| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๒๒ฯ๒๒
The Related Suttas Collection 22.22
๓ฯ ภารวคฺค
3. The Burden
ภารสุตฺต
The Burden
สาวตฺถิยํ … ตตฺร โข …
At Sāvatthī.
“ภารญฺจ โว, ภิกฺขเว, เทเสสฺสามิ ภารหารญฺจ ภาราทานญฺจ ภารนิกฺเขปนญฺจฯ ตํ สุณาถฯ
“Bhikkhus, I will teach you the burden, the bearer of the burden, the picking up of the burden, and the putting down of the burden. Listen …
กตโม จ, ภิกฺขเว, ภาโร? ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา ติสฺส วจนียํฯ กตเม ปญฺจ? รูปุปาทานกฺขนฺโธ, เวทนุปาทานกฺขนฺโธ, สญฺญุปาทานกฺขนฺโธ, สงฺขารุปาทานกฺขนฺโธ, วิญฺญาณุปาทานกฺขนฺโธ; อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, ภาโรฯ
And what is the burden? The five grasping aggregates, it should be said. What five? The grasping aggregates of form, feeling, perception, choices, and consciousness. This is called the burden.
กตโม จ, ภิกฺขเว, ภารหาโร? ปุคฺคโล ติสฺส วจนียํฯ ยฺวายํ อายสฺมา เอวํนาโม เอวงฺโคตฺโต; อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, ภารหาโรฯ
And who is the bearer of the burden? The person, it should be said; the venerable of such and such name and clan. This is called the bearer of the burden.
กตมญฺจ, ภิกฺขเว, ภาราทานํ? ยายํ ตณฺหา โปโนภวิกา นนฺทีราคสหคตา ตตฺรตตฺราภินนฺทินี, เสยฺยถิทํ—กามตณฺหา, ภวตณฺหา, วิภวตณฺหาฯ อิทํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, ภาราทานํฯ
And what is the picking up of the burden? It’s the craving that leads to future lives, mixed up with relishing and greed, taking pleasure wherever it lands. That is, craving for sensual pleasures, craving to continue existence, and craving to end existence. This is called the picking up of the burden.
กตมญฺจ, ภิกฺขเว, ภารนิกฺเขปนํ? โย ตสฺสาเยว ตณฺหาย อเสสวิราคนิโรโธ จาโค ปฏินิสฺสคฺโค มุตฺติ อนาลโยฯ อิทํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, ภารนิกฺเขปนนฺ”ติฯ
And what is the putting down of the burden? It’s the fading away and cessation of that very same craving with nothing left over; giving it away, letting it go, releasing it, and not clinging to it. This is called the putting down of the burden.”
อิทมโวจ ภควาฯ อิทํ วตฺวาน สุคโต อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา:
That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:
“ภารา หเว ปญฺจกฺขนฺธา, ภารหาโร จ ปุคฺคโล; ภาราทานํ ทุขํ โลเก, ภารนิกฺเขปนํ สุขํฯ
“The five aggregates are indeed burdens, and the person is the bearer of the burden. Picking up the burden is suffering in the world, and putting the burden down is happiness.
นิกฺขิปิตฺวา ครุํ ภารํ, อญฺญํ ภารํ อนาทิย; สมูลํ ตณฺหมพฺพุยฺห, นิจฺฉาโต ปรินิพฺพุโต”ติฯ
When the heavy burden is put down without picking up another, and having plucked out craving, root and all, you’re hungerless, extinguished.”
ปฐมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
