Library / Tipiṭaka / ತಿಪಿಟಕ • Tipiṭaka / ವಜಿರಬುದ್ಧಿ-ಟೀಕಾ • Vajirabuddhi-ṭīkā

    ಉಪಾಸಕತ್ತಪಟಿವೇದನಾಕಥಾವಣ್ಣನಾ

    Upāsakattapaṭivedanākathāvaṇṇanā

    ೧೫. ಕಣ್ಣಸುಖತೋ ಹದಯಙ್ಗಮತೋತಿ ವಚನಮೇವ ಸನ್ಧಾಯ ವುತ್ತಂ। ಅನತ್ತುಕ್ಕಂಸನತೋತಿಆದಿ ಪುಗ್ಗಲವಸೇನ, ಕಣ್ಣಸುಖತೋತಿ ಸೋತಿನ್ದ್ರಿಯಂ ಸನ್ಧಾಯ। ಆಪಾಥಾರಮಣೀಯತೋತಿ ಞಾಣಾಪಾಥಾರಮಣೀಯತೋ। ಸಯಮೇವ ಹೇಟ್ಠಾಮುಖಜಾತಂ ವಾ, ಮಗ್ಗೋ ಪನ ಅಸೋಕೋ ಹೋತಿ। ತದಾ ಹಿ ಸೋಕೋ ಪಹೀಯಮಾನೋ। ಚರಿಯಾದಿಅನುಕೂಲತೋ ಅಪ್ಪಟಿಕೂಲಂ‘‘ಮಧುರಮಿಮ’’ನ್ತಿ ವುತ್ತತ್ತಾ ‘‘ಧಮ್ಮಮಿಮ’’ನ್ತಿ ವಚನಂ ಅಧಿಕಂ ವಿಯ ದಿಸ್ಸತಿ। ತಸ್ಮಾ ‘‘ರಾಗವಿರಾಗಮಿಮ’’ನ್ತಿ ಏವಂ ವಿಸುಂ ವಿಸುಂ ಯೋಜೇತ್ವಾ ಪುನ ಪಿಣ್ಡೇತ್ವಾ ಧಮ್ಮಮಿಮಂ ಉಪೇಹೀತಿ ಯೋಜೇತಬ್ಬಂ, ‘‘ಧಮ್ಮಮೇವ ಸರಣತ್ಥಮುಪೇಹೀ’’ತಿ ಪಠನ್ತಿ ಕಿರಾತಿ ದೀಪೇತಿ। ಸರಣಗತಾನಂ ತೇನೇವ ಸರಣಗಮನೇನ ಭಯಂ ಸನ್ತಾಸಂ ದುಗ್ಗತಿಂ ಪರಿಕ್ಕಿಲೇಸಂ ದುಕ್ಖಂ ಹಿಂಸತೀತಿ ರತನತ್ತಯಂ ಸರಣಂ ನಾಮ। ತಪ್ಪಸಾದತಗ್ಗರುತಾದೀಹಿ ವಿಹತಕಿಲೇಸೋ ತಪ್ಪರಾಯನತಾಕಾರಪ್ಪವತ್ತೋ ಚಿತ್ತುಪ್ಪಾದೋ ಸರಣಗಮನಂ। ತಂಸಮಙ್ಗೀಸತ್ತೋ ಸರಣಂ ಗಚ್ಛತಿ। ಪಭೇದೇನ ಪನ ದುವಿಧಂ ಸರಣಗಮನಂ ಲೋಕುತ್ತರಂ ಲೋಕಿಯನ್ತಿ। ತತ್ಥ ಲೋಕುತ್ತರಂ ದಿಟ್ಠಸಚ್ಚಾನಂ ಮಗ್ಗಕ್ಖಣೇ ಸರಣಗಮನುಪಕ್ಕಿಲೇಸಸಮುಚ್ಛೇದೇನ ನಿಬ್ಬಾನಾರಮ್ಮಣಂ ಹುತ್ವಾ ಕಿಚ್ಚತೋ ಸಕಲೇಪಿ ರತನತ್ತಯೇ ಇಜ್ಝತಿ। ಲೋಕಿಯಂ ಪುಥುಜ್ಜನಾನಂ ಸರಣಗಮನುಪಕ್ಕಿಲೇಸಂ ತದಙ್ಗವಿಕ್ಖಮ್ಭನೇನ ಆರಮ್ಮಣತೋ ಬುದ್ಧಾದಿಗುಣಾರಮ್ಮಣಂ ಹುತ್ವಾ ಇಜ್ಝತಿ। ತಂ ಅತ್ಥತೋ ರತನತ್ತಯೇ ಸದ್ಧಾಪಟಿಲಾಭೋ ಸದ್ಧಾಮೂಲಿಕಾ ಚ ಸಮ್ಮಾದಿಟ್ಠಿ। ಲೋಕುತ್ತರಸ್ಸ ಚತ್ತಾರಿ ಸಾಮಞ್ಞಫಲಾನಿ ವಿಪಾಕಫಲಂ, ಸಬ್ಬದುಕ್ಖಕ್ಖಯೋ ಆನಿಸಂಸಫಲಂ। ‘‘ಯೋ ಚ ಬುದ್ಧಞ್ಚ ಧಮ್ಮಞ್ಚ…ಪೇ॰… ಸಬ್ಬದುಕ್ಖಾ ಪಮುಚ್ಚತೀ’’ತಿ (ಧ॰ ಪ॰ ೧೯೦-೧೯೨) ಹಿ ವುತ್ತಂ। ಲೋಕಿಯಸ್ಸ ಭವಭೋಗಸಮ್ಪದಾ। ‘‘ಯೇ ಕೇಚಿ ಬುದ್ಧಂ ಸರಣಂ ಗತಾಸೇ’’ತಿ (ದೀ॰ ನಿ॰ ೨.೩೩೨; ಸಂ॰ ನಿ॰ ೧.೩೭) ಹಿ ವುತ್ತಂ। ಲೋಕಿಯಸರಣಗಮನಂ ತೀಸು ವತ್ಥೂಸು ಅಞ್ಞಾಣಸಂಸಯಮಿಚ್ಛಾಞಾಣಾದೀಹಿ ಸಂಕಿಲಿಸ್ಸತಿ, ನ ಮಹಾಜುತಿಕಂ ಹೋತಿ, ನ ಮಹಾವಿಪ್ಫಾರಂ। ಲೋಕುತ್ತರಸ್ಸ ನತ್ಥಿ ಸಂಕಿಲೇಸೋ। ಲೋಕಿಯಸ್ಸ ಸಾವಜ್ಜೋ ಅನವಜ್ಜೋತಿ ದುವಿಧೋ ಭೇದೋ। ತತ್ಥ ಅಞ್ಞಸತ್ಥಾರಾದೀಸು ಅತ್ತಸನ್ನಿಯ್ಯಾತನಾದೀಹಿ ಸಾವಜ್ಜೋ ಹೋತಿ, ಸೋ ಅನಿಟ್ಠಫಲೋ। ಅನವಜ್ಜೋ ಕಾಲಕಿರಿಯಾಯ, ಸೋ ಅವಿಪಾಕತ್ತಾ ಅಫಲೋ। ಲೋಕುತ್ತರಸ್ಸ ನೇವತ್ಥಿ ಭೇದೋ। ಭವನ್ತರೇಪಿ ಹಿ ಅರಿಯಸಾವಕೋ ಅಞ್ಞಂ ಸತ್ಥಾರಂ ನ ಉದ್ದಿಸತಿ। ಯೋ ಕೋಚಿ ಸರಣಗತೋ ಗಹಟ್ಠೋ ಉಪಾಸಕೋ। ರತನತ್ತಯಉಪಾಸನತೋ ಉಪಾಸಕೋ। ಪಞ್ಚ ವೇರಮಣಿಯೋ ಸೀಲಂ। ಸತ್ಥಸತ್ತಮಂಸಮಜ್ಜವಿಸವಾಣಿಜ್ಜಾರಹಿತಂ ಧಮ್ಮೇನ ಜೀವಿಕಂ ಆಜೀವೋ। ವುತ್ತಸೀಲಾಜೀವವಿಪತ್ತಿ ವಿಪತ್ತಿ ನಾಮ। ವಿಪರೀತಾ ಸಮ್ಪತ್ತಿ

    15.Kaṇṇasukhatohadayaṅgamatoti vacanameva sandhāya vuttaṃ. Anattukkaṃsanatotiādi puggalavasena, kaṇṇasukhatoti sotindriyaṃ sandhāya. Āpāthāramaṇīyatoti ñāṇāpāthāramaṇīyato. Sayameva heṭṭhāmukhajātaṃ vā, maggo pana asoko hoti. Tadā hi soko pahīyamāno. Cariyādianukūlato appaṭikūlaṃ. ‘‘Madhuramima’’nti vuttattā ‘‘dhammamima’’nti vacanaṃ adhikaṃ viya dissati. Tasmā ‘‘rāgavirāgamima’’nti evaṃ visuṃ visuṃ yojetvā puna piṇḍetvā dhammamimaṃ upehīti yojetabbaṃ, ‘‘dhammameva saraṇatthamupehī’’ti paṭhanti kirāti dīpeti. Saraṇagatānaṃ teneva saraṇagamanena bhayaṃ santāsaṃ duggatiṃ parikkilesaṃ dukkhaṃ hiṃsatīti ratanattayaṃ saraṇaṃ nāma. Tappasādataggarutādīhi vihatakileso tapparāyanatākārappavatto cittuppādo saraṇagamanaṃ. Taṃsamaṅgīsatto saraṇaṃ gacchati. Pabhedena pana duvidhaṃ saraṇagamanaṃ lokuttaraṃ lokiyanti. Tattha lokuttaraṃ diṭṭhasaccānaṃ maggakkhaṇe saraṇagamanupakkilesasamucchedena nibbānārammaṇaṃ hutvā kiccato sakalepi ratanattaye ijjhati. Lokiyaṃ puthujjanānaṃ saraṇagamanupakkilesaṃ tadaṅgavikkhambhanena ārammaṇato buddhādiguṇārammaṇaṃ hutvā ijjhati. Taṃ atthato ratanattaye saddhāpaṭilābho saddhāmūlikā ca sammādiṭṭhi. Lokuttarassa cattāri sāmaññaphalāni vipākaphalaṃ, sabbadukkhakkhayo ānisaṃsaphalaṃ. ‘‘Yo ca buddhañca dhammañca…pe… sabbadukkhā pamuccatī’’ti (dha. pa. 190-192) hi vuttaṃ. Lokiyassa bhavabhogasampadā. ‘‘Ye keci buddhaṃ saraṇaṃ gatāse’’ti (dī. ni. 2.332; saṃ. ni. 1.37) hi vuttaṃ. Lokiyasaraṇagamanaṃ tīsu vatthūsu aññāṇasaṃsayamicchāñāṇādīhi saṃkilissati, na mahājutikaṃ hoti, na mahāvipphāraṃ. Lokuttarassa natthi saṃkileso. Lokiyassa sāvajjo anavajjoti duvidho bhedo. Tattha aññasatthārādīsu attasanniyyātanādīhi sāvajjo hoti, so aniṭṭhaphalo. Anavajjo kālakiriyāya, so avipākattā aphalo. Lokuttarassa nevatthi bhedo. Bhavantarepi hi ariyasāvako aññaṃ satthāraṃ na uddisati. Yo koci saraṇagato gahaṭṭho upāsako. Ratanattayaupāsanato upāsako. Pañca veramaṇiyo sīlaṃ. Satthasattamaṃsamajjavisavāṇijjārahitaṃ dhammena jīvikaṃ ājīvo. Vuttasīlājīvavipatti vipatti nāma. Viparītā sampatti.

    ೧೬. ಲಚ್ಛಾಮ ನು ಖೋತಿ ದುಗ್ಗತೇ ಸನ್ಧಾಯ ವುತ್ತಂ। ಸಕ್ಖಿಸ್ಸಾಮ ನುಖೋ ನೋತಿ ಸಮಿದ್ಧೇ ಸನ್ಧಾಯ। ತತ್ಥ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ। ಪಗ್ಗಯ್ಹತೀತಿ ಪತ್ತಂ ಪಗ್ಗಹೋ, ತೇನ ಪಗ್ಗಹೇನ ಪತ್ತೇನಾತಿ ಅತ್ಥೋ। ಸಮಾದಾಯೇವಾತಿ ನಿದಸ್ಸನಂ। ನ ಚ ವಟ್ಟತೀತಿ ಪುನ ಪಾಕಂ ಕಿಞ್ಚಾಪಿ ವಟ್ಟತಿ, ತಥಾಪಿ ನ ಸುಟ್ಠು ಪಕ್ಕತ್ತಾ ವುತ್ತಂ, ‘‘ಉತ್ತಣ್ಡುಲಭತ್ತಂ ಲಭಿತ್ವಾಪಿ ಪಿಧೇತುಂ ನ ವಟ್ಟತೀ’’ತಿ ಅಟ್ಠಕಥಾವಚನಞ್ಚೇತ್ಥ ಸಾಧಕಂ। ‘‘ಸಾವಕಾನಂ ವಾ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ ಇಮಿನಾ ವಚನೇನ ಆಜೀವಪಾರಿಸುದ್ಧಿಸೀಲಂ ಸನ್ಧಾಯ ‘‘ಪಚ್ಛಾ ಸೀಲ’’ನ್ತಿ ವುತ್ತಂ। ಉಪಾಲಿತ್ಥೇರೋಪಿ ತಂ ತಂ ವತ್ಥುಂ ಪಟಿಚ್ಚ ಭಗವತಾ ಬಹೂನಿ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಿ ಪಞ್ಞತ್ತಾನಿ ಅತ್ಥೀತಿ ದೀಪೇತಿ। ಯದಿ ಏವಂ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ‘‘ಏತಸ್ಸ ಭಗವಾ ಕಾಲೋ’’ತಿ ವಚನಂ ನ ಸಮೇತೀತಿ ಚೇ? ನ, ತತೋ ಪುಬ್ಬೇ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾಭಾವಪ್ಪಸಙ್ಗತೋ। ಥೇರೋ ಪನ ಪಞ್ಞತ್ತಾನಿ ಠಪೇತ್ವಾ ಇದಾನಿ ಪಞ್ಞಪೇತಬ್ಬಾನಿ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಪ್ಪಹೋನಕಾನಿ ಸನ್ಧಾಯಾಹ। ಭಗವಾಪಿ ‘‘ನ ತಾವ ಸಾರಿಪುತ್ತ ಸತ್ಥಾ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇತೀ’’ತಿ ಭದ್ದಾಲಿಸುತ್ತೇ (ಮ॰ ನಿ॰ ೨.೧೩೪; ಆದಯೋ) ವಿಯ ಏಕಚ್ಚೇಸು ಪಞ್ಞತ್ತೇಸುಪಿ ತತೋ ಪರಂ ಪಞ್ಞಪೇತಬ್ಬಾನಿ ಸನ್ಧಾಯಾಹ। ಇಧೇವ ಅಟ್ಠಕಥಾಯಂ ‘‘ಸಾಮಮ್ಪಿ ಪಚನಂ ಸಮಣಸಾರುಪ್ಪಂ ನ ಹೋತಿ ನ ಚ ವಟ್ಟತೀ’’ತಿ ವಚನಞ್ಚ, ತಥಾ ‘‘ರತ್ತಿಚ್ಛೇದೋ ವಾ ವಸ್ಸಚ್ಛೇದೋ ವಾ’’ತಿಆದಿವಚನಾನಿ ಚ ಅತ್ಥಿ। ಅಞ್ಞಥಾ ‘‘ದ್ವೀಹಾಕಾರೇಹಿ ಬುದ್ಧಾ ಭಗವನ್ತೋ ಭಿಕ್ಖೂ ಪಟಿಪುಚ್ಛನ್ತೀ’’ತಿ ಇಧೇವೇದಂ ಪಾಳಿಠಪನಂ ವಿರುಜ್ಝತೀತಿ ಆಚರಿಯೇನ ವಿಚಾರಿತಂ, ತಂ ಸುನ್ದರಂ ಪುಬ್ಬೇಪಿ ಪಞ್ಞತ್ತಸಿಕ್ಖಾಪದಸಮ್ಭವತೋ। ಕಿನ್ತು ಇಧ ಪಾಳಿಠಪನವಿರೋಧವಿಚಾರಣಾ ಪನ ನಿಪ್ಪಯೋಜನಾ ವಿಯ ಮಮ ದಿಸ್ಸತಿ। ಕಸ್ಮಾ? ಉಪಾಲಿತ್ಥೇರೇನ ಸಙ್ಗೀತಿಕಾಲೇ ವುತ್ತಪಾಠತ್ತಾ। ರತ್ತಿಚ್ಛೇದೋತಿ ಸತ್ತಾಹಕಿಚ್ಚಂ ಸನ್ಧಾಯ ವುತ್ತೋ। ‘‘ಸತ್ತಾಹಕರಣೀಯೇನ ಗನ್ತ್ವಾ ರತ್ತಿಚ್ಛೇದೋ ವಾ ವಸ್ಸಚ್ಛೇದೋ ವಾ ಏಕಭಿಕ್ಖುನಾಪಿ ನ ಕತೋ’’ತಿ ವುತ್ತಂ ಕಿರ ಮಹಾಅಟ್ಠಕಥಾಯಂ, ತಸ್ಮಾ ವಸ್ಸಚ್ಛೇದಸ್ಸ ಕಾರಣೇ ಸತಿ ಸತ್ತಾಹಕಿಚ್ಚಂ ಕಾತುಂ ವಟ್ಟತೀತಿ ಏಕೇ। ವಿನಯಧರಾ ಪನ ನಿಚ್ಛನ್ತಿ, ತಸ್ಮಾ ಅಟ್ಠಕಥಾಧಿಪ್ಪಾಯೋ ವೀಮಂಸಿತಬ್ಬೋ, ಇಮಾಯ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ಅಪ್ಪಿಚ್ಛತಾದಿಪಟಿಪದಾಯ ಪಸನ್ನಾ। ಸಾಲೀನಂ ವಿಕತಿ ಸಾಲಿವಿಕತಿ

    16.Lacchāma nu khoti duggate sandhāya vuttaṃ. Sakkhissāma nukho noti samiddhe sandhāya. Tattha verañjāyaṃ. Paggayhatīti pattaṃ paggaho, tena paggahena pattenāti attho. Samādāyevāti nidassanaṃ. Na ca vaṭṭatīti puna pākaṃ kiñcāpi vaṭṭati, tathāpi na suṭṭhu pakkattā vuttaṃ, ‘‘uttaṇḍulabhattaṃ labhitvāpi pidhetuṃ na vaṭṭatī’’ti aṭṭhakathāvacanañcettha sādhakaṃ. ‘‘Sāvakānaṃ vā sikkhāpadaṃ paññapessāmī’’ti iminā vacanena ājīvapārisuddhisīlaṃ sandhāya ‘‘pacchā sīla’’nti vuttaṃ. Upālittheropi taṃ taṃ vatthuṃ paṭicca bhagavatā bahūni sikkhāpadāni paññattāni atthīti dīpeti. Yadi evaṃ verañjāyaṃ ‘‘etassa bhagavā kālo’’ti vacanaṃ na sametīti ce? Na, tato pubbe sikkhāpadābhāvappasaṅgato. Thero pana paññattāni ṭhapetvā idāni paññapetabbāni pātimokkhuddesappahonakāni sandhāyāha. Bhagavāpi ‘‘na tāva sāriputta satthā sāvakānaṃ sikkhāpadaṃ paññapetī’’ti bhaddālisutte (ma. ni. 2.134; ādayo) viya ekaccesu paññattesupi tato paraṃ paññapetabbāni sandhāyāha. Idheva aṭṭhakathāyaṃ ‘‘sāmampi pacanaṃ samaṇasāruppaṃ na hoti na ca vaṭṭatī’’ti vacanañca, tathā ‘‘ratticchedo vā vassacchedo vā’’tiādivacanāni ca atthi. Aññathā ‘‘dvīhākārehi buddhā bhagavanto bhikkhū paṭipucchantī’’ti idhevedaṃ pāḷiṭhapanaṃ virujjhatīti ācariyena vicāritaṃ, taṃ sundaraṃ pubbepi paññattasikkhāpadasambhavato. Kintu idha pāḷiṭhapanavirodhavicāraṇā pana nippayojanā viya mama dissati. Kasmā? Upālittherena saṅgītikāle vuttapāṭhattā. Ratticchedoti sattāhakiccaṃ sandhāya vutto. ‘‘Sattāhakaraṇīyena gantvā ratticchedo vā vassacchedo vā ekabhikkhunāpi na kato’’ti vuttaṃ kira mahāaṭṭhakathāyaṃ, tasmā vassacchedassa kāraṇe sati sattāhakiccaṃ kātuṃ vaṭṭatīti eke. Vinayadharā pana nicchanti, tasmā aṭṭhakathādhippāyo vīmaṃsitabbo, imāya verañjāyaṃ appicchatādipaṭipadāya pasannā. Sālīnaṃ vikati sālivikati.

    ೧೭-೮. ಉಪಪನ್ನಫಲೋತಿ ಬಹುಫಲೋ। ‘‘ಖುದ್ದಂ ಮಧು’’ನ್ತಿ ಪಾಠೋ। ಥೇರಂ ಸೀಹನಾದಂ ನದಾಪೇತುಂ ಪುಚ್ಛೀತಿ ಇಮಿನಾ ಆಚರಿಯೋ ಯಂ ಪುಬ್ಬೇ ಆಣಾಯ ಠಿತಾನಂ ಸಾವಕಾನಂ ಮಹಾನುಭಾವತಾದಸ್ಸನಂ ‘‘ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ನಿವಾಸಪ್ಪಯೋಜನ’’ನ್ತಿ ಅಮ್ಹೇಹಿ ವುತ್ತಂ, ತಂ ಸಮ್ಪಾದೇತಿ, ರಾಜಗಹೇ ವೇರಞ್ಜಾಯಞ್ಚಾತಿ ಉಭಯತ್ಥ ವಿತಕ್ಕುಪ್ಪಾದೇ ಏಕತೋ ಪಿಣ್ಡೇತ್ವಾ ದಸ್ಸೇನ್ತೋ ‘‘ಅಥ ಖೋ ಆಯಸ್ಮತೋ ಸಾರಿಪುತ್ತಸ್ಸಾ’’ತಿಆದಿಮಾಹ। ಕಾಲಂ ಸನ್ಧಾಯ ಚಿರಂ, ಠಿತಿಂ ಸನ್ಧಾಯ ಚಿರಾತಿ ವಿಗ್ಗಹೋ।

    17-8.Upapannaphaloti bahuphalo. ‘‘Khuddaṃ madhu’’nti pāṭho. Theraṃ sīhanādaṃ nadāpetuṃ pucchīti iminā ācariyo yaṃ pubbe āṇāya ṭhitānaṃ sāvakānaṃ mahānubhāvatādassanaṃ ‘‘verañjāyaṃ nivāsappayojana’’nti amhehi vuttaṃ, taṃ sampādeti, rājagahe verañjāyañcāti ubhayattha vitakkuppāde ekato piṇḍetvā dassento ‘‘atha kho āyasmato sāriputtassā’’tiādimāha. Kālaṃ sandhāya ciraṃ, ṭhitiṃ sandhāya cirāti viggaho.

    ಕಾಮಂ ಹಿನೋತಿ ಅತ್ತನೋ ಫಲನಿಬ್ಬತ್ತಿಯಾ ಸಹಾಯಂ ಗಚ್ಛತೀತಿ ಕತ್ತರಿ ಹೇತು, ತಥಾಪಿ ಇಧ ತೇನ ಕರಣಭೂತೇನ ತಸ್ಸ ಫಲಂ ಹಿನೋತಿ ಪವತ್ತತೀತಿ ಹೇತು। ತಥಾ ಘಟನ್ತಿ ತೇನಾತಿ ಘಟೋ। ಕಿಲಾಸುನೋತಿ ಪಯೋಜನಾಭಾವೇನ ಅವಾವಟಾ। ಅಬ್ಬೋಕಿಣ್ಣಾನಿ ವಿಸಭಾಗೇಹಿ। ಆಗಾಮಿನಿಯಾ ಅನಾಗತೇತಿ ಅತ್ಥೋ। ಇಮೇಸಂಯೇವ ನೋತಿ ದಸ್ಸನತ್ಥಂ ‘‘ಸಬ್ಬಬುದ್ಧಾನಂ ಹೀ’’ತಿ ವುತ್ತಂ। ಯಾವಸಾಸನಪರಿಯನ್ತಾತಿ ಯಾವ ಬುದ್ಧಾ ಧರನ್ತಿ, ತಾವಾತಿ ಅತ್ಥೋ। ಖತ್ತಿಯಬ್ರಾಹ್ಮಣಾವ ಉಚ್ಚಾ, ತತ್ಥಾಪಿ ವಿಸೇಸಂ ದಸ್ಸೇತುಂ ‘‘ಉಚ್ಚನೀಚಉಳಾರುಳಾರಭೋಗಾ’’ತಿ। ‘‘ಮನಸಿ ಕತ್ವಾ’’ತಿಪಿ ಪಾಠೋ। ಉಪಸಮ್ಪಾದ್ಯಉಪಸಮ್ಪಾದ್ಯಇಚ್ಚೇತಂ ದ್ವಯಂ ಮಾಗಧೇ ‘‘ಉಪಸಮ್ಪಜ್ಜಾ’’ತಿ ವುಚ್ಚತಿ। ಅನುಪಾದಾಯಾತಿ ಆರಮ್ಮಣಕರಣವಸೇನ ಅಗ್ಗಹೇತ್ವಾ। ಆಸವೇಹೀತಿ ಕತ್ತರಿ ತತಿಯಾವಿಭತ್ತಿ। ಚಿತ್ತಾನೀತಿ ಪಚ್ಚತ್ತಬಹುವಚನಂ। ವಿಮುಚ್ಚಿಂಸೂತಿ ಕಮ್ಮಕಾರಕೇ। ವಿಮೋಚಿತಾನೀತಿ ಅಧಿಪ್ಪಾಯೋತಿ ಆಚರಿಯೋ। ಆಸವೇಹೀತಿ ಪದಞ್ಚ ಪಚ್ಚತ್ತೇ ಕರಣವಚನಂ ಕತ್ವಾ ಗಣ್ಠಿಪದೇ ಅತ್ಥೋ ಪಕಾಸಿತೋ। ಯದಿ ಅರಿಯಮಗ್ಗೇನ ನಿರುದ್ಧಾನಂ ಆಸವಾನಂ ವಸೇನ ಅನಾಸವತಾ, ಲೋಕೇ ಚಿತ್ತಾನಿಪಿ ಅನಾಸವಾ ಸಿಯುಂ। ನ ಹಿ ನಿರುದ್ಧಾನಿ ಚಿತ್ತಾನಿ ಆರಮ್ಮಣಾನಿ ಕರೋನ್ತೀತಿ ತಾನಿ ಅನಿರುದ್ಧಾಸವವಸೇನ ಸಾಸವಾನೀತಿ ಚೇ। ಸೋತಾಪನ್ನಸ್ಸ ಮಗ್ಗಚಿತ್ತಂ ಉಪರಿಮಗ್ಗವಜ್ಝಾಸವವಸೇನ ಸಾಸವಂ, ಅವಸಿಟ್ಠಾಸವಸಮುಚ್ಛಿನ್ದನಾನುಭಾವತ್ತಾ ಫಲಾನಿ ಸಾಸವಾನಿ ಸಿಯುನ್ತಿ? ನ, ಆಸವಸಮುಚ್ಛಿನ್ದನಾನುಭಾವಾಗತಫಲತ್ತಾ। ಭಿಂಸನಸ್ಸ ಕರಣಂ ಭಿಂಸನಕತಂ, ತಸ್ಮಿಂ ಭಿಂಸನಕತಸ್ಮಿಂ, ಭಿಂಸನಕಿರಿಯಾಯಾತಿ ಅತ್ಥೋ। ಇತ್ಥಿಲಿಙ್ಗಂ ವಿಪಲ್ಲಾಸಂ ಕತ್ವಾ ನಪುಂಸಕಲಿಙ್ಗಂ, ಪುರಿಸಲಿಙ್ಗಂ ವಾ ಕತ್ವಾ। ನಿಮಿತ್ತತ್ಥೇತಿ ಏತ್ಥ –

    Kāmaṃ hinoti attano phalanibbattiyā sahāyaṃ gacchatīti kattari hetu, tathāpi idha tena karaṇabhūtena tassa phalaṃ hinoti pavattatīti hetu. Tathā ghaṭanti tenāti ghaṭo. Kilāsunoti payojanābhāvena avāvaṭā. Abbokiṇṇāni visabhāgehi. Āgāminiyā anāgateti attho. Imesaṃyeva noti dassanatthaṃ ‘‘sabbabuddhānaṃ hī’’ti vuttaṃ. Yāvasāsanapariyantāti yāva buddhā dharanti, tāvāti attho. Khattiyabrāhmaṇāva uccā, tatthāpi visesaṃ dassetuṃ ‘‘uccanīcauḷāruḷārabhogā’’ti. ‘‘Manasi katvā’’tipi pāṭho. Upasampādyaupasampādyaiccetaṃ dvayaṃ māgadhe ‘‘upasampajjā’’ti vuccati. Anupādāyāti ārammaṇakaraṇavasena aggahetvā. Āsavehīti kattari tatiyāvibhatti. Cittānīti paccattabahuvacanaṃ. Vimucciṃsūti kammakārake. Vimocitānīti adhippāyoti ācariyo. Āsavehīti padañca paccatte karaṇavacanaṃ katvā gaṇṭhipade attho pakāsito. Yadi ariyamaggena niruddhānaṃ āsavānaṃ vasena anāsavatā, loke cittānipi anāsavā siyuṃ. Na hi niruddhāni cittāni ārammaṇāni karontīti tāni aniruddhāsavavasena sāsavānīti ce. Sotāpannassa maggacittaṃ uparimaggavajjhāsavavasena sāsavaṃ, avasiṭṭhāsavasamucchindanānubhāvattā phalāni sāsavāni siyunti? Na, āsavasamucchindanānubhāvāgataphalattā. Bhiṃsanassa karaṇaṃ bhiṃsanakataṃ, tasmiṃ bhiṃsanakatasmiṃ, bhiṃsanakiriyāyāti attho. Itthiliṅgaṃ vipallāsaṃ katvā napuṃsakaliṅgaṃ, purisaliṅgaṃ vā katvā. Nimittattheti ettha –

    ‘‘ಚಮ್ಮನಿ ದೀಪಿನಂ ಹನ್ತಿ, ದನ್ತೇಸು ಹನ್ತಿ ಕುಞ್ಜರಂ।

    ‘‘Cammani dīpinaṃ hanti, dantesu hanti kuñjaraṃ;

    ವಾಲೇಸು ಚಾಮರಿಂ ಹನ್ತಿ, ಸಿಙ್ಗೇಸು ಸರಭೋ ಹತೋ’’ತಿ॥ –

    Vālesu cāmariṃ hanti, siṅgesu sarabho hato’’ti. –

    ಅಧಿಕರಣಂ।

    Adhikaraṇaṃ.

    ೨೦-೨೧. ನಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಕಾರಣೇ ಕಥಿತೇ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಕಾರಣಂ ಅತ್ಥತೋ ವುತ್ತಪಟಿಪಕ್ಖವಸೇನ ಕಿಞ್ಚಾಪಿ ಸಿದ್ಧಂ, ತಥಾಪಿ ತಂ ಥೇರಸ್ಸ ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾಚನಾಯ ಓಕಾಸಕಾರಣಾಧಿಪ್ಪಾಯತೋ ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾಚನೋಕಾಸಂ ಪಾಪೇತುಂ ಪುನ ಭಗವನ್ತಂ ‘‘ಕೋ ಪನ, ಭನ್ತೇ, ಹೇತೂ’’ತಿ ಪುಚ್ಛಿ। ಭಗವಾಪಿ ಯಾಚನಂ ಸಮ್ಪಟಿಚ್ಛಿತುಕಾಮೋ ಬ್ಯಾಕಾಸಿ। ‘‘ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತೀ’’ತಿ ಪುಗ್ಗಲಸ್ಸ ಸಙ್ಘಪರಿಯಾಪನ್ನತ್ತಾ ವುತ್ತಂ। ಆದರತ್ಥವಸೇನೇವೇತ್ಥ ದ್ವಿಕ್ಖತ್ತುಂ ವುತ್ತನ್ತಿ ಯಸ್ಮಾ ಥೇರೋ ಪುಬ್ಬೇ ರಾಜಗಹೇ, ಸಮ್ಪತಿ ವೇರಞ್ಜಾಯನ್ತಿ ದ್ವಿಕ್ಖತ್ತುಂ ಕಾಚಿ, ತಸ್ಮಾ ಆದರೇನ ಪುನಪ್ಪುನಂ ಯಾಚಯಮಾನಂ ಪಸ್ಸಿತ್ವಾ ಸಯಮ್ಪಿ ಭಗವಾ ಆದರೇನೇವ ‘‘ಆಗಮೇಹಿ ತ್ವಂ ಸಾರಿಪುತ್ತಾ’’ತಿ ಆಹ। ತೇನೇತಂ ದೀಪೇತಿ ‘‘ಮಾ ತ್ವಂ ಪುನಪ್ಪುನಂ ಯಾಚಾಹಿ, ಸಮ್ಪಟಿಚ್ಛಿತಾವ ಮಯಾ ತೇ ಯಾಚನಾ, ಪುಬ್ಬೇನನು ತವಯಾಚನಂ ಸಮ್ಪಟಿಚ್ಛತಾವ ಮಯಾ ಏತ್ತಕೇ ಕಾಲೇ ಏತ್ತಕಾನಿ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಿ ಪಞ್ಞತ್ತಾನಿ, ನ ತಾವ ಮೇ ಸಾವಕಾನಂ ಆಣಾಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಾನುಜಾನನಕಾಲೋ ಸಮ್ಪತ್ತೋ, ತಕ್ಕಾನುಮಾನವಸೇನ ತಯಾ ‘ಏತಸ್ಸ ಭಗವಾ ಕಾಲೋ’ತಿ ಪುನಪ್ಪುನಂ ನಿದ್ದಿಸಿಯಮಾನೋಪಿ ನೇಸ ಸೋ ಕಾಲೋ, ಕಿನ್ತು ತಥಾಗತೋವ ತತ್ಥ ಕಾಲಂ ಜಾನಿಸ್ಸತೀ’’ತಿ। ಯಸ್ಮಾ ಪನ ‘‘ಸಿಕ್ಖಾಪದಪಞ್ಞತ್ತಿಕಾಲತೋ ಪಭುತಿ ಆಣಾಪಾತಿಮೋಕ್ಖಮೇವ ಉದ್ದಿಸಿಯತೀ’’ತಿ ವುತ್ತಂ, ತಸ್ಮಾ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಪ್ಪಹೋನಕಸಿಕ್ಖಾಪದಮೇವ ಸನ್ಧಾಯಾಹ। ‘‘ತತ್ಥಾತಿ ಸಿಕ್ಖಾಪದಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾಚನಾಪೇಕ್ಖಂ ಭುಮ್ಮವಚನ’’ನ್ತಿ ಏಕಮೇವ ಪದಂ ವುತ್ತಂ ತಸ್ಸಾ ಸಿದ್ಧಿಯಾ ಇತರಸ್ಸ ಸಿದ್ಧಿತೋ। ‘‘ಸಾವಕಾನಂ ವಿಸಯಭಾವನ್ತಿ ಇಮಿನಾ ಮಹಾಪದುಮತ್ಥೇರವಾದೋ ಪಟಿಕ್ಖಿತ್ತೋ’’ತಿ ಅನುಗಣ್ಠಿಪದೇ ವುತ್ತಂ, ತಂ ಸುನ್ದರಂ ವಿಯ। ಸಮ್ಮುಖೇ ಗರಹಾ। ಪರಮ್ಮುಖೇ ಉಪವಾದೋ। ‘‘ನ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಊನದಸವಸ್ಸೇನ…ಪೇ॰… ದುಕ್ಕಟಸ್ಸಾ’’ತಿ (ಮಹಾವ॰ ೭೫) ಇದಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಭಗವಾ ಬುದ್ಧತ್ತೇನ ದಸವಸ್ಸಿಕೋ ಹುತ್ವಾ ಪಞ್ಞಪೇಸಿ ಊನದಸವಸ್ಸಿಕಸ್ಸ ತಸ್ಸ ತಥಾ ಸಿಕ್ಖಾಪದಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾ ಅಭಾವತೋ। ನ ತದಾ ಅತಿರೇಕದಸವಸ್ಸಿಕೋವ ದಸವಸ್ಸಿಕಾನಂ ರತ್ತಞ್ಞುಮಹತ್ತಪ್ಪತ್ತಿತೋ, ತಸ್ಮಾ ತಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ವಸ್ಸಾವಾಸತೋ ಪುಬ್ಬೇ ರಾಜಗಹೇ ಏವ ಪಞ್ಞತ್ತನ್ತಿ ಸಿದ್ಧಂ, ತಸ್ಮಿಂ ಸಿದ್ಧೇ ಸಿದ್ಧಮೇವ ‘‘ಯಾವ ನ ಸಙ್ಘೋ ರತ್ತಞ್ಞುಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋತಿ ವಚನಂ ಇತೋ ಪುಬ್ಬೇ ಪಠಮಯಾಚನಾಯಪಿ ವುತ್ತ’’ನ್ತಿ। ಅಟ್ಠಕಥಾಯಮ್ಪಿ ರತ್ತಞ್ಞುಮಹತ್ತಪ್ಪತ್ತಕಾಲೇ ‘‘ದ್ವೇ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನೀ’’ತಿ ಗಣನಪರಿಚ್ಛೇದವಚನಂ ಪಠಮಯಾಚನಾಯ ವುತ್ತವಚನಂ ಸನ್ಧಾಯ ವುತ್ತಂ। ಅಞ್ಞಥಾ ರತ್ತಞ್ಞುಮಹತ್ತಪ್ಪತ್ತಕಾಲೇ ದ್ವೇ ಏವ, ನ ಅಞ್ಞನ್ತಿ ಆಪಜ್ಜತಿ।

    20-21. Naciraṭṭhitikakāraṇe kathite ciraṭṭhitikakāraṇaṃ atthato vuttapaṭipakkhavasena kiñcāpi siddhaṃ, tathāpi taṃ therassa vinayapaññattiyācanāya okāsakāraṇādhippāyato vinayapaññattiyācanokāsaṃ pāpetuṃ puna bhagavantaṃ ‘‘ko pana, bhante, hetū’’ti pucchi. Bhagavāpi yācanaṃ sampaṭicchitukāmo byākāsi. ‘‘Āsavaṭṭhānīyā saṅghe pātubhavantī’’ti puggalassa saṅghapariyāpannattā vuttaṃ. Ādaratthavasenevettha dvikkhattuṃ vuttanti yasmā thero pubbe rājagahe, sampati verañjāyanti dvikkhattuṃ kāci, tasmā ādarena punappunaṃ yācayamānaṃ passitvā sayampi bhagavā ādareneva ‘‘āgamehi tvaṃ sāriputtā’’ti āha. Tenetaṃ dīpeti ‘‘mā tvaṃ punappunaṃ yācāhi, sampaṭicchitāva mayā te yācanā, pubbenanu tavayācanaṃ sampaṭicchatāva mayā ettake kāle ettakāni sikkhāpadāni paññattāni, na tāva me sāvakānaṃ āṇāpātimokkhuddesānujānanakālo sampatto, takkānumānavasena tayā ‘etassa bhagavā kālo’ti punappunaṃ niddisiyamānopi nesa so kālo, kintu tathāgatova tattha kālaṃ jānissatī’’ti. Yasmā pana ‘‘sikkhāpadapaññattikālato pabhuti āṇāpātimokkhameva uddisiyatī’’ti vuttaṃ, tasmā pātimokkhuddesappahonakasikkhāpadameva sandhāyāha. ‘‘Tatthāti sikkhāpadapaññattiyācanāpekkhaṃ bhummavacana’’nti ekameva padaṃ vuttaṃ tassā siddhiyā itarassa siddhito. ‘‘Sāvakānaṃ visayabhāvanti iminā mahāpadumattheravādo paṭikkhitto’’ti anugaṇṭhipade vuttaṃ, taṃ sundaraṃ viya. Sammukhe garahā. Parammukhe upavādo. ‘‘Na, bhikkhave, ūnadasavassena…pe… dukkaṭassā’’ti (mahāva. 75) idaṃ sikkhāpadaṃ bhagavā buddhattena dasavassiko hutvā paññapesi ūnadasavassikassa tassa tathā sikkhāpadapaññattiyā abhāvato. Na tadā atirekadasavassikova dasavassikānaṃ rattaññumahattappattito, tasmā taṃ sikkhāpadaṃ verañjāyaṃ vassāvāsato pubbe rājagahe eva paññattanti siddhaṃ, tasmiṃ siddhe siddhameva ‘‘yāva na saṅgho rattaññumahattaṃ pattoti vacanaṃ ito pubbe paṭhamayācanāyapi vutta’’nti. Aṭṭhakathāyampi rattaññumahattappattakāle ‘‘dve sikkhāpadānī’’ti gaṇanaparicchedavacanaṃ paṭhamayācanāya vuttavacanaṃ sandhāya vuttaṃ. Aññathā rattaññumahattappattakāle dve eva, na aññanti āpajjati.

    ‘‘ಅಥ ಖೋ ಆಯಸ್ಮತೋ ಸಾರಿಪುತ್ತಸ್ಸಾ’’ತಿಆದಿಮ್ಹಿ ಅಯಮಾದಿತೋ ಪಟ್ಠಾಯ ಅತ್ಥವಿಭಾವನಾ – ಅಯಂ ಕಿರಾಯಸ್ಮಾ ಅಸ್ಸಜಿತ್ಥೇರತೋ ಪಟಿಲದ್ಧಂ ಏಕಗಾಥಾಮತ್ತಕಂ ಧಮ್ಮಪರಿಯಾಯಂ ನಯಸತಸಹಸ್ಸೇಹಿ ವಿವೇಚೇನ್ತೋ ಅರಹತ್ತಂ ಪತ್ವಾ ಸಾವಕಪಾರಮೀಞಾಣೇ ಠಿತೋ ‘‘ಅಹೋ ವತ ಮಹಾನುಭಾವೋಯಂ ಸದ್ಧಮ್ಮೋ, ಯೋ ವಿನಾಪಿ ಧಮ್ಮಸಾಮಿನಾ ಪರಮ್ಮುಖತೋ ಸುತಮತ್ತೇಪಿ ಮಯ್ಹಂ ಮಹನ್ತಂ ಗುಣವಿಸೇಸಂ ಜನೇಸಿ, ಸಾಧು ವತಾಯಂ ಸದ್ಧಮ್ಮೋ ಚಿರಂ ತಿಟ್ಠೇಯ್ಯಾ’’ತಿ ಚಿನ್ತೇನ್ತೋ ‘‘ಕತಮೇಸಾನಂ ನು ಖೋ ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ…ಪೇ॰… ನ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕ’’ನ್ತಿ ತಮತ್ಥಂ, ಕಾರಣಞ್ಚ ಅತ್ತನೋ ಅಗ್ಗಸಾವಕಞಾಣೇನ ಪಟಿವಿಜ್ಝಿತ್ವಾ ‘‘ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞತ್ತನ್ತಿಆದಿಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಾರಣ’’ನ್ತಿ ನಿಟ್ಠಂ ಕತ್ವಾ ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾಚನೋಕಾಸಕರಣತ್ಥಂ ಭಗವನ್ತಂ ಪುಚ್ಛಿ। ತತೋ ಪಞ್ಹಸ್ಸ ವಿಸ್ಸಜ್ಜನೇ ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾಚನೋಕಾಸೇ ಸಮ್ಪತ್ತೇ ‘‘ಏತಸ್ಸ ಭಗವಾ ಕಾಲೋ, ಏತಸ್ಸ ಸುಗತ ಕಾಲೋ’’ತಿ ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿಂ ಯಾಚಿ। ತತೋ ಭಗವಾ ತಸ್ಸಾ ಯಾಚನಾಯ ಸಮ್ಪಟಿಚ್ಛಿತಭಾವಂ, ‘‘ಏತಸ್ಸ ಭಗವಾ ಕಾಲೋ’’ತಿ ವುತ್ತಕಾಲಸ್ಸ ಅಕಾಲತಂ, ಕಾಲಸ್ಸ ಚ ಅನಞ್ಞವಿಸಯತಂ ದೀಪೇನ್ತೋ ‘‘ಆಗಮೇಹಿ ತ್ವ’’ನ್ತಿಆದಿಮಾಹ, ತತೋ ಭಗವಾ ತಸ್ಸ ಯಾಚನಂ, ಸತ್ತೇಸು ಕಾರುಞ್ಞತಞ್ಚ ಪಟಿಚ್ಚ ‘‘ತೇನ ಖೋ ಪನ ಸಮಯೇನ ಭಿಕ್ಖೂ ಅನುಪಜ್ಝಾಯಕಾ ಅನಾಚರಿಯಕಾ ಅನೋವದಿಯಮಾನಾ’’ತಿಆದಿನಾ (ಮಹಾವ॰ ೬೪) ನಯೇನ ವೇಪುಲ್ಲಮಹತ್ತತಂ ಪಟಿಚ್ಚ ಸತ್ಥಾ ಸಾವಕಾನಂ ಉಪಜ್ಝಾಯವತ್ತಾದೀನಿ ವಿನಯಕಮ್ಮಾನಿ, ತದನುರೂಪಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಿ ಚ ಪಞ್ಞಪೇಸಿ। ತತೋ ಅನುಕ್ಕಮೇನ ದ್ವಾದಸಮವಸ್ಸಂ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ವಸಿ। ತದಾ ಚ ಆಯಸ್ಮಾ ಸಾರಿಪುತ್ತೋ ಸತ್ಥಾರಾ ನಿದ್ದಿಟ್ಠೇಸು ಚಿರಟ್ಠಿತಿಹೇತೂಸು ಜಾತೇಸು ‘‘ನವಙ್ಗಸತ್ಥುಸಾಸನಮಹತ್ತತಾ ಚ ಸಮ್ಪತಿ ಜಾತಾ, ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿ ಚ ಬಹುತರಾ ಜಾತಾ, ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸೋ ಏವೇಕೋ ನ ತಾವ ಸಾವಕಾನಂ ಅನುಞ್ಞಾತೋ, ಸೋ ಚ ಪರಿಸುದ್ಧೇನ ಸಙ್ಘೇನ ಕರೀಯತಿ। ಸಙ್ಘೋಪಿ ಏತರಹಿ ಪರಿಸುದ್ಧೋ ಪಚ್ಛಿಮಕಸ್ಸ ಸೋತಾಪನ್ನತ್ತಾ’’ತಿ ಚಿನ್ತೇತ್ವಾ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಂ ಅನುಜಾನಾಪೇತುಕಾಮೋ ಯತ್ತಕೇಹಿ ಚ ಸಿಕ್ಖಾಪದೇಹಿ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸೋ ಅನುಜಾನೀಯತಿ, ತತ್ತಕಾನಂ ಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾಚನಪುಬ್ಬಙ್ಗಮಂ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಂ ಯಾಚನ್ತೋ ಪುಬ್ಬುಪ್ಪನ್ನವಿತಕ್ಕಸೂಚನಪುಚ್ಛಾವಿಸ್ಸಜ್ಜನಕ್ಕಮವಸೇನ ಯಾಚನೋಕಾಸೇ ಸಮ್ಪತ್ತೇ ‘‘ಏತಸ್ಸ ಭಗವಾ ಕಾಲೋ’’ತಿಆದಿಮಾಹ।

    ‘‘Atha kho āyasmato sāriputtassā’’tiādimhi ayamādito paṭṭhāya atthavibhāvanā – ayaṃ kirāyasmā assajittherato paṭiladdhaṃ ekagāthāmattakaṃ dhammapariyāyaṃ nayasatasahassehi vivecento arahattaṃ patvā sāvakapāramīñāṇe ṭhito ‘‘aho vata mahānubhāvoyaṃ saddhammo, yo vināpi dhammasāminā parammukhato sutamattepi mayhaṃ mahantaṃ guṇavisesaṃ janesi, sādhu vatāyaṃ saddhammo ciraṃ tiṭṭheyyā’’ti cintento ‘‘katamesānaṃ nu kho buddhānaṃ bhagavantānaṃ…pe… na ciraṭṭhitika’’nti tamatthaṃ, kāraṇañca attano aggasāvakañāṇena paṭivijjhitvā ‘‘sāvakānaṃ sikkhāpadaṃ paññattantiādiciraṭṭhitikāraṇa’’nti niṭṭhaṃ katvā vinayapaññattiyācanokāsakaraṇatthaṃ bhagavantaṃ pucchi. Tato pañhassa vissajjane vinayapaññattiyācanokāse sampatte ‘‘etassa bhagavā kālo, etassa sugata kālo’’ti vinayapaññattiṃ yāci. Tato bhagavā tassā yācanāya sampaṭicchitabhāvaṃ, ‘‘etassa bhagavā kālo’’ti vuttakālassa akālataṃ, kālassa ca anaññavisayataṃ dīpento ‘‘āgamehi tva’’ntiādimāha, tato bhagavā tassa yācanaṃ, sattesu kāruññatañca paṭicca ‘‘tena kho pana samayena bhikkhū anupajjhāyakā anācariyakā anovadiyamānā’’tiādinā (mahāva. 64) nayena vepullamahattataṃ paṭicca satthā sāvakānaṃ upajjhāyavattādīni vinayakammāni, tadanurūpasikkhāpadāni ca paññapesi. Tato anukkamena dvādasamavassaṃ verañjāyaṃ vasi. Tadā ca āyasmā sāriputto satthārā niddiṭṭhesu ciraṭṭhitihetūsu jātesu ‘‘navaṅgasatthusāsanamahattatā ca sampati jātā, vinayapaññatti ca bahutarā jātā, pātimokkhuddeso eveko na tāva sāvakānaṃ anuññāto, so ca parisuddhena saṅghena karīyati. Saṅghopi etarahi parisuddho pacchimakassa sotāpannattā’’ti cintetvā pātimokkhuddesaṃ anujānāpetukāmo yattakehi ca sikkhāpadehi pātimokkhuddeso anujānīyati, tattakānaṃ paññattiyācanapubbaṅgamaṃ pātimokkhuddesaṃ yācanto pubbuppannavitakkasūcanapucchāvissajjanakkamavasena yācanokāse sampatte ‘‘etassa bhagavā kālo’’tiādimāha.

    ತತ್ಥ ‘‘ಯಂ ಭಗವಾ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇಯ್ಯಾ’’ತಿ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಪ್ಪಹೋನಕಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಸನ್ಧಾಯಾಹ, ಅಯಮತ್ಥೋ ಭದ್ದಾಲಿಸುತ್ತೇನ (ಮ॰ ನಿ॰ ೨.೧೩೪ ಆದಯೋ) ದೀಪೇತಬ್ಬೋ । ತತ್ಥ ಹಿ ಬಹೂಸು ಸಿಕ್ಖಾಪದೇಸು ಪಞ್ಞತ್ತೇಸು, ಪಞ್ಞಪಿಯಮಾನೇಸು ಚ ‘‘ನ ತಾವ ಭದ್ದಾಲಿ ಸತ್ಥಾ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇತೀ’’ತಿಆದಿ (ಮ॰ ನಿ॰ ೨.೧೪೫) ವುತ್ತಂ ಅಪಞ್ಞತ್ತಂ ಉಪಾದಾಯ, ತಥಾ ಇಧಾಪಿ ಅಪಞ್ಞತ್ತಂ ಸನ್ಧಾಯ ವುತ್ತನ್ತಿ ವೇದಿತಬ್ಬಂ। ಪರಿಸುದ್ಧತ್ತಾ ಸಙ್ಘಸ್ಸ ಸಮ್ಪತಿ ಸಾವಕಾನಂ ಆಣಾಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಂ ನಾನುಜಾನಾಮೀತಿ ದಸ್ಸೇನ್ತೋ ‘‘ನಿರಬ್ಬುದೋ’’ತಿಆದಿಮಾಹ। ನ ಹಿ ಪರಿಸುದ್ಧೇ ಸಙ್ಘೇ ಓವಾದಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಸ್ಸ ಅನುದ್ದೇಸಕಾರಣಂ ಅತ್ಥಿ, ತಸ್ಮಿಂ ಸತಿ ಆಣಾಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಾನುಜಾನನಾಧಿಪ್ಪಾಯತೋ। ತಥಾ ಚ ಸೋ ತತೋ ಅಟ್ಠನ್ನಂವಸ್ಸಾನಂ ಅಚ್ಚಯೇನ ಅನುಞ್ಞಾತೋ। ಯಥಾಹ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಠಪನಕ್ಖನ್ಧಕೇ (ಚೂಳವ॰ ೩೮೬) ‘‘ನ ದಾನಾಹಂ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಇತೋ ಪರಂ ಉಪೋಸಥಂ ಕರಿಸ್ಸಾಮಿ…ಪೇ॰… ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ ಉದ್ದಿಸೇಯ್ಯಾಥಾ’’ತಿ। ಯಂ ಪನ ಉಪಸಮ್ಪದಕ್ಖನ್ಧಕೇ (ಮಹಾವ॰ ೧೨೯) ‘‘ತೇನ ಖೋ ಪನ ಸಮಯೇನ ಭಿಕ್ಖೂ ಅಞ್ಞತರಂ ಭಿಕ್ಖುಂ ಉಪಸಮ್ಪಾದೇತ್ವಾ ಏಕಕಂ ಓಹಾಯ ಪಕ್ಕಮಿಂಸು…ಪೇ॰… ಸೋ ತಸ್ಸಾ ಮೇಥುನಂ ಧಮ್ಮಂ ಪಟಿಸೇವಿತ್ವಾ ಚಿರೇನ ಅಗಮಾಸೀ’’ತಿ ವತ್ಥು ಆಗತಂ, ತಂ ಸುದಿನ್ನವತ್ಥುತೋ ಪರತೋ ಉಪ್ಪನ್ನಮ್ಪಿ ತತ್ಥ ಯಥಾಧಿಕಾರಂ ಸಮೋಧಾನೇತುಂ ವುತ್ತಂ। ತಥಾ ತತ್ಥೇವ ‘‘ಉಭಯಾನಿ ಖೋ ಪನಸ್ಸ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಾನಿ ವಿತ್ಥಾರೇನ ಸ್ವಾಗತಾನಿ ಹೋನ್ತೀ’’ತಿಆದಿನಾ (ಪಾಚಿ॰ ೧೪೭; ಅ॰ ನಿ॰ ೮.೫೨; ೧೦.೩೩) ಅಙ್ಗಾನಿಪಿ ವೇದಿತಬ್ಬಾನಿ। ನ ಹಿ ಆದಿತೋ ಏವ ಉಭತೋಪಾತಿಮೋಕ್ಖಾನಿ ಸಿದ್ಧಾನೀತಿ। ಅಪಿಚ ಆದಿತೋ ಪಟ್ಠಾಯ ಅಯಮನುಕ್ಕಮೋ ವೇದಿತಬ್ಬೋ, ಸೇಯ್ಯಥಿದಂ – ರಾಹುಲಕುಮಾರೇ ಉಪ್ಪನ್ನೇ ಬೋಧಿಸತ್ತೋ ನಿಕ್ಖಮಿತ್ವಾ ಛಬ್ಬಸ್ಸಾನಿ ದುಕ್ಕರಂ ಕತ್ವಾ ಸತ್ತಮೇ ಅಭಿಸಮ್ಬುದ್ಧೋ, ತಸ್ಮಿಂ ಏವ ಸಂವಚ್ಛರೇ ಕಪಿಲವತ್ಥುಂ ಗನ್ತ್ವಾ ರಾಹುಲಕುಮಾರಂ ಪಬ್ಬಾಜೇಸಿ। ಅಮ್ಬಲಟ್ಠಿಕರಾಹುಲೋವಾದಸುತ್ತಟ್ಠಕಥಾಯಂ (ಮ॰ ನಿ॰ ಅಟ್ಠ॰ ೨.೧೦೭ ಆದಯೋ) ‘‘ಅಯಞ್ಹಿ ಆಯಸ್ಮಾ ಸತ್ತವಸ್ಸಿಕಕಾಲೇ ಭಗವನ್ತಂ ಚೀವರಕಣ್ಣೇ ಗಹೇತ್ವಾ ‘ದಾಯಜ್ಜಂ ಮೇ ಸಮಣ ದೇಹಿ, ದಾಯಜ್ಜಂ ಮೇ ಸಮಣ ದೇಹೀ’ತಿ ದಾಯಜ್ಜಂ ಯಾಚಮಾನೋ ಭಗವತಾ ಧಮ್ಮಸೇನಾಪತಿಸಾರಿಪುತ್ತತ್ಥೇರಸ್ಸ ನಿಯ್ಯಾದೇತ್ವಾ ಪಬ್ಬಾಜಿತೋ’’ತಿ ಚ ವುತ್ತಂ, ತಸ್ಮಾ ರಾಹುಲಕುಮಾರಂ ಆರಬ್ಭ ‘‘ಅನುಜಾನಾಮಿ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ತೀಹಿ ಸರಣಗಮನೇಹಿ ಸಾಮಣೇರಪಬ್ಬಜ್ಜ’’ನ್ತಿ (ಮಹಾವ॰ ೧೦೫) ವುತ್ತತ್ತಾ ಸರಣಗಮನೂಪಸಮ್ಪದಾ ಪಠಮವಸ್ಸಬ್ಭನ್ತರೇ ಏವ ಪಟಿಕ್ಖಿತ್ತಾ, ಞತ್ತಿಚತುತ್ಥಕಮ್ಮವಸೇನ ಉಪಸಮ್ಪದಾ ಅನುಞ್ಞಾತಾತಿ ಪಞ್ಞಾಯತಿ। ಅಪಿಚ ರಾಹುಲವತ್ಥುಮ್ಹಿ ‘‘ನ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಅನನುಞ್ಞಾತೋ ಮಾತಾಪಿತೂಹಿ ಪುತ್ತೋ ಪಬ್ಬಾಜೇತಬ್ಬೋ, ಯೋ ಪಬ್ಬಾಜೇಯ್ಯ, ಆಪತ್ತಿ ದುಕ್ಕಟಸ್ಸಾ’’ತಿ (ಮಹಾವ॰ ೧೦೫) ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞತ್ತಂ, ತಸ್ಮಾ ಇತೋ ಪುಬ್ಬೇಪಿ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಿ ಪಞ್ಞತ್ತಾನೀತಿ ಸಿದ್ಧಂ।

    Tattha ‘‘yaṃ bhagavā sāvakānaṃ sikkhāpadaṃ paññapeyyā’’ti pātimokkhuddesappahonakasikkhāpadaṃ sandhāyāha, ayamattho bhaddālisuttena (ma. ni. 2.134 ādayo) dīpetabbo . Tattha hi bahūsu sikkhāpadesu paññattesu, paññapiyamānesu ca ‘‘na tāva bhaddāli satthā sāvakānaṃ sikkhāpadaṃ paññapetī’’tiādi (ma. ni. 2.145) vuttaṃ apaññattaṃ upādāya, tathā idhāpi apaññattaṃ sandhāya vuttanti veditabbaṃ. Parisuddhattā saṅghassa sampati sāvakānaṃ āṇāpātimokkhuddesaṃ nānujānāmīti dassento ‘‘nirabbudo’’tiādimāha. Na hi parisuddhe saṅghe ovādapātimokkhuddesassa anuddesakāraṇaṃ atthi, tasmiṃ sati āṇāpātimokkhuddesānujānanādhippāyato. Tathā ca so tato aṭṭhannaṃvassānaṃ accayena anuññāto. Yathāha pātimokkhaṭhapanakkhandhake (cūḷava. 386) ‘‘na dānāhaṃ, bhikkhave, ito paraṃ uposathaṃ karissāmi…pe… pātimokkhaṃ uddiseyyāthā’’ti. Yaṃ pana upasampadakkhandhake (mahāva. 129) ‘‘tena kho pana samayena bhikkhū aññataraṃ bhikkhuṃ upasampādetvā ekakaṃ ohāya pakkamiṃsu…pe… so tassā methunaṃ dhammaṃ paṭisevitvā cirena agamāsī’’ti vatthu āgataṃ, taṃ sudinnavatthuto parato uppannampi tattha yathādhikāraṃ samodhānetuṃ vuttaṃ. Tathā tattheva ‘‘ubhayāni kho panassa pātimokkhāni vitthārena svāgatāni hontī’’tiādinā (pāci. 147; a. ni. 8.52; 10.33) aṅgānipi veditabbāni. Na hi ādito eva ubhatopātimokkhāni siddhānīti. Apica ādito paṭṭhāya ayamanukkamo veditabbo, seyyathidaṃ – rāhulakumāre uppanne bodhisatto nikkhamitvā chabbassāni dukkaraṃ katvā sattame abhisambuddho, tasmiṃ eva saṃvacchare kapilavatthuṃ gantvā rāhulakumāraṃ pabbājesi. Ambalaṭṭhikarāhulovādasuttaṭṭhakathāyaṃ (ma. ni. aṭṭha. 2.107 ādayo) ‘‘ayañhi āyasmā sattavassikakāle bhagavantaṃ cīvarakaṇṇe gahetvā ‘dāyajjaṃ me samaṇa dehi, dāyajjaṃ me samaṇa dehī’ti dāyajjaṃ yācamāno bhagavatā dhammasenāpatisāriputtattherassa niyyādetvā pabbājito’’ti ca vuttaṃ, tasmā rāhulakumāraṃ ārabbha ‘‘anujānāmi, bhikkhave, tīhi saraṇagamanehi sāmaṇerapabbajja’’nti (mahāva. 105) vuttattā saraṇagamanūpasampadā paṭhamavassabbhantare eva paṭikkhittā, ñatticatutthakammavasena upasampadā anuññātāti paññāyati. Apica rāhulavatthumhi ‘‘na, bhikkhave, ananuññāto mātāpitūhi putto pabbājetabbo, yo pabbājeyya, āpatti dukkaṭassā’’ti (mahāva. 105) sikkhāpadaṃ paññattaṃ, tasmā ito pubbepi sikkhāpadāni paññattānīti siddhaṃ.

    ಸುತ್ವಾ ಚ ಯೋ ಹೇತುನಿರೋಧಮಗ್ಗಂ,

    Sutvā ca yo hetunirodhamaggaṃ,

    ನಿರೋಧುಪಾಯಂ ಪಟಿವಿಜ್ಝಿ ಖಿಪ್ಪಂ।

    Nirodhupāyaṃ paṭivijjhi khippaṃ;

    ಜಾತೋವಪೇಕ್ಖೇನ ಅಸೇಸಮೇತಂ,

    Jātovapekkhena asesametaṃ,

    ಲೋಕಂ ವಿಪಸ್ಸೀ ಸುಗತಗ್ಗಸಿಸ್ಸೋ॥

    Lokaṃ vipassī sugataggasisso.

    ಸೋ ಧಮ್ಮಸೇನಾಪತಿ ಅಗ್ಗಸಿಸ್ಸೋ,

    So dhammasenāpati aggasisso,

    ಸದ್ಧಮ್ಮರಾಜಸ್ಸ ತಥಾಗತಸ್ಸ।

    Saddhammarājassa tathāgatassa;

    ಸಯಂ ಮುನಿನ್ದೇನ ಯಸಸ್ಸ ಪತ್ತೋ,

    Sayaṃ munindena yasassa patto,

    ಅನೇಕಸೋ ಸೋಳಸಧಾ ಪಸತ್ಥೋ॥

    Anekaso soḷasadhā pasattho.

    ತಸ್ಮಾ ಹಿ ಸಿಕ್ಖಾಪದಬನ್ಧಕಾಲೋ,

    Tasmā hi sikkhāpadabandhakālo,

    ಞಾತುಮ್ಪಿ ಲೋಕೇ ಅತಿಭಾರಿಯೋವ।

    Ñātumpi loke atibhāriyova;

    ಪಗೇವ ಸಿಕ್ಖಾಪದಭಾವಭೇದೋ,

    Pageva sikkhāpadabhāvabhedo,

    ಪಗೇವ ಅಞ್ಞೋ ಉಭಯತ್ಥ ತತ್ಥ॥

    Pageva añño ubhayattha tattha.

    ಪಚ್ಚೇಕಬುದ್ಧಾ ಅಪಿ ತಂ ದ್ವಯನ್ತು,

    Paccekabuddhā api taṃ dvayantu,

    ಞಾತುಂ ನ ಸಕ್ಕಾವ ಪಗೇವ ನೇತುಂ।

    Ñātuṃ na sakkāva pageva netuṃ;

    ನಿಸ್ಸಂಸಯಂ ತತ್ಥ ತಥಾಗತೋವ,

    Nissaṃsayaṃ tattha tathāgatova,

    ಜಾನಿಸ್ಸತಿಚ್ಚಾಹ ತಥಾಗತೋತಿ॥

    Jānissaticcāha tathāgatoti.

    ಇಚ್ಚೇತಮತ್ಥಂ ಇಧ ಭಿಕ್ಖು ಞತ್ವಾ,

    Iccetamatthaṃ idha bhikkhu ñatvā,

    ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಂ ಕಮಭಾವಭೇದಂ।

    Sikkhāpadānaṃ kamabhāvabhedaṃ;

    ಞಾತುಂ ಸಯಂ ನೋ ನ ಪರೇ ಚ ನೇತುಂ,

    Ñātuṃ sayaṃ no na pare ca netuṃ,

    ಪರಿಯೇಸಿತಬ್ಬೋ ಇಧ ಯುತ್ತಿಮಗ್ಗೋ॥

    Pariyesitabbo idha yuttimaggo.

    ತತ್ಥ ಕಮಭೇದೋ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಂ ಪರತೋ ಆವಿ ಭವಿಸ್ಸತಿ। ಭಾವಭೇದೋ ತಾವ ಉಕ್ಖಿತ್ತಕಾನುವತ್ತನಪಚ್ಚಯಾ ಭಿಕ್ಖು ಅನಾಪತ್ತಿಕೋ, ಭಿಕ್ಖುನೀ ಪನ ಸಮನುಭಟ್ಠಾ ಪಾರಾಜಿಕಾ ಹೋತಿ। ಪಾರಾಜಿಕಾಪತ್ತಿಪಟಿಚ್ಛಾದನೇ ಭಿಕ್ಖುಸ್ಸ ದುಕ್ಕಟಂ, ಭಿಕ್ಖುನಿಯಾ ಪಾರಾಜಿಕಂ। ದುಟ್ಠುಲ್ಲಂ ಆರೋಚೇನ್ತಸ್ಸ, ಪಟಿಚ್ಛಾದೇನ್ತಸ್ಸ ಚ ಪಾಚಿತ್ತಿಯಂ। ಮಹಾಸಾವಜ್ಜಂ ಪಾರಾಜಿಕಂ ಆರೋಚೇನ್ತಸ್ಸ, ಪಟಿಚ್ಛಾದೇನ್ತಸ್ಸ ಚ ಭಿಕ್ಖುಸ್ಸ ದುಕ್ಕಟಂ। ಇಚ್ಚೇವಮಾದೀಹಿ ಅಭಾವಭೇದಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಂ ಇಧ ಭಾವಭೇದೇನ ಯುತ್ತಿಪರಿಯೇಸನಂ ಸಾಧಯಮಾನೋಪಿ ಸಿಯಾ ಅನುಮ್ಮಾದವಿಘಾತಭಾಗೀತಿ। ಏತ್ತಾವತಾ ಸಕಲಸ್ಸಪಿ ವಿನಯಪಿಟಕಸ್ಸ ವಿತಕ್ಕಯಾಚನಕಾಲಕಾಲಞ್ಞೂಕಾರಣಫಲಪಯೋಜನೇಹಿ ಸತ್ತಹಿ ಅಙ್ಗೇಹಿ ಪಟಿಮಣ್ಡಿತಂ ನಿದಾನಮಾಯಸ್ಮತಾ ಉಪಾಲಿತ್ಥೇರೇನ ನಿದಸ್ಸಿತಂ ಹೋತಿ। ತತ್ಥ ಥೇರಸ್ಸ ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾಚನಹೇತುಭೂತೋ ವಿತಕ್ಕೋ ನಾಮ। ತಸ್ಸೇವ ‘‘ಏತಸ್ಸ ಭಗವಾ ಕಾಲೋ’’ತಿಆದಿನಾ ಪವತ್ತಾ ಯಾಚನಾ ನಾಮ। ರತ್ತಞ್ಞೂವೇಪುಲ್ಲಲಾಭಗ್ಗಬಾಹುಸಚ್ಚಮಹತ್ತಪ್ಪತ್ತಿ ಕಾಲೋ ನಾಮ। ಸಬ್ಬಞ್ಞೂ ಏವ ಕಾಲಞ್ಞೂ ನಾಮ। ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಪಾತುಭಾವೋ ಕಾರಣಂ ನಾಮ। ‘‘ತೇಸಂಯೇವ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಪಟಿಘಾತಾಯಾ’’ತಿ ವಚನತೋ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಧಮ್ಮಪಟಿಘಾತೋ ಫಲಂ ನಾಮ। ‘‘ಯಥಯಿದಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಅದ್ಧನಿಯಂ ಅಸ್ಸಾ’’ತಿ ವಚನತೋ ಸಾಸನಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಸ್ಸ ಚಿರಟ್ಠಿತಿ ಪಯೋಜನನ್ತಿ ವೇದಿತಬ್ಬಂ। ಹೋತಿ ಚೇತ್ಥ –

    Tattha kamabhedo sikkhāpadānaṃ parato āvi bhavissati. Bhāvabhedo tāva ukkhittakānuvattanapaccayā bhikkhu anāpattiko, bhikkhunī pana samanubhaṭṭhā pārājikā hoti. Pārājikāpattipaṭicchādane bhikkhussa dukkaṭaṃ, bhikkhuniyā pārājikaṃ. Duṭṭhullaṃ ārocentassa, paṭicchādentassa ca pācittiyaṃ. Mahāsāvajjaṃ pārājikaṃ ārocentassa, paṭicchādentassa ca bhikkhussa dukkaṭaṃ. Iccevamādīhi abhāvabhedasikkhāpadānaṃ idha bhāvabhedena yuttipariyesanaṃ sādhayamānopi siyā anummādavighātabhāgīti. Ettāvatā sakalassapi vinayapiṭakassa vitakkayācanakālakālaññūkāraṇaphalapayojanehi sattahi aṅgehi paṭimaṇḍitaṃ nidānamāyasmatā upālittherena nidassitaṃ hoti. Tattha therassa vinayapaññattiyācanahetubhūto vitakko nāma. Tasseva ‘‘etassa bhagavā kālo’’tiādinā pavattā yācanā nāma. Rattaññūvepullalābhaggabāhusaccamahattappatti kālo nāma. Sabbaññū eva kālaññū nāma. Āsavaṭṭhānīyānaṃ dhammānaṃ pātubhāvo kāraṇaṃ nāma. ‘‘Tesaṃyeva āsavaṭṭhānīyānaṃ dhammānaṃ paṭighātāyā’’ti vacanato āsavaṭṭhānīyadhammapaṭighāto phalaṃ nāma. ‘‘Yathayidaṃ brahmacariyaṃ addhaniyaṃ assā’’ti vacanato sāsanabrahmacariyassa ciraṭṭhiti payojananti veditabbaṃ. Hoti cettha –

    ‘‘ವಿತಕ್ಕೋ ಯಾಚನಾ ಕಾಲೋ, ಕಾಲಞ್ಞೂ ಕಾರಣಂ ಫಲಂ।

    ‘‘Vitakko yācanā kālo, kālaññū kāraṇaṃ phalaṃ;

    ಪಯೋಜನನ್ತಿ ಸತ್ತಙ್ಗಂ, ನಿದಾನಂ ವಿನಯಸ್ಸಿಧಾ’’ತಿ॥

    Payojananti sattaṅgaṃ, nidānaṃ vinayassidhā’’ti.

    ೨೨. ಅನ್ತಿಮಮಣ್ಡಲನ್ತಿ ಅಬ್ಭನ್ತರಮಣ್ಡಲಂ। ತಞ್ಹಿ ಇತರೇಸಂ ಅನ್ತೋ ಹೋತಿ, ಖುದ್ದಕಮಣ್ಡಲಂ ವಾ। ಅನುಮತಿದಾನವಸೇನ ತೇಸಂ ಭಿಕ್ಖೂನಂ ದತ್ವಾ। ತೇಸಂ ಬುದ್ಧಾನಂ ಚಾರಿಕಾಯ ವಿನೇತಬ್ಬಾ ವೇನೇಯ್ಯಸತ್ತಾಓಚಿನನ್ತಾ ವಿಯಾತಿ ಬಹುಪುಪ್ಫಂ ಗಚ್ಛಂ ಮಾಲಾಕಾರಾ ಚಿರಂ ಓಚಿನನ್ತಿ, ಏವಂ ಬಹುವೇನೇಯ್ಯೇಸು ಗಾಮಾದೀಸು ಚಿರಂ ವಸನ್ತಾ ವೇನೇಯ್ಯಪುಞ್ಞಂ ಪರಿಹರನ್ತಾ ಚರನ್ತಿ। ಸನ್ತಂ ಸುಖಂ, ನ ವೇದನಾಸುಖಂ ವಿಯ ಸಪರಿಪ್ಫನ್ದಂ। ದಸಸಹಸ್ಸಚಕ್ಕವಾಳೇತಿ ದೇವಾನಂ ವಸೇನ ವುತ್ತಂ। ಮನುಸ್ಸಾ ಪನ ಇಮಸ್ಮಿಂಯೇವ ಚಕ್ಕವಾಳೇ ಬೋಧನೇಯ್ಯಾ ಉಪ್ಪಜ್ಜನ್ತಿ। ಮಹಾಕರುಣಾಯ ಧುವಂ ಸತ್ತಸಮವಲೋಕನಂ। ಓತಿಣ್ಣೇತಿ ಪರಿಸಮಜ್ಝಂ ಆಗತೇ, ಆರೋಚಿತೇ ವಾ। ಯೇನ ಕಾರಣೇನ ಮಯಂ ತುಮ್ಹಾಕಂ ದೇಯ್ಯಧಮ್ಮಂ ದದೇಯ್ಯಾಮ, ತಂ ಕುತೋ ಸಕ್ಕಾ ಲದ್ಧುಂ। ಬಹುಕಿಚ್ಚಾ ಹಿ ಘರಾವಾಸಾತಿ। ದುತಿಯವಿಕಪ್ಪೇ ನ್ತಿ ದೇಯ್ಯಧಮ್ಮಂ। ‘‘ತುಮ್ಹೇಹಿ ತಂ ಕುತೋ ಲದ್ಧಾ’’ತಿ ಅನುಗಣ್ಠಿಪದೇ ವುತ್ತಂ। ಕೇಚಿ ಪನ ‘‘ಪಠಮಂ ಕಿರಿಯಂ ಪೇಕ್ಖತಿ, ದುತಿಯಂ ದೇಯ್ಯಧಮ್ಮ’’ನ್ತಿ ವದನ್ತಿ। ಆಚರಿಯೋ ಪನ ‘‘ಪಠಮಯೋಜನಾಯ ಯಂ ದಾನಪುಞ್ಞಂ, ತಂ ಕುತೋ ಲಬ್ಭಾ। ಪುಞ್ಞನ್ತರಾಯಬಹುಲಾ ಹಿ ಘರಾವಾಸಾತಿ। ದುತಿಯಯೋಜನಾಯ ತೇಮಾಸಬ್ಭನ್ತರೇ ಯಮಹಂ ದದೇಯ್ಯಂ, ಅತಿಕ್ಕನ್ತಕಾಲತ್ತಾ ತಮಹಂ ಸಮ್ಪತಿ ಕುತೋ ದದೇಯ್ಯನ್ತಿ ದಸ್ಸೇತೀ’’ತಿ ವದತಿ। ಸೀಲಾದಿಕುಸಲಧಮ್ಮಸನ್ದಸ್ಸನಾದಿಧಮ್ಮರತನವಸ್ಸಂ

    22.Antimamaṇḍalanti abbhantaramaṇḍalaṃ. Tañhi itaresaṃ anto hoti, khuddakamaṇḍalaṃ vā. Anumatidānavasena tesaṃ bhikkhūnaṃ datvā. Tesaṃ buddhānaṃ cārikāya vinetabbā veneyyasattā. Ocinantā viyāti bahupupphaṃ gacchaṃ mālākārā ciraṃ ocinanti, evaṃ bahuveneyyesu gāmādīsu ciraṃ vasantā veneyyapuññaṃ pariharantā caranti. Santaṃ sukhaṃ, na vedanāsukhaṃ viya saparipphandaṃ. Dasasahassacakkavāḷeti devānaṃ vasena vuttaṃ. Manussā pana imasmiṃyeva cakkavāḷe bodhaneyyā uppajjanti. Mahākaruṇāya dhuvaṃ sattasamavalokanaṃ. Otiṇṇeti parisamajjhaṃ āgate, ārocite vā. Yena kāraṇena mayaṃ tumhākaṃ deyyadhammaṃ dadeyyāma, taṃ kuto sakkā laddhuṃ. Bahukiccā hi gharāvāsāti. Dutiyavikappe tanti deyyadhammaṃ. ‘‘Tumhehi taṃ kuto laddhā’’ti anugaṇṭhipade vuttaṃ. Keci pana ‘‘paṭhamaṃ kiriyaṃ pekkhati, dutiyaṃ deyyadhamma’’nti vadanti. Ācariyo pana ‘‘paṭhamayojanāya yaṃ dānapuññaṃ, taṃ kuto labbhā. Puññantarāyabahulā hi gharāvāsāti. Dutiyayojanāya temāsabbhantare yamahaṃ dadeyyaṃ, atikkantakālattā tamahaṃ sampati kuto dadeyyanti dassetī’’ti vadati. Sīlādikusaladhammasandassanādidhammaratanavassaṃ.

    ೨೩. ಪತ್ತುಣ್ಣದೇಸೇ ಪತ್ತುಣ್ಣಂ ಪಟವರಂ। ಮಹಾಯಾಗನ್ತಿ ಮಹಾದಾನಂ। ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪನ್ತಿ ತೇಮಾಸಂ ಸೋತಬ್ಬಂ ಅಜ್ಜ ಸುಣಿನ್ತಿ।

    23. Pattuṇṇadese pattuṇṇaṃ paṭavaraṃ. Mahāyāganti mahādānaṃ. Paripuṇṇasaṅkappanti temāsaṃ sotabbaṃ ajja suṇinti.

    ತತ್ರಿದನ್ತಿ ಇದಂ ಕಾರಣಂ।

    Tatridanti idaṃ kāraṇaṃ.

    ಉಪಾಲಿ ದಾಸಕೋತಿ ಆಚರಿಯಪರಮ್ಪರತೋ। ಬಾಹಿರಬ್ಭನ್ತರನಿದಾನಂ, ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಂ ಪಞ್ಞತ್ತಿಟ್ಠಾನಸಙ್ಖಾತಂ ಆವೇಣಿಕನಿದಾನಞ್ಚ ಸನ್ಧಾಯಾಹ ‘‘ನಿದಾನಸ್ಸ ಪಭೇದದೀಪನತೋ’’ತಿ। ಥೇರವಾದಾದಿ ವತ್ಥುಪ್ಪಭೇದೋ। ಸಕಾಯ ಪಟಿಞ್ಞಾಯ ಮೇತ್ತಿಯಂ ಭಿಕ್ಖುನಿಂ ನಾಸೇಥಾತಿಆದಿ ಪರಸಮಯವಿವಜ್ಜನತೋತಿಆದಿ। ವಿಭಙ್ಗನಯಭೇದದಸ್ಸನತೋತಿ ತಿಸ್ಸೋ ಇತ್ಥಿಯೋ ಭೂಮಟ್ಠಂ ಥಲಟ್ಠನ್ತಿಆದಿ। ಏತ್ಥಾಹ – ಕಿಂ ಭಗವತೋ ಮಾರಾವಟ್ಟನಪಟಿಘಾತಾಯ ಸತ್ತಿ ನತ್ಥೀತಿ? ಅತ್ಥಿ, ತಥಾಪಿಸ್ಸ ಪಚ್ಛಾ ಉಪಗುತ್ತಕಾಲೇ ಪಸಾದಹೇತುತ್ತಾ ಅಧಿವಾಸೇತಿ। ಏತ್ಥ ಉಪಗುತ್ತಾಧಿಟ್ಠಾನಂ ವತ್ತಬ್ಬಂ। ಬುದ್ಧಾನಂ ಆಚಿಣ್ಣನ್ತಿ ದಿಜದಸ್ಸನೇನ ಕಿಂಪಯೋಜನನ್ತಿ ಚೇ? ಮಾರಾವಟ್ಟನಹೇತು ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸ ಪುಞ್ಞನ್ತರಾಯೋತಿ ಪಯೋಜನಂ।

    Upāli dāsakoti ācariyaparamparato. Bāhirabbhantaranidānaṃ, sikkhāpadānaṃ paññattiṭṭhānasaṅkhātaṃ āveṇikanidānañca sandhāyāha ‘‘nidānassa pabhedadīpanato’’ti. Theravādādi vatthuppabhedo. Sakāya paṭiññāya mettiyaṃ bhikkhuniṃ nāsethātiādi parasamayavivajjanatotiādi. Vibhaṅganayabhedadassanatoti tisso itthiyo bhūmaṭṭhaṃ thalaṭṭhantiādi. Etthāha – kiṃ bhagavato mārāvaṭṭanapaṭighātāya satti natthīti? Atthi, tathāpissa pacchā upaguttakāle pasādahetuttā adhivāseti. Ettha upaguttādhiṭṭhānaṃ vattabbaṃ. Buddhānaṃ āciṇṇanti dijadassanena kiṃpayojananti ce? Mārāvaṭṭanahetu brāhmaṇassa puññantarāyoti payojanaṃ.

    ದಿಜೋಪಿ ಸೋ ಮಾರಮನೋರಥಸ್ಸ,

    Dijopi so māramanorathassa,

    ಭಙ್ಗಂ ಕರೋನ್ತೋ ಜಿನಪುಙ್ಗವಸ್ಸ।

    Bhaṅgaṃ karonto jinapuṅgavassa;

    ಸಸ್ಸಿಸ್ಸಸಙ್ಘಸ್ಸ ಅದಾಸಿ ದಾನಂ,

    Sassissasaṅghassa adāsi dānaṃ,

    ಅಸೇಸಕಂ ಕಪ್ಪಿಯಭಣ್ಡಭೇದಂ॥

    Asesakaṃ kappiyabhaṇḍabhedaṃ.

    ಕಿಂ ಭಗವಾ ಸಸಿಸ್ಸೋ ತಾವ ಮಹನ್ತಂ ಕಪ್ಪಿಯಭಣ್ಡಂ ಉಬ್ಭಣ್ಡಿಕಂ ಕತ್ವಾ ಅಗಮಾಸೀತಿ? ನ ಅಗಮಾಸಿ, ತೇಮಾಸಿಭಾಗಿಯಂ ಪನ ಪುಞ್ಞರಾಸಿಕಂ ದೇಯ್ಯಧಮ್ಮಂ ಅಪ್ಪಟಿಕ್ಖಿಪನ್ತೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸ ಉಪಾಯತೋ ಸತ್ಥಾ ಅದಾಸಿ।

    Kiṃ bhagavā sasisso tāva mahantaṃ kappiyabhaṇḍaṃ ubbhaṇḍikaṃ katvā agamāsīti? Na agamāsi, temāsibhāgiyaṃ pana puññarāsikaṃ deyyadhammaṃ appaṭikkhipanto brāhmaṇassa upāyato satthā adāsi.

    ತದಞ್ಞಥಾ ಮಾರಮನೋರಥೋವ,

    Tadaññathā māramanorathova,

    ಪೂರೋ ಸಿಯಾ ನೇವ ದಿಜಸ್ಸ ಭಿಯ್ಯೋ।

    Pūro siyā neva dijassa bhiyyo;

    ಪಾಪಂ ಮಹನ್ತಂ ಅಪಿ ಪಾಪುಣೇಯ್ಯ,

    Pāpaṃ mahantaṃ api pāpuṇeyya,

    ಮಿಚ್ಛಾಭಿಮಾನೇನ ತಥಾಗತೇ ಸೋ॥

    Micchābhimānena tathāgate so.

    ತಸ್ಮಾ ಭಗವಾ ಅಸ್ಸಾದಿಯನ್ತೋ ತಂ ದೇಯ್ಯಧಮ್ಮಂ ಅಪ್ಪಟಿಕ್ಖಿಪನ್ತೋ ಉಪಾಯೇನ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸ ಪುಞ್ಞಬುದ್ಧಿಂ ಕತ್ವಾ, ಮಾರಸ್ಸ ಚ ಮನೋರಥವಿಘಾತಂ ಕತ್ವಾ ಅಗಮಾಸೀತಿ, ‘‘ಅಯಂ ನಯೋ ಅಟ್ಠಕಥಂ ವಿನಾಪಿ ಪಾಳಿನಯಾನುಲೋಮತೋ ಸಿದ್ಧೋ’’ತಿ ವದನ್ತಿ। ಕಥಂ? –

    Tasmā bhagavā assādiyanto taṃ deyyadhammaṃ appaṭikkhipanto upāyena brāhmaṇassa puññabuddhiṃ katvā, mārassa ca manorathavighātaṃ katvā agamāsīti, ‘‘ayaṃ nayo aṭṭhakathaṃ vināpi pāḷinayānulomato siddho’’ti vadanti. Kathaṃ? –

    ‘‘ಸತ್ಥಾ ಸಸಿಸ್ಸೋ ಯದಿ ಅಗ್ಗಹೇಸಿ,

    ‘‘Satthā sasisso yadi aggahesi,

    ದಿಜಸ್ಸ ತಂ ಚೀವರಮಾದಿತೋವ।

    Dijassa taṃ cīvaramāditova;

    ನಾಥಸ್ಸ ನೋ ವೀಸತಿವಸ್ಸಕಾಲೇ,

    Nāthassa no vīsativassakāle,

    ವಿರುಜ್ಝತೇ ಜೀವಕಯಾಚನಾಪಿ।

    Virujjhate jīvakayācanāpi;

    ತಥಾಪಿ ಸಬ್ಬಂ ಸುವಿಚಾರಯಿತ್ವಾ,

    Tathāpi sabbaṃ suvicārayitvā,

    ಯುತ್ತಂ ನಯಂ ಚಿನ್ತಯಿತುಂವ ಯುತ್ತ’’ನ್ತಿ॥

    Yuttaṃ nayaṃ cintayituṃva yutta’’nti.

    ಇದಾನಿ ಆಯಸ್ಮಾ ಉಪಾಲಿತ್ಥೇರೋ ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾ ಸಾಧಾರಣನಿದಾನಂ ದಸ್ಸೇತ್ವಾ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಂ ಪಾಟೇಕ್ಕಂ ಪಞ್ಞತ್ತಿಟ್ಠಾನಸಙ್ಖಾತಂ ನಿದಾನಮಾದಿಂ ಕತ್ವಾ ಪುಗ್ಗಲಪಞ್ಞತ್ತಿಅನುಪಞ್ಞತ್ತಿವಿಭಾಗಾಪತ್ತಿಭೇದನ್ತರಾಪತ್ತಿಆದಿಕಂ ನಾನಪ್ಪಕಾರಂ ವಿಧಿಂ ನಿಜ್ಜಟಂ ನಿಗ್ಗುಮ್ಬಂ ಕತ್ವಾ ದಸ್ಸೇತುಂ ‘‘ಅಥ ಖೋ ಭಗವಾ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ಯಥಾಭಿರನ್ತಂ ವಿಹರಿತ್ವಾ’’ತಿಆದಿಮಾಹಾತಿ। ಇಧ ಠತ್ವಾ –

    Idāni āyasmā upālitthero vinayapaññattiyā sādhāraṇanidānaṃ dassetvā sikkhāpadānaṃ pāṭekkaṃ paññattiṭṭhānasaṅkhātaṃ nidānamādiṃ katvā puggalapaññattianupaññattivibhāgāpattibhedantarāpattiādikaṃ nānappakāraṃ vidhiṃ nijjaṭaṃ niggumbaṃ katvā dassetuṃ ‘‘atha kho bhagavā verañjāyaṃ yathābhirantaṃ viharitvā’’tiādimāhāti. Idha ṭhatvā –

    ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನ ಸಬ್ಬೇಸಂ, ಕಮಭೇದಂ ಪಕಾಸಯೇ।

    Sikkhāpadāna sabbesaṃ, kamabhedaṃ pakāsaye;

    ತಸ್ಮಿಂ ಸಿದ್ಧೇ ನಿದಾನಾನಂ, ಕಮಸಿದ್ಧಿ ಯತೋ ಭವೇ॥

    Tasmiṃ siddhe nidānānaṃ, kamasiddhi yato bhave.

    ತತ್ಥ ಸಬ್ಬಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಂ ಯಥಾಸಮ್ಭವಂ ದೇಸನಾಕ್ಕಮೋ ಪಹಾನಕ್ಕಮೋ ಪಟಿಪತ್ತಿಕ್ಕಮೋ ಉಪ್ಪತ್ತಿಕ್ಕಮೋತಿ ಚತುಬ್ಬಿಧೋ ಕಮೋ ಲಬ್ಭತಿ। ತತ್ಥ ಭಗವತಾ ರಾಜಗಹೇ ಭಿಕ್ಖೂನಂ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಂ ಅನುಜಾನನ್ತೇನ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಸ್ಸ ಯೋ ದೇಸನಾಕ್ಕಮೋ ಅನುಞ್ಞಾತೋ, ತಂ ದೇಸನಾಕ್ಕಮಮನುಲೋಮೇನ್ತೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಮಹಾಕಸ್ಸಪೋ ಪಠಮಂ ಪಾರಾಜಿಕುದ್ದೇಸಂ ಪುಚ್ಛಿ, ತದನನ್ತರಂ ಸಙ್ಘಾದಿಸೇಸುದ್ದೇಸಂ, ತತೋ ಅನಿಯತುದ್ದೇಸಂ ವಿತ್ಥಾರುದ್ದೇಸಞ್ಚ ಪುಚ್ಛಿತ್ವಾ ತದನನ್ತರಂ ಭಿಕ್ಖುನೀವಿಭಙ್ಗಞ್ಚ ತೇನೇವ ಅನುಕ್ಕಮೇನ ಪುಚ್ಛಿ, ನಿದಾನುದ್ದೇಸನ್ತೋಗಧಾನಞ್ಚ ಸರೂಪೇನ ಅನುದ್ದಿಟ್ಠಾನಂ ಪುಚ್ಛನತ್ಥಂ ಖನ್ಧಕೇಪಿ ಪುಚ್ಛಿ। ಏತೇನ ಚ ಖನ್ಧಕೇ ಪಞ್ಞತ್ತಾ ಥುಲ್ಲಚ್ಚಯಾ ಸಙ್ಗಹಿತಾ ಹೋನ್ತಿ। ಪುಚ್ಛಿತಾನುಕ್ಕಮೇನೇವ ಉಪಾಲಿತ್ಥೇರೋ ತಂ ಸಬ್ಬಂ ಸಾಪತ್ತಿಭೇದಾದಿಕಂ ದೇಸೇನ್ತೋ ಥುಲ್ಲಚ್ಚಯದುಬ್ಭಾಸಿತಆಪತ್ತಿಸಮುಟ್ಠಾನಾದಿದೀಪಕಂ ಅನ್ತೋಕತ್ವಾ ದೇಸೇಸಿ, ಅಯಮೇತ್ಥ ದೇಸನಾಕ್ಕಮೋ। ಉಭತೋವಿಭಙ್ಗಖನ್ಧಕತೋ ಪನ ಉಚ್ಚಿನಿತ್ವಾ ತದಾ ಪರಿವಾರಪಾಳಿ ವಿಸುಂ ಕತಾ। ಇಮಮೇವ ನಯಂ ಸನ್ಧಾಯ ಅಟ್ಠಕಥಾಯಂ ವುತ್ತಂ ‘‘ಏತೇನೇವ ಉಪಾಯೇನ ಖನ್ಧಕಪರಿವಾರೇಪಿ ಆರೋಪೇಸು’’ನ್ತಿಆದಿ (ಪಾರಾ॰ ಅಟ್ಠ॰ ೧.ಪಠಮಮಹಾಸಙ್ಗೀತಿಕಥಾ)। ಅಪಿಚ ಪಾಳಿಯಾ ‘‘ಏತೇನೇವುಪಾಯೇನ ಉಭತೋವಿನಯೇ ಪುಚ್ಛಿ। ಪುಟ್ಠೋ ಪುಟ್ಠೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಉಪಾಲಿ ವಿಸ್ಸಜ್ಜೇಸೀ’’ತಿ ಏತ್ತಕಮೇವ ವುತ್ತಂ, ತಸ್ಮಾ ಮಹಾಕಸ್ಸಪೋ ಉಭತೋವಿಭಙ್ಗೇ ಏವ ಪುಚ್ಛಿ। ವಿಸ್ಸಜ್ಜೇನ್ತೋ ಪನ ಆಯಸ್ಮಾ ಉಪಾಲಿ ನಿವರಸೇಸಂ ದೇಸೇನ್ತೋ ಖನ್ಧಕಪರಿವಾರೇ ಅನ್ತೋಕತ್ವಾ ದೇಸೇಸಿ। ತದಾ ಚ ಖನ್ಧಕಪರಿವಾರಪಾಳಿ ವಿಸುಂ ಕತಾತಿ ಅಯಂ ದೇಸನಾಕ್ಕಮೋ। ಯದಿ ಏವಂ ನಿದಾನುದ್ದೇಸೋ ಪಠಮಂ ದೇಸೇತಬ್ಬೋತಿ ಚೇ? ನ, ತದಸಮ್ಭವತೋ। ಸೋ ಹಿ ‘‘ಯಸ್ಸ ಸಿಯಾ ಆಪತ್ತೀ’’ತಿಆದಿನಾ (ಮಹಾವ॰ ೧೩೪) ನಯೇನ ಪವತ್ತತ್ತಾ ಪಠಮಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಸಙ್ಗಹಿತಾಸು ಆಪತ್ತೀಸು ಅದಸ್ಸಿತಾಸು ನ ಸಮ್ಭವತಿ। ‘‘ಯಾನಿ ಮಯಾ ಭಿಕ್ಖೂನಂ ಪಞ್ಞತ್ತಾನಿ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಿ, ತಾನಿ ನೇಸಂ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖುದ್ದೇಸಂ ಅನುಜಾನೇಯ್ಯ’’ನ್ತಿ ವಚನತೋ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನೇವ ಪಠಮಂ ದೇಸೇತಬ್ಬಾನೀತಿ ಪಾರಾಜಿಕುದ್ದೇಸಕ್ಕಮೋ ಸಮ್ಭವತಿ।

    Tattha sabbasikkhāpadānaṃ yathāsambhavaṃ desanākkamo pahānakkamo paṭipattikkamo uppattikkamoti catubbidho kamo labbhati. Tattha bhagavatā rājagahe bhikkhūnaṃ pātimokkhuddesaṃ anujānantena pātimokkhuddesassa yo desanākkamo anuññāto, taṃ desanākkamamanulomento āyasmā mahākassapo paṭhamaṃ pārājikuddesaṃ pucchi, tadanantaraṃ saṅghādisesuddesaṃ, tato aniyatuddesaṃ vitthāruddesañca pucchitvā tadanantaraṃ bhikkhunīvibhaṅgañca teneva anukkamena pucchi, nidānuddesantogadhānañca sarūpena anuddiṭṭhānaṃ pucchanatthaṃ khandhakepi pucchi. Etena ca khandhake paññattā thullaccayā saṅgahitā honti. Pucchitānukkameneva upālitthero taṃ sabbaṃ sāpattibhedādikaṃ desento thullaccayadubbhāsitaāpattisamuṭṭhānādidīpakaṃ antokatvā desesi, ayamettha desanākkamo. Ubhatovibhaṅgakhandhakato pana uccinitvā tadā parivārapāḷi visuṃ katā. Imameva nayaṃ sandhāya aṭṭhakathāyaṃ vuttaṃ ‘‘eteneva upāyena khandhakaparivārepi āropesu’’ntiādi (pārā. aṭṭha. 1.paṭhamamahāsaṅgītikathā). Apica pāḷiyā ‘‘etenevupāyena ubhatovinaye pucchi. Puṭṭho puṭṭho āyasmā upāli vissajjesī’’ti ettakameva vuttaṃ, tasmā mahākassapo ubhatovibhaṅge eva pucchi. Vissajjento pana āyasmā upāli nivarasesaṃ desento khandhakaparivāre antokatvā desesi. Tadā ca khandhakaparivārapāḷi visuṃ katāti ayaṃ desanākkamo. Yadi evaṃ nidānuddeso paṭhamaṃ desetabboti ce? Na, tadasambhavato. So hi ‘‘yassa siyā āpattī’’tiādinā (mahāva. 134) nayena pavattattā paṭhamaṃ sikkhāpadasaṅgahitāsu āpattīsu adassitāsu na sambhavati. ‘‘Yāni mayā bhikkhūnaṃ paññattāni sikkhāpadāni, tāni nesaṃ pātimokkhuddesaṃ anujāneyya’’nti vacanato sikkhāpadāneva paṭhamaṃ desetabbānīti pārājikuddesakkamo sambhavati.

    ಪಾರಾಜಿಕುದ್ದೇಸಾದಿಸಙ್ಗಹಿತಾನಂ ಆಪತ್ತಿಅಕುಸಲಾನಂ ಯಥೋಳಾರಿಕಕ್ಕಮೇನ ಪಹಾತಬ್ಬತ್ತಾ ಪಹಾನಕ್ಕಮೋಪೇತ್ಥ ಸಮ್ಭವತಿ। ಉಪಸಮ್ಪನ್ನಸಮನನ್ತರಂ ‘‘ತಾವದೇವ ಚತ್ತಾರಿ ಅಕರಣೀಯಾನಿ ಆಚಿಕ್ಖಿತಬ್ಬಾನೀ’’ತಿ (ಮಹಾವ॰ ೧೨೯) ವಚನತೋ ‘‘ಸಮಾದಾಯ ಸಿಕ್ಖತಿ ಸಿಕ್ಖಾಪದೇಸೂ’’ತಿ (ದೀ॰ ನಿ॰ ೧.೧೯೩) ವಚನತೋ ಚ ಯಥಾ ಗರುಕಂ ಆಚಿಕ್ಖಣಂ ಸಿಕ್ಖನೇನ ಪಟಿಪತ್ತಿಕ್ಕಮೋಪೇತ್ಥ ಸಮ್ಭವತಿ, ಏವಮಿಮೇಹಿ ತೀಹಿ ಕಮೇಹಿ ದೇಸೇತಬ್ಬಾನಮ್ಪೇತೇಸಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಾನಂ ಯಥಾಸಮ್ಭವಂ ಉಪ್ಪತ್ತಿಕ್ಕಮೋ ಸಮ್ಭವತಿ। ತಥಾ ಹಿ ಯಂ ಯಂ ಸಾಧಾರಣಂ, ತಂ ತಂ ಭಿಕ್ಖುಂ ಆರಬ್ಭ ಉಪ್ಪನ್ನೇ ಏವ ವತ್ಥುಸ್ಮಿಂ ‘‘ಯಾ ಪನ ಭಿಕ್ಖುನೀ ಛನ್ದಸೋ ಮೇಥುನಂ ಧಮ್ಮಂ ಪಟಿಸೇವೇಯ್ಯಾ’’ತಿ ಭಿಕ್ಖುನೀನಮ್ಪಿ ಪಞ್ಞತ್ತಂ। ಅಞ್ಞಥಾ ತಂ ಭಿಕ್ಖುನೀನಂ ಅನುಪ್ಪನ್ನಪಞ್ಞತ್ತಿ ಸಿಯಾ। ತತೋ ‘‘ಅನುಪ್ಪನ್ನಪಞ್ಞತ್ತಿ ತಸ್ಮಿಂ ನತ್ಥೀ’’ತಿ (ಪರಿ॰ ೨೪೭) ಪರಿವಾರೇ ಏತಂ ವಚನಂ ವಿರುಜ್ಝತಿ, ಏತ್ತಾವತಾ ಪುರಿಮೇನ ಕಮತ್ತಯೇನ ಪಠಮಂ ದೇಸೇತಬ್ಬತಂ ಪತ್ತೇ ಪಾರಾಜಿಕುದ್ದೇಸೇ ಪಠಮುಪ್ಪನ್ನತ್ತಾ ಮೇಥುನಧಮ್ಮಪಾರಾಜಿಕಂ ಸಬ್ಬಪಠಮಂ ದೇಸೇತುಕಾಮೋ ಉಪಾಲಿತ್ಥೇರೋ ‘‘ತತ್ರ ಸುದಂ ಭಗವಾ ವೇಸಾಲಿಯ’’ನ್ತಿ ವೇಸಾಲಿಮೇವ ಪಾಪೇತ್ವಾ ಠಪೇಸಿ। ಅಞ್ಞಥಾ ಬಾರಾಣಸಿಯಂ ಪಞ್ಞತ್ತಾನಂ ‘‘ನ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಮನುಸ್ಸಮಂಸಂ ಪರಿಭುಞ್ಜಿತಬ್ಬ’’ನ್ತಿ (ಮಹಾವ॰ ೨೮೦) ಏವಮಾದೀನಂ ದೇಸನಾಧಿಪ್ಪಾಯೇ ಸತಿ ಬಾರಾಣಸಿಂ ಪಾಪೇತ್ವಾ ಠಪೇಯ್ಯಾತಿ।

    Pārājikuddesādisaṅgahitānaṃ āpattiakusalānaṃ yathoḷārikakkamena pahātabbattā pahānakkamopettha sambhavati. Upasampannasamanantaraṃ ‘‘tāvadeva cattāri akaraṇīyāni ācikkhitabbānī’’ti (mahāva. 129) vacanato ‘‘samādāya sikkhati sikkhāpadesū’’ti (dī. ni. 1.193) vacanato ca yathā garukaṃ ācikkhaṇaṃ sikkhanena paṭipattikkamopettha sambhavati, evamimehi tīhi kamehi desetabbānampetesaṃ sikkhāpadānaṃ yathāsambhavaṃ uppattikkamo sambhavati. Tathā hi yaṃ yaṃ sādhāraṇaṃ, taṃ taṃ bhikkhuṃ ārabbha uppanne eva vatthusmiṃ ‘‘yā pana bhikkhunī chandaso methunaṃ dhammaṃ paṭiseveyyā’’ti bhikkhunīnampi paññattaṃ. Aññathā taṃ bhikkhunīnaṃ anuppannapaññatti siyā. Tato ‘‘anuppannapaññatti tasmiṃ natthī’’ti (pari. 247) parivāre etaṃ vacanaṃ virujjhati, ettāvatā purimena kamattayena paṭhamaṃ desetabbataṃ patte pārājikuddese paṭhamuppannattā methunadhammapārājikaṃ sabbapaṭhamaṃ desetukāmo upālitthero ‘‘tatra sudaṃ bhagavā vesāliya’’nti vesālimeva pāpetvā ṭhapesi. Aññathā bārāṇasiyaṃ paññattānaṃ ‘‘na, bhikkhave, manussamaṃsaṃ paribhuñjitabba’’nti (mahāva. 280) evamādīnaṃ desanādhippāye sati bārāṇasiṃ pāpetvā ṭhapeyyāti.

    ಅಬ್ಭನ್ತರನಿದಾನಕಥಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।

    Abbhantaranidānakathā niṭṭhitā.

    ವೇರಞ್ಜಕಣ್ಡವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।

    Verañjakaṇḍavaṇṇanā niṭṭhitā.







    Related texts:



    ತಿಪಿಟಕ (ಮೂಲ) • Tipiṭaka (Mūla) / ವಿನಯಪಿಟಕ • Vinayapiṭaka / ಮಹಾವಿಭಙ್ಗ • Mahāvibhaṅga / ವೇರಞ್ಜಕಣ್ಡಂ • Verañjakaṇḍaṃ

    ಟೀಕಾ • Tīkā / ವಿನಯಪಿಟಕ (ಟೀಕಾ) • Vinayapiṭaka (ṭīkā) / ವಿಮತಿವಿನೋದನೀ-ಟೀಕಾ • Vimativinodanī-ṭīkā
    ಉಪಾಸಕತ್ತಪಟಿವೇದನಾಕಥಾವಣ್ಣನಾ • Upāsakattapaṭivedanākathāvaṇṇanā
    ವಿನಯಪಞ್ಞತ್ತಿಯಾಚನಕಥಾವಣ್ಣನಾ • Vinayapaññattiyācanakathāvaṇṇanā


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact