමං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]