Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 35.89

    The Related Suttas Collection 35.89

    9. ඡන්නවග්ග

    9. With Channa

    බාහියසුත්ත

    With Bāhiya

    අථ ඛෝ ආයස්මා බාහියෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි …පේ… ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා බාහියෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:

    Then Venerable Bāhiya went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:

    “සාධු මේ, භන්තේ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන ධම්මං දේසේතු, යමහං භගවතෝ ධම්මං සුත්වා ඒකෝ වූපකට්ඨෝ අප්පමත්තෝ ආතාපී පහිතත්තෝ විහරේය්‍යන්”ති.

    “Sir, may the Buddha please teach me Dhamma in brief. When I’ve heard it, I’ll live alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute.”

    “තං කිං මඤ්ඤසි, බාහිය, චක්ඛු නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?

    “What do you think, Bāhiya? Is the eye permanent or impermanent?”

    “අනිච්චං, භන්තේ”.

    “Impermanent, sir.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “දුක්ඛං, භන්තේ”.

    “Suffering, sir.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ”.

    “No, sir.”

    “රූපා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති? “අනිච්චා, භන්තේ” …පේ… චක්ඛුවිඤ්ඤාණං …පේ… චක්ඛුසම්ඵස්සෝ …පේ…

    “Are sights … eye consciousness … eye contact …

    යම්පිදං මනෝසම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති වේදයිතං සුඛං වා දුක්ඛං වා අදුක්ඛමසුඛං වා තම්පි නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?

    The pleasant, painful, or neutral feeling that arises conditioned by mind contact: is that permanent or impermanent?”

    “අනිච්චං, භන්තේ”.

    “Impermanent, sir.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “දුක්ඛං, භන්තේ”.

    “Suffering, sir.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ”.

    “No, sir.”

    “ඒවං පස්සං, බාහිය, සුතවා අරියසාවකෝ චක්ඛුස්මිම්පි නිබ්බින්දති, රූපේසුපි නිබ්බින්දති, චක්ඛුවිඤ්ඤාණේපි නිබ්බින්දති, චක්ඛුසම්ඵස්සේපි නිබ්බින්දති …පේ…

    “Seeing this, a learned noble disciple grows disillusioned with the eye, sights, eye consciousness, and eye contact. And they grow disillusioned with the painful, pleasant, or neutral feeling that arises conditioned by eye contact.

    යම්පිදං මනෝසම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති වේදයිතං සුඛං වා දුක්ඛං වා අදුක්ඛමසුඛං වා තස්මිම්පි නිබ්බින්දති.

    They grow disillusioned with the ear … nose … tongue … body … mind … painful, pleasant, or neutral feeling that arises conditioned by mind contact.

    නිබ්බින්දං විරජ්ජති; විරාගා විමුච්චති; විමුත්තස්මිං විමුත්තමිති ඤාණං හෝති.

    Being disillusioned, desire fades away. When desire fades away they’re freed. When they’re freed, they know they’re freed.

    ‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාතී”ති.

    They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”

    අථ ඛෝ ආයස්මා බාහියෝ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දිත්වා අනුමෝදිත්වා උට්ඨායාසනා භගවන්තං අභිවාදේත්වා පදක්ඛිණං කත්වා පක්කාමි.

    And then Venerable Bāhiya approved and agreed with what the Buddha said. He got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right, before leaving.

    අථ ඛෝ ආයස්මා බාහියෝ ඒකෝ වූපකට්ඨෝ අප්පමත්තෝ ආතාපී පහිතත්තෝ විහරන්තෝ නචිරස්සේව—යස්සත්ථාය කුලපුත්තා සම්මදේව අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජන්ති, තදනුත්තරං—බ්‍රහ්මචරියපරියෝසානං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා උපසම්පජ්ජ විහාසි.

    Then Bāhiya, living alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute, soon realized the supreme end of the spiritual path in this very life. He lived having achieved with his own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.

    “ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා”ති අබ්භඤ්ඤාසි. අඤ්ඤතරෝ ච පනායස්මා බාහියෝ අරහතං අහෝසීති.

    He understood: “Rebirth is ended; the spiritual journey has been completed; what had to be done has been done; there is no return to any state of existence.” And Venerable Bāhiya became one of the perfected.

    ඡට්ඨං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact