Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៣។៦៣

    Numbered Discourses 3.63

    ៧។ មហាវគ្គ

    7. The Great Chapter

    វេនាគបុរសុត្ត

    At Venāgapura

    ឯកំ សមយំ ភគវា កោសលេសុ ចារិកំ ចរមានោ មហតា ភិក្ខុសង្ឃេន សទ្ធិំ យេន វេនាគបុរំ នាម កោសលានំ ព្រាហ្មណគាមោ តទវសរិ។ អស្សោសុំ ខោ វេនាគបុរិកា ព្រាហ្មណគហបតិកា:

    At one time the Buddha was wandering in the land of the Kosalans together with a large Saṅgha of bhikkhus when he arrived at a village of the Kosalan brahmins named Venāgapura. The brahmins and householders of Venāgapura heard:

    “សមណោ ខលុ, ភោ, គោតមោ សក្យបុត្តោ សក្យកុលា បព្ពជិតោ វេនាគបុរំ អនុប្បត្តោ។ តំ ខោ បន ភវន្តំ គោតមំ ឯវំ កល្យាណោ កិត្តិសទ្ទោ អព្ភុគ្គតោ: ‘ឥតិបិ សោ ភគវា អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ វិជ្ជាចរណសម្បន្នោ សុគតោ លោកវិទូ អនុត្តរោ បុរិសទម្មសារថិ សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវាៜតិ។ សោ ឥមំ លោកំ សទេវកំ សមារកំ សព្រហ្មកំ សស្សមណព្រាហ្មណិំ បឹ សទេវមនុស្សំ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា បវេទេតិ។ សោ ធម្មំ ទេសេតិ អាទិកល្យាណំ មជ្ឈេកល្យាណំ បរិយោសានកល្យាណំ សាត្ថំ សព្យញ្ជនំ, កេវលបរិបុណ្ណំ បរិសុទ្ធំ ព្រហ្មចរិយំ បកាសេតិ។ សាធុ ខោ បន តថារូបានំ អរហតំ ទស្សនំ ហោតី”តិ។

    “It seems the ascetic Gotama—a Sakyan, gone forth from a Sakyan family—has arrived at Venāgapura. He has this good reputation: ‘That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed.’ He has realized with his own insight this world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—and he makes it known to others. He teaches Dhamma that’s good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased. And he reveals a spiritual practice that’s entirely full and pure. It’s good to see such perfected ones.”

    អថ ខោ វេនាគបុរិកា ព្រាហ្មណគហបតិកា យេន ភគវា តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា អប្បេកច្ចេ ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ, អប្បេកច្ចេ ភគវតា សទ្ធិំ សម្មោទិំសុ, សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ, អប្បេកច្ចេ យេន ភគវា តេនញ្ជលិំ បណាមេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ, អប្បេកច្ចេ នាមគោត្តំ សាវេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ, អប្បេកច្ចេ តុណ្ហីភូតា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ វេនាគបុរិកោ វច្ឆគោត្តោ ព្រាហ្មណោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:

    Then the brahmins and householders of Venāgapura went up to the Buddha. Before sitting down to one side, some bowed, some exchanged greetings and polite conversation, some held up their joined palms toward the Buddha, some announced their name and clan, while some kept silent. Then the brahmin Vacchagotta of Venāgapura said to the Buddha:

    “អច្ឆរិយំ, ភោ គោតម, អព្ភុតំ, ភោ គោតម។ យាវញ្ចិទំ ភោតោ គោតមស្ស វិប្បសន្នានិ ឥន្ទ្រិយានិ, បរិសុទ្ធោ ឆវិវណ្ណោ បរិយោទាតោ។ សេយ្យថាបិ, ភោ គោតម, សារទំ ពទរបណ្ឌុំ បរិសុទ្ធំ ហោតិ បរិយោទាតំ; ឯវមេវំ ភោតោ គោតមស្ស វិប្បសន្នានិ ឥន្ទ្រិយានិ បរិសុទ្ធោ ឆវិវណ្ណោ បរិយោទាតោ។ សេយ្យថាបិ, ភោ គោតម, តាលបក្កំ សម្បតិ ពន្ធនា បមុត្តំ បរិសុទ្ធំ ហោតិ បរិយោទាតំ; ឯវមេវំ ភោតោ គោតមស្ស វិប្បសន្នានិ ឥន្ទ្រិយានិ បរិសុទ្ធោ ឆវិវណ្ណោ បរិយោទាតោ។ សេយ្យថាបិ, ភោ គោតម, នេក្ខំ ជម្ពោនទំ ទក្ខកម្មារបុត្តសុបរិកម្មកតំ ឧក្កាមុខេ សុកុសលសម្បហដ្ឋំ បណ្ឌុកម្ពលេ និក្ខិត្តំ ភាសតេ ច តបតេ ច វិរោចតិ ច; ឯវមេវំ ភោតោ គោតមស្ស វិប្បសន្នានិ ឥន្ទ្រិយានិ បរិសុទ្ធោ ឆវិវណ្ណោ បរិយោទាតោ។

    “It’s incredible, Master Gotama, it’s amazing, how your faculties are so very clear, and the complexion of your skin is pure and bright. It’s like a golden brown jujube in the autumn, or a palm fruit freshly plucked from the stalk, or a pendant of river gold, fashioned by a deft smith, well-wrought in the forge, and placed on a cream rug where it shines and glows and radiates. In the same way, your faculties are so very clear, and the complexion of your skin is pure and bright.

    យានិ តានិ, ភោ គោតម, ឧច្ចាសយនមហាសយនានិ, សេយ្យថិទំ—អាសន្ទិ បល្លង្កោ គោនកោ ចិត្តកោ បដិកា បដលិកា តូលិកា វិកតិកា ឧទ្ទលោមី ឯកន្តលោមី កដ្ដិស្សំ កោសេយ្យំ កុត្តកំ ហត្ថត្ថរំ អស្សត្ថរំ រថត្ថរំ អជិនប្បវេណី កទលិមិគបវរបច្ចត្ថរណំ សៅត្តរច្ឆទំ ឧភតោលោហិតកូបធានំ, ឯវរូបានំ នូន ភវំ គោតមោ ឧច្ចាសយនមហាសយនានំ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី”តិ។

    Surely Master Gotama gets when he wants, without trouble or difficulty, various kinds of high and luxurious bedding, such as: sofas, couches, woolen covers—shag-piled, colorful, white, embroidered with flowers, quilted, embroidered with animals, double-or single-fringed—and silk covers studded with gems, as well as silken sheets, woven carpets, rugs for elephants, horses, or chariots, antelope hide rugs, and spreads of fine deer hide, with a canopy above and red cushions at both ends.”

    “យានិ ខោ បន តានិ, ព្រាហ្មណ, ឧច្ចាសយនមហាសយនានិ, សេយ្យថិទំ—អាសន្ទិ បល្លង្កោ គោនកោ ចិត្តកោ បដិកា បដលិកា តូលិកា វិកតិកា ឧទ្ទលោមី ឯកន្តលោមី កដ្ដិស្សំ កោសេយ្យំ កុត្តកំ ហត្ថត្ថរំ អស្សត្ថរំ រថត្ថរំ អជិនប្បវេណី កទលិមិគបវរបច្ចត្ថរណំ សៅត្តរច្ឆទំ ឧភតោលោហិតកូបធានំ។ ទុល្លភានិ តានិ បព្ពជិតានំ លទ្ធា ច បន ន កប្បន្តិ។

    “Brahmin, these various kinds of high and luxurious bedding are hard for renunciates to find. And even if they do get them, they’re not allowed.

    តីណិ ខោ, ឥមានិ, ព្រាហ្មណ, ឧច្ចាសយនមហាសយនានិ, យេសាហំ ឯតរហិ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី។ កតមានិ តីណិ? ទិព្ពំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ, ព្រហ្មំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ, អរិយំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ។ ឥមានិ ខោ, ព្រាហ្មណ, តីណិ ឧច្ចាសយនមហាសយនានិ, យេសាហំ ឯតរហិ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី”តិ។

    There are, brahmin, these three high and luxurious beds that I get these days when I want, without trouble or difficulty. What three? The heavenly high and luxurious bed, the divine high and luxurious bed, and the noble high and luxurious bed. These are the three high and luxurious beds that I get these days when I want, without trouble or difficulty.”

    “កតមំ បន តំ, ភោ គោតម, ទិព្ពំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ, យស្ស ភវំ គោតមោ ឯតរហិ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី”តិ?

    “But what, Master Gotama, is the heavenly high and luxurious bed?”

    “ឥធាហំ, ព្រាហ្មណ, យំ គាមំ វា និគមំ វា ឧបនិស្សាយ វិហរាមិ, សោ បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ តមេវ គាមំ វា និគមំ វា បិណ្ឌាយ បវិសាមិ។ សោ បច្ឆាភត្តំ បិណ្ឌបាតបដិក្កន្តោ វនន្តញ្ញេវ បវិសាមិ។ សោ យទេវ តត្ថ ហោន្តិ តិណានិ វា បណ្ណានិ វា តានិ ឯកជ្ឈំ សង្ឃរិត្វា និសីទាមិ បល្លង្កំ អាភុជិត្វា ឧជុំ កាយំ បណិធាយ បរិមុខំ សតិំ ឧបដ្ឋបេត្វា។ សោ វិវិច្ចេវ កាមេហិ វិវិច្ច អកុសលេហិ ធម្មេហិ សវិតក្កំ សវិចារំ វិវេកឹ បីតិសុខំ បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរាមិ; វិតក្កវិចារានំ វូបសមា អជ្ឈត្តំ សម្បសាទនំ ចេតសោ ឯកោទិភាវំ អវិតក្កំ អវិចារំ សមាធិឹ បីតិសុខំ ទុតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរាមិ; បីតិយា ច វិរាគា ឧបេក្ខកោ ច វិហរាមិ សតោ ច សម្បជានោ សុខញ្ច កាយេន បដិសំវេទេមិ, យំ តំ អរិយា អាចិក្ខន្តិ: ‘ឧបេក្ខកោ សតិមា សុខវិហារីៜតិ តតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរាមិ; សុខស្ស ច បហានា ទុក្ខស្ស ច បហានា បុព្ពេវ សោមនស្សទោមនស្សានំ អត្ថង្គមា អទុក្ខមសុខំ ឧបេក្ខាសតិបារិសុទ្ធិំ ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរាមិ។ សោ ចេ អហំ, ព្រាហ្មណ, ឯវំភូតោ ចង្កមាមិ, ទិព្ពោ មេ ឯសោ តស្មិំ សមយេ ចង្កមោ ហោតិ។ សោ ចេ អហំ, ព្រាហ្មណ, ឯវំភូតោ តិដ្ឋាមិ, ទិព្ពំ មេ ឯតំ តស្មិំ សមយេ ឋានំ ហោតិ។ សោ ចេ អហំ, ព្រាហ្មណ, ឯវំភូតោ និសីទាមិ, ទិព្ពំ មេ ឯតំ តស្មិំ សមយេ អាសនំ ហោតិ។ សោ ចេ អហំ, ព្រាហ្មណ, ឯវំភូតោ សេយ្យំ កប្បេមិ, ទិព្ពំ មេ ឯតំ តស្មិំ សមយេ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ ហោតិ។ ឥទំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ទិព្ពំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ, យស្សាហំ ឯតរហិ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី”តិ។

    “Brahmin, when I am living supported by a village or town, I robe up in the morning and, taking my bowl and robe, enter the town or village for alms. After the meal, on my return from almsround, I enter within a forest. I gather up some grass or leaves into a pile and sit down cross-legged, setting my body straight, and establishing mindfulness in front of me. Quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, I enter and remain in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. As the placing of the mind and keeping it connected are stilled, I enter and remain in the second jhāna, which has the rapture and bliss born of immersion, with internal clarity and mind at one, without placing the mind and keeping it connected. And with the fading away of rapture, I enter and remain in the third jhāna, where I meditate with equanimity, mindful and aware, personally experiencing the bliss of which the noble ones declare, ‘Equanimous and mindful, one meditates in bliss.’ With the giving up of pleasure and pain, and the ending of former happiness and sadness, I enter and remain in the fourth jhāna, without pleasure or pain, with pure equanimity and mindfulness. When I’m practicing like this, if I walk, at that time my walking is heavenly. When I’m practicing like this, if I stand, at that time my standing is heavenly. When I’m practicing like this, if I sit, at that time my sitting is heavenly. When I’m practicing like this, if I lie down, at that time my lying is heavenly. This is the heavenly high and luxurious bed that I get these days when I want, without trouble or difficulty.”

    “អច្ឆរិយំ, ភោ គោតម, អព្ភុតំ, ភោ គោតម។ កោ ចញ្ញោ ឯវរូបស្ស ទិព្ពស្ស ឧច្ចាសយនមហាសយនស្ស និកាមលាភី ភវិស្សតិ អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, អញ្ញត្រ ភោតា គោតមេន។

    “It’s incredible, Master Gotama, it’s amazing! Who but Master Gotama could get such a heavenly high and luxurious bed when he wants, without trouble or difficulty?

    កតមំ បន តំ, ភោ គោតម, ព្រហ្មំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ, យស្ស ភវំ គោតមោ ឯតរហិ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី”តិ?

    But what, Master Gotama, is the divine high and luxurious bed?”

    “ឥធាហំ, ព្រាហ្មណ, យំ គាមំ វា និគមំ វា ឧបនិស្សាយ វិហរាមិ, សោ បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ តមេវ គាមំ វា និគមំ វា បិណ្ឌាយ បវិសាមិ។ សោ បច្ឆាភត្តំ បិណ្ឌបាតបដិក្កន្តោ វនន្តញ្ញេវ បវិសាមិ។ សោ យទេវ តត្ថ ហោន្តិ តិណានិ វា បណ្ណានិ វា តានិ ឯកជ្ឈំ សង្ឃរិត្វា និសីទាមិ បល្លង្កំ អាភុជិត្វា ឧជុំ កាយំ បណិធាយ បរិមុខំ សតិំ ឧបដ្ឋបេត្វា។ សោ មេត្តាសហគតេន ចេតសា ឯកំ ទិសំ ផរិត្វា វិហរាមិ, តថា ទុតិយំ, តថា តតិយំ, តថា ចតុត្ថំ, ឥតិ ឧទ្ធមធោ តិរិយំ សព្ពធិ សព្ពត្តតាយ សព្ពាវន្តំ លោកំ មេត្តាសហគតេន ចេតសា វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ជេន ផរិត្វា វិហរាមិ។ ករុណាសហគតេន ចេតសា …បេ… មុទិតាសហគតេន ចេតសា … ឧបេក្ខាសហគតេន ចេតសា ឯកំ ទិសំ ផរិត្វា វិហរាមិ, តថា ទុតិយំ, តថា តតិយំ, តថា ចតុត្ថំ, ឥតិ ឧទ្ធមធោ តិរិយំ សព្ពធិ សព្ពត្តតាយ សព្ពាវន្តំ លោកំ ឧបេក្ខាសហគតេន ចេតសា វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ឈេន ផរិត្វា វិហរាមិ។ សោ ចេ អហំ, ព្រាហ្មណ, ឯវំភូតោ ចង្កមាមិ, ព្រហ្មា មេ ឯសោ តស្មិំ សមយេ ចង្កមោ ហោតិ។ សោ ចេ អហំ, ព្រាហ្មណ, ឯវំភូតោ តិដ្ឋាមិ …បេ… និសីទាមិ …បេ… សេយ្យំ កប្បេមិ, ព្រហ្មំ មេ ឯតំ តស្មិំ សមយេ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ ហោតិ។ ឥទំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ព្រហ្មំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ, យស្សាហំ ឯតរហិ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី”តិ។

    “Brahmin, when I am living supported by a village or town, I robe up in the morning and, taking my bowl and robe, enter the town or village for alms. After the meal, on my return from almsround, I enter within a forest. I gather up some grass or leaves into a pile and sit down cross-legged, setting my body straight, and establishing mindfulness in front of me. I meditate spreading a heart full of love to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, I spread a heart full of love to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. I meditate spreading a heart full of compassion to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, I spread a heart full of compassion to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. I meditate spreading a heart full of rejoicing to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, I spread a heart full of rejoicing to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. I meditate spreading a heart full of equanimity to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, I spread a heart full of equanimity to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will. When I’m practicing like this, if I walk, at that time my walking is divine. … my standing is divine. … my sitting is divine. When I’m practicing like this, if I lie down, at that time my lying is divine. This is the divine high and luxurious bed that I get these days when I want, without trouble or difficulty.”

    “អច្ឆរិយំ, ភោ គោតម, អព្ភុតំ, ភោ គោតម។ កោ ចញ្ញោ ឯវរូបស្ស ព្រហ្មស្ស ឧច្ចាសយនមហាសយនស្ស និកាមលាភី ភវិស្សតិ អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, អញ្ញត្រ ភោតា គោតមេន។

    “It’s incredible, Master Gotama, it’s amazing! Who but Master Gotama could get such a divine high and luxurious bed when he wants, without trouble or difficulty?

    កតមំ បន តំ, ភោ គោតម, អរិយំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ, យស្ស ភវំ គោតមោ ឯតរហិ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី”តិ?

    “But what, Master Gotama, is the noble high and luxurious bed?”

    “ឥធាហំ, ព្រាហ្មណ, យំ គាមំ វា និគមំ វា ឧបនិស្សាយ វិហរាមិ, សោ បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ តមេវ គាមំ វា និគមំ វា បិណ្ឌាយ បវិសាមិ។ សោ បច្ឆាភត្តំ បិណ្ឌបាតបដិក្កន្តោ វនន្តញ្ញេវ បវិសាមិ។ សោ យទេវ តត្ថ ហោន្តិ តិណានិ វា បណ្ណានិ វា តានិ ឯកជ្ឈំ សង្ឃរិត្វា និសីទាមិ បល្លង្កំ អាភុជិត្វា ឧជុំ កាយំ បណិធាយ បរិមុខំ សតិំ ឧបដ្ឋបេត្វា។ សោ ឯវំ ជានាមិ: ‘រាគោ មេ បហីនោ ឧច្ឆិន្នមូលោ តាលាវត្ថុកតោ អនភាវង្កតោ អាយតិំ អនុប្បាទធម្មោ; ទោសោ មេ បហីនោ ឧច្ឆិន្នមូលោ តាលាវត្ថុកតោ អនភាវង្កតោ អាយតិំ អនុប្បាទធម្មោ; មោហោ មេ បហីនោ ឧច្ឆិន្នមូលោ តាលាវត្ថុកតោ អនភាវង្កតោ អាយតិំ អនុប្បាទធម្មោៜ។ សោ ចេ អហំ, ព្រាហ្មណ, ឯវំភូតោ ចង្កមាមិ, អរិយោ មេ ឯសោ តស្មិំ សមយេ ចង្កមោ ហោតិ។ សោ ចេ អហំ, ព្រាហ្មណ, ឯវំភូតោ តិដ្ឋាមិ …បេ… និសីទាមិ …បេ… សេយ្យំ កប្បេមិ, អរិយំ មេ ឯតំ តស្មិំ សមយេ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ ហោតិ។ ឥទំ ខោ, ព្រាហ្មណ, អរិយំ ឧច្ចាសយនមហាសយនំ, យស្សាហំ ឯតរហិ និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី”តិ។

    “Brahmin, when I am living supported by a village or town, I robe up in the morning and, taking my bowl and robe, enter the town or village for alms. After the meal, on my return from almsround, I enter within a forest. I gather up some grass or leaves into a pile and sit down cross-legged, setting my body straight, and establishing mindfulness in front of me. I know this: ‘I’ve given up greed, hate, and delusion, cut them off at the root, made them like a palm stump, obliterated them, so they’re unable to arise in the future.’ When I’m practicing like this, if I walk, at that time my walking is noble. … my standing is noble. … my sitting is noble. When I’m practicing like this, if I lie down, at that time my lying is noble. This is the noble high and luxurious bed that I get these days when I want, without trouble or difficulty.”

    “អច្ឆរិយំ, ភោ គោតម, អព្ភុតំ, ភោ គោតម។ កោ ចញ្ញោ ឯវរូបស្ស អរិយស្ស ឧច្ចាសយនមហាសយនស្ស និកាមលាភី ភវិស្សតិ អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, អញ្ញត្រ ភោតា គោតមេន។

    “It’s incredible, Master Gotama, it’s amazing! Who but Master Gotama could get such a noble high and luxurious bed when he wants, without trouble or difficulty?

    អភិក្កន្តំ, ភោ គោតម, អភិក្កន្តំ, ភោ គោតម។ សេយ្យថាបិ, ភោ គោតម, និក្កុជ្ជិតំ វា ឧក្កុជ្ជេយ្យ, បដិច្ឆន្នំ វា វិវរេយ្យ, មូឡ្ហស្ស វា មគ្គំ អាចិក្ខេយ្យ, អន្ធការេ វា តេលបជ្ជោតំ ធារេយ្យ: ‘ចក្ខុមន្តោ រូបានិ ទក្ខន្តីៜតិ; ឯវមេវំ ខោ ភោតា គោតមេន អនេកបរិយាយេន ធម្មោ បកាសិតោ។ ឯតេ មយំ ភវន្តំ គោតមំ សរណំ គច្ឆាម ធម្មញ្ច ភិក្ខុសង្ឃញ្ច។ ឧបាសកេ នោ ភវំ គោតមោ ធារេតុ អជ្ជតគ្គេ បាណុបេតេ សរណំ គតេ”តិ។

    Excellent, Master Gotama! Excellent! As if he were righting the overturned, or revealing the hidden, or pointing out the path to the lost, or lighting a lamp in the dark so people with clear eyes can see what’s there, Master Gotama has made the teaching clear in many ways. We go for refuge to Master Gotama, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. From this day forth, may Master Gotama remember us as lay followers who have gone for refuge for life.”

    តតិយំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact