| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationසංයුත්ත නිකාය 22.59
The Related Suttas Collection 22.59
6. උපයවග්ග
6. Involvement
අනත්තලක්ඛණසුත්ත
The Characteristic of Not-Self
ඒකං සමයං භගවා බාරාණසියං විහරති ඉසිපතනේ මිගදායේ. තත්‍ර ඛෝ භගවා පඤ්චවග්ගියේ භික්ඛූ ආමන්තේසි:
At one time the Buddha was staying near Varanasi, in the deer park at Isipatana. There the Buddha addressed the group of five bhikkhus:
“භික්ඛවෝ”ති.
“Bhikkhus!”
“භදන්තේ”ති තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:
“Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:
“රූපං, භික්ඛවේ, අනත්තා. රූපඤ්ච හිදං, භික්ඛවේ, අත්තා අභවිස්ස, නයිදං රූපං ආබාධාය සංවත්තේය්‍ය, ලබ්භේථ ච රූපේ: ‘ඒවං මේ රූපං හෝතු, ඒවං මේ රූපං මා අහෝසී(අ)ති. යස්මා ච ඛෝ, භික්ඛවේ, රූපං අනත්තා, තස්මා රූපං ආබාධාය සංවත්තති, න ච ලබ්භති රූපේ: ‘ඒවං මේ රූපං හෝතු, ඒවං මේ රූපං මා අහෝසී(අ)ති.
“Bhikkhus, form is not-self. For if form were self, it wouldn’t lead to affliction. And you could compel form: ‘May my form be like this! May it not be like that!’ But because form is not-self, it leads to affliction. And you can’t compel form: ‘May my form be like this! May it not be like that!’
වේදනා අනත්තා. වේදනා ච හිදං, භික්ඛවේ, අත්තා අභවිස්ස, නයිදං වේදනා ආබාධාය සංවත්තේය්‍ය, ලබ්භේථ ච වේදනාය: ‘ඒවං මේ වේදනා හෝතු, ඒවං මේ වේදනා මා අහෝසී(අ)ති. යස්මා ච ඛෝ, භික්ඛවේ, වේදනා අනත්තා, තස්මා වේදනා ආබාධාය සංවත්තති, න ච ලබ්භති වේදනාය: ‘ඒවං මේ වේදනා හෝතු, ඒවං මේ වේදනා මා අහෝසී(අ)ති.
Feeling is not-self …
සඤ්ඤා අනත්තා …පේ…
Perception is not-self …
සඞ්ඛාරා අනත්තා. සඞ්ඛාරා ච හිදං, භික්ඛවේ, අත්තා අභවිස්සංසු, නයිදං සඞ්ඛාරා ආබාධාය සංවත්තේය්‍යුං, ලබ්භේථ ච සඞ්ඛාරේසු: ‘ඒවං මේ සඞ්ඛාරා හෝන්තු, ඒවං මේ සඞ්ඛාරා මා අහේසුන්(අ)ති. යස්මා ච ඛෝ, භික්ඛවේ, සඞ්ඛාරා අනත්තා, තස්මා සඞ්ඛාරා ආබාධාය සංවත්තන්ති, න ච ලබ්භති සඞ්ඛාරේසු: ‘ඒවං මේ සඞ්ඛාරා හෝන්තු, ඒවං මේ සඞ්ඛාරා මා අහේසුන්(අ)ති.
Choices are not-self …
විඤ්ඤාණං අනත්තා. විඤ්ඤාණඤ්ච හිදං, භික්ඛවේ, අත්තා අභවිස්ස, නයිදං විඤ්ඤාණං ආබාධාය සංවත්තේය්‍ය, ලබ්භේථ ච විඤ්ඤාණේ: ‘ඒවං මේ විඤ්ඤාණං හෝතු, ඒවං මේ විඤ්ඤාණං මා අහෝසී(අ)ති. යස්මා ච ඛෝ, භික්ඛවේ, විඤ්ඤාණං අනත්තා, තස්මා විඤ්ඤාණං ආබාධාය සංවත්තති, න ච ලබ්භති විඤ්ඤාණේ: ‘ඒවං මේ විඤ්ඤාණං හෝතු, ඒවං මේ විඤ්ඤාණං මා අහෝසී(අ)ති.
Consciousness is not-self. For if consciousness were self, it wouldn’t lead to affliction. And you could compel consciousness: ‘May my consciousness be like this! May it not be like that!’ But because consciousness is not-self, it leads to affliction. And you can’t compel consciousness: ‘May my consciousness be like this! May it not be like that!’
තං කිං මඤ්ඤථ, භික්ඛවේ, රූපං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
What do you think, bhikkhus? Is form permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ”.
“Impermanent, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“දුක්ඛං, භන්තේ”.
“Suffering, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?
“But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“වේදනා …
“Is feeling permanent or impermanent?” …
සඤ්ඤා …
“Is perception permanent or impermanent?” …
සඞ්ඛාරා …
“Are choices permanent or impermanent?” …
විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
“Is consciousness permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ”.
“Impermanent, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
“But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”
“දුක්ඛං, භන්තේ”.
“Suffering, sir.”
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?
“But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“තස්මාතිහ, භික්ඛවේ, යං කිඤ්චි රූපං අතීතානාගතපච්චුප්පන්නං අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකං වා සුඛුමං වා හීනං වා පණීතං වා යං දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බං රූපං: ‘නේතං මම, නේසෝහමස්මි, න මේසෝ අත්තා(අ)ති ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දට්ඨබ්බං.
“So you should truly see any kind of form at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all form—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’
යා කාචි වේදනා අතීතානාගතපච්චුප්පන්නා අජ්ඣත්තා වා බහිද්ධා වා …පේ… යා දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බා වේදනා: ‘නේතං මම, නේසෝහමස්මි, න මේසෝ අත්තා(අ)ති ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දට්ඨබ්බං.
Any kind of feeling at all …
යා කාචි සඤ්ඤා …පේ…
Any kind of perception at all …
යේ කේචි සඞ්ඛාරා අතීතානාගතපච්චුප්පන්නා අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා …පේ… යේ දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බේ සඞ්ඛාරා: ‘නේතං මම, නේසෝහමස්මි, න මේසෝ අත්තා(අ)ති ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දට්ඨබ්බං.
Any kind of choices at all …
යං කිඤ්චි විඤ්ඤාණං අතීතානාගතපච්චුප්පන්නං අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකං වා සුඛුමං වා හීනං වා පණීතං වා යං දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බං විඤ්ඤාණං: ‘නේතං මම, නේසෝහමස්මි, න මේසෝ අත්තා(අ)ති ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දට්ඨබ්බං.
You should truly see any kind of consciousness at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all consciousness—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’
ඒවං පස්සං, භික්ඛවේ, සුතවා අරියසාවකෝ රූපස්මිම්පි නිබ්බින්දති, වේදනායපි නිබ්බින්දති, සඤ්ඤායපි නිබ්බින්දති, සඞ්ඛාරේසුපි නිබ්බින්දති, විඤ්ඤාණස්මිම්පි නිබ්බින්දති. නිබ්බින්දං විරජ්ජති; විරාගා විමුච්චති. විමුත්තස්මිං විමුත්තමිති ඤාණං හෝති.
Seeing this, a learned noble disciple grows disillusioned with form, feeling, perception, choices, and consciousness. Being disillusioned, desire fades away. When desire fades away they’re freed. When they’re freed, they know they’re freed.
‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාතී”ති.
They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”
ඉදමවෝච භගවා. අත්තමනා පඤ්චවග්ගියා භික්ඛූ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දුං. ඉමස්මිඤ්ච පන වේය්‍යාකරණස්මිං භඤ්ඤමානේ පඤ්චවග්ගියානං භික්ඛූනං අනුපාදාය ආසවේහි චිත්තානි විමුච්චිංසූති.
That is what the Buddha said. Satisfied, the group of five bhikkhus approved what the Buddha said. And while this discourse was being spoken, the minds of the group of five bhikkhus were freed from defilements by not grasping.
සත්තමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
