Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    අඞ්ගුත්තර නිකාය 10.99

    Numbered Discourses 10.99

    10. උපාලිවග්ග

    10. With Upāli

    උපාලිසුත්ත

    With Upāli

    අථ ඛෝ ආයස්මා උපාලි යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා උපාලි භගවන්තං ඒතදවෝච: “ඉච්ඡාමහං, භන්තේ, අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවිතුන්”ති.

    Then Venerable Upāli went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, I wish to frequent remote lodgings in the wilderness and the forest.”

    “දුරභිසම්භවානි හි ඛෝ, උපාලි, අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි. දුක්කරං පවිවේකං දුරභිරමං. ඒකත්තේ හරන්ති මඤ්ඤේ මනෝ වනානි සමාධිං අලභමානස්ස භික්ඛුනෝ. යෝ ඛෝ, උපාලි, ඒවං වදේය්‍ය: ‘අහං සමාධිං අලභමානෝ අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවිස්සාමී(අ)ති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං: ‘සංසීදිස්සති වා උප්ලවිස්සති වා(අ)ති.

    “Upāli, remote lodgings in the wilderness and the forest are challenging. It’s hard to maintain seclusion and hard to find joy in it. Staying alone, the forests seem to rob the mind of a bhikkhu who isn’t immersed in samādhi. If someone should say this, ‘Though I don’t have immersion, I’m going to frequent remote lodgings in the wilderness and the forest.’ You can expect that they’ll sink down or float away.

    සේය්‍යථාපි, උපාලි, මහාඋදකරහදෝ. අථ ආගච්ඡේය්‍ය හත්ථිනාගෝ සත්තරතනෝ වා අඩ්ඪට්ඨරතනෝ වා. තස්ස ඒවමස්ස: ‘යන්නූනාහං ඉමං උදකරහදං ඕගාහේත්වා කණ්ණසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළේය්‍යං පිට්ඨිසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළේය්‍යං. කණ්ණසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළිත්වා පිට්ඨිසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළිත්වා න්හත්වා ච පිවිත්වා ච පච්චුත්තරිත්වා යේන කාමං පක්කමේය්‍යන්(අ)ති. සෝ තං උදකරහදං ඕගාහේත්වා කණ්ණසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළේය්‍ය පිට්ඨිසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළේය්‍ය; කණ්ණසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළිත්වා පිට්ඨිසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළිත්වා න්හත්වා ච පිවිත්වා ච පච්චුත්තරිත්වා යේන කාමං පක්කමේය්‍ය. තං කිස්ස හේතු? මහා, උපාලි, අත්තභාවෝ ගම්භීරේ ගාධං වින්දති.

    Suppose there was a large lake, and along comes a bull elephant with a height of seven or eight cubits. He’d think, ‘Why don’t I plunge into this lake and play around while washing my ears and back? When I’ve bathed and drunk, I’ll emerge from the water and go wherever I want.’ And that’s just what he does. Why is that? Because his large life-form finds a footing in the depths.

    අථ ආගච්ඡේය්‍ය සසෝ වා බිළාරෝ වා. තස්ස ඒවමස්ස: ‘කෝ චාහං, කෝ ච හත්ථිනාගෝ. යන්නූනාහං ඉමං උදකරහදං ඕගාහේත්වා කණ්ණසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළේය්‍යං පිට්ඨිසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළේය්‍යං; කණ්ණසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළිත්වා පිට්ඨිසන්ධෝවිකම්පි ඛිඩ්ඩං කීළිත්වා න්හත්වා ච පිවිත්වා ච පච්චුත්තරිත්වා යේන කාමං පක්කමේය්‍යන්(අ)ති. සෝ තං උදකරහදං සහසා අප්පටිසඞ්ඛා පක්ඛන්දේය්‍ය. තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං: ‘සංසීදිස්සති වා උප්ලවිස්සති වා(අ)ති. තං කිස්ස හේතු? පරිත්තෝ, උපාලි, අත්තභාවෝ ගම්භීරේ ගාධං න වින්දති. ඒවමේවං ඛෝ, උපාලි, යෝ ඒවං වදේය්‍ය: ‘අහං සමාධිං අලභමානෝ අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවිස්සාමී(අ)ති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං: ‘සංසීදිස්සති වා උප්ලවිස්සති වා(අ)ති.

    Then along comes a rabbit or a cat. They’d think, ‘What difference is there between me and a bull elephant? Why don’t I plunge into this lake and play around while washing my ears and back? When I’ve bathed and drunk, I’ll emerge from the water and go wherever I want.’ They jump into the lake rashly, without thinking. You can expect that they’ll sink down or float away. Why is that? Because their little life-form finds no footing in the depths. If someone should say this, ‘Though I don’t have immersion, I’m going to frequent remote lodgings in the wilderness and the forest.’ You can expect that they’ll sink down or float away.

    සේය්‍යථාපි, උපාලි, දහරෝ කුමාරෝ මන්දෝ උත්තානසේය්‍යකෝ සකේන මුත්තකරීසේන කීළති. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, නන්වායං කේවලා පරිපූරා බාලඛිඩ්ඩා”ති?

    Suppose there was a little baby boy playing in his own urine and feces. What do you think, Upāli? Isn’t that a totally foolish game?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ස ඛෝ සෝ, උපාලි, කුමාරෝ අපරේන සමයේන වුද්ධිමන්වාය ඉන්ද්‍රියානං පරිපාකමන්වාය යානි කානිචි කුමාරකානං කීළාපනකානි භවන්ති, සේය්‍යථිදං—වඞ්කකං ඝටිකං මෝක්ඛචිකං චිඞ්ගුලකං පත්තාළ්හකං රථකං ධනුකං, තේහි කීළති. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, නන්වායං ඛිඩ්ඩා පුරිමාය ඛිඩ්ඩාය අභික්කන්තතරා ච පණීතතරා චා”ති?

    “After some time that boy grows up and his faculties mature. He accordingly plays childish games such as toy plows, tip-cat, somersaults, pinwheels, toy measures, toy carts, and toy bows. What do you think, Upāli? Aren’t such games better than what he did before?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ස ඛෝ සෝ, උපාලි, කුමාරෝ අපරේන සමයේන වුද්ධිමන්වාය ඉන්ද්‍රියානං පරිපාකමන්වාය පඤ්චහි කාමගුණේහි සමප්පිතෝ සමඞ්ගිභූතෝ පරිචාරේති චක්ඛුවිඤ්ඤේය්‍යේහි රූපේහි ඉට්ඨේහි කන්තේහි මනාපේහි පියරූපේහි කාමූපසංහිතේහි රජනීයේහි, සෝතවිඤ්ඤේය්‍යේහි සද්දේහි … ඝානවිඤ්ඤේය්‍යේහි ගන්ධේහි … ජිව්හාවිඤ්ඤේය්‍යේහි රසේහි … කායවිඤ්ඤේය්‍යේහි ඵෝට්ඨබ්බේහි ඉට්ඨේහි කන්තේහි මනාපේහි පියරූපේහි කාමූපසංහිතේහි රජනීයේහි. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, නන්වායං ඛිඩ්ඩා පුරිමාහි ඛිඩ්ඩාහි අභික්කන්තතරා ච පණීතතරා චා”ති?

    “After some time that boy grows up and his faculties mature further. He accordingly amuses himself, supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation. Sights known by the eye that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. Sounds known by the ear … Smells known by the nose … Tastes known by the tongue … Touches known by the body that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. What do you think, Upāli? Aren’t such games better than what he did before?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ඉධ ඛෝ පන වෝ, උපාලි, තථාගතෝ ලෝකේ උප්පජ්ජති අරහං සම්මාසම්බුද්ධෝ විජ්ජාචරණසම්පන්නෝ සුගතෝ ලෝකවිදූ අනුත්තරෝ පුරිසදම්මසාරථි සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවා. සෝ ඉමං ලෝකං සදේවකං සමාරකං සබ්‍රහ්මකං සස්සමණබ්‍රාහ්මණිං පජං සදේවමනුස්සං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේති. සෝ ධම්මං දේසේති ආදිකල්‍යාණං මජ්ඣේකල්‍යාණං පරියෝසානකල්‍යාණං සාත්ථං සබ්‍යඤ්ජනං, කේවලපරිපුණ්ණං පරිසුද්ධං බ්‍රහ්මචරියං පකාසේති.

    “But then a Realized One arises in the world, perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed. He has realized with his own insight this world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—and he makes it known to others. He teaches Dhamma that’s good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased. And he reveals a spiritual practice that’s entirely full and pure.

    තං ධම්මං සුණාති ගහපති වා ගහපතිපුත්තෝ වා අඤ්ඤතරස්මිං වා කුලේ පච්චාජාතෝ. සෝ තං ධම්මං සුත්වා තථාගතේ සද්ධං පටිලභති. සෝ තේන සද්ධාපටිලාභේන සමන්නාගතෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘සම්බාධෝ ඝරාවාසෝ රජාපථෝ, අබ්භෝකාසෝ පබ්බජ්ජා. නයිදං සුකරං අගාරං අජ්ඣාවසතා ඒකන්තපරිපුණ්ණං ඒකන්තපරිසුද්ධං සඞ්ඛලිඛිතං බ්‍රහ්මචරියං චරිතුං. යන්නූනාහං කේසමස්සුං ඕහාරේත්වා කාසායානි වත්ථානි අච්ඡාදේත්වා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජේය්‍යන්(අ)ති.

    A householder hears that teaching, or a householder’s child, or someone reborn in a good family. They gain faith in the Realized One and reflect, ‘Living in a house is cramped and dirty, but the life of one gone forth is wide open. It’s not easy for someone living at home to lead the spiritual life utterly full and pure, like a polished shell. Why don’t I shave off my hair and beard, dress in ocher robes, and go forth from the lay life to homelessness?’

    සෝ අපරේන සමයේන අප්පං වා භෝගක්ඛන්ධං පහාය මහන්තං වා භෝගක්ඛන්ධං පහාය අප්පං වා ඤාතිපරිවට්ටං පහාය මහන්තං වා ඤාතිපරිවට්ටං පහාය කේසමස්සුං ඕහාරේත්වා කාසායානි වත්ථානි අච්ඡාදේත්වා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජති.

    After some time they give up a large or small fortune, and a large or small family circle. They shave off hair and beard, dress in ocher robes, and go forth from the lay life to homelessness.

    සෝ ඒවං පබ්බජිතෝ සමානෝ භික්ඛූනං සික්ඛාසාජීවසමාපන්නෝ පාණාතිපාතං පහාය පාණාතිපාතා පටිවිරතෝ හෝති නිහිතදණ්ඩෝ නිහිතසත්ථෝ ලජ්ජී දයාපන්නෝ සබ්බපාණභූතහිතානුකම්පී විහරති.

    Once they’ve gone forth, they take up the training and livelihood of the bhikkhus. They give up killing living creatures, renouncing the rod and the sword. They’re scrupulous and kind, living full of compassion for all living beings.

    අදින්නාදානං පහාය අදින්නාදානා පටිවිරතෝ හෝති දින්නාදායී දින්නපාටිකඞ්ඛී; අථේනේන සුචිභූතේන අත්තනා විහරති.

    They give up stealing. They take only what’s given, and expect only what’s given. They keep themselves clean by not thieving.

    අබ්‍රහ්මචරියං පහාය බ්‍රහ්මචාරී හෝති ආරාචාරී විරතෝ මේථුනා ගාමධම්මා.

    They give up unchastity. They are celibate, set apart, avoiding the vulgar act of sex.

    මුසාවාදං පහාය මුසාවාදා පටිවිරතෝ හෝති සච්චවාදී සච්චසන්ධෝ ථේතෝ පච්චයිකෝ අවිසංවාදකෝ ලෝකස්ස.

    They give up lying. They speak the truth and stick to the truth. They’re honest and trustworthy, and don’t trick the world with their words.

    පිසුණං වාචං පහාය පිසුණාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති, ඉතෝ සුත්වා න අමුත්‍ර අක්ඛාතා ඉමේසං භේදාය, අමුත්‍ර වා සුත්වා න ඉමේසං අක්ඛාතා අමූසං භේදාය. ඉති භින්නානං වා සන්ධාතා සහිතානං වා අනුප්පදාතා, සමග්ගාරාමෝ සමග්ගරතෝ සමග්ගනන්දී; සමග්ගකරණිං වාචං භාසිතා හෝති.

    They give up divisive speech. They don’t repeat in one place what they heard in another so as to divide people against each other. Instead, they reconcile those who are divided, supporting unity, delighting in harmony, loving harmony, speaking words that promote harmony.

    ඵරුසං වාචං පහාය ඵරුසාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති. යා සා වාචා නේලා කණ්ණසුඛා පේමනීයා හදයඞ්ගමා පෝරී බහුජනකන්තා බහුජනමනාපා, තථාරූපිං වාචං භාසිතා හෝති.

    They give up harsh speech. They speak in a way that’s mellow, pleasing to the ear, lovely, going to the heart, polite, likable and agreeable to the people.

    සම්ඵප්පලාපං පහාය සම්ඵප්පලාපා පටිවිරතෝ හෝති කාලවාදී භූතවාදී අත්ථවාදී ධම්මවාදී විනයවාදී, නිධානවතිං වාචං භාසිතා හෝති කාලේන සාපදේසං පරියන්තවතිං අත්ථසංහිතං.

    They give up talking nonsense. Their words are timely, true, and meaningful, in line with the teaching and training. They say things at the right time which are valuable, reasonable, succinct, and beneficial.

    සෝ බීජගාමභූතගාමසමාරම්භා පටිවිරතෝ හෝති. ඒකභත්තිකෝ හෝති රත්තූපරතෝ, විරතෝ විකාලභෝජනා. නච්චගීතවාදිතවිසූකදස්සනා පටිවිරතෝ හෝති, මාලාගන්ධවිලේපනධාරණමණ්ඩනවිභූසනට්ඨානා පටිවිරතෝ හෝති, උච්චාසයනමහාසයනා පටිවිරතෝ හෝති, ජාතරූපරජතපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, ආමකධඤ්ඤපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, ආමකමංසපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, ඉත්ථිකුමාරිකපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, දාසිදාසපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, අජේළකපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, කුක්කුටසූකරපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, හත්ථිගවස්සවළවපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, ඛේත්තවත්ථුපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති, දූතේය්‍යපහිණගමනානුයෝගා පටිවිරතෝ හෝති, කයවික්කයා පටිවිරතෝ හෝති, තුලාකූටකංසකූටමානකූටා පටිවිරතෝ හෝති, උක්කෝටනවඤ්චනනිකතිසාචියෝගා පටිවිරතෝ හෝති, ඡේදනවධබන්ධනවිපරාමෝසආලෝපසහසාකාරා පටිවිරතෝ හෝති.

    They avoid injuring plants and seeds. They eat in one part of the day, abstaining from eating at night and food at the wrong time. They avoid seeing shows of dancing, singing, and music . They avoid beautifying and adorning themselves with garlands, perfumes, and makeup. They avoid high and luxurious beds. They avoid receiving gold and money, raw grains, raw meat, women and girls, male and female bondservants, goats and sheep, chickens and pigs, elephants, cows, horses, and mares, and fields and land. They avoid running errands and messages; buying and selling; falsifying weights, metals, or measures; bribery, fraud, cheating, and duplicity; mutilation, murder, abduction, banditry, plunder, and violence.

    සෝ සන්තුට්ඨෝ හෝති කායපරිහාරිකේන චීවරේන කුච්ඡිපරිහාරිකේන පිණ්ඩපාතේන. යේන යේනේව පක්කමති සමාදායේව පක්කමති, සේය්‍යථාපි නාම පක්ඛී සකුණෝ යේන යේනේව ඩේති සපත්තභාරෝව ඩේති. ඒවමේවං භික්ඛු සන්තුට්ඨෝ හෝති කායපරිහාරිකේන චීවරේන කුච්ඡිපරිහාරිකේන පිණ්ඩපාතේන. යේන යේනේව පක්කමති සමාදායේව පක්කමති. සෝ ඉමිනා අරියේන සීලක්ඛන්ධේන සමන්නාගතෝ අජ්ඣත්තං අනවජ්ජසුඛං පටිසංවේදේති.

    They’re content with robes to look after the body and almsfood to look after the belly. Wherever they go, they set out taking only these things. They’re like a bird: wherever it flies, wings are its only burden. In the same way, a bhikkhu is content with robes to look after the body and almsfood to look after the belly. Wherever they go, they set out taking only these things. When they have this entire spectrum of noble ethics, they experience a blameless happiness inside themselves.

    සෝ චක්ඛුනා රූපං දිස්වා න නිමිත්තග්ගාහී හෝති නානුබ්‍යඤ්ජනග්ගාහී. යත්වාධිකරණමේනං චක්ඛුන්ද්‍රියං අසංවුතං විහරන්තං අභිජ්ඣාදෝමනස්සා පාපකා අකුසලා ධම්මා අන්වාස්සවේය්‍යුං, තස්ස සංවරාය පටිපජ්ජති; රක්ඛති චක්ඛුන්ද්‍රියං, චක්ඛුන්ද්‍රියේ සංවරං ආපජ්ජති. සෝතේන සද්දං සුත්වා … ඝානේන ගන්ධං ඝායිත්වා … ජිව්හාය රසං සායිත්වා … කායේන ඵෝට්ඨබ්බං ඵුසිත්වා … මනසා ධම්මං විඤ්ඤාය න නිමිත්තග්ගාහී හෝති නානුබ්‍යඤ්ජනග්ගාහී. යත්වාධිකරණමේනං මනින්ද්‍රියං අසංවුතං විහරන්තං අභිජ්ඣාදෝමනස්සා පාපකා අකුසලා ධම්මා අන්වාස්සවේය්‍යුං, තස්ස සංවරාය පටිපජ්ජති; රක්ඛති මනින්ද්‍රියං, මනින්ද්‍රියේ සංවරං ආපජ්ජති. සෝ ඉමිනා අරියේන ඉන්ද්‍රියසංවරේන සමන්නාගතෝ අජ්ඣත්තං අබ්‍යාසේකසුඛං පටිසංවේදේති.

    When they see a sight with their eyes, they don’t get caught up in the features and details. If the faculty of sight were left unrestrained, bad unskillful qualities of covetousness and displeasure would become overwhelming. For this reason, they practice restraint, protecting the faculty of sight, and achieving restraint over it. When they hear a sound with their ears … When they smell an odor with their nose … When they taste a flavor with their tongue … When they feel a touch with their body … When they know a thought with their mind, they don’t get caught up in the features and details. If the faculty of mind were left unrestrained, bad unskillful qualities of covetousness and displeasure would become overwhelming. For this reason, they practice restraint, protecting the faculty of mind, and achieving its restraint. When they have this noble sense restraint, they experience an unsullied bliss inside themselves.

    සෝ අභික්කන්තේ පටික්කන්තේ සම්පජානකාරී හෝති, ආලෝකිතේ විලෝකිතේ සම්පජානකාරී හෝති, සමිඤ්ජිතේ පසාරිතේ සම්පජානකාරී හෝති, සඞ්ඝාටිපත්තචීවරධාරණේ සම්පජානකාරී හෝති, අසිතේ පීතේ ඛායිතේ සායිතේ සම්පජානකාරී හෝති, උච්චාරපස්සාවකම්මේ සම්පජානකාරී හෝති, ගතේ ඨිතේ නිසින්නේ සුත්තේ ජාගරිතේ භාසිතේ තුණ්හීභාවේ සම්පජානකාරී හෝති.

    They act with situational awareness when going out and coming back; when looking ahead and aside; when bending and extending the limbs; when bearing the outer robe, bowl and robes; when eating, drinking, chewing, and tasting; when urinating and defecating; when walking, standing, sitting, sleeping, waking, speaking, and keeping silent.

    සෝ ඉමිනා ච අරියේන සීලක්ඛන්ධේන සමන්නාගතෝ, ඉමිනා ච අරියේන ඉන්ද්‍රියසංවරේන සමන්නාගතෝ, ඉමිනා ච අරියේන සතිසම්පජඤ්ඤේන සමන්නාගතෝ විවිත්තං සේනාසනං භජති අරඤ්ඤං රුක්ඛමූලං පබ්බතං කන්දරං ගිරිගුහං සුසානං වනපත්ථං අබ්භෝකාසං පලාලපුඤ්ජං. සෝ අරඤ්ඤගතෝ වා රුක්ඛමූලගතෝ වා සුඤ්ඤාගාරගතෝ වා නිසීදති පල්ලඞ්කං ආභුජිත්වා උජුං කායං පණිධාය පරිමුඛං සතිං උපට්ඨපේත්වා.

    When they have this entire spectrum of noble ethics, this noble sense restraint, and this noble mindfulness and situational awareness, they frequent a secluded lodging—a wilderness, the root of a tree, a hill, a ravine, a mountain cave, a charnel ground, a forest, the open air, a heap of straw. Gone to a wilderness, or to the root of a tree, or to an empty hut, they sit down cross-legged, set their body straight, and establish mindfulness in front of them.

    සෝ අභිජ්ඣං ලෝකේ පහාය විගතාභිජ්ඣේන චේතසා විහරති, අභිජ්ඣාය චිත්තං පරිසෝධේති. බ්‍යාපාදපදෝසං පහාය අබ්‍යාපන්නචිත්තෝ විහරති සබ්බපාණභූතහිතානුකම්පී, බ්‍යාපාදපදෝසා චිත්තං පරිසෝධේති. ථිනමිද්ධං පහාය විගතථිනමිද්ධෝ විහරති ආලෝකසඤ්ඤී සතෝ සම්පජානෝ, ථිනමිද්ධා චිත්තං පරිසෝධේති. උද්ධච්චකුක්කුච්චං පහාය අනුද්ධතෝ විහරති අජ්ඣත්තං වූපසන්තචිත්තෝ, උද්ධච්චකුක්කුච්චා චිත්තං පරිසෝධේති. විචිකිච්ඡං පහාය තිණ්ණවිචිකිච්ඡෝ විහරති අකථඞ්කථී කුසලේසු ධම්මේසු, විචිකිච්ඡාය චිත්තං පරිසෝධේති.

    Giving up covetousness for the world, they meditate with a heart rid of covetousness, cleansing the mind of covetousness. Giving up ill will and malevolence, they meditate with a mind rid of ill will, full of compassion for all living beings, cleansing the mind of ill will. Giving up dullness and drowsiness, they meditate with a mind rid of dullness and drowsiness, perceiving light, mindful and aware, cleansing the mind of dullness and drowsiness. Giving up restlessness and remorse, they meditate without restlessness, their mind peaceful inside, cleansing the mind of restlessness and remorse. Giving up doubt, they meditate having gone beyond doubt, not undecided about skillful qualities, cleansing the mind of doubt.

    සෝ ඉමේ පඤ්ච නීවරණේ පහාය චේතසෝ උපක්කිලේසේ පඤ්ඤාය දුබ්බලීකරණේ, විවිච්චේව කාමේහි විවිච්ච අකුසලේහි ධම්මේහි සවිතක්කං සවිචාරං විවේකජං පීතිසුඛං පඨමං ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, ‘නන්වායං විහාරෝ පුරිමේහි විහාරේහි අභික්කන්තතරෝ ච පණීතතරෝ චා(අ)”ති?

    They give up these five hindrances, corruptions of the heart that weaken wisdom. Then, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, they enter and remain in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. What do you think, Upāli? Isn’t this state better than what they had before?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ඉමම්පි ඛෝ, උපාලි, මම සාවකා අත්තනි ධම්මං සම්පස්සමානා අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවන්ති, නෝ ච ඛෝ තාව අනුප්පත්තසදත්ථා විහරන්ති.

    “When my disciples see this quality inside themselves they frequent remote lodgings in the wilderness and the forest. But so far they haven’t achieved their own goal.

    පුන චපරං, උපාලි, භික්ඛු විතක්කවිචාරානං වූපසමා …පේ… දුතියං ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, ‘නන්වායං විහාරෝ පුරිමේහි විහාරේහි අභික්කන්තතරෝ ච පණීතතරෝ චා(අ)”ති?

    Furthermore, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled, a bhikkhu enters and remains in the second jhāna, which has the rapture and bliss born of immersion, with internal clarity and mind at one, without placing the mind and keeping it connected. What do you think, Upāli? Isn’t this state better than what they had before?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ඉමම්පි ඛෝ, උපාලි, මම සාවකා අත්තනි ධම්මං සම්පස්සමානා අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවන්ති, නෝ ච ඛෝ තාව අනුප්පත්තසදත්ථා විහරන්ති.

    “When my disciples see this quality inside themselves they frequent remote lodgings in the wilderness and the forest. But so far they haven’t achieved their own goal.

    පුන චපරං, උපාලි, භික්ඛු පීතියා ච විරාගා …පේ… තතියං ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, ‘නන්වායං විහාරෝ පුරිමේහි විහාරේහි අභික්කන්තතරෝ ච පණීතතරෝ චා(අ)”ති?

    Furthermore, with the fading away of rapture, a bhikkhu enters and remains in the third jhāna. They meditate with equanimity, mindful and aware, personally experiencing the bliss of which the noble ones declare, ‘Equanimous and mindful, one meditates in bliss.’ What do you think, Upāli? Isn’t this state better than what they had before?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ඉමම්පි ඛෝ, උපාලි, මම සාවකා අත්තනි ධම්මං සම්පස්සමානා අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවන්ති, නෝ ච ඛෝ තාව අනුප්පත්තසදත්ථා විහරන්ති.

    “When my disciples see this quality inside themselves they frequent remote lodgings in the wilderness and the forest. But so far they haven’t achieved their own goal.

    පුන චපරං, උපාලි, භික්ඛු සුඛස්ස ච පහානා …පේ… චතුත්ථං ඣානං …පේ….

    Furthermore, giving up pleasure and pain, and ending former happiness and sadness, a bhikkhu enters and remains in the fourth jhāna, without pleasure or pain, with pure equanimity and mindfulness. …” …

    පුන චපරං, උපාලි, භික්ඛු සබ්බසෝ රූපසඤ්ඤානං සමතික්කමා පටිඝසඤ්ඤානං අත්ථඞ්ගමා නානත්තසඤ්ඤානං අමනසිකාරා ‘අනන්තෝ ආකාසෝ(අ)ති ආකාසානඤ්චායතනං උපසම්පජ්ජ විහරති. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, ‘නන්වායං විහාරෝ පුරිමේහි විහාරේහි අභික්කන්තතරෝ ච පණීතතරෝ චා(අ)”ති?

    “Furthermore, going totally beyond perceptions of form, with the ending of perceptions of impingement, not focusing on perceptions of diversity, aware that ‘space is infinite’, a bhikkhu enters and remains in the dimension of infinite space. What do you think, Upāli? Isn’t this state better than what they had before?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ඉමම්පි ඛෝ, උපාලි, මම සාවකා අත්තනි ධම්මං සම්පස්සමානා අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවන්ති, නෝ ච ඛෝ තාව අනුප්පත්තසදත්ථා විහරන්ති.

    “When my disciples see this quality inside themselves they frequent remote lodgings in the wilderness and the forest. But so far they haven’t achieved their own goal.

    පුන චපරං, උපාලි, භික්ඛු සබ්බසෝ ආකාසානඤ්චායතනං සමතික්කම්ම ‘අනන්තං විඤ්ඤාණන්(අ)ති විඤ්ඤාණඤ්චායතනං උපසම්පජ්ජ විහරති …පේ….

    Furthermore, going totally beyond the dimension of infinite space, aware that ‘consciousness is infinite’, a bhikkhu enters and remains in the dimension of infinite consciousness. …” …

    සබ්බසෝ විඤ්ඤාණඤ්චායතනං සමතික්කම්ම ‘නත්ථි කිඤ්චී(අ)ති ආකිඤ්චඤ්ඤායතනං උපසම්පජ්ජ විහරති …පේ….

    “Going totally beyond the dimension of infinite consciousness, aware that ‘there is nothing at all’, they enter and remain in the dimension of nothingness. …” …

    සබ්බසෝ ආකිඤ්චඤ්ඤායතනං සමතික්කම්ම ‘සන්තමේතං පණීතමේතන්(අ)ති නේවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනං උපසම්පජ්ජ විහරති. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, ‘නන්වායං විහාරෝ පුරිමේහි විහාරේහි අභික්කන්තතරෝ ච පණීතතරෝ චා(අ)”ති?

    “Going totally beyond the dimension of nothingness, aware that ‘this is peaceful, this is sublime’, they enter and remain in the dimension of neither perception nor non-perception. What do you think, Upāli? Isn’t this state better than what they had before?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ඉමම්පි ඛෝ, උපාලි, මම සාවකා අත්තනි ධම්මං සම්පස්සමානා අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවන්ති, නෝ ච ඛෝ තාව අනුප්පත්තසදත්ථා විහරන්ති.

    “When my disciples see this quality inside themselves they frequent remote lodgings in the wilderness and the forest. But so far they haven’t achieved their own goal.

    පුන චපරං, උපාලි, භික්ඛු සබ්බසෝ නේවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනං සමතික්කම්ම සඤ්ඤාවේදයිතනිරෝධං උපසම්පජ්ජ විහරති; පඤ්ඤාය චස්ස දිස්වා ආසවා පරික්ඛීණා හෝන්ති. තං කිං මඤ්ඤසි, උපාලි, ‘නන්වායං විහාරෝ පුරිමේහි විහාරේහි අභික්කන්තතරෝ ච පණීතතරෝ චා(අ)”ති?

    Furthermore, going totally beyond the dimension of neither perception nor non-perception, they enter and remain in the cessation of perception and feeling. And, having seen with wisdom, their defilements come to an end. What do you think, Upāli? Isn’t this state better than what they had before?”

    “ඒවං, භන්තේ”.

    “Yes, sir.”

    “ඉමම්පි ඛෝ, උපාලි, මම සාවකා අත්තනි ධම්මං සම්පස්සමානා අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සේනාසනානි පටිසේවන්ති, අනුප්පත්තසදත්ථා ච විහරන්ති. ඉඞ්ඝ ත්වං, උපාලි, සඞ්ඝේ විහරාහි. සඞ්ඝේ තේ විහරතෝ ඵාසු භවිස්සතී”ති.

    “When my disciples see this quality inside themselves they frequent remote lodgings in the wilderness and the forest. And they have achieved their own goal. Come on, Upāli, stay with the Saṅgha. If you stay with the Saṅgha you’ll be comfortable.”

    නවමං.





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact