Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๑๒ฯ๔๙
The Related Suttas Collection 12.49
๕ฯ คหปติวคฺค
5. Householders
อริยสาวกสุตฺต
A Noble Disciple
สาวตฺถิยํ วิหรติฯ
At Sāvatthī.
“น, ภิกฺขเว, สุตวโต อริยสาวกสฺส เอวํ โหติ: ‘กึ นุ โข—กิสฺมึ สติ กึ โหติ, กิสฺสุปฺปาทา กึ อุปฺปชฺชติ? กิสฺมึ สติ สงฺขารา โหนฺติ, กิสฺมึ สติ วิญฺญาณํ โหติ, กิสฺมึ สติ นามรูปํ โหติ, กิสฺมึ สติ สฬายตนํ โหติ, กิสฺมึ สติ ผโสฺส โหติ, กิสฺมึ สติ เวทนา โหติ, กิสฺมึ สติ ตณฺหา โหติ, กิสฺมึ สติ อุปาทานํ โหติ, กิสฺมึ สติ ภโว โหติ, กิสฺมึ สติ ชาติ โหติ, กิสฺมึ สติ ชรามรณํ โหตี'ติ?
“Bhikkhus, a learned noble disciple doesn’t think: ‘When what exists, what is? Due to the arising of what, what arises? When what exists do name and form come to be? When what exists do the six sense fields … contact … feeling … craving … grasping … continued existence … rebirth … old age and death come to be?’
อถ โข, ภิกฺขเว, สุตวโต อริยสาวกสฺส อปรปฺปจฺจยา ญาณเมเวตฺถ โหติ: ‘อิมสฺมึ สติ อิทํ โหติ, อิมสฺสุปฺปาทา อิทํ อุปฺปชฺชติฯ อวิชฺชาย สติ สงฺขารา โหนฺติ; สงฺขาเรสุ สติ วิญฺญาณํ โหติ; วิญฺญาเณ สติ นามรูปํ โหติ; นามรูเป สติ สฬายตนํ โหติ; สฬายตเน สติ ผโสฺส โหติ; ผเสฺส สติ เวทนา โหติ; เวทนาย สติ ตณฺหา โหติ; ตณฺหาย สติ อุปาทานํ โหติ; อุปาทาเน สติ ภโว โหติ; ภเว สติ ชาติ โหติ; ชาติยา สติ ชรามรณํ โหตี'ติฯ โส เอวํ ปชานาติ: ‘เอวมยํ โลโก สมุทยตี'ติฯ
Rather, a learned noble disciple has only knowledge about this that is independent of others: ‘When this exists, that is; due to the arising of this, that arises. When ignorance exists choices come to be. When choices exist consciousness comes to be. When consciousness exists name and form come to be. When name and form exist the six sense fields come to be. When the six sense fields exist contact comes to be. When contact exists feeling comes to be. When feeling exists craving comes to be. When craving exists grasping comes to be. When grasping exists continued existence comes to be. When continued existence exists rebirth comes to be. When rebirth exists old age and death come to be.’ They understand: ‘This is the origin of the world.’
น, ภิกฺขเว, สุตวโต อริยสาวกสฺส เอวํ โหติ: ‘กึ นุ โข—กิสฺมึ อสติ กึ น โหติ, กิสฺส นิโรธา กึ นิรุชฺฌติ? กิสฺมึ อสติ สงฺขารา น โหนฺติ, กิสฺมึ อสติ วิญฺญาณํ น โหติ, กิสฺมึ อสติ นามรูปํ น โหติ, กิสฺมึ อสติ สฬายตนํ น โหติ, กิสฺมึ อสติ ผโสฺส น โหติ, กิสฺมึ อสติ เวทนา น โหติ, กิสฺมึ อสติ ตณฺหา น โหติ, กิสฺมึ อสติ อุปาทานํ น โหติ, กิสฺมึ อสติ ภโว น โหติ, กิสฺมึ อสติ ชาติ น โหติ, กิสฺมึ อสติ ชรามรณํ น โหตี'ติ?
A learned noble disciple doesn’t think: ‘When what doesn’t exist, what is not? Due to the cessation of what, what ceases? When what doesn’t exist do choices not come to be? When what doesn’t exist do name and form not come to be? When what doesn’t exist do the six sense fields … contact … feeling … craving … grasping … continued existence … rebirth … old age and death not come to be?’
อถ โข, ภิกฺขเว, สุตวโต อริยสาวกสฺส อปรปฺปจฺจยา ญาณเมเวตฺถ โหติ: ‘อิมสฺมึ อสติ อิทํ น โหติ, อิมสฺส นิโรธา อิทํ นิรุชฺฌติฯ อวิชฺชาย อสติ สงฺขารา น โหนฺติ; สงฺขาเรสุ อสติ วิญฺญาณํ น โหติ; วิญฺญาเณ อสติ นามรูปํ น โหติ; นามรูเป อสติ สฬายตนํ น โหติ …เป… ภโว น โหติ … ชาติ น โหติ … ชาติยา อสติ ชรามรณํ น โหตี'ติฯ โส เอวํ ปชานาติ: ‘เอวมยํ โลโก นิรุชฺฌตี'ติฯ
Rather, a learned noble disciple has only knowledge about this that is independent of others: ‘When this doesn’t exist, that is not; due to the cessation of this, that ceases. When ignorance doesn’t exist choices don’t come to be. When choices don't exist consciousness doesn’t come to be. When consciousness doesn’t exist name and form don’t come to be. When name and form don’t exist the six sense fields don’t come to be. … continued existence doesn’t come to be … rebirth doesn’t come to be … When rebirth doesn’t exist old age and death don’t come to be.’ They understand: ‘This is the cessation of the world.’
ยโต โข, ภิกฺขเว, อริยสาวโก เอวํ โลกสฺส สมุทยญฺจ อตฺถงฺคมญฺจ ยถาภูตํ ปชานาติ, อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อริยสาวโก ทิฏฺฐิสมฺปนฺโน อิติปิ …เป… อมตทฺวารํ อาหจฺจ ติฏฺฐติ อิติปี”ติฯ
A noble disciple comes to understand the world, its origin, its cessation, and the practice that leads to its cessation. Such a noble disciple is called ‘one accomplished in view’, ‘one accomplished in vision’, ‘one who has come to the true teaching’, ‘one who sees this true teaching’, ‘one endowed with a trainee’s knowledge’, ‘one who has entered the stream of the teaching’, ‘a noble one with penetrative wisdom’, and ‘one who stands knocking at the door of the deathless’.”
นวมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]