Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៨៧

    Numbered Discourses 4.187

    ១៩។ ព្រាហ្មណវគ្គ

    19. Brahmins

    វស្សការសុត្ត

    With Vassakāra

    ឯកំ សមយំ ភគវា រាជគហេ វិហរតិ វេឡុវនេ កលន្ទកនិវាបេ។

    At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.

    អថ ខោ វស្សការោ ព្រាហ្មណោ មគធមហាមត្តោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវតា សទ្ធិំ សម្មោទិ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ វស្សការោ ព្រាហ្មណោ មគធមហាមត្តោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:

    Then Vassakāra the brahmin, a chief minister of Magadha, went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha:

    “ជានេយ្យ នុ ខោ, ភោ គោតម, អសប្បុរិសោ អសប្បុរិសំ: ‘អសប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜ”តិ?

    “Master Gotama, could a bad person know of a bad person: ‘This fellow is a bad person’?”

    “អដ្ឋានំ ខោ ឯតំ, ព្រាហ្មណ, អនវកាសោ យំ អសប្បុរិសោ អសប្បុរិសំ ជានេយ្យ: ‘អសប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜ”តិ។

    “That’s impossible, brahmin, it can’t happen.”

    “ជានេយ្យ បន, ភោ គោតម, អសប្បុរិសោ សប្បុរិសំ: ‘សប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜ”តិ?

    “Could a bad person know of a good person: ‘This fellow is a good person’?”

    “ឯតម្បិ ខោ, ព្រាហ្មណ, អដ្ឋានំ អនវកាសោ យំ អសប្បុរិសោ សប្បុរិសំ ជានេយ្យ: ‘សប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜ”តិ។

    “That too is impossible, it can’t happen.”

    “ជានេយ្យ នុ ខោ, ភោ គោតម, សប្បុរិសោ សប្បុរិសំ: ‘សប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜ”តិ?

    “Master Gotama, could a good person know of a good person: ‘This fellow is a good person’?”

    “ឋានំ ខោ ឯតំ, ព្រាហ្មណ, វិជ្ជតិ យំ សប្បុរិសោ សប្បុរិសំ ជានេយ្យ: ‘សប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜ”តិ។

    “That, brahmin, is possible.”

    “ជានេយ្យ បន, ភោ គោតម, សប្បុរិសោ អសប្បុរិសំ: ‘អសប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜ”តិ?

    “Could a good person know of a bad person: ‘This fellow is a bad person’?”

    “ឯតម្បិ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឋានំ វិជ្ជតិ យំ សប្បុរិសោ អសប្បុរិសំ ជានេយ្យ: ‘អសប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜ”តិ។

    “That too is possible.”

    “អច្ឆរិយំ, ភោ គោតម, អព្ភុតំ, ភោ គោតម។ យាវ សុភាសិតញ្ចិទំ ភោតា គោតមេន: ‘អដ្ឋានំ ខោ ឯតំ, ព្រាហ្មណ, អនវកាសោ យំ អសប្បុរិសោ អសប្បុរិសំ ជានេយ្យ—អសប្បុរិសោ អយំ ភវន្តិ។ ឯតម្បិ ខោ, ព្រាហ្មណ, អដ្ឋានំ អនវកាសោ យំ អសប្បុរិសោ សប្បុរិសំ ជានេយ្យ—សប្បុរិសោ អយំ ភវន្តិ។ ឋានំ ខោ ឯតំ, ព្រាហ្មណ, វិជ្ជតិ យំ សប្បុរិសោ សប្បុរិសំ ជានេយ្យ—សប្បុរិសោ អយំ ភវន្តិ។ ឯតម្បិ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឋានំ វិជ្ជតិ យំ សប្បុរិសោ អសប្បុរិសំ ជានេយ្យ—អសប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜតិ។

    “It’s incredible, Master Gotama, it’s amazing, how well said this was by Master Gotama: ‘It’s impossible, it can’t happen, that a bad person could know … But it is possible that a good person could know …’

    ឯកមិទំ, ភោ គោតម, សមយំ តោទេយ្យស្ស ព្រាហ្មណស្ស បរិសតិ បរូបារម្ភំ វត្តេន្តិ: ‘ពាលោ អយំ រាជា ឯឡេយ្យោ សមណេ រាមបុត្តេ អភិប្បសន្នោ, សមណេ ច បន រាមបុត្តេ ឯវរូបំ បរមនិបច្ចការំ ករោតិ, យទិទំ អភិវាទនំ បច្ចុដ្ឋានំ អញ្ជលិកម្មំ សាមីចិកម្មន្តិ។ ឥមេបិ រញ្ញោ ឯឡេយ្យស្ស បរិហារកា ពាលា—យមកោ មោគ្គល្លោ ឧគ្គោ នាវិន្ទកី គន្ធព្ពោ អគ្គិវេស្សោ, យេ សមណេ រាមបុត្តេ អភិប្បសន្នា, សមណេ ច បន រាមបុត្តេ ឯវរូបំ បរមនិបច្ចការំ ករោន្តិ, យទិទំ អភិវាទនំ បច្ចុដ្ឋានំ អញ្ជលិកម្មំ សាមីចិកម្មន៑ៜតិ។ ត្យាស្សុទំ តោទេយ្យោ ព្រាហ្មណោ ឥមិនា នយេន នេតិ។ ‘តំ កិំ មញ្ញន្តិ, ភោន្តោ, បណ្ឌិតោ រាជា ឯឡេយ្យោ ករណីយាធិករណីយេសុ វចនីយាធិវចនីយេសុ អលមត្ថទសតរេហិ អលមត្ថទសតរោៜតិ? ‘ឯវំ, ភោ, បណ្ឌិតោ រាជា ឯឡេយ្យោ ករណីយាធិករណីយេសុ វចនីយាធិវចនីយេសុ អលមត្ថទសតរេហិ អលមត្ថទសតរោតិ។

    Once, members of the brahmin Todeyya’s assembly were going on complaining about others: ‘This King Eḷeyya is a fool to be so devoted to Rāmaputta. He even shows him the utmost deference by bowing down to him, rising up for him, greeting him with joined palms, and observing proper etiquette for him. And these king’s men are fools too—Yamaka, Moggalla, Ugga, Nāvindakī, Gandhabba, and Aggivessa—for they show the same kind of deference to Rāmaputta.’ Then the brahmin Todeyya reasoned with them like this: ‘What do the good sirs think? When it comes to the various duties and speeches, isn’t King Eḷeyya astute, even better than the experts?’ ‘That’s true, sir.’

    យស្មា ច ខោ, ភោ, សមណោ រាមបុត្តោ រញ្ញា ឯឡេយ្យេន បណ្ឌិតេន បណ្ឌិតតរោ ករណីយាធិករណីយេសុ វចនីយាធិវចនីយេសុ អលមត្ថទសតរេន អលមត្ថទសតរោ, តស្មា រាជា ឯឡេយ្យោ សមណេ រាមបុត្តេ អភិប្បសន្នោ, សមណេ ច បន រាមបុត្តេ ឯវរូបំ បរមនិបច្ចការំ ករោតិ, យទិទំ អភិវាទនំ បច្ចុដ្ឋានំ អញ្ជលិកម្មំ សាមីចិកម្មំៜ។

    ‘It’s because Rāmaputta is even more astute and expert than King Eḷeyya that the king is so devoted to him. That’s why he even shows Rāmaputta the utmost deference by bowing down to him, rising up for him, greeting him with joined palms, and observing proper etiquette for him.

    ‘តំ កិំ មញ្ញន្តិ, ភោន្តោ, បណ្ឌិតា រញ្ញោ ឯឡេយ្យស្ស បរិហារកា—យមកោ មោគ្គល្លោ ឧគ្គោ នាវិន្ទកី គន្ធព្ពោ អគ្គិវេស្សោ, ករណីយាធិករណីយេសុ វចនីយាធិវចនីយេសុ អលមត្ថទសតរេហិ អលមត្ថទសតរាៜតិ? ‘ឯវំ, ភោ, បណ្ឌិតា រញ្ញោ ឯឡេយ្យស្ស បរិហារកា—យមកោ មោគ្គល្លោ ឧគ្គោ នាវិន្ទកី គន្ធព្ពោ អគ្គិវេស្សោ, ករណីយាធិករណីយេសុ វចនីយាធិវចនីយេសុ អលមត្ថទសតរេហិ អលមត្ថទសតរាតិ។

    ‘What do the good sirs think? When it comes to the various duties and speeches, aren’t the king’s men—Yamaka, Moggalla, Ugga, Nāvindakī, Gandhabba, and Aggivessa—astute, even better than the experts?’ ‘That’s true, sir.’

    យស្មា ច ខោ, ភោ, សមណោ រាមបុត្តោ រញ្ញោ ឯឡេយ្យស្ស បរិហារកេហិ បណ្ឌិតេហិ បណ្ឌិតតរោ ករណីយាធិករណីយេសុ វចនីយាធិវចនីយេសុ អលមត្ថទសតរេហិ អលមត្ថទសតរោ, តស្មា រញ្ញោ ឯឡេយ្យស្ស បរិហារកា សមណេ រាមបុត្តេ អភិប្បសន្នា; សមណេ ច បន រាមបុត្តេ ឯវរូបំ បរមនិបច្ចការំ ករោន្តិ, យទិទំ អភិវាទនំ បច្ចុដ្ឋានំ អញ្ជលិកម្មំ សាមីចិកម្មន៑ៜតិ។

    ‘It’s because Rāmaputta is even more astute and expert than the king’s men that they have such devotion to him. … It’s because Rāmaputta is even more astute and expert than King Eḷeyya that the king is so devoted to him. That’s why he even shows Rāmaputta the utmost deference by bowing down to him, rising up for him, greeting him with joined palms, and observing proper etiquette for him.’

    អច្ឆរិយំ, ភោ គោតម, អព្ភុតំ, ភោ គោតម។ យាវ សុភាសិតញ្ចិទំ ភោតា គោតមេន: ‘អដ្ឋានំ ខោ ឯតំ, ព្រាហ្មណ, អនវកាសោ យំ អសប្បុរិសោ អសប្បុរិសំ ជានេយ្យ—អសប្បុរិសោ អយំ ភវន្តិ។ ឯតម្បិ ខោ, ព្រាហ្មណ, អដ្ឋានំ អនវកាសោ យំ អសប្បុរិសោ សប្បុរិសំ ជានេយ្យ—សប្បុរិសោ អយំ ភវន្តិ។ ឋានំ ខោ ឯតំ, ព្រាហ្មណ, វិជ្ជតិ យំ សប្បុរិសោ សប្បុរិសំ ជានេយ្យ—សប្បុរិសោ អយំ ភវន្តិ។ ឯតម្បិ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឋានំ វិជ្ជតិ យំ សប្បុរិសោ អសប្បុរិសំ ជានេយ្យ—អសប្បុរិសោ អយំ ភវន៑ៜតិ។ ហន្ទ ច ទានិ មយំ, ភោ គោតម, គច្ឆាម។ ពហុកិច្ចា មយំ ពហុករណីយា”តិ។

    It’s incredible, Master Gotama, it’s amazing, how well said this was by Master Gotama: ‘It’s impossible, it can’t happen, that a bad person could know … But it is possible that a good person could know … Well, now, Master Gotama, I must go. I have many duties, and much to do.”

    “យស្សទានិ ត្វំ, ព្រាហ្មណ, កាលំ មញ្ញសី”តិ។

    “Please, brahmin, go at your convenience.”

    អថ ខោ វស្សការោ ព្រាហ្មណោ មគធមហាមត្តោ ភគវតោ ភាសិតំ អភិនន្ទិត្វា អនុមោទិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា បក្កាមីតិ។

    Then Vassakāra the brahmin, having approved and agreed with what the Buddha said, got up from his seat and left.

    សត្តមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact