Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / ජාතක-අට්‌ඨකථා • Jātaka-aṭṭhakathā

    [353] 3. වෙනසාඛජාතකවණ්‌ණනා

    [353] 3. Venasākhajātakavaṇṇanā

    නයිදං නිච්‌චං භවිතබ්‌බන්‌ති ඉදං සත්‌ථා භග්‌ගෙසු සංසුමාරගිරං නිස්‌සාය භෙසකළාවනෙ විහරන්‌තො බොධිරාජකුමාරං ආරබ්‌භ කථෙසි. බොධිරාජකුමාරො නාම උදෙනස්‌ස රඤ්‌ඤො පුත්‌තො තස්‌මිං කාලෙ සංසුමාරගිරෙ වසන්‌තො එකං පරියොදාතසිප්‌පං වඩ්‌ඪකිං පක්‌කොසාපෙත්‌වා අඤ්‌ඤෙහි රාජූහි අසදිසං කත්‌වා කොකනදං නාම පාසාදං කාරාපෙසි. කාරාපෙත්‌වා ච පන ‘‘අයං වඩ්‌ඪකී අඤ්‌ඤස්‌සපි රඤ්‌ඤො එවරූපං පාසාදං කරෙය්‍යා’’ති මච්‌ඡරායන්‌තො තස්‌ස අක්‌ඛීනි උප්‌පාටාපෙසි. තෙනස්‌ස අක්‌ඛීනං උප්‌පාටිතභාවො භික්‌ඛුසඞ්‌ඝෙ පාකටො ජාතො. තස්‌මා භික්‌ඛූ ධම්‌මසභායං කථං සමුට්‌ඨාපෙසුං ‘‘ආවුසො, බොධිරාජකුමාරො කිර තථාරූපස්‌ස වඩ්‌ඪකිනො අක්‌ඛීනි උප්‌පාටාපෙසි, අහො කක්‌ඛළො ඵරුසො සාහසිකො’’ති. සත්‌ථා ආගන්‌ත්‌වා ‘‘කාය නුත්‌ථ, භික්‌ඛවෙ, එතරහි කථාය සන්‌නිසින්‌නා’’ති පුච්‌ඡිත්‌වා ‘‘ඉමාය නාමා’’ති වුත්‌තෙ ‘‘න, භික්‌ඛවෙ, ඉදානෙව, පුබ්‌බෙපෙස කක්‌ඛළො ඵරුසො සාහසිකොව. න කෙවලඤ්‌ච ඉදානෙව, පුබ්‌බෙපෙස ඛත්‌තියසහස්‌සානං අක්‌ඛීනි උප්‌පාටාපෙත්‌වා මාරෙත්‌වා තෙසං මංසෙන බලිකම්‌මං කාරෙසී’’ති වත්‌වා අතීතං ආහරි.

    Nayidaṃ niccaṃ bhavitabbanti idaṃ satthā bhaggesu saṃsumāragiraṃ nissāya bhesakaḷāvane viharanto bodhirājakumāraṃ ārabbha kathesi. Bodhirājakumāro nāma udenassa rañño putto tasmiṃ kāle saṃsumāragire vasanto ekaṃ pariyodātasippaṃ vaḍḍhakiṃ pakkosāpetvā aññehi rājūhi asadisaṃ katvā kokanadaṃ nāma pāsādaṃ kārāpesi. Kārāpetvā ca pana ‘‘ayaṃ vaḍḍhakī aññassapi rañño evarūpaṃ pāsādaṃ kareyyā’’ti maccharāyanto tassa akkhīni uppāṭāpesi. Tenassa akkhīnaṃ uppāṭitabhāvo bhikkhusaṅghe pākaṭo jāto. Tasmā bhikkhū dhammasabhāyaṃ kathaṃ samuṭṭhāpesuṃ ‘‘āvuso, bodhirājakumāro kira tathārūpassa vaḍḍhakino akkhīni uppāṭāpesi, aho kakkhaḷo pharuso sāhasiko’’ti. Satthā āgantvā ‘‘kāya nuttha, bhikkhave, etarahi kathāya sannisinnā’’ti pucchitvā ‘‘imāya nāmā’’ti vutte ‘‘na, bhikkhave, idāneva, pubbepesa kakkhaḷo pharuso sāhasikova. Na kevalañca idāneva, pubbepesa khattiyasahassānaṃ akkhīni uppāṭāpetvā māretvā tesaṃ maṃsena balikammaṃ kāresī’’ti vatvā atītaṃ āhari.

    අතීතෙ බාරාණසියං බ්‍රහ්‌මදත්‌තෙ රජ්‌ජං කාරෙන්‌තෙ බොධිසත්‌තො තක්‌කසිලායං දිසාපාමොක්‌ඛො ආචරියො අහොසි. ජම්‌බුදීපතලෙ ඛත්‌තියමාණවා බ්‍රාහ්‌මණමාණවා ච තස්‌සෙව සන්‌තිකෙ සිප්‌පං උග්‌ගණ්‌හිංසු. බාරාණසිරඤ්‌ඤො පුත්‌තො බ්‍රහ්‌මදත්‌තකුමාරො නාම තස්‌ස සන්‌තිකෙ තයො වෙදෙ උග්‌ගණ්‌හි. සො පන පකතියාපි කක්‌ඛළො ඵරුසො සාහසිකො අහොසි. බොධිසත්‌තො අඞ්‌ගවිජ්‌ජාවසෙන තස්‌ස කක්‌ඛළඵරුසසාහසිකභාවං ඤත්‌වා ‘‘තාත, ත්‌වං කක්‌ඛළො ඵරුසො සාහසිකො, ඵරුසෙන නාම ලද්‌ධං ඉස්‌සරියං අචිරට්‌ඨිතිකං හොති, සො ඉස්‌සරියෙ විනට්‌ඨෙ භින්‌නනාවො විය සමුද්‌දෙ පතිට්‌ඨං න ලභති, තස්‌මා මා එවරූපො අහොසී’’ති තං ඔවදන්‌තො ද්‌වෙ ගාථා අභාසි –

    Atīte bārāṇasiyaṃ brahmadatte rajjaṃ kārente bodhisatto takkasilāyaṃ disāpāmokkho ācariyo ahosi. Jambudīpatale khattiyamāṇavā brāhmaṇamāṇavā ca tasseva santike sippaṃ uggaṇhiṃsu. Bārāṇasirañño putto brahmadattakumāro nāma tassa santike tayo vede uggaṇhi. So pana pakatiyāpi kakkhaḷo pharuso sāhasiko ahosi. Bodhisatto aṅgavijjāvasena tassa kakkhaḷapharusasāhasikabhāvaṃ ñatvā ‘‘tāta, tvaṃ kakkhaḷo pharuso sāhasiko, pharusena nāma laddhaṃ issariyaṃ aciraṭṭhitikaṃ hoti, so issariye vinaṭṭhe bhinnanāvo viya samudde patiṭṭhaṃ na labhati, tasmā mā evarūpo ahosī’’ti taṃ ovadanto dve gāthā abhāsi –

    14.

    14.

    ‘‘නයිදං නිච්‌චං භවිතබ්‌බං බ්‍රහ්‌මදත්‌ත, ඛෙමං සුභික්‌ඛං සුඛතා ච කායෙ;

    ‘‘Nayidaṃ niccaṃ bhavitabbaṃ brahmadatta, khemaṃ subhikkhaṃ sukhatā ca kāye;

    අත්‌ථච්‌චයෙ මා අහු සම්‌පමූළ්‌හො, භින්‌නප්‌ලවො සාගරස්‌සෙව මජ්‌ඣෙ.

    Atthaccaye mā ahu sampamūḷho, bhinnaplavo sāgarasseva majjhe.

    15.

    15.

    ‘‘යානි කරොති පුරිසො, තානි අත්‌තනි පස්‌සති;

    ‘‘Yāni karoti puriso, tāni attani passati;

    කල්‍යාණකාරී කල්‍යාණං, පාපකාරී ච පාපකං;

    Kalyāṇakārī kalyāṇaṃ, pāpakārī ca pāpakaṃ;

    යාදිසං වපතෙ බීජං, තාදිසං හරතෙ ඵල’’න්‌ති.

    Yādisaṃ vapate bījaṃ, tādisaṃ harate phala’’nti.

    තත්‌ථ සුඛතා ච කායෙති තාත බ්‍රහ්‌මදත්‌ත, යදෙතං ඛෙමං වා සුභික්‌ඛං වා යා වා එසා සුඛතා කායෙ, ඉදං සබ්‌බං ඉමෙසං සත්‌තානං නිච්‌චං සබ්‌බකාලමෙව න භවති, ඉදං පන අනිච්‌චං හුත්‌වා අභාවධම්‌මං. අත්‌ථච්‌චයෙති සො ත්‌වං අනිච්‌චතාවසෙන ඉස්‌සරියෙ විගතෙ අත්‌තනො අත්‌ථස්‌ස අච්‌චයෙ යථා නාම භින්‌නප්‌ලවො භින්‌නනාවො මනුස්‌සො සාගරමජ්‌ඣෙ පතිට්‌ඨං අලභන්‌තො සම්‌පමූළ්‌හො හොති, එවං මා අහු සම්‌පමූළ්‌හො. තානි අත්‌තනි පස්‌සතීති තෙසං කම්‌මානං විපාකං වින්‌දන්‌තො තානි අත්‌තනි පස්‌සති නාම.

    Tattha sukhatā ca kāyeti tāta brahmadatta, yadetaṃ khemaṃ vā subhikkhaṃ vā yā vā esā sukhatā kāye, idaṃ sabbaṃ imesaṃ sattānaṃ niccaṃ sabbakālameva na bhavati, idaṃ pana aniccaṃ hutvā abhāvadhammaṃ. Atthaccayeti so tvaṃ aniccatāvasena issariye vigate attano atthassa accaye yathā nāma bhinnaplavo bhinnanāvo manusso sāgaramajjhe patiṭṭhaṃ alabhanto sampamūḷho hoti, evaṃ mā ahu sampamūḷho. Tāni attani passatīti tesaṃ kammānaṃ vipākaṃ vindanto tāni attani passati nāma.

    සො ආචරියං වන්‌දිත්‌වා බාරාණසිං ගන්‌ත්‌වා පිතු සිප්‌පං දස්‌සෙත්‌වා ඔපරජ්‌ජෙ පතිට්‌ඨාය පිතු අච්‌චයෙන රජ්‌ජං පාපුණි. තස්‌ස පිඞ්‌ගියො නාම පුරොහිතො අහොසි කක්‌ඛළො ඵරුසො සාහසිකො. සො යසලොභෙන චින්‌තෙසි ‘‘යංනූනාහං ඉමිනා රඤ්‌ඤා සකලජම්‌බුදීපෙ සබ්‌බෙ රාජානො ගාහාපෙය්‍යං, එවමෙස එකරාජා භවිස්‌සති, අහම්‌පි එකපුරොහිතො භවිස්‌සාමී’’ති. සො තං රාජානං අත්‌තනො කථං ගාහාපෙසි. රාජා මහතියා සෙනාය නගරා නික්‌ඛමිත්‌වා එකස්‌ස රඤ්‌ඤො නගරං රුන්‌ධිත්‌වා තං රාජානං ගණ්‌හි. එතෙනුපායෙන සකලජම්‌බුදීපෙ රජ්‌ජං ගහෙත්‌වා රාජසහස්‌සපරිවුතො ‘‘තක්‌කසිලායං රජ්‌ජං ගණ්‌හිස්‌සාමී’’ති අගමාසි. බොධිසත්‌තො නගරං පටිසඞ්‌ඛරිත්‌වා පරෙහි අප්‌පධංසියං අකාසි.

    So ācariyaṃ vanditvā bārāṇasiṃ gantvā pitu sippaṃ dassetvā oparajje patiṭṭhāya pitu accayena rajjaṃ pāpuṇi. Tassa piṅgiyo nāma purohito ahosi kakkhaḷo pharuso sāhasiko. So yasalobhena cintesi ‘‘yaṃnūnāhaṃ iminā raññā sakalajambudīpe sabbe rājāno gāhāpeyyaṃ, evamesa ekarājā bhavissati, ahampi ekapurohito bhavissāmī’’ti. So taṃ rājānaṃ attano kathaṃ gāhāpesi. Rājā mahatiyā senāya nagarā nikkhamitvā ekassa rañño nagaraṃ rundhitvā taṃ rājānaṃ gaṇhi. Etenupāyena sakalajambudīpe rajjaṃ gahetvā rājasahassaparivuto ‘‘takkasilāyaṃ rajjaṃ gaṇhissāmī’’ti agamāsi. Bodhisatto nagaraṃ paṭisaṅkharitvā parehi appadhaṃsiyaṃ akāsi.

    බාරාණසිරාජා ගඞ්‌ගානදීතීරෙ මහතො නිග්‍රොධරුක්‌ඛස්‌ස්‌ස මූලෙ සාණිං පරික්‌ඛිපාපෙත්‌වා උපරි විතානං කාරාපෙත්‌වා සයනං පඤ්‌ඤපෙත්‌වා නිවාසං ගණ්‌හි. සො ජම්‌බුදීපතලෙ සහස්‌සරාජානො ගහෙත්‌වා යුජ්‌ඣමානොපි තක්‌කසිලං ගහෙතුං අසක්‌කොන්‌තො අත්‌තනො පුරොහිතං පුච්‌ඡි ‘‘ආචරිය, මයං එත්‌තකෙහි රාජූහි සද්‌ධිං ආගන්‌ත්‌වාපි තක්‌කසිලං ගහෙතුං න සක්‌කොම, කිං නු ඛො කාතබ්‌බ’’න්‌ති. ‘‘මහාරාජ, සහස්‌සරාජූනං අක්‌ඛීනි උප්‌පාටෙත්‌වා මාරෙත්‌වා කුච්‌ඡිං ඵාලෙත්‌වා පඤ්‌චමධුරමංසං ආදාය ඉමස්‌මිං නිග්‍රොධෙ අධිවත්‌ථාය දෙවතාය බලිකම්‌මං කත්‌වා අන්‌තවට්‌ටීහි රුක්‌ඛං පරික්‌ඛිපිත්‌වා ලොහිතපඤ්‌චඞ්‌ගුලිකානි කරොම, එවං නො ඛිප්‌පමෙව ජයො භවිස්‌සතී’’ති. රාජා ‘‘සාධූ’’ති පටිස්‌සුණිත්‌වා අන්‌තොසාණියං මහාබලෙ මල්‌ලෙ ඨපෙත්‌වා එකමෙකං රාජානං පක්‌කොසාපෙත්‌වා නිප්‌පීළනෙන විසඤ්‌ඤං කාරෙත්‌වා අක්‌ඛීනි උප්‌පාටෙත්‌වා මාරෙත්‌වා මංසං ආදාය කළෙවරානි ගඞ්‌ගායං පවාහෙත්‌වා වුත්‌තප්‌පකාරං බලිකම්‌මං කාරෙත්‌වා බලිභෙරිං ආකොටාපෙත්‌වා යුද්‌ධාය ගතො.

    Bārāṇasirājā gaṅgānadītīre mahato nigrodharukkhasssa mūle sāṇiṃ parikkhipāpetvā upari vitānaṃ kārāpetvā sayanaṃ paññapetvā nivāsaṃ gaṇhi. So jambudīpatale sahassarājāno gahetvā yujjhamānopi takkasilaṃ gahetuṃ asakkonto attano purohitaṃ pucchi ‘‘ācariya, mayaṃ ettakehi rājūhi saddhiṃ āgantvāpi takkasilaṃ gahetuṃ na sakkoma, kiṃ nu kho kātabba’’nti. ‘‘Mahārāja, sahassarājūnaṃ akkhīni uppāṭetvā māretvā kucchiṃ phāletvā pañcamadhuramaṃsaṃ ādāya imasmiṃ nigrodhe adhivatthāya devatāya balikammaṃ katvā antavaṭṭīhi rukkhaṃ parikkhipitvā lohitapañcaṅgulikāni karoma, evaṃ no khippameva jayo bhavissatī’’ti. Rājā ‘‘sādhū’’ti paṭissuṇitvā antosāṇiyaṃ mahābale malle ṭhapetvā ekamekaṃ rājānaṃ pakkosāpetvā nippīḷanena visaññaṃ kāretvā akkhīni uppāṭetvā māretvā maṃsaṃ ādāya kaḷevarāni gaṅgāyaṃ pavāhetvā vuttappakāraṃ balikammaṃ kāretvā balibheriṃ ākoṭāpetvā yuddhāya gato.

    අථස්‌ස අට්‌ටාලකතො එකො යක්‌ඛො ආගන්‌ත්‌වා දක්‌ඛිණක්‌ඛිං උප්‌පාටෙත්‌වා අගමාසි, අථස්‌ස මහතී වෙදනා උප්‌පජ්‌ජි. සො වෙදනාප්‌පත්‌තො ආගන්‌ත්‌වා නිග්‍රොධරුක්‌ඛමූලෙ පඤ්‌ඤත්‌තාසනෙ උත්‌තානකො නිපජ්‌ජි. තස්‌මිං ඛණෙ එකො ගිජ්‌ඣො එකං තිඛිණකොටිකං අට්‌ඨිං ගහෙත්‌වා රුක්‌ඛග්‌ගෙ නිසින්‌නො මංසං ඛාදිත්‌වා අට්‌ඨිං විස්‌සජ්‌ජෙසි, අට්‌ඨිකොටි ආගන්‌ත්‌වා රඤ්‌ඤො වාමක්‌ඛිම්‌හි අයසූලං විය පතිත්‌වා අක්‌ඛිං භින්‌දි. තස්‌මිං ඛණෙ බොධිසත්‌තස්‌ස වචනං සල්‌ලක්‌ඛෙසි. සො ‘‘අම්‌හාකං ආචරියො ‘ඉමෙ සත්‌තා බීජානුරූපං ඵලං විය කම්‌මානුරූපං විපාකං අනුභොන්‌තී’ති කථෙන්‌තො ඉදං දිස්‌වා කථෙසි මඤ්‌ඤෙ’’ති වත්‌වා විලපන්‌තො ද්‌වෙ ගාථා අභාසි –

    Athassa aṭṭālakato eko yakkho āgantvā dakkhiṇakkhiṃ uppāṭetvā agamāsi, athassa mahatī vedanā uppajji. So vedanāppatto āgantvā nigrodharukkhamūle paññattāsane uttānako nipajji. Tasmiṃ khaṇe eko gijjho ekaṃ tikhiṇakoṭikaṃ aṭṭhiṃ gahetvā rukkhagge nisinno maṃsaṃ khāditvā aṭṭhiṃ vissajjesi, aṭṭhikoṭi āgantvā rañño vāmakkhimhi ayasūlaṃ viya patitvā akkhiṃ bhindi. Tasmiṃ khaṇe bodhisattassa vacanaṃ sallakkhesi. So ‘‘amhākaṃ ācariyo ‘ime sattā bījānurūpaṃ phalaṃ viya kammānurūpaṃ vipākaṃ anubhontī’ti kathento idaṃ disvā kathesi maññe’’ti vatvā vilapanto dve gāthā abhāsi –

    16.

    16.

    ‘‘ඉදං තදාචරියවචො, පාරාසරියො යදබ්‍රවි;

    ‘‘Idaṃ tadācariyavaco, pārāsariyo yadabravi;

    ‘මා සු ත්‌වං අකරි පාපං, යං ත්‌වං පච්‌ඡා කතං තපෙ’.

    ‘Mā su tvaṃ akari pāpaṃ, yaṃ tvaṃ pacchā kataṃ tape’.

    17.

    17.

    ‘‘අයමෙව සො පිඞ්‌ගිය වෙනසාඛො, යම්‌හි ඝාතයිං ඛත්‌තියානං සහස්‌ස්‌සං;

    ‘‘Ayameva so piṅgiya venasākho, yamhi ghātayiṃ khattiyānaṃ sahasssaṃ;

    අලඞ්‌කතෙ චන්‌දනසාරානුලිත්‌තෙ, තමෙව දුක්‌ඛං පච්‌චාගතං මම’’න්‌ති.

    Alaṅkate candanasārānulitte, tameva dukkhaṃ paccāgataṃ mama’’nti.

    තත්‌ථ ඉදං තදාචරියවචොති ඉදං තං ආචරියස්‌ස වචනං. පාරාසරියොති තං ගොත්‌තෙන කිත්‌තෙති. පච්‌ඡා කතන්‌ති යං පාපං තයා කතං, පච්‌ඡා තං තපෙය්‍ය කිලමෙය්‍ය, තං මා කරීති ඔවාදං අදාසි, අහං පනස්‌ස වචනං න කරින්‌ති. අයමෙවාති නිග්‍රොධරුක්‌ඛං දස්‌සෙන්‌තො විලපති. වෙනසාඛොති පත්‌ථටසාඛො. යම්‌හි ඝාතයින්‌ති යම්‌හි රුක්‌ඛෙ ඛත්‌තියසහස්‌සං මාරෙසිං. අලඞ්‌කතෙ චන්‌දනසාරානුලිත්‌තෙති රාජාලඞ්‌කාරෙහි අලඞ්‌කතෙ ලොහිතචන්‌දනසාරානුලිත්‌තෙ තෙ ඛත්‌තියෙ යත්‌ථාහං ඝාතෙසිං , අයමෙව සො රුක්‌ඛො ඉදානි මය්‌හං කිඤ්‌චි පරිත්‌තාණං කාතුං න සක්‌කොතීති දීපෙති. තමෙව දුක්‌ඛන්‌ති යං මයා පරෙසං අක්‌ඛිඋප්‌පාටනදුක්‌ඛං කතං, ඉදං මෙ තථෙව පටිආගතං, ඉදානි නො ආචරියස්‌ස වචනං මත්‌ථකං පත්‌තන්‌ති පරිදෙවති.

    Tattha idaṃ tadācariyavacoti idaṃ taṃ ācariyassa vacanaṃ. Pārāsariyoti taṃ gottena kitteti. Pacchā katanti yaṃ pāpaṃ tayā kataṃ, pacchā taṃ tapeyya kilameyya, taṃ mā karīti ovādaṃ adāsi, ahaṃ panassa vacanaṃ na karinti. Ayamevāti nigrodharukkhaṃ dassento vilapati. Venasākhoti patthaṭasākho. Yamhi ghātayinti yamhi rukkhe khattiyasahassaṃ māresiṃ. Alaṅkate candanasārānulitteti rājālaṅkārehi alaṅkate lohitacandanasārānulitte te khattiye yatthāhaṃ ghātesiṃ , ayameva so rukkho idāni mayhaṃ kiñci parittāṇaṃ kātuṃ na sakkotīti dīpeti. Tameva dukkhanti yaṃ mayā paresaṃ akkhiuppāṭanadukkhaṃ kataṃ, idaṃ me tatheva paṭiāgataṃ, idāni no ācariyassa vacanaṃ matthakaṃ pattanti paridevati.

    සො එවං පරිදෙවමානො අග්‌ගමහෙසිං අනුස්‌සරිත්‌වා –

    So evaṃ paridevamāno aggamahesiṃ anussaritvā –

    18.

    18.

    ‘‘සාමා ච ඛො චන්‌දනලිත්‌තගත්‌තා, ලට්‌ඨීව සොභඤ්‌ජනකස්‌ස උග්‌ගතා;

    ‘‘Sāmā ca kho candanalittagattā, laṭṭhīva sobhañjanakassa uggatā;

    අදිස්‌වා කාලං කරිස්‌සාමි උබ්‌බරිං, තං මෙ ඉතො දුක්‌ඛතරං භවිස්‌සතී’’ති. –

    Adisvā kālaṃ karissāmi ubbariṃ, taṃ me ito dukkhataraṃ bhavissatī’’ti. –

    ගාථමාහ –

    Gāthamāha –

    තස්‌සත්‌ථො – මම භරියා සුවණ්‌ණසාමා උබ්‌බරී යථා නාම සිග්‌ගුරුක්‌ඛස්‌ස උජු උග්‌ගතා සාඛා මන්‌දමාලුතෙරිතා කම්‌පමානා සොභති, එවං ඉත්‌ථිවිලාසං කුරුමානා සොභති, තමහං ඉදානි අක්‌ඛීනං භින්‌නත්‌තා උබ්‌බරිං අදිස්‌වාව කාලං කරිස්‌සාමි, තං මෙ තස්‌සා අදස්‌සනං ඉතො මරණදුක්‌ඛතොපි දුක්‌ඛතරං භවිස්‌සතීති.

    Tassattho – mama bhariyā suvaṇṇasāmā ubbarī yathā nāma siggurukkhassa uju uggatā sākhā mandamāluteritā kampamānā sobhati, evaṃ itthivilāsaṃ kurumānā sobhati, tamahaṃ idāni akkhīnaṃ bhinnattā ubbariṃ adisvāva kālaṃ karissāmi, taṃ me tassā adassanaṃ ito maraṇadukkhatopi dukkhataraṃ bhavissatīti.

    සො එවං විලපන්‌තොව මරිත්‌වා නිරයෙ නිබ්‌බත්‌ති. න නං ඉස්‌සරියලුද්‌ධො පුරොහිතො පරිත්‌තාණං කාතුං සක්‌ඛි, න අත්‌තනො ඉස්‌සරියං. තස්‌මිං මතමත්‌තෙයෙව බලකායො භිජ්‌ජිත්‌වා පලායි.

    So evaṃ vilapantova maritvā niraye nibbatti. Na naṃ issariyaluddho purohito parittāṇaṃ kātuṃ sakkhi, na attano issariyaṃ. Tasmiṃ matamatteyeva balakāyo bhijjitvā palāyi.

    සත්‌ථා ඉමං ධම්‌මදෙසනං ආහරිත්‌වා ජාතකං සමොධානෙසි – ‘‘තදා බාරාණසිරාජා බොධිරාජකුමාරො අහොසි, පිඞ්‌ගියො දෙවදත්‌තො, දිසාපාමොක්‌ඛාචරියො පන අහමෙව අහොසි’’න්‌ති.

    Satthā imaṃ dhammadesanaṃ āharitvā jātakaṃ samodhānesi – ‘‘tadā bārāṇasirājā bodhirājakumāro ahosi, piṅgiyo devadatto, disāpāmokkhācariyo pana ahameva ahosi’’nti.

    වෙනසාඛජාතකවණ්‌ණනා තතියා.

    Venasākhajātakavaṇṇanā tatiyā.







    Related texts:



    තිපිටක (මූල) • Tipiṭaka (Mūla) / සුත්‌තපිටක • Suttapiṭaka / ඛුද්‌දකනිකාය • Khuddakanikāya / ජාතකපාළි • Jātakapāḷi / 353. වෙනසාඛජාතකං • 353. Venasākhajātakaṃ


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact