| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៨។៤៤
Numbered Discourses 8.44
៥។ ឧបោសថវគ្គ
5. Uposatha
វាសេដ្ឋសុត្ត
With Vāseṭṭha on the Uposatha day
ឯកំ សមយំ ភគវា វេសាលិយំ វិហរតិ មហាវនេ កូដាគារសាលាយំ។ អថ ខោ វាសេដ្ឋោ ឧបាសកោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ វាសេដ្ឋំ ឧបាសកំ ភគវា ឯតទវោច:
At one time the Buddha was staying near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof. Then the layman Vāseṭṭha went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him:
“អដ្ឋង្គសមន្នាគតោ, វាសេដ្ឋ, ឧបោសថោ ឧបវុត្ថោ មហប្ផលោ ហោតិ …បេ… អនិន្ទិតា សគ្គមុបេន្តិ ឋានន៑”តិ។
“Vāseṭṭha, the observance of the Uposatha day with its eight factors is very fruitful and beneficial and splendid and bountiful … blameless, they go to a heavenly place.”
ឯវំ វុត្តេ, វាសេដ្ឋោ ឧបាសកោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
When he said this, Vāseṭṭha said to the Buddha:
“បិយា មេ, ភន្តេ, ញាតិសាលោហិតា អដ្ឋង្គសមន្នាគតំ ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យុំ, បិយានម្បិ មេ អស្ស ញាតិសាលោហិតានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ សព្ពេ ចេបិ, ភន្តេ, ខត្តិយា អដ្ឋង្គសមន្នាគតំ ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យុំ, សព្ពេសម្បិស្ស ខត្តិយានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ សព្ពេ ចេបិ, ភន្តេ, ព្រាហ្មណា …បេ… វេស្សា … សុទ្ទា អដ្ឋង្គសមន្នាគតំ ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យុំ, សព្ពេសម្បិស្ស សុទ្ទានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយា”តិ។
“If my loved ones—relatives and kin—were to observe this Uposatha day with its eight factors, it would be for their lasting welfare and happiness. If all the aristocrats, brahmins, peasants, and menials were to observe this Uposatha day with its eight factors, it would be for their lasting welfare and happiness.”
“ឯវមេតំ, វាសេដ្ឋ, ឯវមេតំ, វាសេដ្ឋ។ សព្ពេ ចេបិ, វាសេដ្ឋ, ខត្តិយា អដ្ឋង្គសមន្នាគតំ ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យុំ, សព្ពេសម្បិស្ស ខត្តិយានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ សព្ពេ ចេបិ, វាសេដ្ឋ, ព្រាហ្មណា …បេ… វេស្សា … សុទ្ទា អដ្ឋង្គសមន្នាគតំ ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យុំ, សព្ពេសម្បិស្ស សុទ្ទានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ សទេវកោ ចេបិ, វាសេដ្ឋ, លោកោ សមារកោ សព្រហ្មកោ សស្សមណព្រាហ្មណី បជា សទេវមនុស្សា អដ្ឋង្គសមន្នាគតំ ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យុំ, សទេវកស្សបិស្ស លោកស្ស សមារកស្ស សព្រហ្មកស្ស សស្សមណព្រាហ្មណិយា បជាយ សទេវមនុស្សាយ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ ឥមេ ចេបិ, វាសេដ្ឋ, មហាសាលា អដ្ឋង្គសមន្នាគតំ ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យុំ, ឥមេសម្បិស្ស មហាសាលានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ (…)។ កោ បន វាទោ មនុស្សភូតស្សា”តិ។
“That’s so true, Vāseṭṭha! That’s so true, Vāseṭṭha! If all the aristocrats, brahmins, peasants, and menials were to observe this Uposatha day with its eight factors, it would be for their lasting welfare and happiness. If the whole world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—were to observe this Uposatha day with its eight factors, it would be for their lasting welfare and happiness. If these great sal trees were to observe this Uposatha day with its eight factors, it would be for their lasting welfare and happiness—if they were sentient. How much more then a human being!”
ចតុត្ថំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
