| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៤។១២២
Numbered Discourses 4.122
១៣។ ភយវគ្គ
13. Fears
ឩមិភយសុត្ត
The Danger of Waves
“ចត្តារិមានិ, ភិក្ខវេ, ភយានិ ឧទកោរោហន្តស្ស បាដិកង្ខិតព្ពានិ។ កតមានិ ចត្តារិ? ឩមិភយំ, កុម្ភីលភយំ, អាវដ្ដភយំ, សុសុកាភយំ—
“Bhikkhus, anyone who enters the water should anticipate four dangers. What four? The dangers of waves, marsh crocodiles, whirlpools, and gharials.
ឥមានិ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារិ ភយានិ ឧទកោរោហន្តស្ស បាដិកង្ខិតព្ពានិ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារិ ភយានិ ឥធេកច្ចស្ស កុលបុត្តស្ស ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតស្ស បាដិកង្ខិតព្ពានិ។ កតមានិ ចត្តារិ? ឩមិភយំ, កុម្ភីលភយំ, អាវដ្ដភយំ, សុសុកាភយំ។
These are the four dangers that anyone who enters the water should anticipate. In the same way, a gentleman who goes forth from the lay life to homelessness in this teaching and training should anticipate four dangers. What four? The dangers of waves, marsh crocodiles, whirlpools, and gharials.
កតមញ្ច, ភិក្ខវេ, ឩមិភយំ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ កុលបុត្តោ សទ្ធា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ ហោតិ: ‘ឱតិណ្ណោម្ហិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ, ទុក្ខោតិណ្ណោ ទុក្ខបរេតោ; អប្បេវ នាម ឥមស្ស កេវលស្ស ទុក្ខក្ខន្ធស្ស អន្តកិរិយា បញ្ញាយេថាៜតិ។ តមេនំ តថា បព្ពជិតំ សមានំ សព្រហ្មចារិនោ ឱវទន្តិ អនុសាសន្តិ: ‘ឯវំ តេ អភិក្កមិតព្ពំ, ឯវំ តេ បដិក្កមិតព្ពំ, ឯវំ តេ អាលោកេតព្ពំ, ឯវំ តេ វិលោកេតព្ពំ, ឯវំ តេ សមិញ្ជិតព្ពំ, ឯវំ តេ បសារិតព្ពំ, ឯវំ តេ សង្ឃាដិបត្តចីវរំ ធារេតព្ពន៑ៜតិ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘មយំ ខោ បុព្ពេ អគារិយភូតា សមានា អញ្ញេ ឱវទាមបិ អនុសាសាមបិ។ ឥមេ បនម្ហាកំ បុត្តមត្តា មញ្ញេ នត្តមត្តា មញ្ញេ ឱវទិតព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តីៜតិ។ សោ កុបិតោ អនត្តមនោ សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឩមិភយស្ស ភីតោ សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តោ។ ឩមិភយន្តិ ខោ, ភិក្ខវេ, កោធូបាយាសស្សេតំ អធិវចនំ។ ឥទំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ឩមិភយំ។
And what, bhikkhus, is the danger of waves? It’s when a gentleman has gone forth from the lay life to homelessness, thinking: ‘I’m swamped by rebirth, old age, and death; by sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. I’m swamped by suffering, mired in suffering. Hopefully I can find an end to this entire mass of suffering.’ When they’ve gone forth, their spiritual companions advise and instruct them: ‘You should go out like this, and come back like that. You should look to the front like this, and to the side like that. You should contract your limbs like this, and extend them like that. This is how you should bear your outer robe, bowl, and robes.’ They think: ‘Formerly, as a lay person, I advised and instructed others. And now these bhikkhus—who you’d think were my children or grandchildren—imagine they can advise and instruct me!’ Angry and upset, they resign the training and return to a lesser life. This is called a bhikkhu who resigns the training and returns to a lesser life because they’re afraid of the danger of waves. ‘Danger of waves’ is a term for anger and distress. This is called the danger of waves.
កតមញ្ច, ភិក្ខវេ, កុម្ភីលភយំ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ កុលបុត្តោ សទ្ធា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ ហោតិ: ‘ឱតិណ្ណោម្ហិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ, ទុក្ខោតិណ្ណោ ទុក្ខបរេតោ; អប្បេវ នាម ឥមស្ស កេវលស្ស ទុក្ខក្ខន្ធស្ស អន្តកិរិយា បញ្ញាយេថាៜតិ។ តមេនំ តថា បព្ពជិតំ សមានំ សព្រហ្មចារិនោ ឱវទន្តិ អនុសាសន្តិ: ‘ឥទំ តេ ខាទិតព្ពំ, ឥទំ តេ ន ខាទិតព្ពំ, ឥទំ តេ ភុញ្ជិតព្ពំ, ឥទំ តេ ន ភុញ្ជិតព្ពំ, ឥទំ តេ សាយិតព្ពំ, ឥទំ តេ ន សាយិតព្ពំ, ឥទំ តេ បាតព្ពំ, ឥទំ តេ ន បាតព្ពំ, កប្បិយំ តេ ខាទិតព្ពំ, អកប្បិយំ តេ ន ខាទិតព្ពំ, កប្បិយំ តេ ភុញ្ជិតព្ពំ, អកប្បិយំ តេ ន ភុញ្ជិតព្ពំ, កប្បិយំ តេ សាយិតព្ពំ, អកប្បិយំ តេ ន សាយិតព្ពំ, កប្បិយំ តេ បាតព្ពំ, អកប្បិយំ តេ ន បាតព្ពំ, កាលេ តេ ខាទិតព្ពំ, វិកាលេ តេ ន ខាទិតព្ពំ, កាលេ តេ ភុញ្ជិតព្ពំ, វិកាលេ តេ ន ភុញ្ជិតព្ពំ, កាលេ តេ សាយិតព្ពំ, វិកាលេ តេ ន សាយិតព្ពំ, កាលេ តេ បាតព្ពំ, វិកាលេ តេ ន បាតព្ពន៑ៜតិ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘មយំ ខោ បុព្ពេ អគារិយភូតា សមានា យំ ឥច្ឆាម តំ ខាទាម, យំ ន ឥច្ឆាម ន តំ ខាទាម; យំ ឥច្ឆាម តំ ភុញ្ជាម, យំ ន ឥច្ឆាម ន តំ ភុញ្ជាម; យំ ឥច្ឆាម តំ សាយាម, យំ ន ឥច្ឆាម ន តំ សាយាម; យំ ឥច្ឆាម តំ បិវាម, យំ ន ឥច្ឆាម ន តំ បិវាម; កប្បិយម្បិ ខាទាម អកប្បិយម្បិ ខាទាម កប្បិយម្បិ ភុញ្ជាម អកប្បិយម្បិ ភុញ្ជាម កប្បិយម្បិ សាយាម អកប្បិយម្បិ សាយាម កប្បិយម្បិ បិវាម អកប្បិយម្បិ បិវាម, កាលេបិ ខាទាម វិកាលេបិ ខាទាម កាលេបិ ភុញ្ជាម វិកាលេបិ ភុញ្ជាម កាលេបិ សាយាម វិកាលេបិ សាយាម កាលេបិ បិវាម វិកាលេបិ បិវាម; យម្បិ នោ សទ្ធា គហបតិកា ទិវា វិកាលេ បណីតំ ខាទនីយំ វា ភោជនីយំ វា ទេន្តិ, តត្របិមេ មុខាវរណំ មញ្ញេ ករោន្តីៜតិ។ សោ កុបិតោ អនត្តមនោ សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ កុម្ភីលភយស្ស ភីតោ សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តោ។ កុម្ភីលភយន្តិ ខោ, ភិក្ខវេ, ឱទរិកត្តស្សេតំ អធិវចនំ។ ឥទំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, កុម្ភីលភយំ។
And what, bhikkhus, is the danger of marsh crocodiles? It’s when a gentleman has gone forth from the lay life to homelessness … When they’ve gone forth, their spiritual companions advise and instruct them: ‘You may eat, consume, taste, and drink these things, but not those. You may eat what’s allowable, but not what’s unallowable. You may eat at the right time, but not at the wrong time.’ They think: ‘Formerly, as a lay person, I used to eat, consume, taste, and drink what I wanted, not what I didn’t want. I ate and drank both allowable and unallowable things, at the right time and the wrong time. And these faithful householders give us delicious fresh and cooked foods at the wrong time of day. But these bhikkhus imagine they can gag our mouths!’ Angry and upset, they resign the training and return to a lesser life. This is called a bhikkhu who resigns the training and returns to a lesser life because they’re afraid of the danger of marsh crocodiles. ‘Danger of marsh crocodiles’ is a term for gluttony. This is called the danger of marsh crocodiles.
កតមញ្ច, ភិក្ខវេ, អាវដ្ដភយំ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ កុលបុត្តោ សទ្ធា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ ហោតិ: ‘ឱតិណ្ណោម្ហិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ, ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ ទុក្ខោតិណ្ណោ ទុក្ខបរេតោ; អប្បេវ នាម ឥមស្ស កេវលស្ស ទុក្ខក្ខន្ធស្ស អន្តកិរិយា បញ្ញាយេថាៜតិ។ សោ ឯវំ បព្ពជិតោ សមានោ បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ គាមំ វា និគមំ វា បិណ្ឌាយ បវិសតិ អរក្ខិតេនេវ កាយេន អរក្ខិតាយ វាចាយ អរក្ខិតេន ចិត្តេន អនុបដ្ឋិតាយ សតិយា អសំវុតេហិ ឥន្ទ្រិយេហិ។ សោ តត្ថ បស្សតិ គហបតិំ វា គហបតិបុត្តំ វា បញ្ចហិ កាមគុណេហិ សមប្បិតំ សមង្គីភូតំ បរិចារយមានំ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘មយំ ខោ បុព្ពេ អគារិយភូតា សមានា បញ្ចហិ កាមគុណេហិ សមប្បិតា សមង្គីភូតា បរិចារិម្ហា; សំវិជ្ជន្តិ ខោ បន មេ កុលេ ភោគា។ សក្កា ភោគេ ច ភុញ្ជិតុំ បុញ្ញានិ ច កាតុំ។ យន្នូនាហំ សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តិត្វា ភោគេ ច ភុញ្ជេយ្យំ បុញ្ញានិ ច ករេយ្យន៑ៜតិ។ សោ សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អាវដ្ដភយស្ស ភីតោ សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តោ។ អាវដ្ដភយន្តិ ខោ, ភិក្ខវេ, បញ្ចន្នេតំ កាមគុណានំ អធិវចនំ។ ឥទំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, អាវដ្ដភយំ។
And what, bhikkhus, is the danger of whirlpools? It’s when a gentleman has gone forth from the lay life to homelessness … When they’ve gone forth, they robe up in the morning and, taking their bowl and robe, enter a village or town for alms without guarding body, speech, and mind, without establishing mindfulness, and without restraining the sense faculties. There they see a householder or their child amusing themselves, supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation. They think: ‘Formerly, as a lay person, I amused myself, supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation. And it’s true that my family is wealthy. I can both enjoy my wealth and make merit. Why don’t I resign the training and return to a lesser life, so I can enjoy my wealth and make merit?’ They resign the training and return to a lesser life. This is called a bhikkhu who resigns the training and returns to a lesser life because they’re afraid of the danger of whirlpools. ‘Danger of whirlpools’ is a term for the five kinds of sensual stimulation. This is called the danger of whirlpools.
កតមញ្ច, ភិក្ខវេ, សុសុកាភយំ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ កុលបុត្តោ សទ្ធា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ ហោតិ: ‘ឱតិណ្ណោម្ហិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ, ទុក្ខោតិណ្ណោ ទុក្ខបរេតោ; អប្បេវ នាម ឥមស្ស កេវលស្ស ទុក្ខក្ខន្ធស្ស អន្តកិរិយា បញ្ញាយេថាៜតិ។ សោ ឯវំ បព្ពជិតោ សមានោ បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ គាមំ វា និគមំ វា បិណ្ឌាយ បវិសតិ អរក្ខិតេនេវ កាយេន អរក្ខិតាយ វាចាយ អរក្ខិតេន ចិត្តេន អនុបដ្ឋិតាយ សតិយា អសំវុតេហិ ឥន្ទ្រិយេហិ។ សោ តត្ថ បស្សតិ មាតុគាមំ ទុន្និវត្ថំ វា ទុប្បារុតំ វា។ តស្ស មាតុគាមំ ទិស្វា ទុន្និវត្ថំ វា ទុប្បារុតំ វា រាគោ ចិត្តំ អនុទ្ធំសេតិ។ សោ រាគានុទ្ធំសិតេន ចិត្តេន សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សុសុកាភយស្ស ភីតោ សិក្ខំ បច្ចក្ខាយ ហីនាយាវត្តោ។ សុសុកាភយន្តិ ខោ, ភិក្ខវេ, មាតុគាមស្សេតំ អធិវចនំ។ ឥទំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, សុសុកាភយំ។
And what, bhikkhus, is the danger of gharials? It’s when a gentleman has gone forth from the lay life to homelessness … When they’ve gone forth, they robe up in the morning and, taking their bowl and robe, enter a village or town for alms without guarding body, speech, and mind, without establishing mindfulness, and without restraining the sense faculties. There they see a female scantily clad, with revealing clothes. Lust infects their mind, so they resign the training and return to a lesser life. This is called a bhikkhu who resigns the training and returns to a lesser life because they’re afraid of the danger of gharials. ‘Danger of gharials’ is a term for females. This is called the danger of gharials.
ឥមានិ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារិ ភយានិ ឥធេកច្ចស្ស កុលបុត្តស្ស ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតស្ស បាដិកង្ខិតព្ពានី”តិ។
These are the four dangers that a gentleman who goes forth from the lay life to homelessness in this teaching and training should anticipate.”
ទុតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
