Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៩។២០

    Numbered Discourses 9.20

    ២។ សីហនាទវគ្គ

    2. The Lion’s Roar

    វេលាមសុត្ត

    About Velāma

    ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ ជេតវនេ អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។ អថ ខោ អនាថបិណ្ឌិកោ គហបតិ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ អនាថបិណ្ឌិកំ គហបតិំ ភគវា ឯតទវោច: “អបិ នុ តេ, គហបតិ, កុលេ ទានំ ទីយតី”តិ?

    At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. Then the householder Anāthapiṇḍika went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him, “Householder, I wonder whether your family gives gifts?”

    “ទីយតិ មេ, ភន្តេ, កុលេ ទានំ; តញ្ច ខោ លូខំ កណាជកំ ពិឡង្គទុតិយន៑”តិ។

    “It does, sir. But only coarse gruel with pickles.”

    “លូខញ្ចេបិ, គហបតិ, ទានំ ទេតិ បណីតំ វា; តញ្ច អសក្កច្ចំ ទេតិ, អចិត្តីកត្វា ទេតិ, អសហត្ថា ទេតិ, អបវិទ្ធំ ទេតិ, អនាគមនទិដ្ឋិកោ ទេតិ។ យត្ថ យត្ថ តស្ស តស្ស ទានស្ស វិបាកោ និព្ពត្តតិ, ន ឧឡារាយ ភត្តភោគាយ ចិត្តំ នមតិ, ន ឧឡារាយ វត្ថភោគាយ ចិត្តំ នមតិ, ន ឧឡារាយ យានភោគាយ ចិត្តំ នមតិ, ន ឧឡារេសុ បញ្ចសុ កាមគុណេសុ ភោគាយ ចិត្តំ នមតិ។ យេបិស្ស តេ ហោន្តិ បុត្តាតិ វា ទារាតិ វា ទាសាតិ វា បេស្សាតិ វា កម្មករាតិ វា, តេបិ ន សុស្សូសន្តិ ន សោតំ ឱទហន្តិ ន អញ្ញា ចិត្តំ ឧបដ្ឋបេន្តិ។ តំ កិស្ស ហេតុ? ឯវញ្ហេតំ, គហបតិ, ហោតិ អសក្កច្ចំ កតានំ កម្មានំ វិបាកោ។

    “Householder, someone might give a gift that’s either coarse or fine. But they give it carelessly, thoughtlessly, not with their own hand. They give the dregs, and they give without consideration for consequences. Then wherever the result of any such gift manifests, their mind doesn’t incline toward enjoyment of nice food, clothes, vehicles, or the five refined kinds of sensual stimulation. And their children, wives, bondservants, employees, and workers don’t want to listen to them. They don’t actively listen or try to understand. Why is that? Because that is the result of deeds done carelessly.

    លូខញ្ចេបិ, គហបតិ, ទានំ ទេតិ បណីតំ វា; តញ្ច សក្កច្ចំ ទេតិ, ចិត្តីកត្វា ទេតិ, សហត្ថា ទេតិ, អនបវិទ្ធំ ទេតិ, អាគមនទិដ្ឋិកោ ទេតិ។ យត្ថ យត្ថ តស្ស តស្ស ទានស្ស វិបាកោ និព្ពត្តតិ, ឧឡារាយ ភត្តភោគាយ ចិត្តំ នមតិ, ឧឡារាយ វត្ថភោគាយ ចិត្តំ នមតិ, ឧឡារាយ យានភោគាយ ចិត្តំ នមតិ, ឧឡារេសុ បញ្ចសុ កាមគុណេសុ ភោគាយ ចិត្តំ នមតិ។ យេបិស្ស តេ ហោន្តិ បុត្តាតិ វា ទារាតិ វា ទាសាតិ វា បេស្សាតិ វា កម្មករាតិ វា, តេបិ សុស្សូសន្តិ សោតំ ឱទហន្តិ អញ្ញា ចិត្តំ ឧបដ្ឋបេន្តិ។ តំ កិស្ស ហេតុ? ឯវញ្ហេតំ, គហបតិ, ហោតិ សក្កច្ចំ កតានំ កម្មានំ វិបាកោ។

    Someone might give a gift that’s either coarse or fine. And they give it carefully, thoughtfully, with their own hand. They don’t give the dregs, and they give with consideration for consequences. Then wherever the result of any such gift manifests, their mind inclines toward enjoyment of nice food, clothes, vehicles, or the five refined kinds of sensual stimulation. And their children, wives, bondservants, employees, and workers want to listen. They actively listen and try to understand. Why is that? Because that is the result of deeds done carefully.

    ភូតបុព្ពំ, គហបតិ, វេលាមោ នាម ព្រាហ្មណោ អហោសិ។ សោ ឯវរូបំ ទានំ អទាសិ មហាទានំ។ ចតុរាសីតិ សុវណ្ណបាតិសហស្សានិ អទាសិ រូបិយបូរានិ, ចតុរាសីតិ រូបិយបាតិសហស្សានិ អទាសិ សុវណ្ណបូរានិ, ចតុរាសីតិ កំសបាតិសហស្សានិ អទាសិ ហិរញ្ញបូរានិ, ចតុរាសីតិ ហត្ថិសហស្សានិ អទាសិ សោវណ្ណាលង្ការានិ សោវណ្ណធជានិ ហេមជាលប្បដិច្ឆន្នានិ, ចតុរាសីតិ រថសហស្សានិ អទាសិ សីហចម្មបរិវារានិ ព្យគ្ឃចម្មបរិវារានិ ទីបិចម្មបរិវារានិ បណ្ឌុកម្ពលបរិវារានិ សោវណ្ណាលង្ការានិ សោវណ្ណធជានិ ហេមជាលប្បដិច្ឆន្នានិ, ចតុរាសីតិ ធេនុសហស្សានិ អទាសិ ទុកូលសន្ធនានិ កំសូបធារណានិ, ចតុរាសីតិ កញ្ញាសហស្សានិ អទាសិ អាមុត្តមណិកុណ្ឌលាយោ, ចតុរាសីតិ បល្លង្កសហស្សានិ អទាសិ គោនកត្ថតានិ បដិកត្ថតានិ បដលិកត្ថតានិ កទលិមិគបវរបច្ចត្ថរណានិ សៅត្តរច្ឆទានិ ឧភតោលោហិតកូបធានានិ, ចតុរាសីតិ វត្ថកោដិសហស្សានិ អទាសិ ខោមសុខុមានំ កោសេយ្យសុខុមានំ កម្ពលសុខុមានំ កប្បាសិកសុខុមានំ, កោ បន វាទោ អន្នស្ស បានស្ស ខជ្ជស្ស ភោជ្ជស្ស លេយ្យស្ស បេយ្យស្ស, នជ្ជោ មញ្ញេ វិស្សន្ទន្តិ។

    Once upon a time, householder, there was a brahmin named Velāma. He gave the following gift, a great offering. 84,000 gold bowls filled with silver. 84,000 silver bowls filled with gold. 84,000 bronze bowls filled with gold coins. 84,000 elephants with gold adornments and banners, covered with gold netting. 84,000 chariots upholstered with the hide of lions, tigers, and leopards, and cream rugs, with gold adornments and banners, covered with gold netting. 84,000 milk cows with silken reins and bronze pails. 84,000 maidens bedecked with jeweled earrings. 84,000 couches spread with woolen covers—shag-piled, pure white, or embroidered with flowers—and spread with a fine deer hide, with canopies above and red pillows at both ends. 8,400,000,000 fine cloths of linen, cotton, silk, and wool. And who can say how much food, drink, snacks, meals, refreshments, and beverages? It seemed like an overflowing river.

    សិយា ខោ បន តេ, គហបតិ, ឯវមស្ស: ‘អញ្ញោ នូន តេន សមយេន វេលាមោ ព្រាហ្មណោ អហោសិ, សោ តំ ទានំ អទាសិ មហាទានន៑ៜតិ។ ន ខោ បនេតំ, គហបតិ, ឯវំ ទដ្ឋព្ពំ។ អហំ តេន សមយេន វេលាមោ ព្រាហ្មណោ អហោសិំ។ អហំ តំ ទានំ អទាសិំ មហាទានំ។ តស្មិំ ខោ បន, គហបតិ, ទានេ ន កោចិ ទក្ខិណេយ្យោ អហោសិ, ន តំ កោចិ ទក្ខិណំ វិសោធេតិ។

    Householder, you might think: ‘Surely the brahmin Velāma must have been someone else at that time?’ But you should not see it like this. I myself was the brahmin Velāma at that time. I gave that gift, a great offering. But at that event there was no-one worthy of a religious donation, and no-one to purify the religious donation.

    យំ, គហបតិ, វេលាមោ ព្រាហ្មណោ ទានំ អទាសិ មហាទានំ, យោ ចេកំ ទិដ្ឋិសម្បន្នំ ភោជេយ្យ, ឥទំ តតោ មហប្ផលតរំ។

    It would be more fruitful to feed one person accomplished in view than that great offering of Velāma.

    (…) យោ ច សតំ ទិដ្ឋិសម្បន្នានំ ភោជេយ្យ, យោ ចេកំ សកទាគាមិំ ភោជេយ្យ, ឥទំ តតោ មហប្ផលតរំ។

    It would be more fruitful to feed one once-returner than a hundred persons accomplished in view.

    (…) យោ ច សតំ សកទាគាមីនំ ភោជេយ្យ, យោ ចេកំ អនាគាមិំ ភោជេយ្យ …បេ…

    It would be more fruitful to feed one non-returner than a hundred once-returners.

    យោ ច សតំ អនាគាមីនំ ភោជេយ្យ, យោ ចេកំ អរហន្តំ ភោជេយ្យ …បេ…

    It would be more fruitful to feed one perfected one than a hundred non-returners.

    យោ ច សតំ អរហន្តានំ ភោជេយ្យ, យោ ចេកំ បច្ចេកពុទ្ធំ ភោជេយ្យ …បេ…

    It would be more fruitful to feed one independent Buddha than a hundred perfected ones.

    យោ ច សតំ បច្ចេកពុទ្ធានំ ភោជេយ្យ, យោ ច តថាគតំ អរហន្តំ សម្មាសម្ពុទ្ធំ ភោជេយ្យ …បេ…

    It would be more fruitful to feed one Realized One, a perfected one, a fully awakened Buddha than a hundred independent Buddhas.

    យោ ច ពុទ្ធប្បមុខំ ភិក្ខុសង្ឃំ ភោជេយ្យ …បេ…

    It would be more fruitful to feed the bhikkhu Saṅgha headed by the Buddha than to feed one Realized One, a perfected one, a fully awakened Buddha.

    យោ ច ចាតុទ្ទិសំ សង្ឃំ ឧទ្ទិស្ស វិហារំ ការាបេយ្យ …បេ…

    It would be more fruitful to build a dwelling especially for the Saṅgha of the four quarters than to feed the bhikkhu Saṅgha headed by the Buddha.

    យោ ច បសន្នចិត្តោ ពុទ្ធញ្ច ធម្មញ្ច សង្ឃញ្ច សរណំ គច្ឆេយ្យ …បេ…

    It would be more fruitful to go for refuge to the Buddha, the teaching, and the Saṅgha with a confident heart than to build a dwelling for the Saṅgha of the four quarters.

    យោ ច បសន្នចិត្តោ សិក្ខាបទានិ សមាទិយេយ្យ—

    It would be more fruitful to undertake the training rules—not to kill living creatures, steal, commit sexual misconduct, lie, or take alcoholic drinks that cause negligence—than to go for refuge to the Buddha, the teaching, and the Saṅgha with a confident heart.

    បាណាតិបាតា វេរមណិំ, អទិន្នាទានា វេរមណិំ, កាមេសុមិច្ឆាចារា វេរមណិំ, មុសាវាទា វេរមណិំ, សុរាមេរយមជ្ជបមាទដ្ឋានា វេរមណិំ, យោ ច អន្តមសោ គន្ធោហនមត្តម្បិ មេត្តចិត្តំ ភាវេយ្យ, (…) ឥទំ តតោ មហប្ផលតរំ។

    It would be more fruitful to develop a heart of love—even just as long as it takes to pull a cow’s udder—than to undertake the training rules.

    យញ្ច, គហបតិ, វេលាមោ ព្រាហ្មណោ ទានំ អទាសិ មហាទានំ, យោ ចេកំ ទិដ្ឋិសម្បន្នំ ភោជេយ្យ … យោ ច សតំ ទិដ្ឋិសម្បន្នានំ ភោជេយ្យ, យោ ចេកំ សកទាគាមិំ ភោជេយ្យ … យោ ច សតំ សកទាគាមីនំ ភោជេយ្យ, យោ ចេកំ អនាគាមិំ ភោជេយ្យ … យោ ច សតំ អនាគាមីនំ ភោជេយ្យ, យោ ចេកំ អរហន្តំ ភោជេយ្យ … យោ ច សតំ អរហន្តានំ ភោជេយ្យ, យោ ចេកំ បច្ចេកពុទ្ធំ ភោជេយ្យ … យោ ច សតំ បច្ចេកពុទ្ធានំ ភោជេយ្យ, យោ ច តថាគតំ អរហន្តំ សម្មាសម្ពុទ្ធំ ភោជេយ្យ … យោ ច ពុទ្ធប្បមុខំ ភិក្ខុសង្ឃំ ភោជេយ្យ, យោ ច ចាតុទ្ទិសំ សង្ឃំ ឧទ្ទិស្ស វិហារំ ការាបេយ្យ … យោ ច បសន្នចិត្តោ ពុទ្ធញ្ច ធម្មញ្ច សង្ឃញ្ច សរណំ គច្ឆេយ្យ, យោ ច បសន្នចិត្តោ សិក្ខាបទានិ សមាទិយេយ្យ—បាណាតិបាតា វេរមណិំ …បេ… សុរាមេរយមជ្ជបមាទដ្ឋានា វេរមណិំ, យោ ច អន្តមសោ គន្ធោហនមត្តម្បិ មេត្តចិត្តំ ភាវេយ្យ, យោ ច អច្ឆរាសង្ឃាតមត្តម្បិ អនិច្ចសញ្ញំ ភាវេយ្យ, ឥទំ តតោ មហប្ផលតរន៑”តិ។

    It would be more fruitful to develop the perception of impermanence—even for as long as a finger-snap—than to do all of these things, including developing a heart of love for as long as it takes to pull a cow’s udder.”

    ទសមំ។

    សីហនាទវគ្គោ ទុតិយោ។

    តស្សុទ្ទានំ

    នាទោ សៅបាទិសេសោ ច, កោដ្ឋិកេន សមិទ្ធិនា; គណ្ឌសញ្ញា កុលំ មេត្តា, ទេវតា វេលាមេន ចាតិ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact