Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 22.88
The Related Suttas Collection 22.88
9. ථේරවග්ග
9. Senior Bhikkhus
අස්සජිසුත්ත
With Assaji
ඒකං සමයං භගවා රාජගහේ විහරති වේළුවනේ කලන්දකනිවාපේ. තේන ඛෝ පන සමයේන ආයස්මා අස්සජි කස්සපකාරාමේ විහරති ආබාධිකෝ දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ. අථ ඛෝ ආයස්මා අස්සජි උපට්ඨාකේ ආමන්තේසි:
At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground. Now at that time Venerable Assaji was staying in a monastery built by a Kassapa, and he was sick, suffering, gravely ill. Then he addressed his carers:
“ඒථ තුම්හේ, ආවුසෝ, යේන භගවා තේනුපසඞ්කමථ; උපසඞ්කමිත්වා මම වචනේන භගවතෝ පාදේ සිරසා වන්දථ: ‘අස්සජි, භන්තේ, භික්ඛු ආබාධිකෝ දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ. සෝ භගවතෝ පාදේ සිරසා වන්දතී(අ)ති. ඒවඤ්ච වදේථ: ‘සාධු කිර, භන්තේ, භගවා යේන අස්සජි භික්ඛු තේනුපසඞ්කමතු අනුකම්පං උපාදායා(අ)”ති.
“Please, friends, go to the Buddha, and in my name bow with your head to his feet. Say to him: ‘Sir, the bhikkhu Assaji is sick, suffering, gravely ill. He bows with his head to your feet.’ And then say: ‘Sir, please go to the bhikkhu Assaji out of compassion.’”
“ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ ආයස්මතෝ අස්සජිස්ස පටිස්සුත්වා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවන්තං ඒතදවෝචුං: “අස්සජි, භන්තේ, භික්ඛු ආබාධිකෝ …පේ… සාධු කිර, භන්තේ, භගවා යේන අස්සජි භික්ඛු තේනුපසඞ්කමතු අනුකම්පං උපාදායා”ති. අධිවාසේසි භගවා තුණ්හීභාවේන.
“Yes, friend,” those monks replied. They did as he asked. The Buddha consented with silence.
අථ ඛෝ භගවා සායන්හසමයං පටිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ යේනායස්මා අස්සජි තේනුපසඞ්කමි. අද්දසා ඛෝ ආයස්මා අස්සජි භගවන්තං දූරතෝව ආගච්ඡන්තං. දිස්වාන මඤ්චකේ සමධෝසි.
Then in the late afternoon, the Buddha came out of retreat and went to Venerable Assaji. Venerable Assaji saw the Buddha coming off in the distance, and tried to rise on his cot.
අථ ඛෝ භගවා ආයස්මන්තං අස්සජිං ඒතදවෝච: “අලං, අස්සජි, මා ත්වං මඤ්චකේ සමධෝසි. සන්තිමානි ආසනානි පඤ්ඤත්තානි, තත්ථාහං නිසීදිස්සාමී”ති.
But the Buddha said to him, “It’s all right, Assaji, don’t get up. There are some seats spread out, I will sit there.”
නිසීදි භගවා පඤ්ඤත්තේ ආසනේ. නිසජ්ජ ඛෝ භගවා ආයස්මන්තං අස්සජිං ඒතදවෝච: “කච්චි තේ, අස්සජි, ඛමනීයං, කච්චි යාපනීයං …පේ… පටික්කමෝසානං පඤ්ඤායති නෝ අභික්කමෝ”ති?
He sat on the seat spread out and said, “I hope you’re keeping well, Assaji; I hope you’re alright. And I hope the pain is fading, not growing, that its fading is evident, not its growing.”
“න මේ, භන්තේ, ඛමනීයං …පේ… අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති නෝ පටික්කමෝ”ති.
“Sir, I’m not all right, I’m not getting by. My pain is terrible and growing, not fading, its growing is evident, not its fading.”
“කච්චි තේ, අස්සජි, න කිඤ්චි කුක්කුච්චං න කෝචි විප්පටිසාරෝ”ති?
“I hope you don’t have any remorse or regret?”
“තග්ඝ මේ, භන්තේ, අනප්පකං කුක්කුච්චං අනප්පකෝ විප්පටිසාරෝ”ති.
“Indeed, sir, I have no little remorse and regret.”
“කච්චි පන තං, අස්සජි, අත්තා සීලතෝ න උපවදතී”ති?
“I hope you have no reason to blame yourself when it comes to ethical conduct?”
“න ඛෝ මං, භන්තේ, අත්තා සීලතෝ උපවදතී”ති.
“No sir, I have no reason to blame myself when it comes to ethical conduct.”
“නෝ චේ කිර තං, අස්සජි, අත්තා සීලතෝ උපවදති, අථ කිඤ්ච තේ කුක්කුච්චං කෝ ච විප්පටිසාරෝ”ති?
“In that case, Assaji, why do you have remorse and regret?”
“පුබ්බේ ඛ්වාහං, භන්තේ, ගේලඤ්ඤේ පස්සම්භේත්වා පස්සම්භේත්වා කායසඞ්ඛාරේ විහරාමි, සෝහං සමාධිං නප්පටිලභාමි. තස්ස මය්හං, භන්තේ, තං සමාධිං අප්පටිලභතෝ ඒවං හෝති: ‘නෝ චස්සාහං පරිහායාමී(අ)”ති.
“Sir, before my time of illness I meditated having completely stilled the physical process. But now I can’t get immersion. Since I can’t get immersion, I think: ‘May I not decline!’”
“යේ තේ, අස්සජි, සමණබ්රාහ්මණා සමාධිසාරකා සමාධිසාමඤ්ඤා තේසං තං සමාධිං අප්පටිලභතං ඒවං හෝති: ‘නෝ චස්සු මයං පරිහායාමා(අ)ති.
“Assaji, there are ascetics and brahmins for whom samādhi is the essence, equating immersion with the ascetic life. They think: ‘May we not decline!’
තං කිං මඤ්ඤසි, අස්සජි, රූපං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
What do you think, Assaji? Is form permanent or impermanent?”
“අනිච්චං, භන්තේ” …පේ…
“Impermanent, sir.” …
විඤ්ඤාණං …පේ…
“Is consciousness permanent or impermanent?” …
“තස්මාතිහ …පේ… ඒවං පස්සං …පේ… නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාතීති.
“So you should truly see … Seeing this … They understand: ‘… there is no return to any state of existence.’
සෝ සුඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, සා ‘අනිච්චා(අ)ති පජානාති. ‘අනජ්ඣෝසිතා(අ)ති පජානාති. ‘අනභිනන්දිතා(අ)ති පජානාති. දුක්ඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, සා ‘අනිච්චා(අ)ති පජානාති. ‘අනජ්ඣෝසිතා(අ)ති පජානාති. ‘අනභිනන්දිතා(අ)ති පජානාති. අදුක්ඛමසුඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, සා ‘අනිච්චා(අ)ති පජානාති …පේ… ‘අනභිනන්දිතා(අ)ති පජානාති. සෝ සුඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, විසංයුත්තෝ නං වේදයති; දුක්ඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, විසංයුත්තෝ නං වේදයති; අදුක්ඛමසුඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, විසංයුත්තෝ නං වේදයති. සෝ කායපරියන්තිකඤ්චේ වේදනං වේදයමානෝ ‘කායපරියන්තිකං වේදනං වේදයාමී(අ)ති පජානාති. ජීවිතපරියන්තිකඤ්චේ වේදනං වේදයමානෝ ‘ජීවිතපරියන්තිකං වේදනං වේදයාමී(අ)ති පජානාති. ‘කායස්ස භේදා උද්ධං ජීවිතපරියාදානා ඉධේව සබ්බවේදයිතානි අනභිනන්දිතානි සීතීභවිස්සන්තී(අ)ති පජානාති.
If they feel a pleasant feeling, they understand that it’s impermanent, that they’re not attached to it, and that they don’t relish it. If they feel a painful feeling, they understand that it’s impermanent, that they’re not attached to it, and that they don’t relish it. If they feel a neutral feeling, they understand that it’s impermanent, that they’re not attached to it, and that they don’t relish it. If they feel a pleasant feeling, they feel it detached. If they feel a painful feeling, they feel it detached. If they feel a neutral feeling, they feel it detached. Feeling the end of the body approaching, they understand: ‘I feel the end of the body approaching.’ Feeling the end of life approaching, they understand: ‘I feel the end of life approaching.’ They understand: ‘When my body breaks up and my life is over, everything that’s felt, being no longer relished, will become cool right here.’
සේය්යථාපි, අස්සජි, තේලඤ්ච පටිච්ච, වට්ටිඤ්ච පටිච්ච, තේලප්පදීපෝ ඣායේය්ය; තස්සේව තේලස්ස ච වට්ටියා ච පරියාදානා අනාහාරෝ නිබ්බායේය්ය.
Suppose an oil lamp depended on oil and a wick to burn. As the oil and the wick are used up, it would be extinguished due to lack of fuel.
ඒවමේව ඛෝ, අස්සජි, භික්ඛු කායපරියන්තිකං වේදනං වේදයමානෝ ‘කායපරියන්තිකං වේදනං වේදයාමී(අ)ති පජානාති. ජීවිතපරියන්තිකං වේදනං වේදයමානෝ ‘ජීවිතපරියන්තිකං වේදනං වේදයාමී(අ)ති පජානාති. ‘කායස්ස භේදා උද්ධං ජීවිතපරියාදානා ඉධේව සබ්බවේදයිතානි අනභිනන්දිතානි සීතීභවිස්සන්තී(අ)ති පජානාතී”ති.
In the same way, feeling the end of the body approaching, they understand: ‘I feel the end of the body approaching.’ Feeling the end of life approaching, they understand: ‘I feel the end of life approaching.’ They understand: ‘When my body breaks up and my life is over, everything that’s felt, being no longer relished, will become cool right here.’”
ඡට්ඨං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]