| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationសំយុត្ត និកាយ ៥៥។២៧
The Related Suttas Collection 55.27
៣។ សរណានិវគ្គ
3. About Sarakāni
ទុតិយអនាថបិណ្ឌិកសុត្ត
With Anāthapiṇḍika (2nd)
សាវត្ថិនិទានំ។
At Sāvatthī.
តេន ខោ បន សមយេន អនាថបិណ្ឌិកោ គហបតិ អាពាធិកោ ហោតិ ទុក្ខិតោ ពាឡ្ហគិលានោ។ អថ ខោ អនាថបិណ្ឌិកោ គហបតិ អញ្ញតរំ បុរិសំ អាមន្តេសិ: “ឯហិ ត្វំ, អម្ភោ បុរិស, យេនាយស្មា អានន្ទោ តេនុបសង្កម; ឧបសង្កមិត្វា មម វចនេន អាយស្មតោ អានន្ទស្ស បាទេ សិរសា វន្ទ: ‘អនាថបិណ្ឌិកោ, ភន្តេ, គហបតិ អាពាធិកោ ទុក្ខិតោ ពាឡ្ហគិលានោ។ សោ អាយស្មតោ អានន្ទស្ស បាទេ សិរសា វន្ទតីៜតិ។ ឯវញ្ច វទេហិ: ‘សាធុ កិរ, ភន្តេ, អាយស្មា អានន្ទោ យេន អនាថបិណ្ឌិកស្ស គហបតិស្ស និវេសនំ តេនុបសង្កមតុ អនុកម្បំ ឧបាទាយាៜ”តិ។
Now at that time the householder Anāthapiṇḍika was sick, suffering, gravely ill. Then he addressed a man, “Please, mister, go to Venerable Ānanda, and in my name bow with your head to his feet. Say to him: ‘Sir, the householder Anāthapiṇḍika is sick, suffering, gravely ill. He bows with his head to your feet.’ And then say: ‘Sir, please visit him at his home out of compassion.’”
“ឯវំ, ភន្តេ”តិ ខោ សោ បុរិសោ អនាថបិណ្ឌិកស្ស គហបតិស្ស បដិស្សុត្វា យេនាយស្មា អានន្ទោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មន្តំ អានន្ទំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ សោ បុរិសោ អាយស្មន្តំ អានន្ទំ ឯតទវោច: “អនាថបិណ្ឌិកោ, ភន្តេ, គហបតិ អាពាធិកោ ទុក្ខិតោ ពាឡ្ហគិលានោ។ សោ អាយស្មតោ អានន្ទស្ស បាទេ សិរសា វន្ទតិ។ ឯវញ្ច វទតិ: ‘សាធុ កិរ, ភន្តេ, អាយស្មា អានន្ទោ យេន អនាថបិណ្ឌិកស្ស គហបតិស្ស និវេសនំ តេនុបសង្កមតុ អនុកម្បំ ឧបាទាយាៜ”តិ។ អធិវាសេសិ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ តុណ្ហីភាវេន។
“Yes, sir,” that man replied. He did as Anāthapiṇḍika asked. Ānanda consented with silence.
អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ យេន អនាថបិណ្ឌិកស្ស គហបតិស្ស និវេសនំ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា បញ្ញត្តេ អាសនេ និសីទិ។ និសជ្ជ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ អនាថបិណ្ឌិកំ គហបតិំ ឯតទវោច: “កច្ចិ តេ, គហបតិ, ខមនីយំ, កច្ចិ យាបនីយំ? កច្ចិ ទុក្ខា វេទនា បដិក្កមន្តិ, នោ អភិក្កមន្តិ; បដិក្កមោសានំ បញ្ញាយតិ, នោ អភិក្កមោ”តិ?
Then Venerable Ānanda robed up in the morning and, taking his bowl and robe, went to the home of the householder Anāthapiṇḍika. He sat down on the seat spread out and said to Anāthapiṇḍika, “I hope you’re keeping well, householder; I hope you’re alright. And I hope the pain is fading, not growing; that its fading, not its growing, is apparent.”
“ន មេ, ភន្តេ, ខមនីយំ ន យាបនីយំ។ ពាឡ្ហា មេ ទុក្ខា វេទនា អភិក្កមន្តិ, នោ បដិក្កមន្តិ; អភិក្កមោសានំ បញ្ញាយតិ, នោ បដិក្កមោ”តិ។
“Sir, I’m not keeping well, I’m not alright. The pain is terrible and growing, not fading; its growing is evident, not its fading.”
“ចតូហិ ខោ, គហបតិ, ធម្មេហិ សមន្នាគតស្ស អស្សុតវតោ បុថុជ្ជនស្ស ហោតិ ឧត្តាសោ, ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។ កតមេហិ ចតូហិ? ឥធ, គហបតិ, អស្សុតវា បុថុជ្ជនោ ពុទ្ធេ អប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ។ តញ្ច បនស្ស ពុទ្ធេ អប្បសាទំ អត្តនិ សមនុបស្សតោ ហោតិ ឧត្តាសោ, ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។
“Householder, when an unlearned ordinary person has four things, they’re frightened and terrified, and fear what awaits them after death. What four? Firstly, an unlearned ordinary person distrusts the Buddha. Seeing in themselves that distrust of the Buddha, they’re frightened and terrified, and fear what awaits them after death.
បុន ចបរំ, គហបតិ, អស្សុតវា បុថុជ្ជនោ ធម្មេ អប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ។ តញ្ច បនស្ស ធម្មេ អប្បសាទំ អត្តនិ សមនុបស្សតោ ហោតិ ឧត្តាសោ, ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។
Furthermore, an unlearned ordinary person distrusts the teaching …
បុន ចបរំ, គហបតិ, អស្សុតវា បុថុជ្ជនោ សង្ឃេ អប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ។ តញ្ច បនស្ស សង្ឃេ អប្បសាទំ អត្តនិ សមនុបស្សតោ ហោតិ ឧត្តាសោ, ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។
Furthermore, an unlearned ordinary person distrusts the Saṅgha …
បុន ចបរំ, គហបតិ, អស្សុតវា បុថុជ្ជនោ ទុស្សីល្យេន សមន្នាគតោ ហោតិ។ តញ្ច បនស្ស ទុស្សីល្យំ អត្តនិ សមនុបស្សតោ ហោតិ ឧត្តាសោ, ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។ ឥមេហិ ខោ, គហបតិ, ចតូហិ ធម្មេហិ សមន្នាគតស្ស អស្សុតវតោ បុថុជ្ជនស្ស ហោតិ ឧត្តាសោ, ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។
Furthermore, an unlearned ordinary person has unethical conduct. Seeing in themselves that unethical conduct, they’re frightened and terrified, and fear what awaits them after death. When an unlearned ordinary person has these four things, they’re frightened and terrified, and fear what awaits them after death.
ចតូហិ ខោ, គហបតិ, ធម្មេហិ សមន្នាគតស្ស សុតវតោ អរិយសាវកស្ស ន ហោតិ ឧត្តាសោ, ន ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ន ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។ កតមេហិ ចតូហិ? ឥធ, គហបតិ, សុតវា អរិយសាវកោ ពុទ្ធេ អវេច្ចប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ—ឥតិបិ សោ ភគវា …បេ… សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវាតិ។ តញ្ច បនស្ស ពុទ្ធេ អវេច្ចប្បសាទំ អត្តនិ សមនុបស្សតោ ន ហោតិ ឧត្តាសោ, ន ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ន ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។
When a learned noble disciple has four things, they’re not frightened or terrified, and don’t fear what awaits them after death. What four? Firstly, a noble disciple has experiential confidence in the Buddha … Seeing in themselves that experiential confidence in the Buddha, they’re not frightened or terrified, and don’t fear what awaits them after death.
បុន ចបរំ, គហបតិ, សុតវា អរិយសាវកោ ធម្មេ អវេច្ចប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ—ស្វាក្ខាតោ ភគវតា ធម្មោ …បេ… បច្ចត្តំ វេទិតព្ពោ វិញ្ញូហីតិ។ តញ្ច បនស្ស ធម្មេ អវេច្ចប្បសាទំ អត្តនិ សមនុបស្សតោ ន ហោតិ ឧត្តាសោ, ន ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ន ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។
Furthermore, a noble disciple has experiential confidence in the teaching …
បុន ចបរំ, គហបតិ, សុតវា អរិយសាវកោ សង្ឃេ អវេច្ចប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ—សុប្បដិបន្នោ ភគវតោ សាវកសង្ឃោ …បេ… អនុត្តរំ បុញ្ញក្ខេត្តំ លោកស្សាតិ។ តញ្ច បនស្ស សង្ឃេ អវេច្ចប្បសាទំ អត្តនិ សមនុបស្សតោ ន ហោតិ ឧត្តាសោ, ន ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ន ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។
Furthermore, a noble disciple has experiential confidence in the Saṅgha …
បុន ចបរំ, គហបតិ, សុតវា អរិយសាវកោ អរិយកន្តេហិ សីលេហិ សមន្នាគតោ ហោតិ អខណ្ឌេហិ …បេ… សមាធិសំវត្តនិកេហិ។ តានិ ច បនស្ស អរិយកន្តានិ សីលានិ អត្តនិ សមនុបស្សតោ ន ហោតិ ឧត្តាសោ, ន ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ន ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយំ។
Furthermore, a noble disciple’s ethical conduct is loved by the noble ones, unbroken, impeccable, spotless, and unmarred, liberating, praised by sensible people, not mistaken, and leading to immersion. Seeing in themselves that ethical conduct loved by the noble ones, they’re not frightened or terrified, and don’t fear what awaits them after death.
ឥមេហិ ខោ, គហបតិ, ចតូហិ ធម្មេហិ សមន្នាគតស្ស សុតវតោ អរិយសាវកស្ស ន ហោតិ ឧត្តាសោ, ន ហោតិ ឆម្ភិតត្តំ, ន ហោតិ សម្បរាយិកំ មរណភយន៑”តិ។
When a learned noble disciple has these four things, they’re not frightened or terrified, and don’t fear what awaits them after death.”
“នាហំ, ភន្តេ អានន្ទ, ភាយាមិ។ ក្យាហំ ភាយិស្សាមិ។ អហញ្ហិ, ភន្តេ, ពុទ្ធេ អវេច្ចប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោមិ—ឥតិបិ សោ ភគវា …បេ… សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវាតិ។ ធម្មេ …បេ… សង្ឃេ អវេច្ចប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោមិ—សុប្បដិបន្នោ ភគវតោ សាវកសង្ឃោ …បេ… អនុត្តរំ បុញ្ញក្ខេត្តំ លោកស្សាតិ។ យានិ ចិមានិ, ភន្តេ, ភគវតា គិហិសាមីចិកានិ សិក្ខាបទានិ ទេសិតានិ, នាហំ តេសំ កិញ្ចិ អត្តនិ ខណ្ឌំ សមនុបស្សាមី”តិ។
“Honorable Ānanda, I am not afraid. What have I to fear? For I have experiential confidence in the Buddha … the teaching … the Saṅgha … And of the training rules appropriate for laypeople taught by the Buddha, I don’t see any that I have broken.”
“លាភា តេ, គហបតិ, សុលទ្ធំ តេ, គហបតិ។ សោតាបត្តិផលំ តយា, គហបតិ, ព្យាកតន៑”តិ។
“You’re fortunate, householder, so very fortunate! You have declared the fruit of stream-entry.”
សត្តមំ។
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
