| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๑๑ฯ๙
The Related Suttas Collection 11.9
๑ฯ ปฐมวคฺค
Chapter One
อรญฺญายตไนสิสุตฺต
Seers in the Wilderness
สาวตฺถิยํฯ
At Sāvatthī.
“ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, สมฺพหุลา อิสโย สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา อรญฺญายตเน ปณฺณกุฏีสุ สมฺมนฺติฯ
“Once upon a time, bhikkhus, several seers who were ethical, of good character, settled in leaf huts in a wilderness region.
อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก จ เทวานมินฺโท เวปจิตฺติ จ อสุรินฺโท เยน เต อิสโย สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา เตนุปสงฺกมึสุฯ อถ โข, ภิกฺขเว, เวปจิตฺติ อสุรินฺโท ปฏลิโย อุปาหนา อาโรหิตฺวา ขคฺคํ โอลคฺเคตฺวา ฉตฺเตน ธาริยมาเนน อคฺคทฺวาเรน อสฺสมํ ปวิสิตฺวา เต อิสโย สีลวนฺเต กลฺยาณธมฺเม อปพฺยามโต กริตฺวา อติกฺกมิฯ
Then Sakka, lord of gods, and Vepacitti, lord of demons, went to those seers. Vepacitti put on his boots, strapped on his sword, and, carrying a sunshade, entered the hermitage through the main gate. He walked right past those seers, keeping them at a distance.
อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท ปฏลิโย อุปาหนา โอโรหิตฺวา ขคฺคํ อญฺเญสํ ทตฺวา ฉตฺตํ อปนาเมตฺวา ทฺวาเรเนว อสฺสมํ ปวิสิตฺวา เต อิสโย สีลวนฺเต กลฺยาณธมฺเม อนุวาตํ ปญฺชลิโก นมสฺสมาโน อฏฺฐาสิฯ
Sakka took off his boots, gave his sword to others, and, putting down his sunshade, entered the hermitage through a gate he happened upon. He stood downwind of those seers, revering them with joined palms.
อถ โข, ภิกฺขเว, เต อิสโย สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา สกฺกํ เทวานมินฺทํ คาถาย อชฺฌภาสึสุ:
Then those seers addressed Sakka in verse:
‘คนฺโธ อิสีนํ จิรทิกฺขิตานํ, กายา จุโต คจฺฉติ มาลุเตน; อิโต ปฏิกฺกมฺม สหสฺสเนตฺต, คนฺโธ อิสีนํ อสุจิ เทวราชา'ติฯ
‘When seers have been long ordained, the odor of their bodies goes with the wind. You’d better leave, O thousand-eyed! The odor of the seers is unclean, king of gods.’
‘คนฺโธ อิสีนํ จิรทิกฺขิตานํ, กายา จุโต คจฺฉตุ มาลุเตน; สุจิตฺรปุปฺผํ สิรสฺมึว มาลํ, คนฺธํ เอตํ ปฏิกงฺขาม ภนฺเต; น เหตฺถ เทวา ปฏิกูลสญฺญิโน'”ติฯ
‘When seers have been long ordained, let the odor of their bodies go with the wind. We yearn for this odor, sirs, like a colorful crown of flowers. The gods don’t see it as repulsive.’”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
