Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    สํยุตฺต นิกาย ๔๑ฯ๙

    The Related Suttas Collection 41.9

    ๑ฯ จิตฺตวคฺค

    1. With Citta

    อเจลกสฺสปสุตฺต

    With Kassapa, the Naked Ascetic

    เตน โข ปน สมเยน อเจโล กสฺสโป มจฺฉิกาสณฺฑํ อนุปฺปตฺโต โหติ จิตฺตสฺส คหปติโน ปุราณคิหิสหาโยฯ

    Now at that time the naked ascetic Kassapa, an old friend of Citta in the lay life, had arrived at Macchikāsaṇḍa.

    อโสฺสสิ โข จิตฺโต คหปติ: “อเจโล กิร กสฺสโป มจฺฉิกาสณฺฑํ อนุปฺปตฺโต อมฺหากํ ปุราณคิหิสหาโย”ติฯ อถ โข จิตฺโต คหปติ เยน อเจโล กสฺสโป เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อเจเลน กสฺสเปน สทฺธึ สมฺโมทิฯ

    Citta the householder heard that he had arrived. So he went up to him, and they exchanged greetings.

    สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข จิตฺโต คหปติ อเจลํ กสฺสปํ เอตทโวจ: “กีวจิรํ ปพฺพชิตสฺส, ภนฺเต กสฺสปา”ติ?

    When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the naked ascetic Kassapa, “Honorable Kassapa, how long has it been since you went forth?”

    “ตึสมตฺตานิ โข เม, คหปติ, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺสา”ติฯ

    “It’s been thirty years, householder.”

    “อิเมหิ ปน เต, ภนฺเต, ตึสมตฺเตหิ วเสฺสหิ อตฺถิ โกจิ อุตฺตริ มนุสฺสธมฺมา อลมริยญาณทสฺสนวิเสโส อธิคโต ผาสุวิหาโร”ติ?

    “But sir, in these thirty years have you achieved any superhuman distinction in knowledge and vision worthy of the noble ones, a meditation at ease?”

    “อิเมหิ โข เม, คหปติ, ตึสมตฺเตหิ วเสฺสหิ ปพฺพชิตสฺส นตฺถิ โกจิ อุตฺตริ มนุสฺสธมฺมา อลมริยญาณทสฺสนวิเสโส อธิคโต ผาสุวิหาโร, อญฺญตฺร นคฺเคยฺยา จ มุณฺเฑยฺยา จ ปาวฬนิปฺโผฏนาย จา”ติฯ

    “I have no such achievement, householder, only nakedness, baldness, and pokes in the buttocks.”

    เอวํ วุตฺเต, จิตฺโต คหปติ อเจลํ กสฺสปํ เอตทโวจ: “อจฺฉริยํ วต, โภ, อพฺภุตํ วต, โภฯ ธมฺมสฺส สฺวากฺขาตตา ยตฺร หิ นาม ตึสมตฺเตหิ วเสฺสหิ น โกจิ อุตฺตริ มนุสฺสธมฺมา อลมริยญาณทสฺสนวิเสโส อธิคโต อภวิสฺส ผาสุวิหาโร, อญฺญตฺร นคฺเคยฺยา จ มุณฺเฑยฺยา จ ปาวฬนิปฺโผฏนาย จา”ติฯ

    Citta said to him, “Oh, how incredible, how amazing, how well explained the teaching is. For in thirty years you have achieved no superhuman distinction in knowledge and vision worthy of the noble ones, no meditation at ease, only nakedness, baldness, and pokes in the buttocks.”

    “ตุยฺหํ ปน, คหปติ, กีวจิรํ อุปาสกตฺตํ อุปคตสฺสา”ติ?

    “But householder, how long have you been a lay follower?”

    “มยฺหมฺปิ โข ปน, ภนฺเต, ตึสมตฺตานิ วสฺสานิ อุปาสกตฺตํ อุปคตสฺสา”ติฯ

    “It’s been thirty years, sir.”

    “อิเมหิ ปน เต, คหปติ, ตึสมตฺเตหิ วเสฺสหิ อตฺถิ โกจิ อุตฺตริ มนุสฺสธมฺมา อลมริยญาณทสฺสนวิเสโส อธิคโต ผาสุวิหาโร”ติ?

    “But householder, in these thirty years have you achieved any superhuman distinction in knowledge and vision worthy of the noble ones, a meditation at ease?”

    “คิหิโนปิ สิยา, ภนฺเตฯ อหญฺหิ, ภนฺเต, ยาวเทว อากงฺขามิ, วิวิจฺเจว กาเมหิ วิวิจฺจ อกุสเลหิ ธมฺเมหิ สวิตกฺกํ สวิจารํ วิเวกชํ ปีติสุขํ ปฐมํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิฯ อหญฺหิ, ภนฺเต, ยาวเทว อากงฺขามิ, วิตกฺกวิจารานํ วูปสมา … ทุติยํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิฯ อหญฺหิ, ภนฺเต, ยาวเทว อากงฺขามิ, ปีติยา จ วิราคา …เป… ตติยํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิฯ อหญฺหิ, ภนฺเต, ยาวเทว อากงฺขามิ, สุขสฺส จ ปหานา …เป… จตุตฺถํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิฯ

    “How, sir, could I not? For whenever I want, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, I enter and remain in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. And whenever I want, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled … I enter and remain in the second jhāna. And whenever I want, with the fading away of rapture … I enter and remain in the third jhāna. And whenever I want, giving up pleasure and pain … I enter and remain in the fourth jhāna.

    สเจ โข ปนาหํ, ภนฺเต, ภควโต ปฐมตรํ กาลํ กเรยฺยํ, อนจฺฉริยํ โข ปเนตํ ยํ มํ ภควา เอวํ พฺยากเรยฺย: ‘นตฺถิ ตํ สํโยชนํ เยน สํโยชเนน สํยุตฺโต จิตฺโต คหปติ ปุน อิมํ โลกํ อาคจฺเฉยฺยา'”ติฯ

    If I pass away before the Buddha, it wouldn’t be surprising if the Buddha declares of me: ‘The householder Citta is bound by no fetter that might return him to this world.’”

    เอวํ วุตฺเต, อเจโล กสฺสโป จิตฺตํ คหปตึ เอตทโวจ: “อจฺฉริยํ วต โภ, อพฺภุตํ วต โภฯ ธมฺมสฺส สฺวากฺขาตตา, ยตฺร หิ นาม คิหี โอทาตวสโน เอวรูปํ อุตฺตริ มนุสฺสธมฺมา อลมริยญาณทสฺสนวิเสสํ อธิคมิสฺสติ ผาสุวิหารํฯ ลเภยฺยาหํ, คหปติ, อิมสฺมึ ธมฺมวินเย ปพฺพชฺชํ, ลเภยฺยํ อุปสมฺปทนฺ”ติฯ

    When this was said, Kassapa said to Citta, “Oh, how incredible, how amazing, how well explained the teaching is. For a white-clothed layperson can achieve such a superhuman distinction in knowledge and vision worthy of the noble ones, a meditation at ease. Householder, may I receive the going forth, the ordination in this teaching and training?”

    อถ โข จิตฺโต คหปติ อเจลํ กสฺสปํ อาทาย เยน เถรา ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา เถเร ภิกฺขู เอตทโวจ:

    Then Citta the householder took the naked ascetic Kassapa to see the senior bhikkhus, and said to them:

    “อยํ, ภนฺเต, อเจโล กสฺสโป อมฺหากํ ปุราณคิหิสหาโยฯ อิมํ เถรา ปพฺพาเชนฺตุ อุปสมฺปาเทนฺตุฯ อหมสฺส อุสฺสุกฺกํ กริสฺสามิ จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปฺปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารานนฺ”ติฯ

    “Sirs, this is the naked ascetic Kassapa, who in lay life was an old friend of mine. May the senior monks give him the going forth, the ordination. I’ll make sure that he’s provided with robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick.”

    อลตฺถ โข อเจโล กสฺสโป อิมสฺมึ ธมฺมวินเย ปพฺพชฺชํ, อลตฺถ อุปสมฺปทํฯ อจิรูปสมฺปนฺโน จ ปนายสฺมา กสฺสโป เอโก วูปกฏฺโฐ อปฺปมตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต วิหรนฺโต นจิรเสฺสว—ยสฺสตฺถาย กุลปุตฺตา สมฺมเทว อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชนฺติ, ตทนุตฺตรํ—พฺรหฺมจริยปริโยสานํ ทิฏฺเฐว ธมฺเม สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหาสิฯ

    And the naked ascetic Kassapa received the going forth, the ordination in this teaching and training. Not long after his ordination, Venerable Kassapa, living alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute, soon realized the supreme end of the spiritual path in this very life. He lived having achieved with his own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.

    “ขีณา ชาติ, วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ, กตํ กรณียํ, นาปรํ อิตฺถตฺตายา”ติ อพฺภญฺญาสิฯ อญฺญตโร จ ปนายสฺมา กสฺสโป อรหตํ อโหสีติฯ

    He understood: “Rebirth is ended; the spiritual journey has been completed; what had to be done has been done; there is no return to any state of existence.” And Venerable Kassapa became one of the perfected.

    นวมํฯ





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact