Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 19.1

    The Related Suttas Collection 19.1

    1. පඨමවග්ග

    Chapter One

    අට්ඨිසුත්ත

    A Skeleton

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා රාජගහේ විහරති වේළුවනේ කලන්දකනිවාපේ.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.

    තේන ඛෝ පන සමයේන ආයස්මා ච ලක්ඛණෝ ආයස්මා ච මහාමෝග්ගල්ලානෝ ගිජ්ඣකූටේ පබ්බතේ විහරන්ති. අථ ඛෝ ආයස්මා මහාමෝග්ගල්ලානෝ පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය යේනායස්මා ලක්ඛණෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ලක්ඛණං ඒතදවෝච: “ආයාමාවුසෝ ලක්ඛණ, රාජගහං පිණ්ඩාය පවිසිස්සාමා”ති.

    Now at that time Venerable Lakkhaṇa and Venerable Mahāmoggallāna were staying on the Vulture’s Peak Mountain. Then Mahāmoggallāna robed up in the morning and, taking his bowl and robe, went to Lakkhaṇa and said to him, “Come, Friend Lakkhaṇa, let’s enter Rājagaha for alms.”

    “ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ ආයස්මා ලක්ඛණෝ ආයස්මතෝ මහාමෝග්ගල්ලානස්ස පච්චස්සෝසි.

    “Yes, friend,” Lakkhaṇa replied.

    අථ ඛෝ ආයස්මා මහාමෝග්ගල්ලානෝ ගිජ්ඣකූටා පබ්බතා ඕරෝහන්තෝ අඤ්ඤතරස්මිං පදේසේ සිතං පාත්වාකාසි. අථ ඛෝ ආයස්මා ලක්ඛණෝ ආයස්මන්තං මහාමෝග්ගල්ලානං ඒතදවෝච: “කෝ නු ඛෝ, ආවුසෝ මෝග්ගල්ලාන, හේතු කෝ පච්චයෝ සිතස්ස පාතුකම්මායා”ති?

    As Mahāmoggallāna was descending from Vulture’s Peak Mountain he smiled at a certain spot. So Lakkhaṇa said to Mahāmoggallāna, “What is the cause, Friend Moggallāna, what is the reason you smiled?”

    “අකාලෝ ඛෝ, ආවුසෝ ලක්ඛණ, ඒතස්ස පඤ්හස්ස. භගවතෝ මං සන්තිකේ ඒතං පඤ්හං පුච්ඡා”ති.

    “Friend Lakkhaṇa, it’s the wrong time for this question. Ask me when we’re in the Buddha’s presence.”

    අථ ඛෝ ආයස්මා ච ලක්ඛණෝ ආයස්මා ච මහාමෝග්ගල්ලානෝ රාජගහේ පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා ලක්ඛණෝ ආයස්මන්තං මහාමෝග්ගල්ලානං ඒතදවෝච:

    Then Lakkhaṇa and Mahāmoggallāna wandered for alms in Rājagaha. After the meal, on their return from almsround, they went to the Buddha, bowed, and sat down to one side. Lakkhaṇa said to Mahāmoggallāna:

    “ඉධායස්මා මහාමෝග්ගල්ලානෝ ගිජ්ඣකූටා පබ්බතා ඕරෝහන්තෝ අඤ්ඤතරස්මිං පදේසේ සිතං පාත්වාකාසි. කෝ නු ඛෝ, ආවුසෝ මෝග්ගල්ලාන, හේතු කෝ පච්චයෝ සිතස්ස පාතුකම්මායා”ති?

    “Just now, as Mahāmoggallāna was descending from Vulture’s Peak Mountain he smiled at a certain spot. What is the cause, Friend Moggallāna, what is the reason you smiled?”

    “ඉධාහං, ආවුසෝ, ගිජ්ඣකූටා පබ්බතා ඕරෝහන්තෝ අද්දසං අට්ඨිකසඞ්ඛලිකං වේහාසං ගච්ඡන්තිං. තමේනං ගිජ්ඣාපි කාකාපි කුලලාපි අනුපතිත්වා අනුපතිත්වා ඵාසුළන්තරිකාහි විතුදේන්ති විතච්ඡේන්ති විරාජේන්ති. සා සුදං අට්ටස්සරං කරෝති. තස්ස මය්හං, ආවුසෝ, ඒතදහෝසි: ‘අච්ඡරියං වත භෝ, අබ්භුතං වත භෝ. ඒවරූපෝපි නාම සත්තෝ භවිස්සති. ඒවරූපෝපි නාම යක්ඛෝ භවිස්සති. ඒවරූපෝපි නාම අත්තභාවපටිලාභෝ භවිස්සතී(අ)”ති.

    “Just now, friend, as I was descending from Vulture’s Peak Mountain I saw a skeleton flying through the air. Vultures, crows, and hawks kept chasing it, pecking, clawing, and stabbing it in the ribs as it screeched in pain. It occurred to me: ‘Oh, how incredible, how amazing! That there can be such a sentient being, such an entity, such an incarnation!’”

    අථ ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි:

    Then the Buddha said to the bhikkhus:

    “චක්ඛුභූතා වත, භික්ඛවේ, සාවකා විහරන්ති; ඤාණභූතා වත, භික්ඛවේ, සාවකා විහරන්ති, යත්‍ර හි නාම සාවකෝ ඒවරූපං ඤස්සති වා දක්ඛති වා සක්ඛිං වා කරිස්සති.

    “Bhikkhus, there are disciples who live full of vision and knowledge, since a disciple knows, sees, and witnesses such a thing.

    පුබ්බේව මේ සෝ, භික්ඛවේ, සත්තෝ දිට්ඨෝ අහෝසි, අපි චාහං න බ්‍යාකාසිං. අහඤ්චේතං බ්‍යාකරේය්‍යං, පරේ ච මේ න සද්දහේය්‍යුං. යේ මේ න සද්දහේය්‍යුං, තේසං තං අස්ස දීඝරත්තං අහිතාය දුක්ඛාය.

    Formerly, I too saw that being, but I did not speak of it. For if I had spoken of it others would not have believed me, which would be for their lasting harm and suffering.

    ඒසෝ, භික්ඛවේ, සත්තෝ ඉමස්මිංයේව රාජගහේ ගෝඝාතකෝ අහෝසි. සෝ තස්ස කම්මස්ස විපාකේන බහූනි වස්සානි බහූනි වස්සසතානි බහූනි වස්සසහස්සානි බහූනි වස්සසතසහස්සානි නිරයේ පච්චිත්වා තස්සේව කම්මස්ස විපාකාවසේසේන ඒවරූපං අත්තභාවපටිලාභං පටිසංවේදයතී”ති.

    That being used to be a cattle butcher right here in Rājagaha. As a result of that deed he burned in hell for many years, many hundreds, many thousands, many hundreds of thousands of years. Now he experiences the residual result of that deed in such an incarnation.”

    (සබ්බේසං සුත්තන්තානං ඒසේව පේය්‍යාලෝ.)

    (Tell all these discourses in full like this.)

    පඨමං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact