Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๔๔ฯ๑๐
The Related Suttas Collection 44.10
๑ฯ อพฺยากตวคฺค
1. The Undeclared Points
อานนฺทสุตฺต
With Ānanda
อถ โข วจฺฉโคตฺโต ปริพฺพาชโก เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิฯ สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข วจฺฉโคตฺโต ปริพฺพาชโก ภควนฺตํ เอตทโวจ:
Then the wanderer Vacchagotta went up to the Buddha and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha:
“กึ นุ โข, โภ โคตม, อตฺถตฺตา”ติ? เอวํ วุตฺเต, ภควา ตุณฺหี อโหสิฯ
“Master Gotama, does the self survive?” But when he said this, the Buddha kept silent.
“กึ ปน, โภ โคตม, นตฺถตฺตา”ติ? ทุติยมฺปิ โข ภควา ตุณฺหี อโหสิฯ อถ โข วจฺฉโคตฺโต ปริพฺพาชโก อุฏฺฐายาสนา ปกฺกามิฯ
“Then does the self not survive?” But for a second time the Buddha kept silent. Then the wanderer Vacchagotta got up from his seat and left.
อถ โข อายสฺมา อานนฺโท อจิรปกฺกนฺเต วจฺฉโคตฺเต ปริพฺพาชเก ภควนฺตํ เอตทโวจ:
And then, not long after Vacchagotta had left, Venerable Ānanda said to the Buddha:
“กึ นุ โข, ภนฺเต, ภควา วจฺฉโคตฺตสฺส ปริพฺพาชกสฺส ปญฺหํ ปุฏฺโฐ น พฺยากาสี”ติ?
“Sir, why didn’t you answer Vacchagotta’s question?”
“อหญฺจานนฺท, วจฺฉโคตฺตสฺส ปริพฺพาชกสฺส ‘อตฺถตฺตา'ติ ปุฏฺโฐ สมาโน ‘อตฺถตฺตา'ติ พฺยากเรยฺยํ, เย เต, อานนฺท, สมณพฺราหฺมณา สสฺสตวาทา เตสเมตํ สทฺธึ อภวิสฺสฯ อหญฺจานนฺท, วจฺฉโคตฺตสฺส ปริพฺพาชกสฺส ‘นตฺถตฺตา'ติ ปุฏฺโฐ สมาโน ‘นตฺถตฺตา'ติ พฺยากเรยฺยํ, เย เต, อานนฺท, สมณพฺราหฺมณา อุจฺเฉทวาทา เตสเมตํ สทฺธึ อภวิสฺสฯ
“Ānanda, when Vacchagotta asked me whether the self survives, if I had answered that ‘the self survives’ I would have been siding with the ascetics and brahmins who are eternalists. When Vacchagotta asked me whether the self does not survive, if I had answered that ‘the self does not survive’ I would have been siding with the ascetics and brahmins who are annihilationists.
อหญฺจานนฺท, วจฺฉโคตฺตสฺส ปริพฺพาชกสฺส ‘อตฺถตฺตา'ติ ปุฏฺโฐ สมาโน ‘อตฺถตฺตา'ติ พฺยากเรยฺยํ, อปิ นุ เม ตํ, อานนฺท, อนุโลมํ อภวิสฺส ญาณสฺส อุปฺปาทาย: ‘สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา'”ติ?
When Vacchagotta asked me whether the self survives, if I had answered that ‘the self survives’ would that have helped give rise to the knowledge that all things are not-self?”
“โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ
“No, sir.”
“อหญฺจานนฺท, วจฺฉโคตฺตสฺส ปริพฺพาชกสฺส ‘นตฺถตฺตา'ติ ปุฏฺโฐ สมาโน ‘นตฺถตฺตา'ติ พฺยากเรยฺยํ, สมฺมูฬฺหสฺส, อานนฺท, วจฺฉโคตฺตสฺส ปริพฺพาชกสฺส ภิโยฺย สมฺโมหาย อภวิสฺส: ‘อหุวา เม นูน ปุพฺเพ อตฺตา, โส เอตรหิ นตฺถี'”ติฯ
“When Vacchagotta asked me whether the self does not survive, if I had answered that ‘the self does not survive’, Vacchagotta—who is already confused—would have got even more confused, thinking: ‘It seems that the self that I once had no longer survives.’”
ทสมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]