| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៤។៤៩
Numbered Discourses 4.49
៥។ រោហិតស្សវគ្គ
5. With Rohitassa
វិបល្លាសសុត្ត
Perversions
“ចត្តារោមេ, ភិក្ខវេ, សញ្ញាវិបល្លាសា ចិត្តវិបល្លាសា ទិដ្ឋិវិបល្លាសា។ កតមេ ចត្តារោ?
“Bhikkhus, there are these four perversions of perception, mind, and view. What four?
អនិច្ចេ, ភិក្ខវេ, និច្ចន្តិ សញ្ញាវិបល្លាសោ ចិត្តវិបល្លាសោ ទិដ្ឋិវិបល្លាសោ;
Taking impermanence as permanence.
ទុក្ខេ, ភិក្ខវេ, សុខន្តិ សញ្ញាវិបល្លាសោ ចិត្តវិបល្លាសោ ទិដ្ឋិវិបល្លាសោ;
Taking suffering as happiness.
អនត្តនិ, ភិក្ខវេ, អត្តាតិ សញ្ញាវិបល្លាសោ ចិត្តវិបល្លាសោ ទិដ្ឋិវិបល្លាសោ;
Taking not-self as self.
អសុភេ, ភិក្ខវេ, សុភន្តិ សញ្ញាវិបល្លាសោ ចិត្តវិបល្លាសោ ទិដ្ឋិវិបល្លាសោ។
Taking ugliness as beauty.
ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ សញ្ញាវិបល្លាសា ចិត្តវិបល្លាសា ទិដ្ឋិវិបល្លាសា។
These are the four perversions of perception, mind, and view.
ចត្តារោមេ, ភិក្ខវេ, នសញ្ញាវិបល្លាសា នចិត្តវិបល្លាសា នទិដ្ឋិវិបល្លាសា។ កតមេ ចត្តារោ?
There are these four corrections of perception, mind, and view. What four?
អនិច្ចេ, ភិក្ខវេ, អនិច្ចន្តិ នសញ្ញាវិបល្លាសោ នចិត្តវិបល្លាសោ នទិដ្ឋិវិបល្លាសោ;
Taking impermanence as impermanence.
ទុក្ខេ, ភិក្ខវេ, ទុក្ខន្តិ នសញ្ញាវិបល្លាសោ នចិត្តវិបល្លាសោ នទិដ្ឋិវិបល្លាសោ;
Taking suffering as suffering.
អនត្តនិ, ភិក្ខវេ, អនត្តាតិ នសញ្ញាវិបល្លាសោ នចិត្តវិបល្លាសោ នទិដ្ឋិវិបល្លាសោ;
Taking not-self as not-self.
អសុភេ, ភិក្ខវេ, អសុភន្តិ នសញ្ញាវិបល្លាសោ នចិត្តវិបល្លាសោ នទិដ្ឋិវិបល្លាសោ។
Taking ugliness as ugliness.
ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ នសញ្ញាវិបល្លាសា នចិត្តវិបល្លាសា នទិដ្ឋិវិបល្លាសាតិ។
These are the four corrections of perception, mind, and view.
អនិច្ចេ និច្ចសញ្ញិនោ, ទុក្ខេ ច សុខសញ្ញិនោ; អនត្តនិ ច អត្តាតិ, អសុភេ សុភសញ្ញិនោ; មិច្ឆាទិដ្ឋិហតា សត្តា, ខិត្តចិត្តា វិសញ្ញិនោ។
Perceiving impermanence as permanence, suffering as happiness, not-self as self, and ugliness as beauty—sentient beings are ruined by wrong view, deranged, out of their minds.
តេ យោគយុត្តា មារស្ស, អយោគក្ខេមិនោ ជនា; សត្តា គច្ឆន្តិ សំសារំ, ជាតិមរណគាមិនោ។
Yoked by Māra’s yoke, these people find no sanctuary from the yoke. Sentient beings continue to transmigrate, with ongoing birth and death.
យទា ច ពុទ្ធា លោកស្មិំ, ឧប្បជ្ជន្តិ បភង្ករា; តេ ឥមំ ធម្មំ បកាសេន្តិ, ទុក្ខូបសមគាមិនំ។
But when the Buddhas arise in the world, those beacons reveal this teaching, that leads to the stilling of suffering.
តេសំ សុត្វាន សប្បញ្ញា, សចិត្តំ បច្ចលទ្ធា តេ; អនិច្ចំ អនិច្ចតោ ទក្ខុំ, ទុក្ខមទ្ទក្ខុ ទុក្ខតោ។
When a wise person hears them, they get their mind back. Seeing impermanence as impermanence, suffering as suffering,
អនត្តនិ អនត្តាតិ, អសុភំ អសុភតទ្ទសុំ; សម្មាទិដ្ឋិសមាទានា, សព្ពំ ទុក្ខំ ឧបច្ចគុន៑”តិ។
not-self as not-self, and ugliness as ugliness—taking up right view, they’ve risen above all suffering.”
នវមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
