| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๕๖ฯ๒๒
The Related Suttas Collection 56.22
๓ฯ โกฏิคามวคฺค
3. At the Village of Koṭi
ทุติยโกฏิคามสุตฺต
At the Village of Koṭi (2nd)
“เย หิ เกจิ, ภิกฺขเว, สมณา วา พฺราหฺมณา วา ‘อิทํ ทุกฺขนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานนฺติ, ‘อยํ ทุกฺขสมุทโย'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานนฺติ, ‘อยํ ทุกฺขนิโรโธ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานนฺติ, ‘อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทา'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานนฺติ, น เม เต, ภิกฺขเว, สมณา วา พฺราหฺมณา วา สมเณสุ วา สมณสมฺมตา พฺราหฺมเณสุ วา พฺราหฺมณสมฺมตา, น จ ปน เต อายสฺมนฺโต สามญฺญตฺถํ วา พฺรหฺมญฺญตฺถํ วา ทิฏฺเฐว ธมฺเม สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหรนฺติฯ
“Bhikkhus, there are ascetics and brahmins who don’t truly understand about suffering, its origin, its cessation, and the path. I don’t deem them as true ascetics and brahmins. Those venerables don’t realize the goal of life as an ascetic or brahmin, and don’t live having realized it with their own insight.
เย จ โข เกจิ, ภิกฺขเว, สมณา วา พฺราหฺมณา วา ‘อิทํ ทุกฺขนฺ'ติ ยถาภูตํ ปชานนฺติ, ‘อยํ ทุกฺขสมุทโย'ติ ยถาภูตํ ปชานนฺติ, ‘อยํ ทุกฺขนิโรโธ'ติ ยถาภูตํ ปชานนฺติ, ‘อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทา'ติ ยถาภูตํ ปชานนฺติ, เต โข เม, ภิกฺขเว, สมณา วา พฺราหฺมณา วา สมเณสุ เจว สมณสมฺมตา พฺราหฺมเณสุ จ พฺราหฺมณสมฺมตา, เต จ ปนายสฺมนฺโต สามญฺญตฺถญฺจ พฺรหฺมญฺญตฺถญฺจ ทิฏฺเฐว ธมฺเม สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหรนฺตี”ติฯ
There are ascetics and brahmins who do truly understand about suffering, its origin, its cessation, and the path. I deem them as true ascetics and brahmins. Those venerables realize the goal of life as an ascetic or brahmin, and live having realized it with their own insight.”
อิทมโวจ ภควาฯ อิทํ วตฺวาน สุคโต อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา:
That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:
“เย ทุกฺขํ นปฺปชานนฺติ, อโถ ทุกฺขสฺส สมฺภวํ; ยตฺถ จ สพฺพโส ทุกฺขํ, อเสสํ อุปรุชฺฌติฯ
“There are those who don’t understand suffering and suffering’s cause, and where all suffering ceases with nothing left over.
ตญฺจ มคฺคํ น ชานนฺติ, ทุกฺขูปสมคามินํ; เจโตวิมุตฺติหีนา เต, อโถ ปญฺญาวิมุตฺติยา; อภพฺพา เต อนฺตกิริยาย, เต เว ชาติชรูปคาฯ
And they do not know the path that leads to the stilling of suffering. They lack the heart’s release, as well as the release by wisdom. Unable to make an end, they continue to be reborn and grow old.
เย จ ทุกฺขํ ปชานนฺติ, อโถ ทุกฺขสฺส สมฺภวํ; ยตฺถ จ สพฺพโส ทุกฺขํ, อเสสํ อุปรุชฺฌติฯ
But there are those who understand suffering and suffering’s cause, and where all suffering ceases with nothing left over.
ตญฺจ มคฺคํ ปชานนฺติ, ทุกฺขูปสมคามินํ; เจโตวิมุตฺติสมฺปนฺนา, อโถ ปญฺญาวิมุตฺติยา; ภพฺพา เต อนฺตกิริยาย, น เต ชาติชรูปคา”ติฯ
And they understand the path that leads to the stilling of suffering. They’re endowed with the heart’s release, as well as the release by wisdom. Able to make an end, they don’t continue to be reborn and grow old.”
ทุติยํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
