สํยุตฺต นิกาย ๕๖ฯ๙๖–๑๐๑

๑๐ฯ จตุตฺถอามกธญฺญเปยฺยาลวคฺค

เฉทนาทิสุตฺต

… “เอวเมว โข, ภิกฺขเว, อปฺปกา เต สตฺตา เย เฉทนวธพนฺธนวิปราโมสอาโลปสหสาการา ปฏิวิรตา; อถ โข เอเตว พหุตรา สตฺตา เย เฉทนวธพนฺธนวิปราโมสอาโลปสหสาการา อปฺปฏิวิรตาฯ ตํ กิสฺส เหตุ? อทิฏฺฐตฺตา ภิกฺขเว, จตุนฺนํ อริยสจฺจานํฯ กตเมสํ จตุนฺนํ? ทุกฺขสฺส อริยสจฺจสฺส …เป… ทุกฺขนิโรธคามินิยา ปฏิปทาย อริยสจฺจสฺสฯ

ตสฺมาติห, ภิกฺขเว, ‘อิทํ ทุกฺขนฺ'ติ โยโค กรณีโย …เป… ‘อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทา'ติ โยโค กรณีโย”ติฯ

เอกาทสมํฯ

จตุตฺถอามกธญฺญเปยฺยาลวคฺโค ทสโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ

เขตฺตํ กายํ ทูเตยฺยญฺจ, ตุลากูฏํ อุกฺโกฏนํ; เฉทนํ วธพนฺธนํ, วิปราโลปํ สาหสนฺติฯ