Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 22.2

    The Related Suttas Collection 22.2

    1. නකුලපිතුවග්ග

    1. Nakula’s Father

    දේවදහසුත්ත

    At Devadaha

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සක්කේසු විහරති දේවදහං නාම සක්‍යානං නිගමෝ.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying in the land of the Sakyans, where they have a town named Devadaha.

    අථ ඛෝ සම්බහුලා පච්ඡාභූමගමිකා භික්ඛූ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවන්තං ඒතදවෝචුං: “ඉච්ඡාම මයං, භන්තේ, පච්ඡාභූමං ජනපදං ගන්තුං, පච්ඡාභූමේ ජනපදේ නිවාසං කප්පේතුන්”ති.

    Then several bhikkhus who were heading for the west went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, we wish to go to a western land to take up residence there.”

    “අපලෝකිතෝ පන වෝ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ”ති?

    “But bhikkhus, have you taken leave of Sāriputta?”

    “න ඛෝ නෝ, භන්තේ, අපලෝකිතෝ ආයස්මා සාරිපුත්තෝ”ති.

    “No, sir, we haven’t.”

    “අපලෝකේථ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තං. සාරිපුත්තෝ, භික්ඛවේ, පණ්ඩිතෝ, භික්ඛූනං අනුග්ගාහකෝ සබ්‍රහ්මචාරීනන්”ති.

    “You should take leave of Sāriputta. He’s astute, and supports his spiritual companions, the bhikkhus.”

    “ඒවං, භන්තේ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං.

    “Yes, sir,” they replied.

    තේන ඛෝ පන සමයේන ආයස්මා සාරිපුත්තෝ භගවතෝ අවිදූරේ අඤ්ඤතරස්මිං ඒළගලාගුම්බේ නිසින්නෝ හෝති. අථ ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දිත්වා අනුමෝදිත්වා උට්ඨායාසනා භගවන්තං අභිවාදේත්වා පදක්ඛිණං කත්වා යේනායස්මා සාරිපුත්තෝ තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා සාරිපුත්තේන සද්ධිං සම්මෝදිංසු.

    Now at that time Venerable Sāriputta was meditating not far from the Buddha in a clump of golden shower trees. And then those bhikkhus approved and agreed with what the Buddha said. They got up from their seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on their right. Then they went up to Venerable Sāriputta, and exchanged greetings with him.

    සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ භික්ඛූ ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං ඒතදවෝචුං: “ඉච්ඡාම මයං, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, පච්ඡාභූමං ජනපදං ගන්තුං, පච්ඡාභූමේ ජනපදේ නිවාසං කප්පේතුං. අපලෝකිතෝ නෝ සත්ථා”ති.

    When the greetings and polite conversation were over, they sat down to one side and said to him, “Friend Sāriputta, we wish to go to a western land to take up residence there. We have taken leave of the Teacher.”

    “සන්ති හාවුසෝ, නානාවේරජ්ජගතං භික්ඛුං පඤ්හං පුච්ඡිතාරෝ—ඛත්තියපණ්ඩිතාපි බ්‍රාහ්මණපණ්ඩිතාපි ගහපතිපණ්ඩිතාපි සමණපණ්ඩිතාපි. පණ්ඩිතා හාවුසෝ, මනුස්සා වීමංසකා: ‘කිංවාදී පනායස්මන්තානං සත්ථා කිමක්ඛායී(අ)ති, කච්චි වෝ ආයස්මන්තානං ධම්මා සුස්සුතා සුග්ගහිතා සුමනසිකතා සූපධාරිතා සුප්පටිවිද්ධා පඤ්ඤාය, යථා බ්‍යාකරමානා ආයස්මන්තෝ වුත්තවාදිනෝ චේව භගවතෝ අස්සථ, න ච භගවන්තං අභූතේන අබ්භාචික්ඛේය්‍යාථ, ධම්මස්ස චානුධම්මං බ්‍යාකරේය්‍යාථ, න ච කෝචි සහධම්මිකෝ වාදානුවාදෝ ගාරය්හං ඨානං ආගච්ඡේය්‍යා”ති?

    “Friends, there are those who question a bhikkhu who has gone abroad—astute aristocrats, brahmins, householders, and ascetics—for astute people are inquisitive: ‘But what does the venerables’ Teacher teach? What does he explain?’ I trust the venerables have properly heard, learned, applied the mind, and remembered the teachings, and penetrated them with wisdom. That way, when answering you will repeat what the Buddha has said and not misrepresent him with an untruth. You will explain in line with the teaching, with no legitimate grounds for rebuke and criticism.”

    “දූරතෝපි ඛෝ මයං, ආවුසෝ, ආගච්ඡේය්‍යාම ආයස්මතෝ සාරිපුත්තස්ස සන්තිකේ ඒතස්ස භාසිතස්ස අත්ථමඤ්ඤාතුං. සාධු වතායස්මන්තංයේව සාරිපුත්තං පටිභාතු ඒතස්ස භාසිතස්ස අත්ථෝ”ති.

    “Friend, we would travel a long way to learn the meaning of this statement in the presence of Venerable Sāriputta. May Venerable Sāriputta himself please clarify the meaning of this.”

    “තේන හාවුසෝ, සුණාථ, සාධුකං මනසි කරෝථ, භාසිස්සාමී”ති.

    “Well then, friends, listen and apply your mind well, I will speak.”

    “ඒවමාවුසෝ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ ආයස්මතෝ සාරිපුත්තස්ස පච්චස්සෝසුං. ආයස්මා සාරිපුත්තෝ ඒතදවෝච:

    “Yes, friend,” they replied. Sāriputta said this:

    “සන්ති හාවුසෝ, නානාවේරජ්ජගතං භික්ඛුං පඤ්හං පුච්ඡිතාරෝ—ඛත්තියපණ්ඩිතාපි …පේ… සමණපණ්ඩිතාපි. පණ්ඩිතා හාවුසෝ, මනුස්සා වීමංසකා: ‘කිංවාදී පනායස්මන්තානං සත්ථා කිමක්ඛායී(අ)ති? ඒවං පුට්ඨා තුම්හේ, ආවුසෝ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යාථ: ‘ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී ඛෝ නෝ, ආවුසෝ, සත්ථා(අ)ති.

    “Friends, there are those who question a bhikkhu who has gone abroad—astute aristocrats, brahmins, householders, and ascetics—for astute people are inquisitive: ‘But what does the venerables’ Teacher teach? What does he explain?’ When questioned like this, friends, you should answer: ‘Friend, our Teacher explained the removal of desire and lust.’

    ඒවං බ්‍යාකතේපි ඛෝ, ආවුසෝ, අස්සුයේව උත්තරිං පඤ්හං පුච්ඡිතාරෝ—ඛත්තියපණ්ඩිතාපි …පේ… සමණපණ්ඩිතාපි. පණ්ඩිතා හාවුසෝ, මනුස්සා වීමංසකා: ‘කිස්මිං පනායස්මන්තානං ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා(අ)ති? ඒවං පුට්ඨා තුම්හේ, ආවුසෝ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යාථ: ‘රූපේ ඛෝ, ආවුසෝ, ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා, වේදනාය … සඤ්ඤාය … සඞ්ඛාරේසු … විඤ්ඤාණේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා(අ)ති.

    When you answer like this, such astute people may inquire further: ‘But regarding what does the venerables’ teacher explain the removal of desire and lust?’ When questioned like this, friends, you should answer: ‘Our teacher explains the removal of desire and lust for form, feeling, perception, choices, and consciousness.’

    ඒවං බ්‍යාකතේපි ඛෝ, ආවුසෝ, අස්සුයේව උත්තරිං පඤ්හං පුච්ඡිතාරෝ—ඛත්තියපණ්ඩිතාපි …පේ… සමණපණ්ඩිතාපි. පණ්ඩිතා හාවුසෝ, මනුස්සා වීමංසකා: ‘කිං පනායස්මන්තානං ආදීනවං දිස්වා රූපේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා, වේදනාය … සඤ්ඤාය … සඞ්ඛාරේසු … විඤ්ඤාණේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා(අ)ති? ඒවං පුට්ඨා තුම්හේ, ආවුසෝ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යාථ: ‘රූපේ ඛෝ, ආවුසෝ, අවිගතරාගස්ස අවිගතච්ඡන්දස්ස අවිගතපේමස්ස අවිගතපිපාසස්ස අවිගතපරිළාහස්ස අවිගතතණ්හස්ස තස්ස රූපස්ස විපරිණාමඤ්ඤථාභාවා උප්පජ්ජන්ති සෝකපරිදේවදුක්ඛදෝමනස්සුපායාසා. වේදනාය … සඤ්ඤාය … සඞ්ඛාරේසු අවිගතරාගස්ස …පේ… අවිගතතණ්හස්ස තේසං සඞ්ඛාරානං විපරිණාමඤ්ඤථාභාවා උප්පජ්ජන්ති සෝකපරිදේවදුක්ඛදෝමනස්සුපායාසා. විඤ්ඤාණේ අවිගතරාගස්ස අවිගතච්ඡන්දස්ස අවිගතපේමස්ස අවිගතපිපාසස්ස අවිගතපරිළාහස්ස අවිගතතණ්හස්ස තස්ස විඤ්ඤාණස්ස විපරිණාමඤ්ඤථාභාවා උප්පජ්ජන්ති සෝකපරිදේවදුක්ඛදෝමනස්සුපායාසා. ඉදං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ, ආදීනවං දිස්වා රූපේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා, වේදනාය … සඤ්ඤාය … සඞ්ඛාරේසු … විඤ්ඤාණේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා(අ)ති.

    When you answer like this, such astute people may inquire further: ‘But what drawback has he seen that he teaches the removal of desire and lust for form, feeling, perception, choices, and consciousness?’ When questioned like this, friends, you should answer: ‘If you’re not free of greed, desire, fondness, thirst, passion, and craving for form, when that form decays and perishes it gives rise to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. If you’re not free of greed, desire, fondness, thirst, passion, and craving for feeling … perception … choices … consciousness, when that consciousness decays and perishes it gives rise to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. This is the drawback our Teacher has seen that he teaches the removal of desire and lust for form, feeling, perception, choices, and consciousness.’

    ඒවං බ්‍යාකතේපි ඛෝ, ආවුසෝ, අස්සුයේව උත්තරිං පඤ්හං පුච්ඡිතාරෝ—ඛත්තියපණ්ඩිතාපි බ්‍රාහ්මණපණ්ඩිතාපි ගහපතිපණ්ඩිතාපි සමණපණ්ඩිතාපි. පණ්ඩිතා හාවුසෝ, මනුස්සා වීමංසකා: ‘කිං පනායස්මන්තානං ආනිසංසං දිස්වා රූපේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා, වේදනාය … සඤ්ඤාය … සඞ්ඛාරේසු … විඤ්ඤාණේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා(අ)ති? ඒවං පුට්ඨා තුම්හේ, ආවුසෝ, ඒවං බ්‍යාකරේය්‍යාථ: ‘රූපේ ඛෝ, ආවුසෝ, විගතරාගස්ස විගතච්ඡන්දස්ස විගතපේමස්ස විගතපිපාසස්ස විගතපරිළාහස්ස විගතතණ්හස්ස තස්ස රූපස්ස විපරිණාමඤ්ඤථාභාවා නුප්පජ්ජන්ති සෝකපරිදේවදුක්ඛදෝමනස්සුපායාසා. වේදනාය … සඤ්ඤාය … සඞ්ඛාරේසු විගතරාගස්ස විගතච්ඡන්දස්ස විගතපේමස්ස විගතපිපාසස්ස විගතපරිළාහස්ස විගතතණ්හස්ස තේසං සඞ්ඛාරානං විපරිණාමඤ්ඤථාභාවා නුප්පජ්ජන්ති සෝකපරිදේවදුක්ඛදෝමනස්සුපායාසා. විඤ්ඤාණේ විගතරාගස්ස විගතච්ඡන්දස්ස විගතපේමස්ස විගතපිපාසස්ස විගතපරිළාහස්ස විගතතණ්හස්ස තස්ස විඤ්ඤාණස්ස විපරිණාමඤ්ඤථාභාවා නුප්පජ්ජන්ති සෝකපරිදේවදුක්ඛදෝමනස්සුපායාසා. ඉදං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ, ආනිසංසං දිස්වා රූපේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා, වේදනාය … සඤ්ඤාය … සඞ්ඛාරේසු … විඤ්ඤාණේ ඡන්දරාගවිනයක්ඛායී සත්ථා(අ)ති.

    When you answer like this, such astute people may inquire further: ‘But what benefit has he seen that he teaches the removal of desire and lust for form, feeling, perception, choices, and consciousness?’ When questioned like this, friends, you should answer: ‘If you are rid of greed, desire, fondness, thirst, passion, and craving for form, when that form decays and perishes it doesn’t give rise to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. If you are rid of greed, desire, fondness, thirst, passion, and craving for feeling … perception … choices … consciousness, when that consciousness decays and perishes it doesn’t give rise to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. This is the benefit our Teacher has seen that he teaches the removal of desire and lust for form, feeling, perception, choices, and consciousness.’

    අකුසලේ චාවුසෝ, ධම්මේ උපසම්පජ්ජ විහරතෝ දිට්ඨේ චේව ධම්මේ සුඛෝ විහාරෝ අභවිස්ස අවිඝාතෝ අනුපායාසෝ අපරිළාහෝ, කායස්ස ච භේදා පරං මරණා සුගති පාටිකඞ්ඛා, නයිදං භගවා අකුසලානං ධම්මානං පහානං වණ්ණේය්‍ය. යස්මා ච ඛෝ, ආවුසෝ, අකුසලේ ධම්මේ උපසම්පජ්ජ විහරතෝ දිට්ඨේ චේව ධම්මේ දුක්ඛෝ විහාරෝ සවිඝාතෝ සෞපායාසෝ සපරිළාහෝ, කායස්ස ච භේදා පරං මරණා දුග්ගති පාටිකඞ්ඛා, තස්මා භගවා අකුසලානං ධම්මානං පහානං වණ්ණේති.

    If those who acquired and kept unskillful qualities were to live happily in the present life, free of anguish, distress, and fever; and if, when their body breaks up, after death, they could expect to go to a good place, the Buddha would not praise giving up unskillful qualities. But since those who acquire and keep unskillful qualities live unhappily in the present life, full of anguish, distress, and fever; and since, when their body breaks up, after death, they can expect to go to a bad place, the Buddha praises giving up unskillful qualities.

    කුසලේ චාවුසෝ, ධම්මේ උපසම්පජ්ජ විහරතෝ දිට්ඨේ චේව ධම්මේ දුක්ඛෝ විහාරෝ අභවිස්ස සවිඝාතෝ සෞපායාසෝ සපරිළාහෝ, කායස්ස ච භේදා පරං මරණා දුග්ගති පාටිකඞ්ඛා, නයිදං භගවා කුසලානං ධම්මානං උපසම්පදං වණ්ණේය්‍ය. යස්මා ච ඛෝ, ආවුසෝ, කුසලේ ධම්මේ උපසම්පජ්ජ විහරතෝ දිට්ඨේ චේව ධම්මේ සුඛෝ විහාරෝ අවිඝාතෝ අනුපායාසෝ අපරිළාහෝ, කායස්ස ච භේදා පරං මරණා සුගති පාටිකඞ්ඛා, තස්මා භගවා කුසලානං ධම්මානං උපසම්පදං වණ්ණේතී”ති.

    If those who embraced and kept skillful qualities were to live unhappily in the present life, full of anguish, distress, and fever; and if, when their body breaks up, after death, they could expect to go to a bad place, the Buddha would not praise embracing skillful qualities. But since those who embrace and keep skillful qualities live happily in the present life, free of anguish, distress, and fever; and since, when their body breaks up, after death, they can expect to go to a good place, the Buddha praises embracing skillful qualities.”

    ඉදමවෝචායස්මා සාරිපුත්තෝ. අත්තමනා තේ භික්ඛූ ආයස්මතෝ සාරිපුත්තස්ස භාසිතං අභිනන්දුන්ති.

    This is what Venerable Sāriputta said. Satisfied, the bhikkhus approved what Sāriputta said.

    දුතියං.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact