Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 35.153
The Related Suttas Collection 35.153
15. නවපුරාණවග්ග
15. The Old and the New
අත්ථිනුඛෝපරියායසුත්ත
Is There a Method?
“අත්ථි නු ඛෝ, භික්ඛවේ, පරියායෝ යං පරියායං ආගම්ම භික්ඛු අඤ්ඤත්රේව සද්ධාය, අඤ්ඤත්ර රුචියා, අඤ්ඤත්ර අනුස්සවා, අඤ්ඤත්ර ආකාරපරිවිතක්කා, අඤ්ඤත්ර දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා අඤ්ඤං බ්යාකරේය්ය: ‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාමී”ති?
“Bhikkhus, is there a method—apart from faith, preference, oral tradition, reasoned contemplation, or acceptance of a view after consideration—that a bhikkhu can rely on to declare their enlightenment? That is: ‘I understand: “Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.”’”
“භගවංමූලකා නෝ, භන්තේ, ධම්මා, භගවංනේත්තිකා භගවංපටිසරණා. සාධු වත, භන්තේ, භගවන්තංයේව පටිභාතු ඒතස්ස භාසිතස්ස අත්ථෝ. භගවතෝ සුත්වා භික්ඛූ ධාරේස්සන්තී”ති.
“Our teachings are rooted in the Buddha. He is our guide and our refuge. Sir, may the Buddha himself please clarify the meaning of this. The bhikkhus will listen and remember it.”
“තේන හි, භික්ඛවේ, සුණාථ, සාධුකං මනසි කරෝථ, භාසිස්සාමී”ති.
“Well then, bhikkhus, listen and apply your mind well, I will speak.”
“ඒවං, භන්තේ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:
“Yes, sir,” they replied. The Buddha said this:
“අත්ථි, භික්ඛවේ, පරියායෝ යං පරියායං ආගම්ම භික්ඛු අඤ්ඤත්රේව සද්ධාය, අඤ්ඤත්ර රුචියා, අඤ්ඤත්ර අනුස්සවා, අඤ්ඤත්ර ආකාරපරිවිතක්කා, අඤ්ඤත්ර දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා අඤ්ඤං බ්යාකරේය්ය: ‘“ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා”ති පජානාමී(අ)ති.
“There is a method—apart from faith, preference, oral tradition, reasoned contemplation, or acceptance of a view after consideration—that a bhikkhu can rely on to declare their enlightenment. That is: ‘I understand: “Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.”’
කතමෝ ච, භික්ඛවේ, පරියායෝ, යං පරියායං ආගම්ම භික්ඛු අඤ්ඤත්රේව සද්ධාය …පේ… අඤ්ඤත්ර දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා අඤ්ඤං බ්යාකරෝති: ‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායාති පජානාමී(අ)ති? ඉධ, භික්ඛවේ, භික්ඛු චක්ඛුනා රූපං දිස්වා සන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති; අසන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති. යං තං, භික්ඛවේ, භික්ඛු චක්ඛුනා රූපං දිස්වා සන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති; අසන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති. අපි නු මේ, භික්ඛවේ, ධම්මා සද්ධාය වා වේදිතබ්බා, රුචියා වා වේදිතබ්බා, අනුස්සවේන වා වේදිතබ්බා, ආකාරපරිවිතක්කේන වා වේදිතබ්බා, දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා වා වේදිතබ්බා”ති?
And what is that method? Take a bhikkhu who sees a sight with the eye. When they have greed, hate, and delusion in them, they understand ‘I have greed, hate, and delusion in me.’ When they don’t have greed, hate, and delusion in them, they understand ‘I don’t have greed, hate, and delusion in me.’ Since this is so, are these things understood by faith, preference, oral tradition, reasoned contemplation, or acceptance of a view after consideration?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“නනුමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා පඤ්ඤාය දිස්වා වේදිතබ්බා”ති?
“Aren’t they understood by seeing them with wisdom?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“අයං ඛෝ, භික්ඛවේ, පරියායෝ යං පරියායං ආගම්ම භික්ඛු අඤ්ඤත්රේව සද්ධාය, අඤ්ඤත්ර රුචියා, අඤ්ඤත්ර අනුස්සවා, අඤ්ඤත්ර ආකාරපරිවිතක්කා, අඤ්ඤත්ර දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා අඤ්ඤං බ්යාකරෝති: ‘“ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා”ති පජානාමී(අ)ති …පේ….
“This is a method—apart from faith, preference, oral tradition, reasoned contemplation, or acceptance of a view after consideration—that a bhikkhu can rely on to declare their enlightenment. That is: ‘I understand: “Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.”’
පුන චපරං, භික්ඛවේ, භික්ඛු ජිව්හාය රසං සායිත්වා සන්තං වා අජ්ඣත්තං …පේ… රාගදෝසමෝහෝති පජානාති; අසන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති. යං තං, භික්ඛවේ, ජිව්හාය රසං සායිත්වා සන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති; අසන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති; අපි නු මේ, භික්ඛවේ, ධම්මා සද්ධාය වා වේදිතබ්බා, රුචියා වා වේදිතබ්බා, අනුස්සවේන වා වේදිතබ්බා, ආකාරපරිවිතක්කේන වා වේදිතබ්බා, දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා වා වේදිතබ්බා”ති? “නෝ හේතං, භන්තේ”. “නනුමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා පඤ්ඤාය දිස්වා වේදිතබ්බා”ති? “ඒවං, භන්තේ”. “අයම්පි ඛෝ, භික්ඛවේ, පරියායෝ යං පරියායං ආගම්ම භික්ඛු අඤ්ඤත්රේව සද්ධාය, අඤ්ඤත්ර රුචියා, අඤ්ඤත්ර අනුස්සවා, අඤ්ඤත්ර ආකාරපරිවිතක්කා, අඤ්ඤත්ර දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා අඤ්ඤං බ්යාකරෝති: ‘“ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා”ති පජානාමී(අ)ති …පේ…. පුන චපරං, භික්ඛවේ, භික්ඛු මනසා ධම්මං විඤ්ඤාය සන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති; අසන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති. යං තං, භික්ඛවේ, භික්ඛු මනසා ධම්මං විඤ්ඤාය සන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති; අසන්තං වා අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහං, නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං රාගදෝසමෝහෝති පජානාති; අපි නු මේ, භික්ඛවේ, ධම්මා සද්ධාය වා වේදිතබ්බා, රුචියා වා වේදිතබ්බා, අනුස්සවේන වා වේදිතබ්බා, ආකාරපරිවිතක්කේන වා වේදිතබ්බා, දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා වා වේදිතබ්බා”ති?
Furthermore, a bhikkhu hears a sound … smells an odor … tastes a flavor … feels a touch … knows a thought with the mind. When they have greed, hate, and delusion in them, they understand ‘I have greed, hate, and delusion in me.’ When they don’t have greed, hate, and delusion in them, they understand ‘I don’t have greed, hate, and delusion in me.’ Since this is so, are these things understood by faith, preference, oral tradition, reasoned contemplation, or acceptance of a view after consideration?”
“නෝ හේතං, භන්තේ”.
“No, sir.”
“නනුමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා පඤ්ඤාය දිස්වා වේදිතබ්බා”ති?
“Aren’t they understood by seeing them with wisdom?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“අයම්පි ඛෝ, භික්ඛවේ, පරියායෝ යං පරියායං ආගම්ම භික්ඛු අඤ්ඤත්රේව සද්ධාය, අඤ්ඤත්ර රුචියා, අඤ්ඤත්ර අනුස්සවා, අඤ්ඤත්ර ආකාරපරිවිතක්කා, අඤ්ඤත්ර දිට්ඨිනිජ්ඣානක්ඛන්තියා අඤ්ඤං බ්යාකරෝති: ‘“ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා”ති පජානාමී(අ)ති.
“This too is a method—apart from faith, preference, oral tradition, reasoned contemplation, or acceptance of a view after consideration—that a bhikkhu can rely on to declare their enlightenment. That is: ‘I understand: “Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.”’”
අට්ඨමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]