| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๒๒ฯ๙๐
The Related Suttas Collection 22.90
๙ฯ เถรวคฺค
9. Senior Bhikkhus
ฉนฺนสุตฺต
With Channa
เอกํ สมยํ สมฺพหุลา เถรา ภิกฺขู พาราณสิยํ วิหรนฺติ อิสิปตเน มิคทาเยฯ
At one time several senior bhikkhus were staying near Varanasi, in the deer park at Isipatana.
อถ โข อายสฺมา ฉนฺโน สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต อวาปุรณํ อาทาย วิหาเรน วิหารํ อุปสงฺกมิตฺวา เถเร ภิกฺขู เอตทโวจ: “โอวทนฺตุ มํ อายสฺมนฺโต เถรา, อนุสาสนฺตุ มํ อายสฺมนฺโต เถรา, กโรนฺตุ เม อายสฺมนฺโต เถรา ธมฺมึ กถํ, ยถาหํ ธมฺมํ ปเสฺสยฺยนฺ”ติฯ
Then in the late afternoon, Venerable Channa came out of retreat. Taking a key, he went from dwelling to dwelling, going up to the senior bhikkhus and saying, “May the venerable senior bhikkhus advise me and instruct me! May they give me a Dhamma talk so that I can see the teaching!”
เอวํ วุตฺเต, เถรา ภิกฺขู อายสฺมนฺตํ ฉนฺนํ เอตทโวจุํ:
When he said this, the senior bhikkhus said to Venerable Channa:
“รูปํ โข, อาวุโส ฉนฺน, อนิจฺจํ; เวทนา อนิจฺจา; สญฺญา อนิจฺจา; สงฺขารา อนิจฺจา; วิญฺญาณํ อนิจฺจํฯ รูปํ อนตฺตา; เวทนา … สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ อนตฺตาฯ สพฺเพ สงฺขารา อนิจฺจา; สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา”ติฯ
“Friend Channa, form, feeling, perception, choices, and consciousness are impermanent. Form, feeling, perception, choices, and consciousness are not-self. All conditions are impermanent. All things are not-self.”
อถ โข อายสฺมโต ฉนฺนสฺส เอตทโหสิ: “มยฺหมฺปิ โข เอตํ เอวํ โหติ: ‘รูปํ อนิจฺจํ, เวทนา … สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ อนิจฺจํ; รูปํ อนตฺตา, เวทนา … สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ อนตฺตาฯ สพฺเพ สงฺขารา อนิจฺจา, สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา'ติฯ อถ จ ปน เม สพฺพสงฺขารสมเถ สพฺพูปธิปฏินิสฺสคฺเค ตณฺหากฺขเย วิราเค นิโรเธ นิพฺพาเน จิตฺตํ น ปกฺขนฺทติ นปฺปสีทติ น สนฺติฏฺฐติ นาธิมุจฺจติฯ ปริตสฺสนา อุปาทานํ อุปฺปชฺชติ; ปจฺจุทาวตฺตติ มานสํ: ‘อถ โก จรหิ เม อตฺตา'ติ? น โข ปเนวํ ธมฺมํ ปสฺสโต โหติฯ โก นุ โข เม ตถา ธมฺมํ เทเสยฺย ยถาหํ ธมฺมํ ปเสฺสยฺยนฺ”ติฯ
Then Venerable Channa thought, “I too think in this way. … And yet my mind isn’t eager, confident, settled, and decided about the stilling of all activities, the letting go of all attachments, the ending of craving, fading away, cessation, Nibbana. Anxiety and grasping arise. And the mind reverts to thinking: ‘So then who exactly is my self?’ But that doesn’t happen for someone who sees the teaching. Who can teach me the Dhamma so that I can see the teaching?”
อถ โข อายสฺมโต ฉนฺนสฺส เอตทโหสิ: “อยํ โข อายสฺมา อานนฺโท โกสมฺพิยํ วิหรติ โฆสิตาราเม สตฺถุ เจว สํวณฺณิโต สมฺภาวิโต จ วิญฺญูนํ สพฺรหฺมจารีนํ, ปโหติ จ เม อายสฺมา อานนฺโท ตถา ธมฺมํ เทเสตุํ ยถาหํ ธมฺมํ ปเสฺสยฺยํ; อตฺถิ จ เม อายสฺมนฺเต อานนฺเท ตาวติกา วิสฺสฏฺฐิฯ ยนฺนูนาหํ เยนายสฺมา อานนฺโท เตนุปสงฺกเมยฺยนฺ”ติฯ
Then Venerable Channa thought, “The Venerable Ānanda is staying near Kosambī, in Ghosita’s Monastery. He’s praised by the Buddha and esteemed by his sensible spiritual companions. He’s quite capable of teaching me the Dhamma so that I can see the teaching. Since I have so much trust in Venerable Ānanda, why don’t I go to see him?”
อถ โข อายสฺมา ฉนฺโน เสนาสนํ สํสาเมตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย เยน โกสมฺพี โฆสิตาราโม เยนายสฺมา อานนฺโท เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมตา อานนฺเทน สทฺธึ สมฺโมทิ …เป… เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา ฉนฺโน อายสฺมนฺตํ อานนฺทํ เอตทโวจ:
Then Channa set his lodgings in order and, taking his bowl and robe, set out for Kosambī. He went to see Ānanda in Ghosita’s Monastery, exchanged greetings with him, and told him what had happened. Then he said,
“เอกมิทาหํ, อาวุโส อานนฺท, สมยํ พาราณสิยํ วิหรามิ อิสิปตเน มิคทาเยฯ อถ ขฺวาหํ, อาวุโส, สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต อวาปุรณํ อาทาย วิหาเรน วิหารํ อุปสงฺกมึ; อุปสงฺกมิตฺวา เถเร ภิกฺขู เอตทโวจํ: ‘โอวทนฺตุ มํ อายสฺมนฺโต เถรา, อนุสาสนฺตุ มํ อายสฺมนฺโต เถรา, กโรนฺตุ เม อายสฺมนฺโต เถรา ธมฺมึ กถํ ยถาหํ ธมฺมํ ปเสฺสยฺยนฺ'ติฯ เอวํ วุตฺเต, มํ, อาวุโส, เถรา ภิกฺขู เอตทโวจุํ: ‘รูปํ โข, อาวุโส ฉนฺน, อนิจฺจํ; เวทนา … สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ อนิจฺจํ; รูปํ อนตฺตา …เป… วิญฺญาณํ อนตฺตาฯ สพฺเพ สงฺขารา อนิจฺจา, สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา'ติฯ
ตสฺส มยฺหํ, อาวุโส, เอตทโหสิ: ‘มยฺหมฺปิ โข เอตํ เอวํ โหติ—รูปํ อนิจฺจํ …เป… วิญฺญาณํ อนิจฺจํ, รูปํ อนตฺตา, เวทนา … สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ อนตฺตาฯ สพฺเพ สงฺขารา อนิจฺจา, สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา'ติฯ อถ จ ปน เม สพฺพสงฺขารสมเถ สพฺพูปธิปฏินิสฺสคฺเค ตณฺหากฺขเย วิราเค นิโรเธ นิพฺพาเน จิตฺตํ น ปกฺขนฺทติ นปฺปสีทติ น สนฺติฏฺฐติ นาธิมุจฺจติฯ ปริตสฺสนา อุปาทานํ อุปฺปชฺชติ; ปจฺจุทาวตฺตติ มานสํ: ‘อถ โก จรหิ เม อตฺตา'ติ? น โข ปเนวํ ธมฺมํ ปสฺสโต โหติฯ โก นุ โข เม ตถา ธมฺมํ เทเสยฺย ยถาหํ ธมฺมํ ปเสฺสยฺยนฺติฯ
ตสฺส มยฺหํ, อาวุโส, เอตทโหสิ: ‘อยํ โข อายสฺมา อานนฺโท โกสมฺพิยํ วิหรติ โฆสิตาราเม สตฺถุ เจว สํวณฺณิโต สมฺภาวิโต จ วิญฺญูนํ สพฺรหฺมจารีนํ, ปโหติ จ เม อายสฺมา อานนฺโท ตถา ธมฺมํ เทเสตุํ ยถาหํ ธมฺมํ ปเสฺสยฺยํฯ อตฺถิ จ เม อายสฺมนฺเต อานนฺเท ตาวติกา วิสฺสฏฺฐิฯ ยนฺนูนาหํ เยนายสฺมา อานนฺโท เตนุปสงฺกเมยฺยนฺ'ติฯ โอวทตุ มํ, อายสฺมา อานนฺโท; อนุสาสตุ มํ, อายสฺมา อานนฺโท; กโรตุ เม, อายสฺมา อานนฺโท ธมฺมึ กถํ ยถาหํ ธมฺมํ ปเสฺสยฺยนฺ”ติฯ
“May Venerable Ānanda advise me and instruct me! May he give me a Dhamma talk so that I can see the teaching!”
“เอตฺตเกนปิ มยํ อายสฺมโต ฉนฺนสฺส อตฺตมนา อปิ นาม ตํ อายสฺมา ฉนฺโน อาวิ อกาสิ ขีลํ ฉินฺทิฯ โอทหาวุโส ฉนฺน, โสตํ; ภพฺโพสิ ธมฺมํ วิญฺญาตุนฺ”ติฯ
“I’m already delighted with Venerable Channa. Hopefully you’ve opened yourself up and cut through your emotional barrenness. Listen well, Channa. You are capable of understanding the teaching.”
อถ โข อายสฺมโต ฉนฺนสฺส ตาวตเกเนว อุฬารํ ปีติปาโมชฺชํ อุปฺปชฺชิ: “ภพฺโพ กิรสฺมิ ธมฺมํ วิญฺญาตุนฺ”ติฯ
Then right away Channa was filled with lofty rapture and joy, “It seems I’m capable of understanding the teaching!”
“สมฺมุขา เมตํ, อาวุโส ฉนฺน, ภควโต สุตํ, สมฺมุขา ปฏิคฺคหิตํ กจฺจานโคตฺตํ ภิกฺขุํ โอวทนฺตสฺส—
“Friend Channa, I heard and learned in the presence of the Buddha his advice to the bhikkhu Kaccānagotta:
ทฺวยนิสฺสิโต ขฺวายํ, กจฺจาน, โลโก เยภุเยฺยน อตฺถิตญฺเจว นตฺถิตญฺจฯ
‘Kaccāna, this world mostly relies on the dual notions of existence and non-existence.
โลกสมุทยํ โข, กจฺจาน, ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย ปสฺสโต ยา โลเก นตฺถิตา, สา น โหติฯ โลกนิโรธํ โข, กจฺจาน, ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย ปสฺสโต ยา โลเก อตฺถิตา, สา น โหติฯ
But when you truly see the origin of the world with right understanding, you won’t have the notion of non-existence regarding the world. And when you truly see the cessation of the world with right understanding, you won’t have the notion of existence regarding the world.
อุปยุปาทานาภินิเวสวินิพนฺโธ ขฺวายํ, กจฺจาน, โลโก เยภุเยฺยน
The world is for the most part shackled by attraction, grasping, and insisting.
ตํ จายํ อุปยุปาทานํ เจตโส อธิฏฺฐานาภินิเวสานุสยํ น อุเปติ น อุปาทิยติ นาธิฏฺฐาติ ‘อตฺตา เม'ติฯ ทุกฺขเมว อุปฺปชฺชมานํ อุปฺปชฺชติ, ทุกฺขํ นิรุชฺฌมานํ นิรุชฺฌตีติ น กงฺขติ น วิจิกิจฺฉติฯ อปรปฺปจฺจยา ญาณเมวสฺส เอตฺถ โหติฯ
But if—when it comes to this attraction, grasping, mental fixation, insistence, and underlying tendency—you don’t get attracted, grasp, and commit to the notion “my self”, you’ll have no doubt or uncertainty that what arises is just suffering arising, and what ceases is just suffering ceasing. Your knowledge about this is independent of others.
เอตฺตาวตา โข, กจฺจาน, สมฺมาทิฏฺฐิ โหติฯ
This is how right view is defined.
สพฺพมตฺถีติ โข, กจฺจาน, อยเมโก อนฺโตฯ
“All exists”: this is one extreme.
สพฺพํ นตฺถีติ อยํ ทุติโย อนฺโตฯ
“All does not exist”: this is the second extreme.
เอเต เต, กจฺจาน, อุโภ อนฺเต อนุปคมฺม มชฺเฌน ตถาคโต ธมฺมํ เทเสติ—
Avoiding these two extremes, the Realized One teaches by the middle way:
อวิชฺชาปจฺจยา สงฺขารา; สงฺขารปจฺจยา วิญฺญาณํ …เป… เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส สมุทโย โหติฯ
“Ignorance is a condition for choices. Choices are a condition for consciousness. … That is how this entire mass of suffering originates.
อวิชฺชาย เตฺวว อเสสวิราคนิโรธา สงฺขารนิโรโธ …เป… เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส นิโรโธ โหตี”ติฯ
When ignorance fades away and ceases with nothing left over, choices cease. … That is how this entire mass of suffering ceases.”’”
“เอวเมตํ, อาวุโส อานนฺท, โหติ เยสํ อายสฺมนฺตานํ ตาทิสา สพฺรหฺมจารโย อนุกมฺปกา อตฺถกามา โอวาทกา อนุสาสกาฯ อิทญฺจ ปน เม อายสฺมโต อานนฺทสฺส ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ธมฺโม อภิสมิโต”ติฯ
“Friend Ānanda, this is how it is when you have such venerables as spiritual companions to advise and instruct you out of kindness and compassion. And now that I’ve heard this teaching from Venerable Ānanda, I’ve comprehended the teaching.”
อฏฺฐมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
