Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 55.27
The Related Suttas Collection 55.27
3. සරණානිවග්ග
3. About Sarakāni
දුතියඅනාථපිණ්ඩිකසුත්ත
With Anāthapiṇḍika (2nd)
සාවත්ථිනිදානං.
At Sāvatthī.
තේන ඛෝ පන සමයේන අනාථපිණ්ඩිකෝ ගහපති ආබාධිකෝ හෝති දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ. අථ ඛෝ අනාථපිණ්ඩිකෝ ගහපති අඤ්ඤතරං පුරිසං ආමන්තේසි: “ඒහි ත්වං, අම්භෝ පුරිස, යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කම; උපසඞ්කමිත්වා මම වචනේන ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්ද: ‘අනාථපිණ්ඩිකෝ, භන්තේ, ගහපති ආබාධිකෝ දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ. සෝ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්දතී(අ)ති. ඒවඤ්ච වදේහි: ‘සාධු කිර, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ යේන අනාථපිණ්ඩිකස්ස ගහපතිස්ස නිවේසනං තේනුපසඞ්කමතු අනුකම්පං උපාදායා(අ)”ති.
Now at that time the householder Anāthapiṇḍika was sick, suffering, gravely ill. Then he addressed a man, “Please, mister, go to Venerable Ānanda, and in my name bow with your head to his feet. Say to him: ‘Sir, the householder Anāthapiṇḍika is sick, suffering, gravely ill. He bows with his head to your feet.’ And then say: ‘Sir, please visit him at his home out of compassion.’”
“ඒවං, භන්තේ”ති ඛෝ සෝ පුරිසෝ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ගහපතිස්ස පටිස්සුත්වා යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ සෝ පුරිසෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “අනාථපිණ්ඩිකෝ, භන්තේ, ගහපති ආබාධිකෝ දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ. සෝ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්දති. ඒවඤ්ච වදති: ‘සාධු කිර, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ යේන අනාථපිණ්ඩිකස්ස ගහපතිස්ස නිවේසනං තේනුපසඞ්කමතු අනුකම්පං උපාදායා(අ)”ති. අධිවාසේසි ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ තුණ්හීභාවේන.
“Yes, sir,” that man replied. He did as Anāthapiṇḍika asked. Ānanda consented with silence.
අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය යේන අනාථපිණ්ඩිකස්ස ගහපතිස්ස නිවේසනං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා පඤ්ඤත්තේ ආසනේ නිසීදි. නිසජ්ජ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ අනාථපිණ්ඩිකං ගහපතිං ඒතදවෝච: “කච්චි තේ, ගහපති, ඛමනීයං, කච්චි යාපනීයං? කච්චි දුක්ඛා වේදනා පටික්කමන්ති, නෝ අභික්කමන්ති; පටික්කමෝසානං පඤ්ඤායති, නෝ අභික්කමෝ”ති?
Then Venerable Ānanda robed up in the morning and, taking his bowl and robe, went to the home of the householder Anāthapiṇḍika. He sat down on the seat spread out and said to Anāthapiṇḍika, “I hope you’re keeping well, householder; I hope you’re alright. And I hope the pain is fading, not growing; that its fading, not its growing, is apparent.”
“න මේ, භන්තේ, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්හා මේ දුක්ඛා වේදනා අභික්කමන්ති, නෝ පටික්කමන්ති; අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති, නෝ පටික්කමෝ”ති.
“Sir, I’m not keeping well, I’m not alright. The pain is terrible and growing, not fading; its growing is evident, not its fading.”
“චතූහි ඛෝ, ගහපති, ධම්මේහි සමන්නාගතස්ස අස්සුතවතෝ පුථුජ්ජනස්ස හෝති උත්තාසෝ, හෝති ඡම්භිතත්තං, හෝති සම්පරායිකං මරණභයං. කතමේහි චතූහි? ඉධ, ගහපති, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ බුද්ධේ අප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝති. තඤ්ච පනස්ස බුද්ධේ අප්පසාදං අත්තනි සමනුපස්සතෝ හෝති උත්තාසෝ, හෝති ඡම්භිතත්තං, හෝති සම්පරායිකං මරණභයං.
“Householder, when an unlearned ordinary person has four things, they’re frightened and terrified, and fear what awaits them after death. What four? Firstly, an unlearned ordinary person distrusts the Buddha. Seeing in themselves that distrust of the Buddha, they’re frightened and terrified, and fear what awaits them after death.
පුන චපරං, ගහපති, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ ධම්මේ අප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝති. තඤ්ච පනස්ස ධම්මේ අප්පසාදං අත්තනි සමනුපස්සතෝ හෝති උත්තාසෝ, හෝති ඡම්භිතත්තං, හෝති සම්පරායිකං මරණභයං.
Furthermore, an unlearned ordinary person distrusts the teaching …
පුන චපරං, ගහපති, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ සඞ්ඝේ අප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝති. තඤ්ච පනස්ස සඞ්ඝේ අප්පසාදං අත්තනි සමනුපස්සතෝ හෝති උත්තාසෝ, හෝති ඡම්භිතත්තං, හෝති සම්පරායිකං මරණභයං.
Furthermore, an unlearned ordinary person distrusts the Saṅgha …
පුන චපරං, ගහපති, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ දුස්සීල්යේන සමන්නාගතෝ හෝති. තඤ්ච පනස්ස දුස්සීල්යං අත්තනි සමනුපස්සතෝ හෝති උත්තාසෝ, හෝති ඡම්භිතත්තං, හෝති සම්පරායිකං මරණභයං. ඉමේහි ඛෝ, ගහපති, චතූහි ධම්මේහි සමන්නාගතස්ස අස්සුතවතෝ පුථුජ්ජනස්ස හෝති උත්තාසෝ, හෝති ඡම්භිතත්තං, හෝති සම්පරායිකං මරණභයං.
Furthermore, an unlearned ordinary person has unethical conduct. Seeing in themselves that unethical conduct, they’re frightened and terrified, and fear what awaits them after death. When an unlearned ordinary person has these four things, they’re frightened and terrified, and fear what awaits them after death.
චතූහි ඛෝ, ගහපති, ධම්මේහි සමන්නාගතස්ස සුතවතෝ අරියසාවකස්ස න හෝති උත්තාසෝ, න හෝති ඡම්භිතත්තං, න හෝති සම්පරායිකං මරණභයං. කතමේහි චතූහි? ඉධ, ගහපති, සුතවා අරියසාවකෝ බුද්ධේ අවේච්චප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝති—ඉතිපි සෝ භගවා …පේ… සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවාති. තඤ්ච පනස්ස බුද්ධේ අවේච්චප්පසාදං අත්තනි සමනුපස්සතෝ න හෝති උත්තාසෝ, න හෝති ඡම්භිතත්තං, න හෝති සම්පරායිකං මරණභයං.
When a learned noble disciple has four things, they’re not frightened or terrified, and don’t fear what awaits them after death. What four? Firstly, a noble disciple has experiential confidence in the Buddha … Seeing in themselves that experiential confidence in the Buddha, they’re not frightened or terrified, and don’t fear what awaits them after death.
පුන චපරං, ගහපති, සුතවා අරියසාවකෝ ධම්මේ අවේච්චප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝති—ස්වාක්ඛාතෝ භගවතා ධම්මෝ …පේ… පච්චත්තං වේදිතබ්බෝ විඤ්ඤූහීති. තඤ්ච පනස්ස ධම්මේ අවේච්චප්පසාදං අත්තනි සමනුපස්සතෝ න හෝති උත්තාසෝ, න හෝති ඡම්භිතත්තං, න හෝති සම්පරායිකං මරණභයං.
Furthermore, a noble disciple has experiential confidence in the teaching …
පුන චපරං, ගහපති, සුතවා අරියසාවකෝ සඞ්ඝේ අවේච්චප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝති—සුප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ …පේ… අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛේත්තං ලෝකස්සාති. තඤ්ච පනස්ස සඞ්ඝේ අවේච්චප්පසාදං අත්තනි සමනුපස්සතෝ න හෝති උත්තාසෝ, න හෝති ඡම්භිතත්තං, න හෝති සම්පරායිකං මරණභයං.
Furthermore, a noble disciple has experiential confidence in the Saṅgha …
පුන චපරං, ගහපති, සුතවා අරියසාවකෝ අරියකන්තේහි සීලේහි සමන්නාගතෝ හෝති අඛණ්ඩේහි …පේ… සමාධිසංවත්තනිකේහි. තානි ච පනස්ස අරියකන්තානි සීලානි අත්තනි සමනුපස්සතෝ න හෝති උත්තාසෝ, න හෝති ඡම්භිතත්තං, න හෝති සම්පරායිකං මරණභයං.
Furthermore, a noble disciple’s ethical conduct is loved by the noble ones, unbroken, impeccable, spotless, and unmarred, liberating, praised by sensible people, not mistaken, and leading to immersion. Seeing in themselves that ethical conduct loved by the noble ones, they’re not frightened or terrified, and don’t fear what awaits them after death.
ඉමේහි ඛෝ, ගහපති, චතූහි ධම්මේහි සමන්නාගතස්ස සුතවතෝ අරියසාවකස්ස න හෝති උත්තාසෝ, න හෝති ඡම්භිතත්තං, න හෝති සම්පරායිකං මරණභයන්”ති.
When a learned noble disciple has these four things, they’re not frightened or terrified, and don’t fear what awaits them after death.”
“නාහං, භන්තේ ආනන්ද, භායාමි. ක්යාහං භායිස්සාමි. අහඤ්හි, භන්තේ, බුද්ධේ අවේච්චප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝමි—ඉතිපි සෝ භගවා …පේ… සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවාති. ධම්මේ …පේ… සඞ්ඝේ අවේච්චප්පසාදේන සමන්නාගතෝ හෝමි—සුප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ …පේ… අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛේත්තං ලෝකස්සාති. යානි චිමානි, භන්තේ, භගවතා ගිහිසාමීචිකානි සික්ඛාපදානි දේසිතානි, නාහං තේසං කිඤ්චි අත්තනි ඛණ්ඩං සමනුපස්සාමී”ති.
“Honorable Ānanda, I am not afraid. What have I to fear? For I have experiential confidence in the Buddha … the teaching … the Saṅgha … And of the training rules appropriate for laypeople taught by the Buddha, I don’t see any that I have broken.”
“ලාභා තේ, ගහපති, සුලද්ධං තේ, ගහපති. සෝතාපත්තිඵලං තයා, ගහපති, බ්යාකතන්”ති.
“You’re fortunate, householder, so very fortunate! You have declared the fruit of stream-entry.”
සත්තමං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]