Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៣។៥៧

    Numbered Discourses 3.57

    ៦។ ព្រាហ្មណវគ្គ

    6. Brahmins

    វច្ឆគោត្តសុត្ត

    With Vacchagotta

    អថ ខោ វច្ឆគោត្តោ បរិព្ពាជកោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវតា សទ្ធិំ សម្មោទិ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ វច្ឆគោត្តោ បរិព្ពាជកោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:

    Then the wanderer Vacchagotta went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha:

    “សុតំ មេតំ, ភោ គោតម, សមណោ គោតមោ ឯវមាហ: ‘មយ្ហមេវ ទានំ ទាតព្ពំ, នាញ្ញេសំ ទានំ ទាតព្ពំ; មយ្ហមេវ សាវកានំ ទានំ ទាតព្ពំ, នាញ្ញេសំ សាវកានំ ទានំ ទាតព្ពំ; មយ្ហមេវ ទិន្នំ មហប្ផលំ, នាញ្ញេសំ ទិន្នំ មហប្ផលំ; មយ្ហមេវ សាវកានំ ទិន្នំ មហប្ផលំ, នាញ្ញេសំ សាវកានំ ទិន្នំ មហប្ផលន៑ៜតិ។ យេ តេ, ភោ គោតម, ឯវមាហំសុ ‘សមណោ គោតមោ ឯវមាហ: “មយ្ហមេវ ទានំ ទាតព្ពំ, នាញ្ញេសំ ទានំ ទាតព្ពំ។ មយ្ហមេវ សាវកានំ ទានំ ទាតព្ពំ, នាញ្ញេសំ សាវកានំ ទានំ ទាតព្ពំ។ មយ្ហមេវ ទិន្នំ មហប្ផលំ, នាញ្ញេសំ ទិន្នំ មហប្ផលំ។ មយ្ហមេវ សាវកានំ ទិន្នំ មហប្ផលំ, នាញ្ញេសំ សាវកានំ ទិន្នំ មហប្ផលន៑”ៜតិ។

    “I have heard, Master Gotama, that the ascetic Gotama says this: ‘Gifts should only be given to me, not to others. Gifts should only be given to my disciples, not to the disciples of others. Only what is given to me is very fruitful, not what is given to others. Only what is given to my disciples is very fruitful, not what is given to the disciples of others.’

    កច្ចិ តេ ភោតោ គោតមស្ស វុត្តវាទិនោ ន ច ភវន្តំ គោតមំ អភូតេន អព្ភាចិក្ខន្តិ, ធម្មស្ស ចានុធម្មំ ព្យាករោន្តិ, ន ច កោចិ សហធម្មិកោ វាទានុបាតោ គារយ្ហំ ឋានំ អាគច្ឆតិ? អនព្ភក្ខាតុកាមា ហិ មយំ ភវន្តំ គោតមន៑”តិ។

    I trust that those who say this repeat what the Buddha has said, and do not misrepresent him with an untruth? Is their explanation in line with the teaching? Are there any legitimate grounds for rebuke and criticism? For we don’t want to misrepresent Master Gotama.”

    “យេ តេ, វច្ឆ, ឯវមាហំសុ: ‘សមណោ គោតមោ ឯវមាហ: “មយ្ហមេវ ទានំ ទាតព្ពំ …បេ… នាញ្ញេសំ សាវកានំ ទិន្នំ មហប្ផលន៑”ៜតិ ន មេ តេ វុត្តវាទិនោ។ អព្ភាចិក្ខន្តិ ច បន មំ អសតា អភូតេន។

    “Vaccha, those who say this do not repeat what I have said. They misrepresent me with what is false and untrue.

    យោ ខោ, វច្ឆ, បរំ ទានំ ទទន្តំ វារេតិ សោ តិណ្ណំ អន្តរាយករោ ហោតិ, តិណ្ណំ បារិបន្ថិកោ។ កតមេសំ តិណ្ណំ? ទាយកស្ស បុញ្ញន្តរាយករោ ហោតិ, បដិគ្គាហកានំ លាភន្តរាយករោ ហោតិ, បុព្ពេវ ខោ បនស្ស អត្តា ខតោ ច ហោតិ ឧបហតោ ច។ យោ ខោ, វច្ឆ, បរំ ទានំ ទទន្តំ វារេតិ សោ ឥមេសំ តិណ្ណំ អន្តរាយករោ ហោតិ, តិណ្ណំ បារិបន្ថិកោ។

    Anyone who prevents another from giving makes an obstacle and a barrier for three people. What three? The giver is obstructed from making merit. The receiver is obstructed from getting what is offered. And they’ve already broken and damaged themselves. Anyone who prevents another from giving makes an obstacle and a barrier for these three people.

    អហំ ខោ បន, វច្ឆ, ឯវំ វទាមិ: ‘យេ ហិ តេ ចន្ទនិកាយ វា ឱលិគល្លេ វា បាណា, តត្របិ យោ ថាលិធោវនំ វា សរាវធោវនំ វា ឆឌ្ឌេតិ: “យេ តត្ថ បាណា តេ តេន យាបេន្តូ”ៜតិ, តតោ និទានម្បាហំ, វច្ឆ, បុញ្ញស្ស អាគមំ វទាមិ។ កោ បន វាទោ មនុស្សភូតេ។

    Vaccha, this is what I say: ‘You even make merit by tipping out dish-washing water in a cesspool or a sump with living creatures in it, thinking, “May any creatures here be nourished!”’ How much more then for human beings!

    អបិ ចាហំ, វច្ឆ, សីលវតោ ទិន្នំ មហប្ផលំ វទាមិ, នោ តថា ទុស្សីលស្ស, សោ ច ហោតិ បញ្ចង្គវិប្បហីនោ បញ្ចង្គសមន្នាគតោ។

    However, I also say that a gift to an ethical person is more fruitful than one to an unethical person. They’ve given up five factors, and possess five factors.

    កតមានិ បញ្ចង្គានិ បហីនានិ ហោន្តិ? កាមច្ឆន្ទោ បហីនោ ហោតិ, ព្យាបាទោ បហីនោ ហោតិ, ថិនមិទ្ធំ បហីនំ ហោតិ, ឧទ្ធច្ចកុក្កុច្ចំ បហីនំ ហោតិ, វិចិកិច្ឆា បហីនា ហោតិ។ ឥមានិ បញ្ចង្គានិ វិប្បហីនានិ ហោន្តិ។

    What are the five factors they’ve given up? Sensual desire, ill will, dullness and drowsiness, restlessness and remorse, and doubt. These are the five factors they’ve given up.

    កតមេហិ បញ្ចហិ អង្គេហិ សមន្នាគតោ ហោតិ? អសេក្ខេន សីលក្ខន្ធេន សមន្នាគតោ ហោតិ, អសេក្ខេន សមាធិក្ខន្ធេន សមន្នាគតោ ហោតិ, អសេក្ខេន បញ្ញាក្ខន្ធេន សមន្នាគតោ ហោតិ, អសេក្ខេន វិមុត្តិក្ខន្ធេន សមន្នាគតោ ហោតិ, អសេក្ខេន វិមុត្តិញាណទស្សនក្ខន្ធេន សមន្នាគតោ ហោតិ; ឥមេហិ បញ្ចហិ អង្គេហិ សមន្នាគតោ ហោតិ។

    What are the five factors they possess? The entire spectrum of an adept’s ethics, immersion, wisdom, freedom, and knowledge and vision of freedom. These are the five factors they possess.

    ឥតិ បញ្ចង្គវិប្បហីនេ បញ្ចង្គសមន្នាគតេ ទិន្នំ មហប្ផលន្តិ វទាមីតិ។

    I say that a gift to anyone who has given up these five factors and possesses these five factors is very fruitful.

    ឥតិ កណ្ហាសុ សេតាសុ, រោហិណីសុ ហរីសុ វា; កម្មាសាសុ សរូបាសុ, គោសុ បារេវតាសុ វា។

    Cows may be black or white, red or tawny, mottled or uniform, or pigeon-colored.

    យាសុ កាសុចិ ឯតាសុ, ទន្តោ ជាយតិ បុង្គវោ; ធោរយ្ហោ ពលសម្បន្នោ, កល្យាណជវនិក្កមោ; តមេវ ភារេ យុញ្ជន្តិ, នាស្ស វណ្ណំ បរិក្ខរេ។

    But when one is born among them, the bull that’s tamed—a behemoth, powerful, well-paced in pulling forward—they yoke the load just to him, regardless of his color.

    ឯវមេវំ មនុស្សេសុ, យស្មិំ កស្មិញ្ចិ ជាតិយេ; ខត្តិយេ ព្រាហ្មណេ វេស្សេ, សុទ្ទេ ចណ្ឌាលបុក្កុសេ។

    So it is for humans, wherever they may be born—among aristocrats, brahmins, peasants, menials, or outcastes and scavengers—

    យាសុ កាសុចិ ឯតាសុ, ទន្តោ ជាយតិ សុព្ពតោ; ធម្មដ្ឋោ សីលសម្បន្នោ, សច្ចវាទី ហិរីមនោ។

    one is born among them, tamed, true to their vows. Firm in principle, accomplished in ethical conduct, truthful, conscientious,

    បហីនជាតិមរណោ, ព្រហ្មចរិយស្ស កេវលី; បន្នភារោ វិសំយុត្តោ, កតកិច្ចោ អនាសវោ។

    they’ve given up birth and death. Complete in the spiritual journey, with burden put down, detached, they’ve completed the task and are free of defilements.

    បារគូ សព្ពធម្មានំ, អនុបាទាយ និព្ពុតោ; តស្មិំយេវ វិរជេ ខេត្តេ, វិបុលា ហោតិ ទក្ខិណា។

    Gone beyond all things, they’re extinguished by not grasping. In that flawless field, a religious donation is abundant.

    ពាលា ច អវិជានន្តា, ទុម្មេធា អស្សុតាវិនោ; ពហិទ្ធា ទេន្តិ ទានានិ, ន ហិ សន្តេ ឧបាសរេ។

    Fools who don’t understand—stupid, unlearned—give their gifts to those outside, and don’t attend the peaceful ones.

    យេ ច សន្តេ ឧបាសន្តិ, សប្បញ្ញេ ធីរសម្មតេ; សទ្ធា ច នេសំ សុគតេ, មូលជាតា បតិដ្ឋិតា។

    But those who do attend the peaceful ones—wise, esteemed as sages—and whose faith in the Holy One has roots planted deep,

    ទេវលោកញ្ច តេ យន្តិ, កុលេ វា ឥធ ជាយរេ; អនុបុព្ពេន និព្ពានំ, អធិគច្ឆន្តិ បណ្ឌិតា”តិ។

    they go to the realm of the gods, or are born here in a good family. Gradually those astute ones reach Nibbana.”

    សត្តមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact