| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៨។២០
Numbered Discourses 8.20
២។ មហាវគ្គ
2. The Great Chapter
ឧបោសថសុត្ត
Uposatha
ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ បុព្ពារាមេ មិគារមាតុបាសាទេ។
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in the Eastern Monastery, the stilt longhouse of Migāra’s mother.
តេន ខោ បន សមយេន ភគវា តទហុបោសថេ ភិក្ខុសង្ឃបរិវុតោ និសិន្នោ ហោតិ។ អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ អភិក្កន្តាយ រត្តិយា, និក្ខន្តេ បឋមេ យាមេ, ឧដ្ឋាយាសនា ឯកំសំ ឧត្តរាសង្គំ ករិត្វា យេន ភគវា តេនញ្ជលិំ បណាមេត្វា ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អភិក្កន្តា, ភន្តេ, រត្តិ, និក្ខន្តោ បឋមោ យាមោ, ចិរនិសិន្នោ ភិក្ខុសង្ឃោ។ ឧទ្ទិសតុ, ភន្តេ, ភគវា ភិក្ខូនំ បាតិមោក្ខន៑”តិ។
Now, at that time it was the Uposatha day, and the Buddha was sitting surrounded by the Saṅgha of monks. And then, as the night was getting late, in the first watch of the night, Venerable Ānanda got up from his seat, arranged his robe over one shoulder, raised his joined palms toward the Buddha and said, “Sir, the night is getting late. It is the first watch of the night, and the Saṅgha of monks has been sitting long. Please, sir, may the Buddha recite the monastic code to the monks.”
ឯវំ វុត្តេ, ភគវា តុណ្ហី អហោសិ។
But when he said this, the Buddha kept silent.
ទុតិយម្បិ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ អភិក្កន្តាយ រត្តិយា, និក្ខន្តេ មជ្ឈិមេ យាមេ, ឧដ្ឋាយាសនា ឯកំសំ ឧត្តរាសង្គំ ករិត្វា យេន ភគវា តេនញ្ជលិំ បណាមេត្វា ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អភិក្កន្តា, ភន្តេ, រត្តិ, និក្ខន្តោ មជ្ឈិមោ យាមោ, ចិរនិសិន្នោ ភិក្ខុសង្ឃោ។ ឧទ្ទិសតុ, ភន្តេ, ភគវា ភិក្ខូនំ បាតិមោក្ខន៑”តិ។
For a second time, as the night was getting late, in the middle watch of the night, Ānanda got up from his seat, arranged his robe over one shoulder, raised his joined palms toward the Buddha and said, “Sir, the night is getting late. It is the middle watch of the night, and the Saṅgha of monks has been sitting long. Please, sir, may the Buddha recite the monastic code to the monks.”
ទុតិយម្បិ ខោ ភគវា តុណ្ហី អហោសិ។
But for a second time the Buddha kept silent.
តតិយម្បិ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ អភិក្កន្តាយ រត្តិយា, និក្ខន្តេ បច្ឆិមេ យាមេ, ឧទ្ធស្តេ អរុណេ, នន្ទិមុខិយា រត្តិយា ឧដ្ឋាយាសនា ឯកំសំ ឧត្តរាសង្គំ ករិត្វា យេន ភគវា តេនញ្ជលិំ បណាមេត្វា ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អភិក្កន្តា, ភន្តេ, រត្តិ, និក្ខន្តោ បច្ឆិមោ យាមោ, ឧទ្ធស្តំ អរុណំ, នន្ទិមុខី រត្តិ; ចិរនិសិន្នោ ភិក្ខុសង្ឃោ។ ឧទ្ទិសតុ, ភន្តេ, ភគវា ភិក្ខូនំ បាតិមោក្ខន៑”តិ។
For a third time, as the night was getting late, in the last watch of the night, as dawn stirred, bringing joy to the night, Ānanda got up from his seat, arranged his robe over one shoulder, raised his joined palms toward the Buddha and said, “Sir, the night is getting late. It is the last watch of the night and dawn stirs, bringing joy to the night. And the Saṅgha has been sitting long. Please, sir, may the Buddha recite the monastic code to the monks.”
“អបរិសុទ្ធា, អានន្ទ, បរិសា”តិ។
“Ānanda, the assembly is not pure.”
អថ ខោ អាយស្មតោ មហាមោគ្គល្លានស្ស ឯតទហោសិ: “កំ នុ ខោ ភគវា បុគ្គលំ សន្ធាយ ឯវមាហ: ‘អបរិសុទ្ធា, អានន្ទ, បរិសាៜ”តិ?
Then Venerable Mahāmoggallāna thought, “Who is the Buddha talking about?”
អថ ខោ អាយស្មា មហាមោគ្គល្លានោ សព្ពាវន្តំ ភិក្ខុសង្ឃំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច មនសាកាសិ។ អទ្ទសា ខោ អាយស្មា មហាមោគ្គល្លានោ តំ បុគ្គលំ ទុស្សីលំ បាបធម្មំ អសុចិំ សង្កស្សរសមាចារំ បដិច្ឆន្នកម្មន្តំ អស្សមណំ សមណបដិញ្ញំ អព្រហ្មចារិំ ព្រហ្មចារិបដិញ្ញំ អន្តោបូតិំ អវស្សុតំ កសម្ពុជាតំ មជ្ឈេ ភិក្ខុសង្ឃស្ស និសិន្នំ;
Then he focused on comprehending the minds of everyone in the Saṅgha. He saw that unethical person, of bad qualities, filthy, with suspicious behavior, underhand, no true ascetic or spiritual practitioner—though claiming to be one—rotten inside, corrupt, and depraved, sitting in the middle of the Saṅgha.
ទិស្វាន ឧដ្ឋាយាសនា យេន សោ បុគ្គលោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា តំ បុគ្គលំ ឯតទវោច: “ឧដ្ឋេហាវុសោ, ទិដ្ឋោសិ ភគវតា។ នត្ថិ តេ ភិក្ខូហិ សទ្ធិំ សំវាសោ”តិ។
When he saw him he got up from his seat, went up to him and said, “Get up, friend. The Buddha has seen you. You can’t live in communion with the monks.”
ឯវំ វុត្តេ, សោ បុគ្គលោ តុណ្ហី អហោសិ។
But when he said this, that person kept silent.
ទុតិយម្បិ ខោ អាយស្មា មហាមោគ្គល្លានោ តំ បុគ្គលំ ឯតទវោច: “ឧដ្ឋេហាវុសោ, ទិដ្ឋោសិ ភគវតា។ នត្ថិ តេ ភិក្ខូហិ សទ្ធិំ សំវាសោ”តិ។ ទុតិយម្បិ ខោ សោ បុគ្គលោ តុណ្ហី អហោសិ។
For a second time
តតិយម្បិ ខោ អាយស្មា មហាមោគ្គល្លានោ តំ បុគ្គលំ ឯតទវោច: “ឧដ្ឋេហាវុសោ, ទិដ្ឋោសិ ភគវតា។ នត្ថិ តេ ភិក្ខូហិ សទ្ធិំ សំវាសោ”តិ។
and a third time, he asked that monk to leave.
តតិយម្បិ ខោ សោ បុគ្គលោ តុណ្ហី អហោសិ។
But for a third time that person kept silent.
អថ ខោ អាយស្មា មហាមោគ្គល្លានោ តំ បុគ្គលំ ពាហាយំ គហេត្វា ពហិទ្វារកោដ្ឋកា និក្ខាមេត្វា សូចិឃដិកំ ទត្វា យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ ឯតទវោច: “និក្ខាមិតោ សោ, ភន្តេ, បុគ្គលោ មយា។ បរិសុទ្ធា បរិសា។ ឧទ្ទិសតុ, ភន្តេ, ភគវា ភិក្ខូនំ បាតិមោក្ខន៑”តិ។
Then Venerable Mahāmoggallāna took that person by the arm, ejected him out the gate, and bolted the door. Then he went up to the Buddha, and said to him, “I have ejected that person. The assembly is pure. Please, sir, may the Buddha recite the monastic code to the monks.”
“អច្ឆរិយំ, មោគ្គល្លាន, អព្ភុតំ, មោគ្គល្លាន។ យាវ ពាហា គហណាបិ នាម សោ មោឃបុរិសោ អាគមិស្សតី”តិ។
“It’s incredible, Moggallāna, it’s amazing, how that silly man waited to be taken by the arm!”
អថ ខោ ភគវា ភិក្ខូ អាមន្តេសិ:
Then the Buddha said to the monks:
“តុម្ហេវ ទានិ, ភិក្ខវេ, ឧបោសថំ ករេយ្យាថ, បាតិមោក្ខំ ឧទ្ទិសេយ្យាថ។ ន ទានាហំ, ភិក្ខវេ, អជ្ជតគ្គេ ឧបោសថំ ករិស្សាមិ, បាតិមោក្ខំ ឧទ្ទិសិស្សាមិ។ អដ្ឋានមេតំ, ភិក្ខវេ, អនវកាសោ យំ តថាគតោ អបរិសុទ្ធាយ បរិសាយ បាតិមោក្ខំ ឧទ្ទិសេយ្យ។
“Now, monks, you should perform the Uposatha day and recite the monastic code. From this day forth, I will not perform the Uposatha day or recite the monastic code. It’s impossible, monks, it can’t happen that a Realized One could recite the monastic code in an impure assembly.
អដ្ឋិមេ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទេ អច្ឆរិយា អព្ភុតា ធម្មា, យេ ទិស្វា ទិស្វា អសុរា មហាសមុទ្ទេ អភិរមន្តិ។ កតមេ អដ្ឋ? មហាសមុទ្ទោ, ភិក្ខវេ, អនុបុព្ពនិន្នោ អនុបុព្ពបោណោ អនុបុព្ពបព្ភារោ, ន អាយតកេនេវ បបាតោ។ យម្បិ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទោ អនុបុព្ពនិន្នោ អនុបុព្ពបោណោ អនុបុព្ពបព្ភារោ, ន អាយតកេនេវ បបាតោ; អយំ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទេ បឋមោ អច្ឆរិយោ អព្ភុតោ ធម្មោ, យំ ទិស្វា ទិស្វា អសុរា មហាសមុទ្ទេ អភិរមន្តិ (យថា បុរិមេ តថា វិត្ថារោ។)
Seeing these eight incredible and amazing things the demons love the ocean. What eight? The ocean gradually slants, slopes, and inclines, with no abrupt precipice. This is the first thing the demons love about the ocean.
…បេ…
(Tell in full as in the previous discourse.)
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទោ មហតំ ភូតានំ អាវាសោ។ តត្រិមេ ភូតា—តិមិ តិមិង្គលោ តិមិរបិង្គលោ អសុរា នាគា គន្ធព្ពា។ វសន្តិ មហាសមុទ្ទេ យោជនសតិកាបិ អត្តភាវា …បេ… បញ្ចយោជនសតិកាបិ អត្តភាវា។ យម្បិ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទោ មហតំ ភូតានំ អាវាសោ; តត្រិមេ ភូតា—តិមិ តិមិង្គលោ តិមិរបិង្គលោ អសុរា នាគា គន្ធព្ពា; វសន្តិ មហាសមុទ្ទេ យោជនសតិកាបិ អត្តភាវា …បេ… បញ្ចយោជនសតិកាបិ អត្តភាវា; អយំ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទេ អដ្ឋមោ អច្ឆរិយោ អព្ភុតោ ធម្មោ, យំ ទិស្វា ទិស្វា អសុរា មហាសមុទ្ទេ អភិរមន្តិ។ ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទេ អដ្ឋ អច្ឆរិយា អព្ភុតា ធម្មា, យំ ទិស្វា ទិស្វា អសុរា មហាសមុទ្ទេ អភិរមន្តិ។
Furthermore, many great beings live in the ocean, such as leviathans, leviathan-gulpers, leviathan-gulper-gulpers, demons, dragons, and centaurs. In the ocean there are life-forms a hundred leagues long, or even two hundred, three hundred, four hundred, or five hundred leagues long. This is the eighth thing the demons love about the ocean. Seeing these eight incredible and amazing things the demons love the ocean.
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, អដ្ឋ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អច្ឆរិយា អព្ភុតា ធម្មា, យេ ទិស្វា ទិស្វា ភិក្ខូ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អភិរមន្តិ។ កតមេ អដ្ឋ?
In the same way, seeing eight incredible and amazing things, bhikkhus, the bhikkhus love this teaching and training. What eight?
សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទោ អនុបុព្ពនិន្នោ អនុបុព្ពបោណោ អនុបុព្ពបព្ភារោ, ន អាយតកេនេវ បបាតោ; ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អនុបុព្ពសិក្ខា អនុបុព្ពកិរិយា អនុបុព្ពបដិបទា, ន អាយតកេនេវ អញ្ញាបដិវេធោ។ យម្បិ, ភិក្ខវេ, ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អនុបុព្ពសិក្ខា អនុបុព្ពកិរិយា អនុបុព្ពបដិបទា, ន អាយតកេនេវ អញ្ញាបដិវេធោ; អយំ, ភិក្ខវេ, ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ បឋមោ អច្ឆរិយោ អព្ភុតោ ធម្មោ, យំ ទិស្វា ទិស្វា ភិក្ខូ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អភិរមន្តិ …បេ…
The ocean gradually slants, slopes, and inclines, with no abrupt precipice. In the same way in this teaching and training the penetration to enlightenment comes from gradual training, progress, and practice, not abruptly. This is the first thing the bhikkhus love about this teaching and training. …
សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, មហាសមុទ្ទោ មហតំ ភូតានំ អាវាសោ; តត្រិមេ ភូតា—តិមិ តិមិង្គលោ តិមិរបិង្គលោ អសុរា នាគា គន្ធព្ពា, វសន្តិ មហាសមុទ្ទេ យោជនសតិកាបិ អត្តភាវា …បេ… បញ្ចយោជនសតិកាបិ អត្តភាវា; ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, អយំ ធម្មវិនយោ មហតំ ភូតានំ អាវាសោ។ តត្រិមេ ភូតា—សោតាបន្នោ សោតាបត្តិផលសច្ឆិកិរិយាយ បដិបន្នោ …បេ… អរហា អរហត្តាយ បដិបន្នោ។ យម្បិ, ភិក្ខវេ, អយំ ធម្មវិនយោ មហតំ ភូតានំ អាវាសោ; តត្រិមេ ភូតា—សោតាបន្នោ សោតាបត្តិផលសច្ឆិកិរិយាយ បដិបន្នោ …បេ… អរហា អរហត្តាយ បដិបន្នោ; អយំ, ភិក្ខវេ, ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អដ្ឋមោ អច្ឆរិយោ អព្ភុតោ ធម្មោ, យំ ទិស្វា ទិស្វា ភិក្ខូ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អភិរមន្តិ។
Many great beings live in the ocean, such as leviathans, leviathan-gulpers, leviathan-gulper-gulpers, demons, dragons, and centaurs. In the ocean there are life-forms a hundred leagues long, or even two hundred, three hundred, four hundred, or five hundred leagues long. In the same way, great beings live in this teaching and training, and these are those beings. The stream-enterer and the one practicing to realize the fruit of stream-entry. The once-returner and the one practicing to realize the fruit of once-return. The non-returner and the one practicing to realize the fruit of non-return. The perfected one, and the one practicing for perfection. This is the eighth thing the bhikkhus love about this teaching and training.
ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អដ្ឋ អច្ឆរិយា អព្ភុតា ធម្មា, យេ ទិស្វា ទិស្វា ភិក្ខូ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ អភិរមន្តី”តិ។
Seeing these eight incredible and amazing things, the bhikkhus love this teaching and training.”
ទសមំ។
មហាវគ្គោ ទុតិយោ។
តស្សុទ្ទានំ
វេរញ្ជោ សីហោ អាជញ្ញំ, ខឡុង្កេន មលានិ ច; ទូតេយ្យំ ទ្វេ ច ពន្ធនា, បហារាទោ ឧបោសថោតិ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
