Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៩០

    Numbered Discourses 4.190

    ១៩។ ព្រាហ្មណវគ្គ

    19. Brahmins

    ឧបោសថសុត្ត

    Uposatha 

    ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ បុព្ពារាមេ មិគារមាតុបាសាទេ។

    At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in the Eastern Monastery, the stilt longhouse of Migāra’s mother.

    តេន ខោ បន សមយេន ភគវា តទហុបោសថេ ភិក្ខុសង្ឃបរិវុតោ និសិន្នោ ហោតិ។ អថ ខោ ភគវា តុណ្ហីភូតំ តុណ្ហីភូតំ ភិក្ខុសង្ឃំ អនុវិលោកេត្វា ភិក្ខូ អាមន្តេសិ:

    Now, at that time it was the Uposatha day, and the Buddha was sitting surrounded by the Saṅgha of monks. Then the Buddha looked around the Saṅgha of bhikkhus, who were so very silent. He addressed them:

    “អបលាបាយំ, ភិក្ខវេ, បរិសា និប្បលាបាយំ, ភិក្ខវេ, បរិសា សុទ្ធា សារេ បតិដ្ឋិតា។ តថារូបោ អយំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុសង្ឃោ, តថារូបាយំ, ភិក្ខវេ, បរិសា។ យថារូបា បរិសា ទុល្លភា ទស្សនាយបិ លោកស្មិំ, តថារូបោ អយំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុសង្ឃោ, តថារូបាយំ, ភិក្ខវេ, បរិសា។ យថារូបា បរិសា អាហុនេយ្យា បាហុនេយ្យា ទក្ខិណេយ្យា អញ្ជលិករណីយា អនុត្តរំ បុញ្ញក្ខេត្តំ លោកស្ស, តថារូបោ អយំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុសង្ឃោ, តថារូបាយំ, ភិក្ខវេ, បរិសា។ យថារូបាយ បរិសាយ អប្បំ ទិន្នំ ពហុ ហោតិ ពហុ ទិន្នំ ពហុតរំ, តថារូបោ អយំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុសង្ឃោ, តថារូបាយំ, ភិក្ខវេ, បរិសា។ យថារូបំ បរិសំ អលំ យោជនគណនានិបិ ទស្សនាយ គន្តុំ អបិ បុដោសេនាបិ, តថារូបោ អយំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុសង្ឃោ, តថារូបាយំ, ភិក្ខវេ, បរិសា។

    “This assembly has no nonsense, bhikkhus, it’s free of nonsense. It consists purely of the essential core. Such is this Saṅgha of bhikkhus, such is this assembly! An assembly such as this is rarely seen in the world. An assembly such as this is worthy of offerings dedicated to the gods, worthy of hospitality, worthy of a religious donation, worthy of greeting with joined palms, and is the supreme field of merit for the world. For an assembly such as this, giving little becomes much, while giving much becomes even more. An assembly such as this is worth traveling many leagues to see, even if you have to carry your own provisions in a shoulder bag.

    សន្តិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខូ ឥមស្មិំ ភិក្ខុសង្ឃេ ទេវប្បត្តា វិហរន្តិ; សន្តិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខូ ឥមស្មិំ ភិក្ខុសង្ឃេ ព្រហ្មប្បត្តា វិហរន្តិ; សន្តិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខូ ឥមស្មិំ ភិក្ខុសង្ឃេ អានេញ្ជប្បត្តា វិហរន្តិ; សន្តិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខូ ឥមស្មិំ ភិក្ខុសង្ឃេ អរិយប្បត្តា វិហរន្តិ។

    There are bhikkhus staying in this Saṅgha who have attained to the gods. There are bhikkhus staying in this Saṅgha who have attained to Brahmā. There are bhikkhus staying in this Saṅgha who have attained to the imperturbable. There are bhikkhus staying in this Saṅgha who have attained to nobility.

    កថញ្ច, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ទេវប្បត្តោ ហោតិ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ វិវិច្ចេវ កាមេហិ …បេ… បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ; វិតក្កវិចារានំ វូបសមា …បេ… ទុតិយំ ឈានំ …បេ… តតិយំ ឈានំ …បេ… ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ទេវប្បត្តោ ហោតិ។

    And how has a bhikkhu attained to the gods? It’s when a bhikkhu, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, enters and remains in the first jhāna … As the placing of the mind and keeping it connected are stilled, they enter and remain in the second jhāna … third jhāna … fourth jhāna … That’s how a bhikkhu has attained to the gods.

    កថញ្ច, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ព្រហ្មប្បត្តោ ហោតិ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ មេត្តាសហគតេន ចេតសា ឯកំ ទិសំ ផរិត្វា វិហរតិ, តថា ទុតិយំ តថា តតិយំ តថា ចតុត្ថំ។ ឥតិ ឧទ្ធមធោ តិរិយំ សព្ពធិ សព្ពត្តតាយ សព្ពាវន្តំ លោកំ មេត្តាសហគតេន ចេតសា វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន ផរិត្វា វិហរតិ។ ករុណា … មុទិតា … ឧបេក្ខាសហគតេន ចេតសា ឯកំ ទិសំ ផរិត្វា វិហរតិ, តថា ទុតិយំ តថា តតិយំ តថា ចតុត្ថំ។ ឥតិ ឧទ្ធមធោ តិរិយំ សព្ពធិ សព្ពត្តតាយ សព្ពាវន្តំ លោកំ ឧបេក្ខាសហគតេន ចេតសា វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន ផរិត្វា វិហរតិ។ ឯវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ព្រហ្មប្បត្តោ ហោតិ។

    And how has a bhikkhu attained to Brahmā? Firstly, a bhikkhu meditates spreading a heart full of love to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of love to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. Furthermore, a bhikkhu meditates spreading a heart full of compassion … rejoicing … equanimity to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of equanimity to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. That’s how a bhikkhu has attained to Brahmā.

    កថញ្ច, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អានេញ្ជប្បត្តោ ហោតិ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សព្ពសោ រូបសញ្ញានំ សមតិក្កមា បដិឃសញ្ញានំ អត្ថង្គមា នានត្តសញ្ញានំ អមនសិការា ‘អនន្តោ អាកាសោៜតិ អាកាសានញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សព្ពសោ អាកាសានញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម ‘អនន្តំ វិញ្ញាណន៑ៜតិ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សព្ពសោ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម ‘នត្ថិ កិញ្ចីៜតិ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សព្ពសោ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អានេញ្ជប្បត្តោ ហោតិ។

    And how has a bhikkhu attained to the imperturbable? It’s when a bhikkhu—going totally beyond perceptions of form, with the ending of perceptions of impingement, not focusing on perceptions of diversity—aware that ‘space is infinite’, enters and remains in the dimension of infinite space. Going totally beyond the dimension of infinite space, aware that ‘consciousness is infinite’, he enters and remains in the dimension of infinite consciousness. Going totally beyond the dimension of infinite consciousness, aware that ‘there is nothing at all’, he enters and remains in the dimension of nothingness. Going totally beyond the dimension of nothingness, he enters and remains in the dimension of neither perception nor non-perception. That’s how a bhikkhu has attained to the imperturbable.

    កថញ្ច, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អរិយប្បត្តោ ហោតិ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ‘ឥទំ ទុក្ខន៑ៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ …បេ… ‘អយំ ទុក្ខនិរោធគាមិនី បដិបទាៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ។ ឯវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អរិយប្បត្តោ ហោតី”តិ។

    And how has a bhikkhu attained to nobility? It’s when they truly understand: ‘This is suffering’ … ‘This is the origin of suffering’ … ‘This is the cessation of suffering’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of suffering’. That’s how a bhikkhu has attained to nobility.”

    ទសមំ។

    ព្រាហ្មណវគ្គោ ចតុត្ថោ។

    តស្សុទ្ទានំ

    យោធា បាដិភោគសុតំ, អភយំ ព្រាហ្មណសច្ចេន បញ្ចមំ; ឧម្មគ្គវស្សការោ, ឧបកោ សច្ឆិកិរិយា ច ឧបោសថោតិ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact