Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / जातक-अट्ठकथा • Jātaka-aṭṭhakathā

    [३५३] ३. वेनसाखजातकवण्णना

    [353] 3. Venasākhajātakavaṇṇanā

    नयिदं निच्‍चं भवितब्बन्ति इदं सत्था भग्गेसु संसुमारगिरं निस्साय भेसकळावने विहरन्तो बोधिराजकुमारं आरब्भ कथेसि। बोधिराजकुमारो नाम उदेनस्स रञ्‍ञो पुत्तो तस्मिं काले संसुमारगिरे वसन्तो एकं परियोदातसिप्पं वड्ढकिं पक्‍कोसापेत्वा अञ्‍ञेहि राजूहि असदिसं कत्वा कोकनदं नाम पासादं कारापेसि। कारापेत्वा च पन ‘‘अयं वड्ढकी अञ्‍ञस्सपि रञ्‍ञो एवरूपं पासादं करेय्या’’ति मच्छरायन्तो तस्स अक्खीनि उप्पाटापेसि। तेनस्स अक्खीनं उप्पाटितभावो भिक्खुसङ्घे पाकटो जातो। तस्मा भिक्खू धम्मसभायं कथं समुट्ठापेसुं ‘‘आवुसो, बोधिराजकुमारो किर तथारूपस्स वड्ढकिनो अक्खीनि उप्पाटापेसि, अहो कक्खळो फरुसो साहसिको’’ति। सत्था आगन्त्वा ‘‘काय नुत्थ, भिक्खवे, एतरहि कथाय सन्‍निसिन्‍ना’’ति पुच्छित्वा ‘‘इमाय नामा’’ति वुत्ते ‘‘न, भिक्खवे, इदानेव, पुब्बेपेस कक्खळो फरुसो साहसिकोव। न केवलञ्‍च इदानेव, पुब्बेपेस खत्तियसहस्सानं अक्खीनि उप्पाटापेत्वा मारेत्वा तेसं मंसेन बलिकम्मं कारेसी’’ति वत्वा अतीतं आहरि।

    Nayidaṃ niccaṃ bhavitabbanti idaṃ satthā bhaggesu saṃsumāragiraṃ nissāya bhesakaḷāvane viharanto bodhirājakumāraṃ ārabbha kathesi. Bodhirājakumāro nāma udenassa rañño putto tasmiṃ kāle saṃsumāragire vasanto ekaṃ pariyodātasippaṃ vaḍḍhakiṃ pakkosāpetvā aññehi rājūhi asadisaṃ katvā kokanadaṃ nāma pāsādaṃ kārāpesi. Kārāpetvā ca pana ‘‘ayaṃ vaḍḍhakī aññassapi rañño evarūpaṃ pāsādaṃ kareyyā’’ti maccharāyanto tassa akkhīni uppāṭāpesi. Tenassa akkhīnaṃ uppāṭitabhāvo bhikkhusaṅghe pākaṭo jāto. Tasmā bhikkhū dhammasabhāyaṃ kathaṃ samuṭṭhāpesuṃ ‘‘āvuso, bodhirājakumāro kira tathārūpassa vaḍḍhakino akkhīni uppāṭāpesi, aho kakkhaḷo pharuso sāhasiko’’ti. Satthā āgantvā ‘‘kāya nuttha, bhikkhave, etarahi kathāya sannisinnā’’ti pucchitvā ‘‘imāya nāmā’’ti vutte ‘‘na, bhikkhave, idāneva, pubbepesa kakkhaḷo pharuso sāhasikova. Na kevalañca idāneva, pubbepesa khattiyasahassānaṃ akkhīni uppāṭāpetvā māretvā tesaṃ maṃsena balikammaṃ kāresī’’ti vatvā atītaṃ āhari.

    अतीते बाराणसियं ब्रह्मदत्ते रज्‍जं कारेन्ते बोधिसत्तो तक्‍कसिलायं दिसापामोक्खो आचरियो अहोसि। जम्बुदीपतले खत्तियमाणवा ब्राह्मणमाणवा च तस्सेव सन्तिके सिप्पं उग्गण्हिंसु। बाराणसिरञ्‍ञो पुत्तो ब्रह्मदत्तकुमारो नाम तस्स सन्तिके तयो वेदे उग्गण्हि। सो पन पकतियापि कक्खळो फरुसो साहसिको अहोसि। बोधिसत्तो अङ्गविज्‍जावसेन तस्स कक्खळफरुससाहसिकभावं ञत्वा ‘‘तात, त्वं कक्खळो फरुसो साहसिको, फरुसेन नाम लद्धं इस्सरियं अचिरट्ठितिकं होति, सो इस्सरिये विनट्ठे भिन्‍ननावो विय समुद्दे पतिट्ठं न लभति, तस्मा मा एवरूपो अहोसी’’ति तं ओवदन्तो द्वे गाथा अभासि –

    Atīte bārāṇasiyaṃ brahmadatte rajjaṃ kārente bodhisatto takkasilāyaṃ disāpāmokkho ācariyo ahosi. Jambudīpatale khattiyamāṇavā brāhmaṇamāṇavā ca tasseva santike sippaṃ uggaṇhiṃsu. Bārāṇasirañño putto brahmadattakumāro nāma tassa santike tayo vede uggaṇhi. So pana pakatiyāpi kakkhaḷo pharuso sāhasiko ahosi. Bodhisatto aṅgavijjāvasena tassa kakkhaḷapharusasāhasikabhāvaṃ ñatvā ‘‘tāta, tvaṃ kakkhaḷo pharuso sāhasiko, pharusena nāma laddhaṃ issariyaṃ aciraṭṭhitikaṃ hoti, so issariye vinaṭṭhe bhinnanāvo viya samudde patiṭṭhaṃ na labhati, tasmā mā evarūpo ahosī’’ti taṃ ovadanto dve gāthā abhāsi –

    १४.

    14.

    ‘‘नयिदं निच्‍चं भवितब्बं ब्रह्मदत्त, खेमं सुभिक्खं सुखता च काये।

    ‘‘Nayidaṃ niccaṃ bhavitabbaṃ brahmadatta, khemaṃ subhikkhaṃ sukhatā ca kāye;

    अत्थच्‍चये मा अहु सम्पमूळ्हो, भिन्‍नप्‍लवो सागरस्सेव मज्झे॥

    Atthaccaye mā ahu sampamūḷho, bhinnaplavo sāgarasseva majjhe.

    १५.

    15.

    ‘‘यानि करोति पुरिसो, तानि अत्तनि पस्सति।

    ‘‘Yāni karoti puriso, tāni attani passati;

    कल्याणकारी कल्याणं, पापकारी च पापकं।

    Kalyāṇakārī kalyāṇaṃ, pāpakārī ca pāpakaṃ;

    यादिसं वपते बीजं, तादिसं हरते फल’’न्ति॥

    Yādisaṃ vapate bījaṃ, tādisaṃ harate phala’’nti.

    तत्थ सुखता च कायेति तात ब्रह्मदत्त, यदेतं खेमं वा सुभिक्खं वा या वा एसा सुखता काये, इदं सब्बं इमेसं सत्तानं निच्‍चं सब्बकालमेव न भवति, इदं पन अनिच्‍चं हुत्वा अभावधम्मं। अत्थच्‍चयेति सो त्वं अनिच्‍चतावसेन इस्सरिये विगते अत्तनो अत्थस्स अच्‍चये यथा नाम भिन्‍नप्‍लवो भिन्‍ननावो मनुस्सो सागरमज्झे पतिट्ठं अलभन्तो सम्पमूळ्हो होति, एवं मा अहु सम्पमूळ्हो। तानि अत्तनि पस्सतीति तेसं कम्मानं विपाकं विन्दन्तो तानि अत्तनि पस्सति नाम।

    Tattha sukhatā ca kāyeti tāta brahmadatta, yadetaṃ khemaṃ vā subhikkhaṃ vā yā vā esā sukhatā kāye, idaṃ sabbaṃ imesaṃ sattānaṃ niccaṃ sabbakālameva na bhavati, idaṃ pana aniccaṃ hutvā abhāvadhammaṃ. Atthaccayeti so tvaṃ aniccatāvasena issariye vigate attano atthassa accaye yathā nāma bhinnaplavo bhinnanāvo manusso sāgaramajjhe patiṭṭhaṃ alabhanto sampamūḷho hoti, evaṃ mā ahu sampamūḷho. Tāni attani passatīti tesaṃ kammānaṃ vipākaṃ vindanto tāni attani passati nāma.

    सो आचरियं वन्दित्वा बाराणसिं गन्त्वा पितु सिप्पं दस्सेत्वा ओपरज्‍जे पतिट्ठाय पितु अच्‍चयेन रज्‍जं पापुणि। तस्स पिङ्गियो नाम पुरोहितो अहोसि कक्खळो फरुसो साहसिको। सो यसलोभेन चिन्तेसि ‘‘यंनूनाहं इमिना रञ्‍ञा सकलजम्बुदीपे सब्बे राजानो गाहापेय्यं, एवमेस एकराजा भविस्सति, अहम्पि एकपुरोहितो भविस्सामी’’ति। सो तं राजानं अत्तनो कथं गाहापेसि। राजा महतिया सेनाय नगरा निक्खमित्वा एकस्स रञ्‍ञो नगरं रुन्धित्वा तं राजानं गण्हि। एतेनुपायेन सकलजम्बुदीपे रज्‍जं गहेत्वा राजसहस्सपरिवुतो ‘‘तक्‍कसिलायं रज्‍जं गण्हिस्सामी’’ति अगमासि। बोधिसत्तो नगरं पटिसङ्खरित्वा परेहि अप्पधंसियं अकासि।

    So ācariyaṃ vanditvā bārāṇasiṃ gantvā pitu sippaṃ dassetvā oparajje patiṭṭhāya pitu accayena rajjaṃ pāpuṇi. Tassa piṅgiyo nāma purohito ahosi kakkhaḷo pharuso sāhasiko. So yasalobhena cintesi ‘‘yaṃnūnāhaṃ iminā raññā sakalajambudīpe sabbe rājāno gāhāpeyyaṃ, evamesa ekarājā bhavissati, ahampi ekapurohito bhavissāmī’’ti. So taṃ rājānaṃ attano kathaṃ gāhāpesi. Rājā mahatiyā senāya nagarā nikkhamitvā ekassa rañño nagaraṃ rundhitvā taṃ rājānaṃ gaṇhi. Etenupāyena sakalajambudīpe rajjaṃ gahetvā rājasahassaparivuto ‘‘takkasilāyaṃ rajjaṃ gaṇhissāmī’’ti agamāsi. Bodhisatto nagaraṃ paṭisaṅkharitvā parehi appadhaṃsiyaṃ akāsi.

    बाराणसिराजा गङ्गानदीतीरे महतो निग्रोधरुक्खस्स्स मूले साणिं परिक्खिपापेत्वा उपरि वितानं कारापेत्वा सयनं पञ्‍ञपेत्वा निवासं गण्हि। सो जम्बुदीपतले सहस्सराजानो गहेत्वा युज्झमानोपि तक्‍कसिलं गहेतुं असक्‍कोन्तो अत्तनो पुरोहितं पुच्छि ‘‘आचरिय, मयं एत्तकेहि राजूहि सद्धिं आगन्त्वापि तक्‍कसिलं गहेतुं न सक्‍कोम, किं नु खो कातब्ब’’न्ति। ‘‘महाराज, सहस्सराजूनं अक्खीनि उप्पाटेत्वा मारेत्वा कुच्छिं फालेत्वा पञ्‍चमधुरमंसं आदाय इमस्मिं निग्रोधे अधिवत्थाय देवताय बलिकम्मं कत्वा अन्तवट्टीहि रुक्खं परिक्खिपित्वा लोहितपञ्‍चङ्गुलिकानि करोम, एवं नो खिप्पमेव जयो भविस्सती’’ति। राजा ‘‘साधू’’ति पटिस्सुणित्वा अन्तोसाणियं महाबले मल्‍ले ठपेत्वा एकमेकं राजानं पक्‍कोसापेत्वा निप्पीळनेन विसञ्‍ञं कारेत्वा अक्खीनि उप्पाटेत्वा मारेत्वा मंसं आदाय कळेवरानि गङ्गायं पवाहेत्वा वुत्तप्पकारं बलिकम्मं कारेत्वा बलिभेरिं आकोटापेत्वा युद्धाय गतो।

    Bārāṇasirājā gaṅgānadītīre mahato nigrodharukkhasssa mūle sāṇiṃ parikkhipāpetvā upari vitānaṃ kārāpetvā sayanaṃ paññapetvā nivāsaṃ gaṇhi. So jambudīpatale sahassarājāno gahetvā yujjhamānopi takkasilaṃ gahetuṃ asakkonto attano purohitaṃ pucchi ‘‘ācariya, mayaṃ ettakehi rājūhi saddhiṃ āgantvāpi takkasilaṃ gahetuṃ na sakkoma, kiṃ nu kho kātabba’’nti. ‘‘Mahārāja, sahassarājūnaṃ akkhīni uppāṭetvā māretvā kucchiṃ phāletvā pañcamadhuramaṃsaṃ ādāya imasmiṃ nigrodhe adhivatthāya devatāya balikammaṃ katvā antavaṭṭīhi rukkhaṃ parikkhipitvā lohitapañcaṅgulikāni karoma, evaṃ no khippameva jayo bhavissatī’’ti. Rājā ‘‘sādhū’’ti paṭissuṇitvā antosāṇiyaṃ mahābale malle ṭhapetvā ekamekaṃ rājānaṃ pakkosāpetvā nippīḷanena visaññaṃ kāretvā akkhīni uppāṭetvā māretvā maṃsaṃ ādāya kaḷevarāni gaṅgāyaṃ pavāhetvā vuttappakāraṃ balikammaṃ kāretvā balibheriṃ ākoṭāpetvā yuddhāya gato.

    अथस्स अट्टालकतो एको यक्खो आगन्त्वा दक्खिणक्खिं उप्पाटेत्वा अगमासि, अथस्स महती वेदना उप्पज्‍जि। सो वेदनाप्पत्तो आगन्त्वा निग्रोधरुक्खमूले पञ्‍ञत्तासने उत्तानको निपज्‍जि। तस्मिं खणे एको गिज्झो एकं तिखिणकोटिकं अट्ठिं गहेत्वा रुक्खग्गे निसिन्‍नो मंसं खादित्वा अट्ठिं विस्सज्‍जेसि, अट्ठिकोटि आगन्त्वा रञ्‍ञो वामक्खिम्हि अयसूलं विय पतित्वा अक्खिं भिन्दि। तस्मिं खणे बोधिसत्तस्स वचनं सल्‍लक्खेसि। सो ‘‘अम्हाकं आचरियो ‘इमे सत्ता बीजानुरूपं फलं विय कम्मानुरूपं विपाकं अनुभोन्ती’ति कथेन्तो इदं दिस्वा कथेसि मञ्‍ञे’’ति वत्वा विलपन्तो द्वे गाथा अभासि –

    Athassa aṭṭālakato eko yakkho āgantvā dakkhiṇakkhiṃ uppāṭetvā agamāsi, athassa mahatī vedanā uppajji. So vedanāppatto āgantvā nigrodharukkhamūle paññattāsane uttānako nipajji. Tasmiṃ khaṇe eko gijjho ekaṃ tikhiṇakoṭikaṃ aṭṭhiṃ gahetvā rukkhagge nisinno maṃsaṃ khāditvā aṭṭhiṃ vissajjesi, aṭṭhikoṭi āgantvā rañño vāmakkhimhi ayasūlaṃ viya patitvā akkhiṃ bhindi. Tasmiṃ khaṇe bodhisattassa vacanaṃ sallakkhesi. So ‘‘amhākaṃ ācariyo ‘ime sattā bījānurūpaṃ phalaṃ viya kammānurūpaṃ vipākaṃ anubhontī’ti kathento idaṃ disvā kathesi maññe’’ti vatvā vilapanto dve gāthā abhāsi –

    १६.

    16.

    ‘‘इदं तदाचरियवचो, पारासरियो यदब्रवि।

    ‘‘Idaṃ tadācariyavaco, pārāsariyo yadabravi;

    ‘मा सु त्वं अकरि पापं, यं त्वं पच्छा कतं तपे’॥

    ‘Mā su tvaṃ akari pāpaṃ, yaṃ tvaṃ pacchā kataṃ tape’.

    १७.

    17.

    ‘‘अयमेव सो पिङ्गिय वेनसाखो, यम्हि घातयिं खत्तियानं सहस्स्सं।

    ‘‘Ayameva so piṅgiya venasākho, yamhi ghātayiṃ khattiyānaṃ sahasssaṃ;

    अलङ्कते चन्दनसारानुलित्ते, तमेव दुक्खं पच्‍चागतं मम’’न्ति॥

    Alaṅkate candanasārānulitte, tameva dukkhaṃ paccāgataṃ mama’’nti.

    तत्थ इदं तदाचरियवचोति इदं तं आचरियस्स वचनं। पारासरियोति तं गोत्तेन कित्तेति। पच्छा कतन्ति यं पापं तया कतं, पच्छा तं तपेय्य किलमेय्य, तं मा करीति ओवादं अदासि, अहं पनस्स वचनं न करिन्ति। अयमेवाति निग्रोधरुक्खं दस्सेन्तो विलपति। वेनसाखोति पत्थटसाखो। यम्हि घातयिन्ति यम्हि रुक्खे खत्तियसहस्सं मारेसिं। अलङ्कते चन्दनसारानुलित्तेति राजालङ्कारेहि अलङ्कते लोहितचन्दनसारानुलित्ते ते खत्तिये यत्थाहं घातेसिं , अयमेव सो रुक्खो इदानि मय्हं किञ्‍चि परित्ताणं कातुं न सक्‍कोतीति दीपेति। तमेव दुक्खन्ति यं मया परेसं अक्खिउप्पाटनदुक्खं कतं, इदं मे तथेव पटिआगतं, इदानि नो आचरियस्स वचनं मत्थकं पत्तन्ति परिदेवति।

    Tattha idaṃ tadācariyavacoti idaṃ taṃ ācariyassa vacanaṃ. Pārāsariyoti taṃ gottena kitteti. Pacchā katanti yaṃ pāpaṃ tayā kataṃ, pacchā taṃ tapeyya kilameyya, taṃ mā karīti ovādaṃ adāsi, ahaṃ panassa vacanaṃ na karinti. Ayamevāti nigrodharukkhaṃ dassento vilapati. Venasākhoti patthaṭasākho. Yamhi ghātayinti yamhi rukkhe khattiyasahassaṃ māresiṃ. Alaṅkate candanasārānulitteti rājālaṅkārehi alaṅkate lohitacandanasārānulitte te khattiye yatthāhaṃ ghātesiṃ , ayameva so rukkho idāni mayhaṃ kiñci parittāṇaṃ kātuṃ na sakkotīti dīpeti. Tameva dukkhanti yaṃ mayā paresaṃ akkhiuppāṭanadukkhaṃ kataṃ, idaṃ me tatheva paṭiāgataṃ, idāni no ācariyassa vacanaṃ matthakaṃ pattanti paridevati.

    सो एवं परिदेवमानो अग्गमहेसिं अनुस्सरित्वा –

    So evaṃ paridevamāno aggamahesiṃ anussaritvā –

    १८.

    18.

    ‘‘सामा च खो चन्दनलित्तगत्ता, लट्ठीव सोभञ्‍जनकस्स उग्गता।

    ‘‘Sāmā ca kho candanalittagattā, laṭṭhīva sobhañjanakassa uggatā;

    अदिस्वा कालं करिस्सामि उब्बरिं, तं मे इतो दुक्खतरं भविस्सती’’ति॥ –

    Adisvā kālaṃ karissāmi ubbariṃ, taṃ me ito dukkhataraṃ bhavissatī’’ti. –

    गाथमाह –

    Gāthamāha –

    तस्सत्थो – मम भरिया सुवण्णसामा उब्बरी यथा नाम सिग्गुरुक्खस्स उजु उग्गता साखा मन्दमालुतेरिता कम्पमाना सोभति, एवं इत्थिविलासं कुरुमाना सोभति, तमहं इदानि अक्खीनं भिन्‍नत्ता उब्बरिं अदिस्वाव कालं करिस्सामि, तं मे तस्सा अदस्सनं इतो मरणदुक्खतोपि दुक्खतरं भविस्सतीति।

    Tassattho – mama bhariyā suvaṇṇasāmā ubbarī yathā nāma siggurukkhassa uju uggatā sākhā mandamāluteritā kampamānā sobhati, evaṃ itthivilāsaṃ kurumānā sobhati, tamahaṃ idāni akkhīnaṃ bhinnattā ubbariṃ adisvāva kālaṃ karissāmi, taṃ me tassā adassanaṃ ito maraṇadukkhatopi dukkhataraṃ bhavissatīti.

    सो एवं विलपन्तोव मरित्वा निरये निब्बत्ति। न नं इस्सरियलुद्धो पुरोहितो परित्ताणं कातुं सक्खि, न अत्तनो इस्सरियं। तस्मिं मतमत्तेयेव बलकायो भिज्‍जित्वा पलायि।

    So evaṃ vilapantova maritvā niraye nibbatti. Na naṃ issariyaluddho purohito parittāṇaṃ kātuṃ sakkhi, na attano issariyaṃ. Tasmiṃ matamatteyeva balakāyo bhijjitvā palāyi.

    सत्था इमं धम्मदेसनं आहरित्वा जातकं समोधानेसि – ‘‘तदा बाराणसिराजा बोधिराजकुमारो अहोसि, पिङ्गियो देवदत्तो, दिसापामोक्खाचरियो पन अहमेव अहोसि’’न्ति।

    Satthā imaṃ dhammadesanaṃ āharitvā jātakaṃ samodhānesi – ‘‘tadā bārāṇasirājā bodhirājakumāro ahosi, piṅgiyo devadatto, disāpāmokkhācariyo pana ahameva ahosi’’nti.

    वेनसाखजातकवण्णना ततिया।

    Venasākhajātakavaṇṇanā tatiyā.







    Related texts:



    तिपिटक (मूल) • Tipiṭaka (Mūla) / सुत्तपिटक • Suttapiṭaka / खुद्दकनिकाय • Khuddakanikāya / जातकपाळि • Jātakapāḷi / ३५३. वेनसाखजातकं • 353. Venasākhajātakaṃ


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact