Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 12.62
The Related Suttas Collection 12.62
7. මහාවග්ග
7. The Great Chapter
දුතියඅස්සුතවාසුත්ත
Unlearned (2nd)
සාවත්ථියං විහරති.
At Sāvatthī.
“අස්සුතවා, භික්ඛවේ, පුථුජ්ජනෝ ඉමස්මිං චාතුමහාභූතිකස්මිං කායස්මිං නිබ්බින්දේය්යපි විරජ්ජේය්යපි විමුච්චේය්යපි. තං කිස්ස හේතු? දිස්සති, භික්ඛවේ, ඉමස්ස චාතුමහාභූතිකස්ස කායස්ස ආචයෝපි අපචයෝපි ආදානම්පි නික්ඛේපනම්පි. තස්මා තත්රාස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ නිබ්බින්දේය්යපි විරජ්ජේය්යපි විමුච්චේය්යපි. යඤ්ච ඛෝ ඒතං, භික්ඛවේ, වුච්චති චිත්තං ඉතිපි, මනෝ ඉතිපි, විඤ්ඤාණං ඉතිපි, තත්රාස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ නාලං නිබ්බින්දිතුං නාලං විරජ්ජිතුං නාලං විමුච්චිතුං. තං කිස්ස හේතු? දීඝරත්තඤ්හේතං, භික්ඛවේ, අස්සුතවතෝ පුථුජ්ජනස්ස අජ්ඣෝසිතං මමායිතං පරාමට්ඨං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)ති. තස්මා තත්රාස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ නාලං නිබ්බින්දිතුං නාලං විරජ්ජිතුං නාලං විමුච්චිතුං.
“Bhikkhus, when it comes to this body made up of the four primary elements, an unlearned ordinary person might become disillusioned, dispassionate, and freed. Why is that? This body made up of the four primary elements is seen to accumulate and disperse, to be taken up and laid to rest. That’s why, when it comes to this body, an unlearned ordinary person might become disillusioned, dispassionate, and freed. But when it comes to that which is called ‘mind’ or ‘sentience’ or ‘consciousness’, an unlearned ordinary person is unable to become disillusioned, dispassionate, or freed. Why is that? Because for a long time they’ve been attached to it, thought of it as their own, and mistaken it: ‘This is mine, I am this, this is my self.’ That’s why, when it comes to this mind, an unlearned ordinary person is unable to become disillusioned, dispassionate, and freed.
වරං, භික්ඛවේ, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ ඉමං චාතුමහාභූතිකං කායං අත්තතෝ උපගච්ඡේය්ය, න ත්වේව චිත්තං. තං කිස්ස හේතු? දිස්සතායං, භික්ඛවේ, චාතුමහාභූතිකෝ කායෝ ඒකම්පි වස්සං තිට්ඨමානෝ ද්වේපි වස්සානි තිට්ඨමානෝ තීණිපි වස්සානි තිට්ඨමානෝ චත්තාරිපි වස්සානි තිට්ඨමානෝ පඤ්චපි වස්සානි තිට්ඨමානෝ දසපි වස්සානි තිට්ඨමානෝ වීසතිපි වස්සානි තිට්ඨමානෝ තිංසම්පි වස්සානි තිට්ඨමානෝ චත්තාරීසම්පි වස්සානි තිට්ඨමානෝ පඤ්ඤාසම්පි වස්සානි තිට්ඨමානෝ වස්සසතම්පි තිට්ඨමානෝ, භිය්යෝපි තිට්ඨමානෝ. යඤ්ච ඛෝ ඒතං, භික්ඛවේ, වුච්චති චිත්තං ඉතිපි, මනෝ ඉතිපි, විඤ්ඤාණං ඉතිපි, තං රත්තියා ච දිවසස්ස ච අඤ්ඤදේව උප්පජ්ජති අඤ්ඤං නිරුජ්ඣති.
But an unlearned ordinary person would be better off taking this body made up of the four primary elements to be their self, rather than the mind. Why is that? This body made up of the four primary elements is seen to last for a year, or for two, three, four, five, ten, twenty, thirty, forty, fifty, or a hundred years, or even longer. But that which is called ‘mind’ or ‘sentience’ or ‘consciousness’ arises as one thing and ceases as another all day and all night.
තත්ර, භික්ඛවේ, සුතවා අරියසාවකෝ පටිච්චසමුප්පාදංයේව සාධුකං යෝනිසෝ මනසි කරෝති: ‘ඉති ඉමස්මිං සති ඉදං හෝති, ඉමස්සුප්පාදා ඉදං උප්පජ්ජති; ඉමස්මිං අසති ඉදං න හෝති, ඉමස්ස නිරෝධා ඉදං නිරුජ්ඣතී(අ)ති. සුඛවේදනියං, භික්ඛවේ, ඵස්සං පටිච්ච උප්පජ්ජති සුඛවේදනා. තස්සේව සුඛවේදනියස්ස ඵස්සස්ස නිරෝධා යං තජ්ජං වේදයිතං සුඛවේදනියං ඵස්සං පටිච්ච උප්පන්නා සුඛවේදනා සා නිරුජ්ඣති සා වූපසම්මති. දුක්ඛවේදනියං, භික්ඛවේ, ඵස්සං පටිච්ච උප්පජ්ජති දුක්ඛවේදනා. තස්සේව දුක්ඛවේදනියස්ස ඵස්සස්ස නිරෝධා යං තජ්ජං වේදයිතං දුක්ඛවේදනියං ඵස්සං පටිච්ච උප්පන්නා දුක්ඛවේදනා සා නිරුජ්ඣති සා වූපසම්මති. අදුක්ඛමසුඛවේදනියං, භික්ඛවේ, ඵස්සං පටිච්ච උප්පජ්ජති අදුක්ඛමසුඛවේදනා. තස්සේව අදුක්ඛමසුඛවේදනියස්ස ඵස්සස්ස නිරෝධා යං තජ්ජං වේදයිතං අදුක්ඛමසුඛවේදනියං ඵස්සං පටිච්ච උප්පන්නා අදුක්ඛමසුඛවේදනා සා නිරුජ්ඣති සා වූපසම්මති.
In this case, a learned noble disciple carefully and rationally applies the mind to dependent origination itself: ‘When this exists, that is; due to the arising of this, that arises. When this doesn’t exist, that is not; due to the cessation of this, that ceases. That is: Pleasant feeling arises dependent on a contact to be experienced as pleasant. With the cessation of that contact to be experienced as pleasant, the corresponding pleasant feeling ceases and stops. Painful feeling arises dependent on a contact to be experienced as painful. With the cessation of that contact to be experienced as painful, the corresponding painful feeling ceases and stops. Neutral feeling arises dependent on a contact to be experienced as neutral. With the cessation of that contact to be experienced as neutral, the corresponding neutral feeling ceases and stops.
සේය්යථාපි, භික්ඛවේ, ද්වින්නං කට්ඨානං සඞ්ඝට්ටනසමෝධානා උස්මා ජායති තේජෝ අභිනිබ්බත්තති. තේසංයේව ද්වින්නං කට්ඨානං නානාකතවිනිබ්භෝගා යා තජ්ජා උස්මා සා නිරුජ්ඣති සා වූපසම්මති; ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, සුඛවේදනියං ඵස්සං පටිච්ච උප්පජ්ජති සුඛවේදනා. තස්සේව සුඛවේදනියස්ස ඵස්සස්ස නිරෝධා යං තජ්ජං වේදයිතං සුඛවේදනියං ඵස්සං පටිච්ච උප්පන්නා සුඛවේදනා සා නිරුජ්ඣති සා වූපසම්මති …පේ… දුක්ඛවේදනියං ඵස්සං පටිච්ච … අදුක්ඛමසුඛවේදනියං ඵස්සං පටිච්ච උප්පජ්ජති අදුක්ඛමසුඛවේදනා. තස්සේව අදුක්ඛමසුඛවේදනියස්ස ඵස්සස්ස නිරෝධා යං තජ්ජං වේදයිතං අදුක්ඛමසුඛවේදනියං ඵස්සං පටිච්ච උප්පන්නා අදුක්ඛමසුඛවේදනා සා නිරුජ්ඣති සා වූපසම්මති.
When you rub two sticks together, heat is generated and fire is produced. But when you part the sticks and lay them aside, any corresponding heat ceases and stops. In the same way, pleasant feeling arises dependent on a contact to be experienced as pleasant. With the cessation of that contact to be experienced as pleasant, the corresponding pleasant feeling ceases and stops. Painful feeling … Neutral feeling arises dependent on a contact to be experienced as neutral. With the cessation of that contact to be experienced as neutral, the corresponding neutral feeling ceases and stops.
ඒවං පස්සං, භික්ඛවේ, සුතවා අරියසාවකෝ ඵස්සේපි නිබ්බින්දති, වේදනායපි නිබ්බින්දති, සඤ්ඤායපි නිබ්බින්දති, සඞ්ඛාරේසුපි නිබ්බින්දති, විඤ්ඤාණස්මිම්පි නිබ්බින්දති; නිබ්බින්දං විරජ්ජති, විරාගා විමුච්චති, විමුත්තස්මිං විමුත්තමිති ඤාණං හෝති.
Seeing this, a learned noble disciple grows disillusioned with form, feeling, perception, choices, and consciousness. Being disillusioned, desire fades away. When desire fades away they’re freed. When they’re freed, they know they’re freed.
‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්රහ්මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්ථත්තායා(අ)ති පජානාතී”ති.
They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”
දුතියං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]