| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationසංයුත්ත නිකාය 22.90
The Related Suttas Collection 22.90
9. ථේරවග්ග
9. Senior Bhikkhus
ඡන්නසුත්ත
With Channa
ඒකං සමයං සම්බහුලා ථේරා භික්ඛූ බාරාණසියං විහරන්ති ඉසිපතනේ මිගදායේ.
At one time several senior bhikkhus were staying near Varanasi, in the deer park at Isipatana.
අථ ඛෝ ආයස්මා ඡන්නෝ සායන්හසමයං පටිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ අවාපුරණං ආදාය විහාරේන විහාරං උපසඞ්කමිත්වා ථේරේ භික්ඛූ ඒතදවෝච: “ඕවදන්තු මං ආයස්මන්තෝ ථේරා, අනුසාසන්තු මං ආයස්මන්තෝ ථේරා, කරෝන්තු මේ ආයස්මන්තෝ ථේරා ධම්මිං කථං, යථාහං ධම්මං පස්සේය්‍යන්”ති.
Then in the late afternoon, Venerable Channa came out of retreat. Taking a key, he went from dwelling to dwelling, going up to the senior bhikkhus and saying, “May the venerable senior bhikkhus advise me and instruct me! May they give me a Dhamma talk so that I can see the teaching!”
ඒවං වුත්තේ, ථේරා භික්ඛූ ආයස්මන්තං ඡන්නං ඒතදවෝචුං:
When he said this, the senior bhikkhus said to Venerable Channa:
“රූපං ඛෝ, ආවුසෝ ඡන්න, අනිච්චං; වේදනා අනිච්චා; සඤ්ඤා අනිච්චා; සඞ්ඛාරා අනිච්චා; විඤ්ඤාණං අනිච්චං. රූපං අනත්තා; වේදනා … සඤ්ඤා … සඞ්ඛාරා … විඤ්ඤාණං අනත්තා. සබ්බේ සඞ්ඛාරා අනිච්චා; සබ්බේ ධම්මා අනත්තා”ති.
“Friend Channa, form, feeling, perception, choices, and consciousness are impermanent. Form, feeling, perception, choices, and consciousness are not-self. All conditions are impermanent. All things are not-self.”
අථ ඛෝ ආයස්මතෝ ඡන්නස්ස ඒතදහෝසි: “මය්හම්පි ඛෝ ඒතං ඒවං හෝති: ‘රූපං අනිච්චං, වේදනා … සඤ්ඤා … සඞ්ඛාරා … විඤ්ඤාණං අනිච්චං; රූපං අනත්තා, වේදනා … සඤ්ඤා … සඞ්ඛාරා … විඤ්ඤාණං අනත්තා. සබ්බේ සඞ්ඛාරා අනිච්චා, සබ්බේ ධම්මා අනත්තා(අ)ති. අථ ච පන මේ සබ්බසඞ්ඛාරසමථේ සබ්බූපධිපටිනිස්සග්ගේ තණ්හාක්ඛයේ විරාගේ නිරෝධේ නිබ්බානේ චිත්තං න පක්ඛන්දති නප්පසීදති න සන්තිට්ඨති නාධිමුච්චති. පරිතස්සනා උපාදානං උප්පජ්ජති; පච්චුදාවත්තති මානසං: ‘අථ කෝ චරහි මේ අත්තා(අ)ති? න ඛෝ පනේවං ධම්මං පස්සතෝ හෝති. කෝ නු ඛෝ මේ තථා ධම්මං දේසේය්‍ය යථාහං ධම්මං පස්සේය්‍යන්”ති.
Then Venerable Channa thought, “I too think in this way. … And yet my mind isn’t eager, confident, settled, and decided about the stilling of all activities, the letting go of all attachments, the ending of craving, fading away, cessation, Nibbana. Anxiety and grasping arise. And the mind reverts to thinking: ‘So then who exactly is my self?’ But that doesn’t happen for someone who sees the teaching. Who can teach me the Dhamma so that I can see the teaching?”
අථ ඛෝ ආයස්මතෝ ඡන්නස්ස ඒතදහෝසි: “අයං ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ කෝසම්බියං විහරති ඝෝසිතාරාමේ සත්ථු චේව සංවණ්ණිතෝ සම්භාවිතෝ ච විඤ්ඤූනං සබ්‍රහ්මචාරීනං, පහෝති ච මේ ආයස්මා ආනන්දෝ තථා ධම්මං දේසේතුං යථාහං ධම්මං පස්සේය්‍යං; අත්ථි ච මේ ආයස්මන්තේ ආනන්දේ තාවතිකා විස්සට්ඨි. යන්නූනාහං යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමේය්‍යන්”ති.
Then Venerable Channa thought, “The Venerable Ānanda is staying near Kosambī, in Ghosita’s Monastery. He’s praised by the Buddha and esteemed by his sensible spiritual companions. He’s quite capable of teaching me the Dhamma so that I can see the teaching. Since I have so much trust in Venerable Ānanda, why don’t I go to see him?”
අථ ඛෝ ආයස්මා ඡන්නෝ සේනාසනං සංසාමේත්වා පත්තචීවරමාදාය යේන කෝසම්බී ඝෝසිතාරාමෝ යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා ආනන්දේන සද්ධිං සම්මෝදි …පේ… ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා ඡන්නෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච:
Then Channa set his lodgings in order and, taking his bowl and robe, set out for Kosambī. He went to see Ānanda in Ghosita’s Monastery, exchanged greetings with him, and told him what had happened. Then he said,
“ඒකමිදාහං, ආවුසෝ ආනන්ද, සමයං බාරාණසියං විහරාමි ඉසිපතනේ මිගදායේ. අථ ඛ්වාහං, ආවුසෝ, සායන්හසමයං පටිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ අවාපුරණං ආදාය විහාරේන විහාරං උපසඞ්කමිං; උපසඞ්කමිත්වා ථේරේ භික්ඛූ ඒතදවෝචං: ‘ඕවදන්තු මං ආයස්මන්තෝ ථේරා, අනුසාසන්තු මං ආයස්මන්තෝ ථේරා, කරෝන්තු මේ ආයස්මන්තෝ ථේරා ධම්මිං කථං යථාහං ධම්මං පස්සේය්‍යන්(අ)ති. ඒවං වුත්තේ, මං, ආවුසෝ, ථේරා භික්ඛූ ඒතදවෝචුං: ‘රූපං ඛෝ, ආවුසෝ ඡන්න, අනිච්චං; වේදනා … සඤ්ඤා … සඞ්ඛාරා … විඤ්ඤාණං අනිච්චං; රූපං අනත්තා …පේ… විඤ්ඤාණං අනත්තා. සබ්බේ සඞ්ඛාරා අනිච්චා, සබ්බේ ධම්මා අනත්තා(අ)ති.
තස්ස මය්හං, ආවුසෝ, ඒතදහෝසි: ‘මය්හම්පි ඛෝ ඒතං ඒවං හෝති—රූපං අනිච්චං …පේ… විඤ්ඤාණං අනිච්චං, රූපං අනත්තා, වේදනා … සඤ්ඤා … සඞ්ඛාරා … විඤ්ඤාණං අනත්තා. සබ්බේ සඞ්ඛාරා අනිච්චා, සබ්බේ ධම්මා අනත්තා(අ)ති. අථ ච පන මේ සබ්බසඞ්ඛාරසමථේ සබ්බූපධිපටිනිස්සග්ගේ තණ්හාක්ඛයේ විරාගේ නිරෝධේ නිබ්බානේ චිත්තං න පක්ඛන්දති නප්පසීදති න සන්තිට්ඨති නාධිමුච්චති. පරිතස්සනා උපාදානං උප්පජ්ජති; පච්චුදාවත්තති මානසං: ‘අථ කෝ චරහි මේ අත්තා(අ)ති? න ඛෝ පනේවං ධම්මං පස්සතෝ හෝති. කෝ නු ඛෝ මේ තථා ධම්මං දේසේය්‍ය යථාහං ධම්මං පස්සේය්‍යන්ති.
තස්ස මය්හං, ආවුසෝ, ඒතදහෝසි: ‘අයං ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ කෝසම්බියං විහරති ඝෝසිතාරාමේ සත්ථු චේව සංවණ්ණිතෝ සම්භාවිතෝ ච විඤ්ඤූනං සබ්‍රහ්මචාරීනං, පහෝති ච මේ ආයස්මා ආනන්දෝ තථා ධම්මං දේසේතුං යථාහං ධම්මං පස්සේය්‍යං. අත්ථි ච මේ ආයස්මන්තේ ආනන්දේ තාවතිකා විස්සට්ඨි. යන්නූනාහං යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමේය්‍යන්(අ)ති. ඕවදතු මං, ආයස්මා ආනන්දෝ; අනුසාසතු මං, ආයස්මා ආනන්දෝ; කරෝතු මේ, ආයස්මා ආනන්දෝ ධම්මිං කථං යථාහං ධම්මං පස්සේය්‍යන්”ති.
“May Venerable Ānanda advise me and instruct me! May he give me a Dhamma talk so that I can see the teaching!”
“ඒත්තකේනපි මයං ආයස්මතෝ ඡන්නස්ස අත්තමනා අපි නාම තං ආයස්මා ඡන්නෝ ආවි අකාසි ඛීලං ඡින්දි. ඕදහාවුසෝ ඡන්න, සෝතං; භබ්බෝසි ධම්මං විඤ්ඤාතුන්”ති.
“I’m already delighted with Venerable Channa. Hopefully you’ve opened yourself up and cut through your emotional barrenness. Listen well, Channa. You are capable of understanding the teaching.”
අථ ඛෝ ආයස්මතෝ ඡන්නස්ස තාවතකේනේව උළාරං පීතිපාමෝජ්ජං උප්පජ්ජි: “භබ්බෝ කිරස්මි ධම්මං විඤ්ඤාතුන්”ති.
Then right away Channa was filled with lofty rapture and joy, “It seems I’m capable of understanding the teaching!”
“සම්මුඛා මේතං, ආවුසෝ ඡන්න, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං කච්චානගෝත්තං භික්ඛුං ඕවදන්තස්ස—
“Friend Channa, I heard and learned in the presence of the Buddha his advice to the bhikkhu Kaccānagotta:
ද්වයනිස්සිතෝ ඛ්වායං, කච්චාන, ලෝකෝ යේභුය්‍යේන අත්ථිතඤ්චේව නත්ථිතඤ්ච.
‘Kaccāna, this world mostly relies on the dual notions of existence and non-existence.
ලෝකසමුදයං ඛෝ, කච්චාන, යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය පස්සතෝ යා ලෝකේ නත්ථිතා, සා න හෝති. ලෝකනිරෝධං ඛෝ, කච්චාන, යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය පස්සතෝ යා ලෝකේ අත්ථිතා, සා න හෝති.
But when you truly see the origin of the world with right understanding, you won’t have the notion of non-existence regarding the world. And when you truly see the cessation of the world with right understanding, you won’t have the notion of existence regarding the world.
උපයුපාදානාභිනිවේසවිනිබන්ධෝ ඛ්වායං, කච්චාන, ලෝකෝ යේභුය්‍යේන
The world is for the most part shackled by attraction, grasping, and insisting.
තං චායං උපයුපාදානං චේතසෝ අධිට්ඨානාභිනිවේසානුසයං න උපේති න උපාදියති නාධිට්ඨාති ‘අත්තා මේ(අ)ති. දුක්ඛමේව උප්පජ්ජමානං උප්පජ්ජති, දුක්ඛං නිරුජ්ඣමානං නිරුජ්ඣතීති න කඞ්ඛති න විචිකිච්ඡති. අපරප්පච්චයා ඤාණමේවස්ස ඒත්ථ හෝති.
But if—when it comes to this attraction, grasping, mental fixation, insistence, and underlying tendency—you don’t get attracted, grasp, and commit to the notion “my self”, you’ll have no doubt or uncertainty that what arises is just suffering arising, and what ceases is just suffering ceasing. Your knowledge about this is independent of others.
ඒත්තාවතා ඛෝ, කච්චාන, සම්මාදිට්ඨි හෝති.
This is how right view is defined.
සබ්බමත්ථීති ඛෝ, කච්චාන, අයමේකෝ අන්තෝ.
“All exists”: this is one extreme.
සබ්බං නත්ථීති අයං දුතියෝ අන්තෝ.
“All does not exist”: this is the second extreme.
ඒතේ තේ, කච්චාන, උභෝ අන්තේ අනුපගම්ම මජ්ඣේන තථාගතෝ ධම්මං දේසේති—
Avoiding these two extremes, the Realized One teaches by the middle way:
අවිජ්ජාපච්චයා සඞ්ඛාරා; සඞ්ඛාරපච්චයා විඤ්ඤාණං …පේ… ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස සමුදයෝ හෝති.
“Ignorance is a condition for choices. Choices are a condition for consciousness. … That is how this entire mass of suffering originates.
අවිජ්ජාය ත්වේව අසේසවිරාගනිරෝධා සඞ්ඛාරනිරෝධෝ …පේ… ඒවමේතස්ස කේවලස්ස දුක්ඛක්ඛන්ධස්ස නිරෝධෝ හෝතී”ති.
When ignorance fades away and ceases with nothing left over, choices cease. … That is how this entire mass of suffering ceases.”’”
“ඒවමේතං, ආවුසෝ ආනන්ද, හෝති යේසං ආයස්මන්තානං තාදිසා සබ්‍රහ්මචාරයෝ අනුකම්පකා අත්ථකාමා ඕවාදකා අනුසාසකා. ඉදඤ්ච පන මේ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස ධම්මදේසනං සුත්වා ධම්මෝ අභිසමිතෝ”ති.
“Friend Ānanda, this is how it is when you have such venerables as spiritual companions to advise and instruct you out of kindness and compassion. And now that I’ve heard this teaching from Venerable Ānanda, I’ve comprehended the teaching.”
අට්ඨමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
