Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 12.17
The Related Suttas Collection 12.17
2. ආහාරවග්ග
2. Fuel
අචේලකස්සපසුත්ත
With Kassapa, the Naked Ascetic
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා රාජගහේ විහරති වේළුවනේ කලන්දකනිවාපේ.
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.
අථ ඛෝ භගවා පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය රාජගහං පිණ්ඩාය පාවිසි. අද්දසා ඛෝ අචේලෝ කස්සපෝ භගවන්තං දූරතෝව ආගච්ඡන්තං. දිස්වාන යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවතා සද්ධිං සම්මෝදි.
Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Rājagaha for alms. The naked ascetic Kassapa saw the Buddha coming off in the distance. He went up to the Buddha, and exchanged greetings with him.
සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං අට්ඨාසි. ඒකමන්තං ඨිතෝ ඛෝ අචේලෝ කස්සපෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:
When the greetings and polite conversation were over, he stood to one side, and said to the Buddha,
“පුච්ඡේය්යාම මයං භවන්තං ගෝතමං කඤ්චිදේව දේසං, සචේ නෝ භවං ගෝතමෝ ඕකාසං කරෝති පඤ්හස්ස වේය්යාකරණායා”ති.
“I’d like to ask Master Gotama about a certain point, if you’d take the time to answer.”
“අකාලෝ ඛෝ තාව, කස්සප, පඤ්හස්ස; අන්තරඝරං පවිට්ඨම්හා”ති.
“Kassapa, it’s the wrong time for questions. We’ve entered an inhabited area.”
දුතියම්පි ඛෝ අචේලෝ කස්සපෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “පුච්ඡේය්යාම මයං භවන්තං ගෝතමං කඤ්චිදේව දේසං, සචේ නෝ භවං ගෝතමෝ ඕකාසං කරෝති පඤ්හස්ස වේය්යාකරණායා”ති. “අකාලෝ ඛෝ තාව, කස්සප, පඤ්හස්ස; අන්තරඝරං පවිට්ඨම්හා”ති. තතියම්පි ඛෝ අචේලෝ කස්සපෝ …පේ… අන්තරඝරං පවිට්ඨම්හාති. ඒවං වුත්තේ, අචේලෝ කස්සපෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:
A second time, and a third time, Kassapa spoke to the Buddha and the Buddha replied. When this was said, Kassapa said to the Buddha,
“න ඛෝ පන මයං භවන්තං ගෝතමං බහුදේව පුච්ඡිතුකාමා”ති.
“I don’t want to ask much.”
“පුච්ඡ, කස්සප, යදාකඞ්ඛසී”ති.
“Ask what you wish, Kassapa.”
“කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, ‘සයඞ්කතං දුක්ඛන්(අ)ති?
“Well, Master Gotama, is suffering made by oneself?”
‘මා හේවං, කස්සපා(අ)ති භගවා අවෝච.
“Not so, Kassapa,” said the Buddha.
‘කිං පන, භෝ ගෝතම, පරඞ්කතං දුක්ඛන්(අ)ති?
“Then is suffering made by another?”
‘මා හේවං, කස්සපා(අ)ති භගවා අවෝච.
“Not so, Kassapa,” said the Buddha.
‘කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, සයඞ්කතඤ්ච පරඞ්කතඤ්ච දුක්ඛන්(අ)ති?
“Well, is suffering made by both oneself and another?”
‘මා හේවං, කස්සපා(අ)ති භගවා අවෝච.
“Not so, Kassapa,” said the Buddha.
‘කිං පන, භෝ ගෝතම, අසයඞ්කාරං අපරඞ්කාරං අධිච්චසමුප්පන්නං දුක්ඛන්(අ)ති?
“Then does suffering arise by chance, not made by oneself or another?”
‘මා හේවං, කස්සපා(අ)ති භගවා අවෝච.
“Not so, Kassapa,” said the Buddha.
‘කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, නත්ථි දුක්ඛන්(අ)ති?
“Well, is there no such thing as suffering?”
‘න ඛෝ, කස්සප, නත්ථි දුක්ඛං. අත්ථි ඛෝ, කස්සප, දුක්ඛන්(අ)ති.
“It’s not that there’s no such thing as suffering. Suffering is real.”
‘තේන හි භවං ගෝතමෝ දුක්ඛං න ජානාති, න පස්සතී(අ)ති.
“Then Master Gotama doesn’t know nor see suffering.”
‘න ඛ්වාහං, කස්සප, දුක්ඛං න ජානාමි, න පස්සාමි. ජානාමි ඛ්වාහං, කස්සප, දුක්ඛං; පස්සාමි ඛ්වාහං, කස්සප, දුක්ඛන්(අ)”ති.
“It’s not that I don’t know or see suffering. I do know suffering, I do see suffering.”
“කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, ‘සයඞ්කතං දුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘මා හේවං, කස්සපා(අ)ති වදේසි. ‘කිං පන, භෝ ගෝතම, පරඞ්කතං දුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘මා හේවං, කස්සපා(අ)ති වදේසි. ‘කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, සයඞ්කතඤ්ච පරඞ්කතඤ්ච දුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘මා හේවං, කස්සපා(අ)ති වදේසි. ‘කිං පන, භෝ ගෝතම, අසයඞ්කාරං අපරඞ්කාරං අධිච්චසමුප්පන්නං දුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘මා හේවං, කස්සපා(අ)ති වදේසි. ‘කිං නු ඛෝ, භෝ ගෝතම, නත්ථි දුක්ඛන්(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘න ඛෝ, කස්සප, නත්ථි දුක්ඛං, අත්ථි ඛෝ, කස්සප, දුක්ඛන්(අ)ති වදේසි. ‘තේන හි භවං ගෝතමෝ දුක්ඛං න ජානාති න පස්සතී(අ)ති ඉති පුට්ඨෝ සමානෝ ‘න ඛ්වාහං, කස්සප, දුක්ඛං න ජානාමි න පස්සාමි. ජානාමි ඛ්වාහං, කස්සප, දුක්ඛං; පස්සාමි ඛ්වාහං, කස්සප, දුක්ඛන්(අ)ති වදේසි. ආචික්ඛතු ච මේ, භන්තේ, භගවා දුක්ඛං. දේසේතු ච මේ, භන්තේ, භගවා දුක්ඛන්”ති.
“Master Gotama, when asked these questions, you say ‘not so’. Yet you say that there is such a thing as suffering. And you say that you do know suffering, and you do see suffering. Sir, explain suffering to me! Teach me about suffering!”
“‘සෝ කරෝති සෝ පටිසංවේදයතී(අ)ති ඛෝ, කස්සප, ආදිතෝ සතෝ ‘සයඞ්කතං දුක්ඛන්(අ)ති ඉති වදං සස්සතං ඒතං පරේති. ‘අඤ්ඤෝ කරෝති අඤ්ඤෝ පටිසංවේදයතී(අ)ති ඛෝ, කස්සප, වේදනාභිතුන්නස්ස සතෝ ‘පරඞ්කතං දුක්ඛන්(අ)ති ඉති වදං උච්ඡේදං ඒතං පරේති. ඒතේ තේ, කස්සප, උභෝ අන්තේ අනුපගම්ම මජ්ඣේන තථාගතෝ ධම්මං දේසේති: ‘අවිජ්ජාපච්චයා සඞ්ඛාරා;
“Suppose that the person who does the deed experiences the result. Then for one who has existed since the beginning, suffering is made by oneself. This statement leans toward eternalism. Suppose that one person does the deed and another experiences the result. Then for one stricken by feeling, suffering is made by another. This statement leans toward annihilationism. Avoiding these two extremes, the Realized One teaches by the middle way: ‘Ignorance is a condition for choices.
සඞ්ඛාරපච්චයා විඤ්ඤාණං …පේ… ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස සමුදයෝ හෝති. අවිජ්ජාය ත්වේව අසේසවිරාගනිරෝධා සඞ්ඛාරනිරෝධෝ; සඞ්ඛාරනිරෝධා විඤ්ඤාණනිරෝධෝ …පේ… ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස නිරෝධෝ හෝතී(අ)”ති.
Choices are a condition for consciousness. … That is how this entire mass of suffering originates. When ignorance fades away and ceases with nothing left over, choices cease. When choices cease, consciousness ceases. … That is how this entire mass of suffering ceases.’”
ඒවං වුත්තේ, අචේලෝ කස්සපෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “අභික්කන්තං, භන්තේ, අභික්කන්තං, භන්තේ. සේය්යථාපි, භන්තේ, නික්කුජ්ජිතං වා උක්කුජ්ජේය්ය …පේ… ‘චක්ඛුමන්තෝ රූපානි දක්ඛන්තී(අ)ති; ඒවමේවං භගවතා අනේකපරියායේන ධම්මෝ පකාසිතෝ. ඒසාහං, භන්තේ, භගවන්තං සරණං ගච්ඡාමි ධම්මඤ්ච භික්ඛුසඞ්ඝඤ්ච. ලභේය්යාහං, භන්තේ, භගවතෝ සන්තිකේ පබ්බජ්ජං, ලභේය්යං උපසම්පදන්”ති.
When this was said, Kassapa said to the Buddha, “Excellent, sir! Excellent! As if he were righting the overturned, or revealing the hidden, or pointing out the path to the lost, or lighting a lamp in the dark so people with clear eyes can see what’s there, the Buddha has made the teaching clear in many ways. I go for refuge to the Buddha, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. Sir, may I receive the going forth, the ordination in the Buddha’s presence?”
“යෝ ඛෝ, කස්සප, අඤ්ඤතිත්ථියපුබ්බෝ ඉමස්මිං ධම්මවිනයේ ආකඞ්ඛති පබ්බජ්ජං, ආකඞ්ඛති උපසම්පදං, සෝ චත්තාරෝ මාසේ පරිවසති. චතුන්නං මාසානං අච්චයේන ආරද්ධචිත්තා භික්ඛූ පබ්බාජේන්ති උපසම්පාදේන්ති භික්ඛුභාවාය. අපි ච මයා පුග්ගලවේමත්තතා විදිතා”ති.
“Kassapa, if someone formerly ordained in another sect wishes to take the going forth, the ordination in this teaching and training, they must spend four months on probation. When four months have passed, if the bhikkhus are satisfied, they’ll give the going forth, the ordination into monkhood. However, I have recognized individual differences.”
“සචේ, භන්තේ, අඤ්ඤතිත්ථියපුබ්බෝ ඉමස්මිං ධම්මවිනයේ ආකඞ්ඛති පබ්බජ්ජං, ආකඞ්ඛති උපසම්පදං, චත්තාරෝ මාසේ පරිවසති. චතුන්නං මාසානං අච්චයේන ආරද්ධචිත්තා භික්ඛූ පබ්බාජේන්ති උපසම්පාදේන්ති භික්ඛුභාවාය. අහං චත්තාරි වස්සානි පරිවසිස්සාමි, චතුන්නං වස්සානං අච්චයේන ආරද්ධචිත්තා භික්ඛූ පබ්බාජේන්තු උපසම්පාදේන්තු භික්ඛුභාවායා”ති.
“Sir, if four months probation are required in such a case, I’ll spend four years on probation. When four years have passed, if the bhikkhus are satisfied, let them give me the going forth, the ordination into monkhood.”
අලත්ථ ඛෝ අචේලෝ කස්සපෝ භගවතෝ සන්තිකේ පබ්බජ්ජං, අලත්ථ උපසම්පදං. අචිරූපසම්පන්නෝ ච පනායස්මා කස්සපෝ ඒකෝ වූපකට්ඨෝ අප්පමත්තෝ ආතාපී පහිතත්තෝ විහරන්තෝ නචිරස්සේව—යස්සත්ථාය කුලපුත්තා සම්මදේව අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජන්ති තදනුත්තරං—බ්රහ්මචරියපරියෝසානං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා උපසම්පජ්ජ විහාසි.
And the naked ascetic Kassapa received the going forth, the ordination in the Buddha’s presence. Not long after his ordination, Venerable Kassapa, living alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute, soon realized the supreme culmination of the spiritual path in this very life. He lived having achieved with his own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.
“ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා”ති අබ්භඤ්ඤාසි. අඤ්ඤතරෝ ච පනායස්මා කස්සපෝ අරහතං අහෝසීති.
He understood: “Rebirth is ended; the spiritual journey has been completed; what had to be done has been done; there is no return to any state of existence.” And Venerable Kassapa became one of the perfected.
සත්තමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]