Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๓๕ฯ๒๒๙
The Related Suttas Collection 35.229
๑๘ฯ สมุทฺทวคฺค
18. The Ocean
ทุติยสมุทฺทสุตฺต
The Ocean (2nd)
“‘สมุทฺโท, สมุทฺโท'ติ, ภิกฺขเว, อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน ภาสติฯ เนโส, ภิกฺขเว, อริยสฺส วินเย สมุทฺโทฯ มหา เอโส, ภิกฺขเว, อุทกราสิ มหาอุทกณฺณโวฯ
“Bhikkhus, an unlearned ordinary person speaks of the ocean. But that’s not the ocean in the training of the Noble One. That’s just a large body of water, a large sea of water.
สนฺติ, ภิกฺขเว, จกฺขุวิญฺเญยฺยา รูปา อิฏฺฐา กนฺตา มนาปา ปิยรูปา กามูปสํหิตา รชนียาฯ อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อริยสฺส วินเย สมุทฺโทฯ เอตฺถายํ สเทวโก โลโก สมารโก สพฺรหฺมโก สสฺสมณพฺราหฺมณี ปชา สเทวมนุสฺสา เยภุเยฺยน สมุนฺนา ตนฺตากุลกชาตา กุลคณฺฐิกชาตา มุญฺชปพฺพชภูตา, อปายํ ทุคฺคตึ วินิปาตํ สํสารํ นาติวตฺตติ …เป…ฯ
There are sights known by the eye that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. This is called the ocean in the training of the Noble One. And it’s here that this world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—is for the most part sunk. It’s become tangled like string, knotted like a ball of thread, and matted like rushes and reeds, and it doesn’t escape the places of loss, the bad places, the underworld, transmigration.
สนฺติ, ภิกฺขเว, ชิวฺหาวิญฺเญยฺยา รสา …เป… สนฺติ, ภิกฺขเว, มโนวิญฺเญยฺยา ธมฺมา อิฏฺฐา กนฺตา มนาปา ปิยรูปา กามูปสํหิตา รชนียาฯ อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อริยสฺส วินเย สมุทฺโทฯ เอตฺถายํ สเทวโก โลโก สมารโก สพฺรหฺมโก สสฺสมณพฺราหฺมณี ปชา สเทวมนุสฺสา เยภุเยฺยน สมุนฺนา ตนฺตากุลกชาตา กุลคณฺฐิกชาตา มุญฺชปพฺพชภูตา อปายํ ทุคฺคตึ วินิปาตํ สํสารํ นาติวตฺตตีติฯ
There are sounds … smells … tastes … touches … thoughts known by the mind that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. This is called the ocean in the training of the Noble One. And it’s here that this world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—is for the most part sunk. It’s become tangled like string, knotted like a ball of thread, and matted like rushes and reeds, and it doesn’t escape the places of loss, the bad places, the underworld, transmigration.
ยสฺส ราโค จ โทโส จ, อวิชฺชา จ วิราชิตา; โส อิมํ สมุทฺทํ สคาหํ สรกฺขสํ, สอูมิภยํ ทุตฺตรํ อจฺจตริฯ
Those in whom greed, hate, and ignorance have faded away; have crossed the ocean so hard to cross, with its saltwater crocodiles and monsters,
its waves and dangers.
สงฺคาติโค มจฺจุชโห นิรุปธิ, ปหาสิ ทุกฺขํ อปุนพฺภวาย; อตฺถงฺคโต โส น ปุเนติ, อโมหยี มจฺจุราชนฺติ พฺรูมี”ติฯ
They’ve slipped their chains, given up death, and have no attachments. They’ve given up suffering,
ทุติยํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]